Υδρίτες: Το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας; Δέκα συμπεράσματα, ένα ερώτημα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ελληνοτουρκικά: Οι υδρογονάνθρακες παίζονται στις καθυστερήσεις.
Υδρίτες: Το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας;
Δέκα συμπεράσματα, ένα ερώτημα.
Eίχα εξαρχής μια απορία. Την διατύπωσα (στην έντυπη έκδοση του "Φιλελεύθερου" που αναδημοσιεύθηκε από το lîberal.gr) στις αρχές του περσινού καλοκαιριού όταν πια η ένταση στο Αιγαίο πλησίαζε την κορύφωσή της και η τουρκική επιθετικότητα έτεινε να τεθεί εκτός ελέγχου: Γιατί υλική βάση του νεο-οθωμανικού αναθεωρητισμού του Ερντογάν να θεωρείται σχεδόν από όλους ότι είναι οι βλέψεις της γείτονος επί του φυσικού πλούτου (υδρογονάθρακες-φυσικό αέριο-πετρέλαιο) της ευρύτερης περιοχής ( Μεσοποταμία-Μέση Ανατολή-Ανατολική Μεσόγειος-Βόρεια Αφρική) και ειδικότερα του Αιγαίου όταν μια τέτοια εκτίμηση στερείται της ορθολογικής βάσης του υπολογισμού των σχέσεων του κόστους με το όφελός της δεδομένου ότι, (α) οι τιμές των συγκεκριμένων φυσικών πόρων προβλέπεται να πέσουν τόσο πολύ ώστε να καθίσταται ασύμφορη η εκμετάλλευσή τους, και (β) ο σχεδιασμός για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης έχει αλλάξει τόσο μετά την πλήρη στροφή της Γηραιάς Ηπείρου στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ώστε να χάνεται το στρατηγικό ενδιαφέρον της ζήτησης σε ορυκτά καύσιμα;
Στο ερώτημα πήρα απάντηση εφτά μήνες αργότερα διαβάζοντας στο χθεσινό liberal.gr την ανάλυση του αντιπτέραρχου Ιωάννη Αναστασάκη για 'τις καθυστερήσεις που παίζονται με τους υδρογονάνθρακες στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων'.
Επειδή δεν ξέρω πόσοι άλλοι είχαν την ευκαιρία να το διαβάσουν, συνοψίζω σήμερα τα διαφωτιστικότερα σημεία του:
1. Δεν είναι οι υδρογονάνθρακες αλλά οι Υδρίτες που βρίσκονται στην επιφάνεια του βυθού που είναι στο στόχαστρο της Τουρκίας.
2. Οι Υδρίτες είναι μόρια Μεθανίου εγκλωβισμένα σε κρυσταλλική μορφή όπως το αμερικάνικο σχιστολιθικό αέριο που ανέτρεψε τα δεδομένα του ενεργειακού ανταγωνισμού.
3. Εντοπίζονται σε μεγάλα θαλάσσια βάθη άνω των 300 μέτρων σαν κι αυτά που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο, νότια από το Καστελόριζο και νότιο - ανατολικά από την Κρήτη, όπου υπάρχει πολύ υψηλή πίεση, χαμηλές θερμοκρασίες και μεγάλη συγκέντρωση Υδριτών.
4. Μεγάλες συγκεντρώσεις Υδριτών υπάρχουν ακόμα στους δυο πόλους, όπου η Τουρκία πραγματοποιεί όλο και περισσότερα και αποτελεσματικότερα έργα διαθέτοντας Κέντρο Πολικής Έρευνας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και επιστημονικές αποστολές που ενισχύουν την πολική παρουσία της.
5. Το αέριο που περιέχουν οι Υδρίτες απελευθερώνεται είτε με αποσυμπίεση είτε με ψύξη. Η ασφαλής αξιοποίησή του και η μείωση του κόστους της παραγωγής του είναι θέμα χρόνου και της πολλά υποσχόμενης τεχνολογικής προόδου.
6. Κύριο μέλημα της Τουρκίας είναι η χαρτογράφηση του βυθού, όχι η σεισμογραφική αποτύπωση του υπεδάφους των θαλασσίων ζωνών.
7. Αν η Ευρώπη έχει ήδη προσανατολιστεί προς την Πράσινη Ανάπτυξη, οι εκτός ΕΕ χώρες, εν οις και η Τουρκία, μη δεσμευόμενες από τις συμφωνίες για την προστασία του περιβάλλοντος, θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν ορυκτούς υδρογονάνδρακες, όπως η Κίνα, εγγυόμενες το στρατηγικό ενδιαφέρον των επενδύσεων για την εξόρυξή τους.
8. Παραβιάζοντας τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα η Τουρκία ξεδιπλώνει μια μακρόπνοη ενεργειακή στρατηγική με κύριο στόχο τους Υδρίτες. Σε αυτήν εντάσσονται ως αντιπερισπασμός τόσο οι δήθεν σεισμογραφικές έρευνες του Oruç Reis στα νότια του Καστελορίζου όσο και οι χάρτες που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες της γείτονος με την Ανατολική Κρήτη να παρουσιάζεται ως κληρονομιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο να χρησιμοποιείται ως πυροτέχνημα για την διεθνή προβολή των διεκδικήσεων της Τουρκίας στις περιοχές όπου εντοπίζονται οι Υδρίτες.
9. Το επόμενο βήμα της Τουρκίας θα είναι η διεκδίκηση της συνεκμετάλλευσής τους με τις τουρκικές εταιρείες να αποκτούν ήδη τεχνογνωσία στην Αρκτική.
10. Ο τούρκος Υπουργός Ενέργειας είχε δηλώσει τον περασμένο Δεκέμβριο ότι "μετά την ολοκλήρωση των μετρήσεων του σεισμογραφικού νότια του Καστελορίζου, θα απαιτηθούν μελέτες 2-3 μηνών και εάν έχει εντοπισθεί ενδιαφέρον στόχος, θα ακολουθήσει τρισδιάστατη καταγραφή του βυθού". Για τους Υδρίτες, όμως, δεν απαιτείται τρισδιάστατη καταγραφή. Γιαυτό και το Oruç Reis αποδεσμεύτηκε για αποστολή σε άλλη περιοχή, ενώ η ολοκλήρωση των μελετών με βάση τα δεδομένα που συνέλεξε κατά τη διάρκεια των μηνών που Ελλάδα και Τουρκία βρισκόντουσαν επί ποδός πολέμου συμπίπτει με το ορόσημο του προσεχούς Μαρτίου οπότε και συνέρχεται το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άραγε μήπως το επικείμενο ταξίδι του Ακάρ - και ενδεχομένως του Τσαβούσογλου - στο Βερολίνο γίνεται με τον φάκελο των συμπερασμάτων των τουρκικών μελετών υπό μάλης;
Όποια κι αν είναι η απάντηση, τα συμπεράσματα που βγαίνουν υπό το φως της διάστασης που δίνει στα πράγματα ο αντιπτέραρχος Αναστασάκης είναι μάλλον μελαγχολικά.
Συμπέρασμα πρώτο: Την ώρα που δια στόματος Νίκου Παππά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε την κατασκευή Διαστημικού Κέντρου στην Καλαμάτα (αλήθεια τι απέγινε με αυτό το μεγαλεπίβολο σχέδιο;) οι Τούρκοι εξερευνούσαν ήδη τον αρκτικό κύκλο αποκτώντας τεχνογνωσία στα γήινα και αμεσότερου ενδιαφέροντος ενεργειακά ζητήματα και ενισχύοντας την παρουσία τους στο διεθνές στερέωμα.
Συμπέρασμα δεύτερο: Όταν στην Ελλάδα συζητούσαμε αν το Oruç Reis μπορούσε ή όχι να κάνει σεισμογραφικές έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα με τα παραπλέοντα πολεμικά πλοία να κάνουν τόσο θόρυβο, το Oruç Reis, από ό,τι τώρα προκύπτει, έκανε απλώς χαρτογράφηση του βυθού (!).
Συμπέρασμα τρίτο: Με ή χωρίς τον Ερντογάν η Τουρκία θα συνεχίσει να ακολουθεί μια μακράς πνοής και μεγάλου βάθους εθνική στρατηγική περιφερειακής δύναμης πρώτης γραμμής με μεγάλο γεωπολιτικό εκτόπισμα και οικονομική βαρύτητα που, όποια προβλήματα εθνοτικής συνοχής ή καθεστωτικής ισορροπίας κι αν αντιμετωπίζει, θα είναι ένας υπολογίσιμος διεθνής παίκτης με διαρκώς αναβαθμιζόμενο ρόλο. Μόνον μια τέτοια δύναμη θα μπορούσε, άλλωστε, να χαράζει πολιτικές… πολικών ερευνών με τεχνολογίες αιχμής, και άρα πλήρως ανταγωνιστικού χαρακτήρα και πλανητικού ενδιαφέροντος, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την "Γαλάζια Πατρίδα" και την καθ' ημάς Ανατολή.
Συμπέρασμα τέταρτο: Με τον Ερντογάν η Τουρκία θα επιδιώκει επιπλέον την ιδεολογική ηγεμονία του μουσουλμανικού κόσμου εργαλειοποιώντας την θρησκεία και στηρίζοντας πάνω της τόσο τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της όσο και την εσωτερική σταθερότητά της αλλά μη σταματώντας να επενδύει κατά κοσμικότατο τρόπο στα πλεονεκτήματα που μπορεί να της εξασφαλίσει η αριστεία του επιστημονικού δυναμικού της και μάλιστα σε τόσο κρίσιμα για το δικό της αλλά όχι μόνον μέλλον της πεδία όσο είναι τα ενεργειακά και οι νέες τεχνολογίες.
Συμπέρασμα πέμπτο: Χωρίς τον Ερντογάν μπορεί να εκλείψει το μεταφυσικό στοιχείο του πολιτικού Ισλάμ και ο κομβικός ρόλος που έχουν σήμερα οι "Αδελφοί Μουσουλμάνοι" στη χάραξη της στρατηγικής της Τουρκίας, αλλά όχι και οι λόγοι που έκαναν τον Ερντογάν να λέει ότι μέχρι το 2030 η πατρίδα του θα συγκαταλέγεται μεταξύ των εφτά ισχυρότερων κρατών του Πλανήτη. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι και ξέρει τι λέει και ότι δεν λέει τίποτα στην τύχη.
Συμπέρασμα έκτο: Και μόνον το γεγονός ότι η Τουρκία αναπτύσσεται δημογραφικά με ρυθμούς που αυξάνουν σε κυριολεκτικά καθημερινή βάση το ειδικό της οικονομικό και γαιωστρατηγικό βάρος αρκεί για να διατηρήσει εσαεί τα συγκριτικά στρατηγικά πλεονεκτήματα που απορρέουν από αυτό το γεγονός και υποχρεώνουν τους ισχυρούς αυτού του κόσμου να σκέφτονται πολλές φορές τη στάση τους απέναντί της. Για να μην αδικούμε σε όλα τους Γερμανούς που εμμένουν στον κατευνασμό της Τουρκίας ούτε όσους θέλουν να την συγκρατήσουν εντός της δυτικής σφαίρας επιρροής, έστω κι αν ματαιοπονούν.Αλλά και για να μην απορήσουμε αν η νέα αμερικανική διοίκηση αργήσει να διαμορφώσει την πολιτική της απέναντι στους ανατολικούς γείτονές μας.
Συμπέρασμα έβδομο: Είναι προφανές ότι οι σχετικές αποφάσεις του Μπάιντεν θα είναι μέρος της μεγάλης εικόνας που θα φτιάξει για τις κυρίαρχες αντιθέσεις στις οποίες θα επιλέξει να παρέμβει. Αν πράγματι σκοπεύει να εγκαταλείψει τον απομονωτισμό του προκατόχου του που επέτρεψε στην Τουρκία να επαναπροσδιορίσει επιθετικότερα τον ρόλο της στον σύγχρονο κόσμο. Αν, όπως είναι το πιθανότερο, σταθερά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής παραμείνει η εναντίωση στην δυναμικά ανερχόμενη κινεζική υπερδύναμη, θα είναι οι σχέσεις της Τουρκίας μαζί της ίσως και περισσότερο τελικά από τις σχέσεις της με την Ρωσία που πρωτίστως θα γείρουν την πλάστιγγα στον καθορισμό των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Εκτός κι αν, όπως είναι εξίσου πιθανόν, αντί για την εγγενή αστάθεια του πολυμερούς γεωπολιτικού περιβάλλοντος, η Αμερική προτιμήσει να οδεύσουμε προς έναν νέο διπολικό κόσμο, οπότε η μεγάλη εικόνα θα θυμίζει ψυχρό πόλεμο και κάθε κατεργάρης θα κληθεί να καθίσει στον πάγκο του επιλέγοντας στρατόπεδο.
Συμπέρασμα όγδοο: Σε αυτήν την όχι και τόσο μακρινή περίπτωση ο ρόλος της Ρωσίας και των σχέσεών της με την Τουρκία θα εξαρτηθεί από το βαθμό κατά τον οποίο αμφότερες θα συνδέσουν τα συμφέροντά τους με τα αντίστοιχα ηγεμονικά της Κίνας, έστω κι αν αυτό σημάνει την δορυφοροποίησή τους εντός ενός νέου Συμφώνου Βαρσοβίας.
Συμπέρασμα ένατο: Πάντως ίσως να μην είναι τελικά τυχαίο ότι η Τουρκία έχει στρέψει (αιφνιδίως;) την προσοχή της προς την Ανταρκτική προς την οποία έχουν από καιρό στραφεί με υψηλό βαθμό προτεραιότητας και τα ρωσικά γεωστρατηγικά ενδιαφέροντα.
Συμπέρασμα δέκατο: Το μέλλον της ρωσοτουρκικής σύμπλευσης παραμένει άδηλο, όπως και αυτό της Μεσογείου. Ίσως να είναι αυτό που θα κρίνει τελικά και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα είναι πάντως για την Γαλλία τόσο δύσκολο να αποξενωθεί από τα ιστορικά και ζωτικά γεωστρατηγικά συμφέροντά της στην περιοχή, όσο δύσκολο θα είναι για την Γερμανία να αποξενωθεί και από την Τουρκία, με την οποία συνδέεται παραδοσιακά, και από την Ρωσία που κρατά προς το παρόν στα χέρια της τα κλειδιά του ενεργειακού εφοδιασμού της και την υπεροχή της έναντι της ενεργειακά πιο αυτόνομης, λόγω των πυρηνικών σταθμών της, Γαλλίας. Εκτός κι αν οι Υδρίτες εξελιχθούν σε game changer παράγοντα και για τις δύο.
Δέκα προσωρινών συμπερασμάτων εξαχθέντων μύρια ερωτήματα έπονται.
Θα επιλέξω για να κλείσω πριν επανέλθω το ένα που είναι και το αμεσότερου ελληνικού ενδιαφέροντος: Εκτός από τα εξοπλιστικά προγράμματα ποια άλλα αντίβαρα μπορεί να αποκτήσει η χώρα για να αναβαθμίσει κατά το δυνατόν το δικό της γεωστρατηγικό ρόλο και να προετοιμαστεί μεθοδικά για όλα τα ενδεχόμενα;
Γιώργος Σεφερτζής
2 Φεβρουαρίου 2021
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ελληνοτουρκικά:
Οι υδρογονάνθρακες παίζονται στις καθυστερήσεις.
Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η Ισπανική εταιρεία PERSOL, προτίθεται να αποχωρήσει από τα τρία μπλοκ στην Ελλάδα όπου είχε αναλάβει έρευνες για υδρογονάνθρακες. Αυτό γίνεται σε εφαρμογή ενός ευρύτερου σχεδιασμού να ενισχύσει τις επενδύσεις της σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Ευρώπη και πράσινη ενέργεια
Η PERSOL ως ευρωπαϊκή εταιρεία, φαίνεται ότι προσαρμόζει την επενδυτική πολιτική της στους ευρύτερους σχεδιασμούς της ΕΕ σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και την μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Δηλαδή Πράσινη Ενέργεια αντί υδρογονάνθρακες.
Οι Αποφάσεις της ΕΕ σχετικά με τα μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας, προβλέπεται να έχουν καταλυτική επίδραση στην κατανάλωση ορυκτών υδρογονανθράκων στο εγγύς μέλλον. Συγκεκριμένα η "European Green Energy Policy by 2050" θέτει τις βάσεις δραστικής μείωσης της κατανάλωσης υδρογονανθράκων στην γηραιά Ήπειρο. Ζητούμενο από την ΕΕ είναι η μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 50% μέχρι το 2030, ενώ η πολιτική που συμφωνήθηκε το 2018 προβλέπει ότι το 32% της ενέργειας που θα καταναλώνεται στην ΕΕ το 2030, πρέπει να προέρχεται από ΑΠΕ. Ταυτόχρονα, μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες ανακοινώνουν ότι σε δέκα χρόνια από σήμερα, δηλαδή το 2030 θα παράγουν μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Η ζήτηση επομένως ορυκτών υδρογονανθράκων από το 2030 και μετά, θα μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να προκληθεί αυτόματη καθίζηση των τιμών. Η άντληση υδρογονανθράκων από μεγάλα θαλάσσια βάθη όπως της Ανατολικής Μεσογείου, λόγω του υψηλού κόστους εξόρυξης θα είναι πλέον ασύμφορη. Όπως προβλέπουν ειδικοί εμπειρογνώμονες, εκτιμάται ότι από το 2030 οι ορυκτοί υδρογονάνθρακες και κυρίως το αέριο θα χρησιμοποιείται ως εφεδρικό καύσιμο για συμπληρωματική κάλυψη απαιτήσεων σε εφαρμογές που πρωτίστως θα χρησιμοποιούν Πράσινη Ενέργεια.
Η καθυστέρηση εκμετάλλευσης των πιθανών κοιτασμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο λόγω των Τουρκικών παράνομων διεκδικήσεων στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, έχει οδηγήσει τον αγώνα στη λήξη του και τώρα παίζονται πλέον οι καθυστερήσεις. Τούτο διότι όταν και άμα ομαλοποιηθούν οι σχέσεις Ελλάδος - Κύπρου - Τουρκίας και έστω εντοπιστεί ένα μεγάλο εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα, αυτό μέχρι να αξιοποιηθεί θα περάσει μία δεκαετία. Δηλαδή θα έχει φθάσει το 2030, με ότι αυτό σημαίνει σύμφωνα με τα προαναφερθέντα.
Οι Υδρίτες στο σκοπευτικό της Τουρκίας
Σε διεθνές Συνέδριο για την Ενέργεια, τέθηκε το ερώτημα εάν το Oruc Reis ήταν δυνατόν να κάνει σεισμογραφικές καταγραφές νότια του Καστελόριζου, με τόσα πλοία γύρο του που δημιουργούσαν θόρυβο. Ο Διευθυντής του Μεσογειακού Παρατηρητήριου Ενέργειας (Mediterranean Observatory for Energy) με έδρα τη Γαλλία, έδωσε μία σαφή απάντηση. Η Τουρκία νότια του Καστελόριζου πρωτίστως ενδιαφέρεται για Υδρίτες που βρίσκονται στην επιφάνεια του βυθού και δευτερευόντως για κοιτάσματα αερίου στο υπέδαφος του βυθού. Κύριο μέλημα της Τουρκίας επομένως είναι η χαρτογράφηση του βυθού και όχι η σεισμογραφική υποτύπωση του υπεδάφους στο βυθό.
Τα ορυκτά καύσιμα (fossils) είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιούνται μετά το 2030 από χώρες εκτός της ΕΕ, που δεν θα δεσμεύονται από περιβαλλοντικές Συμφωνίες προστασίας του περιβάλλοντος. Η Τουρκία επομένως, εφόσον δεν δεσμεύεται από σχετικές Αποφάσεις της ΕΕ, εκτιμάτε ότι θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί ορυκτούς υδρογονάνθρακες, είτε για την εσωτερική αγορά της, είτε για εξαγωγή σε τρίτες χώρες όπως είναι για παράδειγμα η Κίνα. Το ενδιαφέρον επομένως της Τουρκίας για τους Υδρίτες είναι στρατηγική επένδυση για το μέλλον. Τι είναι όμως οι Υδρίτες;
Υδρίτες και Τουρκικός επεκτατισμός
Οι Υδρίτες είναι μόρια Μεθανίου εγκλωβισμένα σε κρυσταλλική μορφή, προσομοιάζοντας με μορφές πάγου. Θεωρούνται κατά τους ειδικούς αλλά και τις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες, ως το καύσιμο του μέλλοντος. Συντηρούνται στην επιφάνεια του βυθού, σε μεγάλα βάθη της θάλασσας άνω των 300 μέτρων, όπου υπάρχει πολύ υψηλή πίεση και χαμηλές θερμοκρασίες. Ελαττώνοντας την πίεση ή αυξάνοντας την θερμοκρασία, το Μεθάνιο αποδεσμεύεται υπό μορφή αερίου. Είναι σημαντικό ότι ένα κυβικό μέτρο Υδρίτη είναι δυνατόν να αποδώσει 164 κυβικά μέτρα αερίου Μεθανίου. Μέχρι σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί η τεχνολογία που θα επιτρέπει την ασφαλή αξιοποίηση των αποθεμάτων Υδρίτη, αλλά η τεχνολογική πρόοδος είναι πολλά υποσχόμενη για το εγγύς μέλλον.
Έχει εκτιμηθεί από τους επιστήμονες ότι μεγάλες συγκεντρώσεις Υδρίτη υπάρχουν στα μεγάλα θαλάσσια βάθη της Ανατολικής Μεσογείου, νότια από το Καστελόριζο και νοτιο-ανατολικά από την Κρήτη. Είναι η περιοχή που μέχρι πρόσφατα το Oruc Reis έκανε πολύ πιθανόν καταγραφή του βυθού και όχι σεισμικές έρευνες, στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα Υδρίτη στον κόσμο έχουν εντοπιστεί στους πόλους σε μεγάλα θαλάσσια βάθη. Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο από την Τουρκία. Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu:
«Η Τουρκία πραγματοποιεί όλο και πιο αποτελεσματικά έργα για τη διεξαγωγή πολικής έρευνας κάθε χρόνο και η δύναμή της αυξάνεται τόσο στην περιοχή όσο και σε όλο τον κόσμο», δήλωσε η Μπουρτζού Οζσόι, επικεφαλής του πρώτου Τουρκικού Κέντρου Πολικής Έρευνας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης.
Ταυτόχρονα, ο Έρσαν Μπασάρ, επιστήμονας των θαλάσσιων υδάτων και επικεφαλής της επιστημονικής αποστολής της Τουρκίας στην Ανταρκτική το 2020, πρόσθεσε ότι «οι ετήσιες επιστημονικές αποστολές πραγματοποιούν ολοένα και πιο μεγάλης κλίμακας έργα στους πόλους και έχουν ενισχύσει την πολική παρουσία της Τουρκίας». Οι Τούρκοι επιστήμονες διερευνούν επίσης εμπορικές ευκαιρίες και εξόρυξη φυσικών πόρων στους πόλους. Ο Μπασάρ είπε ότι τουρκικές εταιρείες εργάζονται ήδη σε σημαντικά έργα που σχετίζονται με τις κατασκευές και τη βιομηχανία φυσικού αερίου σε χώρες που συνορεύουν με την Αρκτική.
Συμπερασματικά...
Διαπιστώνεται ότι επηρεάζοντας και παραβιάζοντας τα Ελληνικά συμφέροντα, «ξεδιπλώνεται» μία μακρόπνοη ενεργειακή στρατηγική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, με στόχο κυρίως τους Υδρίτες. Οι χάρτες που δημοσιεύτηκαν σε τουρκικές εφημερίδες και παρουσίαζαν την Ανατολική Κρήτη ως κληρονομιά τους από την Οθωμανική αυτοκρατορία, ή ακόμα και το παράνομο Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο, ήταν μόνο πυροτεχνήματα για να δημοσιοποιηθεί και να «περάσει» στην διεθνή κοινή γνώμη η τουρκική διεκδίκηση στην περιοχή όπου εντοπίζονται οι Υδρίτες. Το αναμενόμενο επόμενο βήμα της Τουρκίας είναι η διεκδίκηση συνεκμετάλλευσης της περιοχής. Οι τουρκικές εταιρείες ήδη αποκτούν τεχνογνωσία στην Αρκτική.
Σχετικά με τις υποτιθέμενες σεισμογραφικές έρευνες του Oruc Reis, ο Τούρκος Υπουργός ενέργειας είχε δηλώσει τον περασμένο Δεκέμβριο ότι «μετά την ολοκλήρωση των μετρήσεων του σεισμογραφικού πλοίου νότια του Καστελόριζου, θα απαιτηθούν μελέτες 2-3 μηνών (δηλαδή Μάρτιος) και εάν έχει εντοπιστεί ενδιαφέρον στόχος θα ακολουθήσει τρισδιάστατη καταγραφή του βυθού». Για τους Υδρίτες δεν απαιτείται τρισδιάστατη καταγραφή και για το λόγο αυτό η Τουρκία δέσμευσε το Oruc Reis για μία εξάμηνη έρευνα σε άλλη περιοχή. Επομένως το ενδιαφέρον της Τουρκίας ήταν και είναι στην ουσία ο ερχόμενος Μάρτιος. Για ότι αυτό σημαίνει για τις εξελίξεις στη διεθνή Πολιτική
Ιωάννης Αναστασάκης,
αντιπτέραρχος,στρατηγικός αναλυτής-συνεργάζεται:
με το ISDA στην Αθήνα, το ERPIC στη Λεμεσό, το UCLA/CMED στο Λος Άντζελες, το PRIF/APOME στη Φρακφούρτη, το GCSP στη Γενεύη, το A.S. στο Μόναχο, το NESA CSS στην Ουάσιγκτον.
1 Φεβρουαρίου 2021
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
