ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.Δουλεύουμε τον μισό χρόνο (179 ημέρες) αποκλειστικά για να συντηρούμε το ...κράτος.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 8η χειρότερη θέση σε ό,τι αφορά το πόσους φόρους πληρώνουμε, δεν θα ήταν ίσως αρνητικό αν η ανταποδοτικότητα των φόρων, με τη μορφή των προσφερόμενων κρατικών υπηρεσιών, ήταν υψηλού επιπέδου. 

Δουλεύουμε 179 ημέρες αποκλειστικά
 για να συντηρούμε το κράτος.

Δουλεύουμε για το κράτος σχεδόν τις μισές ημέρες του χρόνου. Σύμφωνα με το ΚΕΦίΜ – Μάρκος Δραγούμης, το 2021, από τις 365 ημέρες του χρόνου, τις 179 εργαστήκαμε για να πληρώσουμε φόρους και εισφορές. Με βάση την ανάλυση "Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας" για την Ελλάδα ήταν η 29η Ιουνίου του 2021, αφού έως τότε κάθε μισθός και ημερομίσθιο προοριζόταν για τα κρατικά ταμεία. Την τελευταία πενταετία, σταθερά σχεδόν το μισό εισόδημα που παράγεται στην Ελλάδα πηγαίνει στο κράτος. Αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2021, το οποίο αντιπροσωπεύει μελλοντικούς φόρους, τότε η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2021 θα έρθει σε 42 ημέρες και συγκεκριμένα την 10η Αυγούστου.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 8η χειρότερη θέση σε ό,τι αφορά το πόσους φόρους πληρώνουμε, δεν θα ήταν ίσως αρνητικό αν η ανταποδοτικότητα των φόρων, με τη μορφή των προσφερόμενων κρατικών υπηρεσιών, ήταν υψηλού επιπέδου. Ο πίνακας κατάταξης των χωρών δείχνει πως πολλές ανεπτυγμένες χώρες πληρώνουν υψηλούς φόρους: Ιταλία, Φινλανδία, Αυστρία, Σουηδία, Γαλλία κ.λ.π. δουλεύουν περισσότερες μέρες από την Ελλάδα για το κράτος. Προφανώς, όμως, οι περισσότερες από αυτές, έχουν πολύ υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες και κοινωνικά επιδόματα.

Μία ακόμη σύγκριση που προκύπτει από τα στοιχεία του ΚΕΦίΜ είναι εντυπωσιακή: Το ποσό που πληρώνουν κάθε χρόνο οι Ελληνες για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και το οποίο είναι διπλάσιο σε σύγκριση με αυτό που πληρώνουν για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών. Συγκεκριμένα, για διατροφή, ένδυση, στέγαση, οικιακά αγαθά, μεταφορές και επικοινωνίες πλήρωσαν το 2019 περί τα 44,4 δισ. ευρώ, ενώ για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, πολίτες και επιχειρήσεις στην Ελλάδα πλήρωσαν το 71,9 δισ. ευρώ.

Η αύξηση των ημερών που δουλεύουμε για το κράτος ήταν αλματώδης την περίοδο της κρίσης. Ως το 2010, δουλεύαμε 137-147 ημέρες τον χρόνο, ενώ στη συνέχεια, προφανώς λόγω δραματικής πτώσης του ΑΕΠ, αλλά και φοροεισπρακτικών μέτρων, φτάσαμε έως και τις 186 ημέρες το 2018.
 
 Δουλεύουμε για το κράτος σχεδόν τις μισές μέρες του χρόνου:

Πηγή: ΚΕΦίΜ, ΕΛΣΤΑΤ

Από την ανάλυση της έκθεσης προκύπτουν τα εξής:

1. Το 2021 δουλέψαμε 75 ημέρες για την πληρωμή έμμεσων φόρων, 60 ημέρες για την πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών, 43 ημέρες για την πληρωμή άμεσων φόρων και 1 ημέρα για την πληρωμή των φόρων κεφαλαίου

2. Η συνολική επιβάρυνση πολιτών και επιχειρήσεων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές το 2021 ανέρχεται σε 71,9 δισ. και είναι σχεδόν διπλάσια από το ποσό που καταβάλλουν τα νοικοκυριά για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών (ενδεικτικά: 44,4 δισ. το 2019 για διατροφή, ένδυση, στέγαση, οικιακά αγαθά, μεταφορές και επικοινωνίες, σύμφωνα με την προ πρόσφατη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ

3. Η Ελλάδα, καταγράφει μία από τις 7 υψηλότερες επιβαρύνσεις από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για το 2019 (12 ημέρες πάνω από τον μέσο όρο) και χαμηλότερο βαθμό εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σε σχέση με τον μέσο όρο για το 2020 (11 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τον μέσο όρο) ανάμεσα στις 23 Ευρωπαϊκές χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία και για τους δύο δείκτες.

4. Η Ελλάδα, καταγράφει χαμηλότερο βαθμό αποτελεσματικότητας της κοινωνικής πολιτικής, σε σχέση με τον μέσο όρο για το 2019, όντας 24η ανάμεσα στις 26 Ευρωπαϊκές χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, ενώ παράλληλα σημειώνει την 8η υψηλότερη επιβάρυνση από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές (14 ημέρες πάνω από τον μέσο όρο) στις 26 χώρες του δείγματος, για το ίδιο έτος.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΚΕΦίΜ, Αλέξανδρο Σκούρα, "Τα διαχρονικά δεδομένα της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας αναδεικνύουν δύο σημαντικά συμπεράσματα: αφενός, την εκτίναξη του φορολογικού βάρους που επωμίστηκαν πολίτες και επιχειρήσεις κατά την οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας εξαιτίας των συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών εκείνης της περιόδου, και αφετέρου την συγκράτηση αυτής της επικίνδυνης τάσης τα τελευταία δύο χρόνια. Βεβαίως, όπως καταδεικνύει ο συνυπολογισμός των ελλειμμάτων, που φέτος για πρώτη φορά εντάσσεται στη μεθοδολογία της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας, οι έκτακτες δαπάνες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας είναι ένα δεδομένο που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής των επόμενων ετών. Άλλωστε, όπως επανειλημμένα και οδυνηρά έχει αποδειχθεί στην πράξη, όταν τα ελλείμματα δεν αντιμετωπίζονται με τη δέουσα προσοχή, το κόστος που εντέλει θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι πολίτες θα είναι δυσβάσταχτο".

 Προκόπης Χατζηνικολάου

https://www.capital.gr/tax/3557838/douleuoume-179-imeres-apokleistika-gia-na-suntiroume-to-kratos?fbclid=IwAR0FdtjKewoKhvb6L4qGHLR3hkZfvvQPWp1fDX-7d3-palQtSGHc-ew6Jm8

7/7/2021

             ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ               

 

 

 

 

Το πρόβλημα δεν είναι η φορολογία!

Το πρόβλημα δεν είναι η φορολογία!Από τις 365 ημέρες του 2021, τις 179 οι κάτοικοι αυτής της χώρας εργάστηκαν αποκλειστικά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Σε απλά ελληνικά, ο φορολογούμενος στην Ελλάδα πολίτης οφείλει ν’ αποδίδει στο κράτος περίπου τους μισούς κόπους μια χρονιάς. Αυτό έδειξε η καθιερωμένη έρευνα του Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών - Μάρκος Δραγούμης (ΚΕΦΙΜ), για τον προσδιορισμό της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας.

49% των κόπων μιας χρονιάς, υπέρ δημοσίου! Λίγο, δεν το λες!

Φυσικά, για τους γνώστες της πραγματικής κατάστασης του ελληνικού δημοσίου, οι αριθμοί δεν δείχνουν υπερβολικοί. Θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακόμη και συντηρητικοί. Πολύ δε περισσότερο, όσον αφορά τα δύο τελευταία χρόνια, οπότε και  οι ημέρες που το αποτέλεσμα της εργασίας όσων κατοικούν στη χώρα καταλήγει στον κρατικό κορβανά, έχουν μειωθεί. Το 2018, χάρις στις "φιλολαϊκές σοσιαλιστικές πολιτικές" του συντρόφου Euclid, χρειάζονταν 186 ημερών δουλειάς (51% του έτους!) για να γεμίσουν σε ικανοποιητικό βαθμό τα σεντούκια του υπουργείου Οικονομικών.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι, σε ολόκληρη τη χώρα, δεν υπάρχει ούτε ένας γνώστης της πραγματικής κατάστασης του ελληνικού δημοσίου, με ρεαλιστικά κριτήρια. Από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο πολίτη, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται μέσα στον οργανισμό που αποκαλούμε "Γενική Κυβέρνηση".

Πολλοί (νομίζουν ότι) τη γνωρίζουν αλλά επί του πρακτέου, δεν έχουν παρά μόνο μία άποψη για τα τμήματα εκείνα της κρατικής μηχανής, με τα οποία συναλλάσσονται. Κανείς όμως δεν γνωρίζει το όλον, κανείς  δεν έχει πλήρη και σφαιρική αντίληψη των όσων συμβαίνουν σε όλες τις γωνιές του ελληνικού δημοσίου. Τουλάχιστον όχι με πλήρη στοιχεία και επιστημονική ακρίβεια και αξιοπιστία. Αυτό είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες αυτής της ζωής!

Γιατί; Μα διότι δεν έχει υπάρξει ποτέ, ούτε καν επί των τρισκατάρατων, μια ενδελεχής έρευνα σε όλο το εύρος και το πλάτος του δημοσίου, ώστε να μπορεί κάποιος να προσδιορίσει με ακρίβεια τα προβλήματα και τις αιτίες τους, ώστε να τα λύσει και να διορθωθεί η κατάσταση. Οι λόγοι που δεν έχει συμβεί ποτέ το αυτονόητο, είναι κάτι παραπάνω από προφανείς! Αλλά όχι της παρούσης...

Το άμεσο πρόβλημα είναι άλλο και η επίλυσή του δεν παίρνει πλέον αναβολή. Έστω σε κάποιον μερικό βαθμό, μιας και χωρίς να γνωρίζει κάποιος όλο το φάσμα των προβλημάτων, μια ολοκληρωμένη λύση, είναι περισσότερο θέμα τύχης, παρά οτιδήποτε διαφορετικό.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει το ελληνικό δημόσιο. Και η λύση δεν μπορεί να είναι η πρόσληψη επιπλέον υπαλλήλων, για να κάνουν τη δουλειά εκείνων που τεμπελιάζουν. Όπως επίσης δεν μπορεί να είναι λύση η συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς π.χ.  για τον υπολογισμό και την έγκαιρη απόδοση των συντάξεων.

Σαφώς θα βοηθήσει προσωρινά, σαφώς και είναι αποδεκτή, αλλά δεν προσφέρει τίποτε σε βάθος χρόνου. Απολύτως τίποτε. Δεν πρόκειται για μία λύση βιώσιμη που προσφέρει σταθερότητα. Κι όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, απλά εθελοτυφλεί.

Η περίπτωση των συντάξεων είναι μόνο μία και αφορά μόνο έναν τομέα του δημοσίου! Μεγάλον, αλλά μόνο έναν! Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις! Ίσως και δεκάδες χιλιάδες! Σε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες τομείς! Και προκαλούν τεράστια προβλήματα σε ολόκληρη την χώρα! Από την μία άκρη της στην άλλη (π.χ. διαχείριση μεταναστευτικού στα αστικά κέντρα, έλεγχος χαμηλής εγκληματικότητας, επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα κ.λπ.)! Με τεράστια κόστη οικονομικά και άλλα, για τον ιδιωτικό τομέα αλλά όχι μόνο!

Εάν κάποιοι δεν σηκώσουν μανίκια, δεν ανασκουμπωθούν και δεν δώσουν λύσεις σύγχρονες, λειτουργικές και αποτελεσματικές, θα ξημερώσει μια Δευτέρα πρωί, όπου θα βρεθούν ν’ αναρωτιούνται, γεμάτοι απορία: "Μ’ αφού με τον ήλιο τα μπάζαμε, με τον ήλιο τα βγάζαμε, γιατί ψόφησαν τα έρ’μα;"!

Πέτρος Λάζος

https://www.capital.gr/o-petros-lazos-grafei/3558130/to-problima-den-einai-i-forologia

8/7/2021