Φρεσκάρει casus belli και «γκρίζες ζώνες» μετά το θερινό «διάλειμμα» η Άγκυρα.
Φρεσκάρει casus belli και «γκρίζες ζώνες»
μετά το θερινό «διάλειμμα» η Άγκυρα.
Να στρώσει το έδαφος και να προκαταλάβει την ατζέντα μιας πιθανής συνάντησης που θα έχουν στην Νέα Υόρκη στο περιθώριο της ΓΣ του ΟΗΕ ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και ο Τούρκος πρόεδρος Τ.Ερντογάν, επιχειρεί η Άγκυρα, μετά από ένα διάστημα που τηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό η διαδικασία αποκλιμάκωσης και αποφεύχθηκαν κινήσεις που μπορούσαν να εξελιχθούν σε θερμή κρίση.
Οι δηλώσεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων τις τελευταίες ημέρες προσγειώνουν όσους πίστευαν ότι η αλλαγή συμπεριφοράς σε σχέση με το περυσινό καλοκαίρι, θα οδηγήσει και σε αλλαγή θέσεων και συνολικής στάσης εκ μέρους της Τουρκίας.
Και πάντως το κλίμα που διαμορφώνεται από τουρκικής πλευράς, μάλλον ορθώνει εμπόδια στον προγραμματισμό της συνάντησης Μητσοτάκη- Ερντογάν…
Ο Τ. Έρντογάν σε εκδήλωση που έγινε χθες στην Σμύρνη με αντικείμενο τις σχέσεις με την Ελλάδα επανέλαβε τις επικρίσεις εναντίον της χώρας μας για «μαξιμαλισμό και αδιαλλαξία» αποδίδοντας τις εντάσεις στις «μαξιμαλιστικές θέσεις» της Ελλάδας. Ο Τούρκος ηγέτης μάλιστα ισχυρίσθηκε ότι η προσφυγική κρίση έδινε την ευκαιρία να ενισχύσει την συνεργασία των δυο χώρων, αλλά η «ιστορική ευκαιρία χάθηκε εξαιτίας της αδιαλλαξίας της Ελλάδας..».
Είναι ερωτηματικό βεβαίως για το ποια συνεργασία ομιλεί ο κ. Ερντογάν όταν η Τουρκία έστελνε τις βάρκες με χιλιάδες μετανάστες στα ελληνικά νησιά ή όταν εργαλειοποιούσε το προσφυγικό καθοδηγώντας την επίθεση μεταναστών και προσφυγών εναντίον των ελληνικών συνόρων στον Έβρο…
Όμως ο Τούρκος ηγέτης αφού δήλωσε ότι η Άγκυρα έμεινε σιωπηλή απέναντι σε ενέργειες της Ελλάδας που προκαλούν εντάσεις σε θέματα όπως οι τουρκικές θαλάσσιες ζώνες, οι παραβιάσεις της αποστρατικοποίησης των νησιών και η έκδοση NAVTEX και κάλεσε την Ελλάδα να σεβαστεί τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας και να αποφύγει την προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων και τις μονομερείς ενέργειες..
Αλλά και ο Τούρκος υπουργός άμυνας Χ. Ακάρ μιλώντας στο συνέδριο για τις σχέσεις με την Ελλάδα, επανήλθε όχι μόνο στο θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών αλλά και στο ζήτημα του casus belli και των «γκρίζων ζωνών» και έθεσε όλη την ατζέντα, με τρόπο που υποκατέστησε τον καθ' ύλη αρμόδιο Υπουργό εξωτερικών ,επιβεβαιώνοντας ότι ο κ. Ακάρ έχει πάρει το πάνω χέρι στη άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
«Συνολικά, με την Ελλάδα, αντιμετωπίζουμε ορισμένα προβλήματα σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, το εύρος των χωρικών υδάτων, τον εναέριο χώρο, το FIR, τις διαφορές στην περιοχή Έρευνας και Διάσωσης, την παραβίαση της υποχρέωσης αποστρατικοποίησης των νησιών, τα νησιά, νησίδες και βράχους η κυριαρχία των οποίων δεν έχει αποδοθεί στην Ελλάδα με Συμφωνίες, αξιώσεις που παραβιάζουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας και της «ΤΔΒΚ» στην Ανατολική Μεσόγειο, προκλητικές δραστηριότητες, που περιορίζουν τα δικαιώματα των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» και η υποστήριξή τους στις τρομοκρατικές οργανώσεις..».
Ο κ. Ακάρ μάλιστα για να στηρίξει τον ισχυρισμό περί «γκρίζων ζωνών» και τον... επεκτατισμό της Ελλάδας επικαλέστηκε το γεγονός ότι η «Ελλάδα οποία ιδρύθηκε επίσημα το 1832 με έκταση 47.517 τετρ. χλμ έχει περίπου τριπλασιάσει το μέγεθος της σε 7 φάσεις μέχρι σήμερα..»..
Ο τούρκος υπουργός προειδοποίησε ότι η «Τουρκία ποτέ δεν θα αποδεχθεί οποιαδήποτε κίνηση της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών υδάτων της στο Αιγαίο» και τόνισε: «Ενώ απορρίπτουμε την διεκδίκηση της Ελλάδας (για επέκταση των χωρικών υδάτων) που είναι σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές της λογικής, η Ελλάδα επιδιώκει να επεκτείνει και τον εναέριο χώρο της περαιτέρω, με το όνειρο της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.. Αυτά είναι άδεια όνειρα» δήλωσε ο τούρκος Υπουργός Άμυνας.
Ο κ. Ακάρ όμως λίγες ημέρες μετά από ανάλογες δηλώσεις του τούρκου αντιπροέδρου της κυβέρνησης Φ. Οκτάι , δήλωσε ότι η χώρα του θα συνεχίσει όλες τις δραστηριότητες ερευνών στις περιοχές που οι Τουρκοκύπριοι έχουν παραχωρήσει άδειες στην Τουρκία και εκεί που η ίδια η Τουρκία έχει δικαιώματα..».
Οι περιοχές αυτές δεν είναι άλλες από τα τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας τα οποία έχει αμφισβητήσει ευθέως η Τουρκία και εκεί που τα τελευταία δυο χρόνια έστειλε τα τουρκικά πλοία για παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις.
Η Τουρκία επιδιώκει με κάθε τρόπο, εξαπολύοντας απειλές να αποτρέψει την επανέναρξη των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Κυπριακή ΑΟΖ και να εμποδίσει επίσης τις όποιες προπαρασκευαστικές ενέργειες γίνονται για τον σχεδιασμό του αγωγού EAST MED αλλά και του καλωδίου που θα διασυνδέσει ηλεκτρικά την Ευρώπη με την Ασία μέσω του Eurasia Interconnector.
Ο Σχεδιασμός της EXXON MOBIL είναι να αρχίσει τις εργασίες στο Οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ μέχρι τον Νοέμβριο ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ζητήσει να της δοθούν τα δικαιώματα και του Οικοπέδου 5 μέρος του οποίου η Τουρκία διεκδικεί ως τουρκική υφαλοκρηπίδα!
Κρίσιμο θα είναι επίσης το χρονικό σημείο που θα επιλέξει η Κύπρος να στείλει το ερευνητικό σκάφος το οποίο έχει μισθωθεί για την προτακτική έρευνα για τον σχεδιασμό του EAST MED σε περιοχή της ΑΟΖ της κοντά στο λεγόμενο τριεθνές σημείο που ενώνονται η Κυπριακή, η Αιγυπτιακή και η Ελληνική υφαλοκρηπίδα και το οποίο αμφισβητεί η Τουρκία θεωρώντας ότι και αυτό ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να συντηρήσει τους διαύλους με την Άγκυρα και σε ανώτατο επίπεδο και να διατηρηθεί το κλίμα της «μη κλιμάκωσης». Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει η σκέψη και για επανάληψη των διερευνητικών συνομιλιών, που περισσότερο έχουν τον χαρακτήρα μηχανισμού εκτόνωσης εντάσεων, παρά ουσιαστικής αναζήτησης διεξόδου στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών.
Όμως η επιλογή για την διατήρηση της «μη έντασης» δεν είναι στα χέρια της ελληνικής πλευράς αλλά της τουρκικής, η οποία θέλει χωρίς να «ιδρώσει» να επιβάλει την ατζέντα της και συγχρόνως να υποχρεώσει Αθήνα και Λευκωσία να παραιτηθούν από την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους.
Νίκος Μελέτης
https://www.liberal.gr/diplomacy/freskarei-casus-belli-kai-gkrizes-zones-meta-to-therino-dialeimma-i-agkura/401115
10/9/2021
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Κοίτα ποιος μιλάει για “δίκαιο κόσμο”!
– Η ισλαμιστική ιδεοληψία του Ερντογάν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν έγινε και συγγραφέας για να προωθήσει το προφίλ του ηγέτη που “νοιάζεται” για το καλό της ανθρωπότητας, αν και οι πράξεις του αποδεικνύουν το αντίθετο. Το βιβλίο του έχει τίτλο “Ένας πιο δίκαιος κόσμος είναι εφικτός” (Βaha Adil Bir Dünya Mümkün) και παρουσιάζει το όραμα του μετά το 2023. Δηλαδή, μέχρι και το 2023, ο Ταγίπ το έχει λύσει το πρόβλημα, καθώς η Τουρκία θα έχει γίνει –όπως έχει δηλώσει– «μία από τις 10 ισχυρότερες σε κάθε πεδίο χώρες του κόσμου». Φαντάσου και να μην αντιμετώπιζε την καταλυτική οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει!
Από ό,τι φαίνεται, όμως, είναι όλα θέμα οπτικής και ερμηνείας. Γι’ αυτό και ο Ερντογάν τολμάει να μιλάει για “δίκαιο κόσμο”. Προφανώς τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά από τον μέσο λογικό άνθρωπος. Μιλάει για δίκαιο κόσμο όταν πραγματοποιεί πογκρόμ κατά των Κούρδων και του κοινοβουλευτικού κόμματός τους (τρίτο κόμμα της Τουρκίας), όταν φυλακίζει αντιφρονούντες και δημοσιογράφους που τολμούν να αρθρώσουν κάποια κριτική και βέβαια όταν έχει εισβάλει και παραμένει ως δύναμη κατοχής στη βόρεια Συρία, σε περιοχές του Ιράκ, αλλά κι όταν έχει επέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη.
Ο Τούρκος πρόεδρος μας απαριθμεί στο πόνημά του τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια πολιτική: αδικία, προσφυγικές κρίσεις, διεθνής τρομοκρατία, ισλαμοφοβία, διακρίσεις κατά των μουσουλμάνων και τα διπλά στάνταρ που επικρατούν στα Ηνωμένα Έθνη. Δεν πρόκειται μόνο για την ανάγνωση του κόσμου από την οπτική γωνία ενός ισλαμιστή. Ο Ερντογάν δεν έχει μόνο ιδεοληψίες. Είναι και ηγέτης που δρα και στην περίπτωσή του ισχύει το “κοίτα ποιος μιλάει”!
Είναι ο Τούρκος πρόεδρος που προκαλεί προσφυγικές κρίσεις (βλέπε Συρία, αλλά και Λιβύη), είναι αυτός που αυξομειώνει τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές προς τα ελληνικά νησιά για να εκβιάζει Αθήνα και Βρυξέλλες, είναι αυτός που εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες-μετανάστες στο πλαίσιο υβριδικού πολέμου κατά της Ελλάδας (βλέπε Έβρο), είναι αυτός που χρησιμοποιεί τζιχαντιστές για την προώθηση των συμφερόντων του, είναι αυτός που επέκρινε σφοδρά τον πρόεδρο Μακρόν όταν έλαβε μέτρα για την αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Γαλλία.
Να υπενθυμίσουμε στον Ερντογάν πως εάν υπάρχουν διπλά στάνταρ υπάρχουν στην ΕΕ, η οποία μπορεί να είναι υπερευαίσθητη για τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία, αλλά είναι σχεδόν αναίσθητη όταν πρόκειται για τις τουρκικές προκλήσεις κατά της Ελλάδας και παντελώς αναίσθητη όταν πρόκειται για την ωμή καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την κατοχική δύναμη.
Ο Ερντογάν αναφέρει, ότι η σημερινή δομή του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι ένας από τους κύριους λόγους για τις υπάρχουσες αδικίες σε όλο τον κόσμο. Επισημαίνει ότι δεν υπάρχει μουσουλμανική εκπροσώπηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προφανώς αναφερόμενος στα πέντε μόνιμα μέλη. Προφανώς φιλοδοξεί να γίνει η Τουρκία μόνιμο μέλος, σαν εκπρόσωπος του μουσουλμανικού κόσμου. Ο ίδιος, εξάλλου, δεν κρύβει ότι στόχος του είναι να αναγορευθεί σε ηγέτη του, σε ένα είδος σύγχρονου πολιτικού χαλίφη!
Έχει ξεχάσει, όμως, ότι τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν ορίστηκαν με βάση το θρήσκευμα, αλλά το μέγεθος και την ισχύ μίας χώρας, ειδικά της πυρηνικής ισχύος. Γι’ αυτό και επιστρατεύει την παγκόσμια δημογραφία. Αλλά ακόμα κι αν ποτέ αποφασιζόταν να εκπροσωπηθεί ο μουσουλμανικός κόσμος στο Συμβούλιο Ασφαλείας, γιατί να τον εκπροσωπήσει άραγε η Τουρκία, όταν υπάρχουν πολυπληθέστερα μουσουλμανικά κράτη.
Με λίγα λόγια, το συγγραφικό πόνημα του Ταγίπ είναι σκέτη ιδεοληψία, πλημμυρισμένη από το νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό του. Το κακό σ’ αυτή την ιστορία είναι ότι ο Ερντογάν βρίσκει και τα κάνει, επειδή ακόμα οι μεγάλοι δεν του έχουν βάλει για τα καλά χέρι. Από ό,τι φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον οι Αμερικανοί καταπίνουν την τσαντίλα τους, ενώ οι Ευρωπαίοι σπάνε ρεκόρ καιροσκοπισμού, όπως εξάλλου συνηθίζουν.
Από ό,τι φαίνεται, όμως, είναι όλα θέμα οπτικής και ερμηνείας. Γι’ αυτό και ο Ερντογάν τολμάει να μιλάει για “δίκαιο κόσμο”. Προφανώς τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά από τον μέσο λογικό άνθρωπος. Μιλάει για δίκαιο κόσμο όταν πραγματοποιεί πογκρόμ κατά των Κούρδων και του κοινοβουλευτικού κόμματός τους (τρίτο κόμμα της Τουρκίας), όταν φυλακίζει αντιφρονούντες και δημοσιογράφους που τολμούν να αρθρώσουν κάποια κριτική και βέβαια όταν έχει εισβάλει και παραμένει ως δύναμη κατοχής στη βόρεια Συρία, σε περιοχές του Ιράκ, αλλά κι όταν έχει επέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη.
Ο Τούρκος πρόεδρος μας απαριθμεί στο πόνημά του τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια πολιτική: αδικία, προσφυγικές κρίσεις, διεθνής τρομοκρατία, ισλαμοφοβία, διακρίσεις κατά των μουσουλμάνων και τα διπλά στάνταρ που επικρατούν στα Ηνωμένα Έθνη. Δεν πρόκειται μόνο για την ανάγνωση του κόσμου από την οπτική γωνία ενός ισλαμιστή. Ο Ερντογάν δεν έχει μόνο ιδεοληψίες. Είναι και ηγέτης που δρα και στην περίπτωσή του ισχύει το “κοίτα ποιος μιλάει”!
Είναι ο Τούρκος πρόεδρος που προκαλεί προσφυγικές κρίσεις (βλέπε Συρία, αλλά και Λιβύη), είναι αυτός που αυξομειώνει τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές προς τα ελληνικά νησιά για να εκβιάζει Αθήνα και Βρυξέλλες, είναι αυτός που εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες-μετανάστες στο πλαίσιο υβριδικού πολέμου κατά της Ελλάδας (βλέπε Έβρο), είναι αυτός που χρησιμοποιεί τζιχαντιστές για την προώθηση των συμφερόντων του, είναι αυτός που επέκρινε σφοδρά τον πρόεδρο Μακρόν όταν έλαβε μέτρα για την αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Γαλλία.
Να υπενθυμίσουμε στον Ερντογάν πως εάν υπάρχουν διπλά στάνταρ υπάρχουν στην ΕΕ, η οποία μπορεί να είναι υπερευαίσθητη για τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία, αλλά είναι σχεδόν αναίσθητη όταν πρόκειται για τις τουρκικές προκλήσεις κατά της Ελλάδας και παντελώς αναίσθητη όταν πρόκειται για την ωμή καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την κατοχική δύναμη.
Ο Ερντογάν αναφέρει, ότι η σημερινή δομή του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι ένας από τους κύριους λόγους για τις υπάρχουσες αδικίες σε όλο τον κόσμο. Επισημαίνει ότι δεν υπάρχει μουσουλμανική εκπροσώπηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προφανώς αναφερόμενος στα πέντε μόνιμα μέλη. Προφανώς φιλοδοξεί να γίνει η Τουρκία μόνιμο μέλος, σαν εκπρόσωπος του μουσουλμανικού κόσμου. Ο ίδιος, εξάλλου, δεν κρύβει ότι στόχος του είναι να αναγορευθεί σε ηγέτη του, σε ένα είδος σύγχρονου πολιτικού χαλίφη!
Έχει ξεχάσει, όμως, ότι τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν ορίστηκαν με βάση το θρήσκευμα, αλλά το μέγεθος και την ισχύ μίας χώρας, ειδικά της πυρηνικής ισχύος. Γι’ αυτό και επιστρατεύει την παγκόσμια δημογραφία. Αλλά ακόμα κι αν ποτέ αποφασιζόταν να εκπροσωπηθεί ο μουσουλμανικός κόσμος στο Συμβούλιο Ασφαλείας, γιατί να τον εκπροσωπήσει άραγε η Τουρκία, όταν υπάρχουν πολυπληθέστερα μουσουλμανικά κράτη.
Με λίγα λόγια, το συγγραφικό πόνημα του Ταγίπ είναι σκέτη ιδεοληψία, πλημμυρισμένη από το νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό του. Το κακό σ’ αυτή την ιστορία είναι ότι ο Ερντογάν βρίσκει και τα κάνει, επειδή ακόμα οι μεγάλοι δεν του έχουν βάλει για τα καλά χέρι. Από ό,τι φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον οι Αμερικανοί καταπίνουν την τσαντίλα τους, ενώ οι Ευρωπαίοι σπάνε ρεκόρ καιροσκοπισμού, όπως εξάλλου συνηθίζουν.
Κόμπρα
https://slpress.gr/diethni/koita-poios-milaei-gia-quot-dikaio-kosmo-quot-i-islamistiki-ideolipsia-toy-erntogan/?
fbclid=IwAR23JvJWtCPSbOCyPpSaaJijOQiwQJPnrkV0l__4_f_s24F9JuywVNVCfGM
08/09/2021