Οι 10 πρέσβεις και η απογοήτευση.
Οι 10 πρέσβεις και η απογοήτευση.
Ποιος νοιάζεται για ποιον; Η Ευρώπη για τον Ταγίπ Ερντογάν, ή μήπως ο Ταγίπ Έρντογαν για την Ευρώπη; Ποιος είναι υποχρεωμένος σε ποιον; Αυτό βγήκε για τα καλά στην επιφάνεια μετά το γεγονός με τους «ανεπιθύμητους πρέσβεις» που διαδραματίστηκε πρόσφατα. Η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη στον Ερντογάν! Δεν είναι ο Ταγίπ Ερντογάν αυτός που έκανε βήμα πίσω, δηλαδή έγλειψε εκεί που έφτυσε. Είναι οι πρέσβεις. Ναι, θύμωσε, άφρισε ο Ερντογάν, που έγινε έξω φρενών. «Να ξέρετε τα όριά σας», είπε στους πρέσβεις. Τους πρόσβαλε λέγοντάς τους «ποιοι είστε εσείς;» Και με αυτά τα νεύρα έβαλε αμέσως τους δέκα πρέσβεις στη λίστα με τα «ανεπιθύμητα άτομα». Δεν σκέφτηκε καν τι θα κοστίσει αυτό στον ίδιο και στην Τουρκία. Όμως, αυτό δεν άρεσε καθόλου στους γύρω του. Κινητοποιήθηκαν αμέσως για να τον κάνουν να αλλάξει αυτή την απόφαση. Στριμώχτηκε πολύ. Βεβαίως δεν θα ήθελε να γλείψει εκεί που έφτυσε. Δεν θα μπορούσε να το αντέξει. Τα κράτη στα οποία υπάγονται οι πρέσβεις αντιλήφθηκαν σε τι είδους δύσκολη κατάσταση περιήλθε ο Ερντογάν. Κατάλαβαν τη δυσκολία του και του έριξαν ένα σωσίβιο. Η Αμερική έκανε την πρώτη δήλωση. «Επαναβεβαιώνουμε την προσήλωσή μας στο άρθρο 41 της Συνθήκης της Βιέννης», είπε. Μετά από αυτήν, πήραν σειρά και οι άλλοι και συμφώνησαν. Όταν έγραφα αυτό το άρθρο, μόνο η Γερμανία και η Γαλλία δεν είχαν προβεί σε δήλωση. Αυτές οι χώρες αρκέστηκαν μόνο στο να δηλώσουν ότι δεν έφτασε οποιαδήποτε γνωστοποίηση στα χέρια τους σε σχέση με την απόφαση του Ερντογάν για απέλαση. Έτσι ξεπεράστηκε προς το παρόν η κρίση που είχε φτάσει στην πόρτα και περιείχε σοβαρούς κινδύνους για την Τουρκία. Ο Ερντογάν αντιλήφθηκε το πρόβλημά του και άρπαξε ευχαρίστως το σωσίβιο που του έριξαν. Σε όλα τα ΜΜΕ της Τουρκίας που τον στηρίζουν πνέει άνεμος νίκης, γράφοντας ότι «οι πρέσβεις έκαναν βήμα πίσω».
Πολύ κρίμα. Είχε δοθεί μια μεγάλη ευκαιρία στις δυτικές χώρες για να δώσουν ένα μάθημα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαίου στον δικτάτορα Ταγίπ Ερντογάν. Θα μπορούσαν να σώσουν τους αθώους που βασανίζονται στις φυλακές εδώ και χρόνια. Όμως, σπατάλησαν γενναιόδωρα αυτή την ευκαιρία. Υπέκυψαν για άλλη μια φορά στην υστερία του Ερντογάν και ηττήθηκαν. Έτσι τον κακόμαθαν λίγο πιο πολύ. Ενέτειναν περισσότερο την καταπίεση και τη βία πάνω στους πολιτικούς κρατούμενους. Γιατί; Μήπως ο Ερντογάν τους πρόσφερε αγαθά τα οποία δεν θα μπορούσαν ποτέ να αφήσουν; Δεν ντρέπονται καθόλου να φοβούνται και να κάθονται στη θέση τους μετά από ένα τόσο δυνατό χαστούκι που έφαγαν από τον δικτάτορα; Φαίνεται πως δεν ντρέπονται!
Αν είχε κάνει ο Πούτιν αυτό που έκανε ο Ερντογάν, αν επιχειρούσε να διώξει από τη χώρα του δέκα πρέσβεις προσβάλλοντάς τους, είμαι βέβαιος ότι οι αξιότιμοι πρέσβεις δεν θα έκαναν μια δήλωση όπως αυτήν που έκαναν τώρα σε απολογητικό ύφος. Δεν θα έμπαιναν στη διάθεση του «ναι κύριε Πούτιν, έχετε δίκαιο», υπενθυμίζοντας εκείνο το άρθρο της Συνθήκης της Βιέννης. Δεν θα επιχειρούσαν να σώσουν τον Πούτιν όπως έσωσαν τον Ερντογάν. Η Ρωσία είναι ακόμα γι’ αυτούς ένας εφιάλτης, όπως ακριβώς η Σοβιετική Ένωση. Ούτε η κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος και η αντικατάστασή του από το καπιταλιστικό σύστημα μπόρεσε να κάνει τη Ρωσία αρεστή στα μάτια της Δύσης.
Από εδώ και μπρος, μέχρι να πεθάνει ο Ταγίπ Ερντογάν, ή μέχρι να φύγει από την εξουσία, δεν νομίζω ότι θα δουν ξανά το φως της ημέρας οι Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Οσμάν Καβάλα που βρίσκονται για χρόνια στη φυλακή. Υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την απελευθέρωση του Οσμάν Καβάλα. Αντί να ρίξουν σωσίβιο στον Ερντογάν, τα κράτη αυτών των πρέσβεων θα μπορούσαν να πουν το εξής: «Απαιτούμε την εφαρμογή του δικαίου». Θα υπενθύμιζαν στον Ερντογάν την απόφαση του ΕΔΑΔ. Σε αυτήν δεν υπάρχει απολύτως τίποτα αντίθετο με τη Συνθήκη της Βιέννης. Παρακολουθούμε με παραδειγματισμό τη στάση της Δύσης έναντι σε έναν ισλαμοφασίστα δικτάτορα. Η Δύση που κινητοποιήθηκε πλήρως για να ανατρέψει τον δικτάτορα στη Συρία και να φέρει τη δημοκρατία, τώρα συμπεριφέρεται πολύ διαφορετικά έναντι σε έναν άλλο δικτάτορα.
Έστω και αν αυτή η στάση της Δύσης έναντι στον Ερντογάν ανησυχεί εμάς εδώ στην Κύπρο που δεν μπορούμε καν να ονειρευτούμε τη λύση, ούτε αυτό νοιάζει και πολύ την Ευρώπη. Άλλωστε, αυτός είναι ο ουσιαστικός κίνδυνος για όλους μας. Και τι δεν μπορεί να κάνει στην Κύπρο ο Ταγίπ Ερντογάν όταν παραγνωρίζεται το γεγονός πως κάνει ό,τι θέλει…
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
ΠΗΓΗ: ΠΟΛΙΤΗΣ, ΑΒΡΟΥΠΑ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΟΣΕΛΙΔΑ:
28/10/2021