Έτσι είναι εάν έτσι νομίζετε;

 Έτσι είναι εάν έτσι νομίζετε;

"Σε έκτακτο τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, με τον μεγαλογιατρό Άντονι Φάουτσι στο πλευρό του, παραδέχθηκε ό,τι ακριβώς εμείς από την αρχή γνωρίζαμε και υποστηρίζαμε με πάθος: πως τα εμβόλια όχι απλώς δεν σε προστατεύουν από τον κορονοϊό αλλά και επιβαρύνουν την υγεία σου με χίλιους τρόπους. Το σκεύασμα που μπαίνει στις φλέβες σου περιέχει ουσίες οι οποίες προκαλούν καρκίνο, στειρότητα, καρδιοπάθειες… Να προσθέσουμε ότι αλλοιώνει και το dna; Άσ’το προς το παρόν. Ανεβάστε το βίντεο!"

Το βίντεο ανεβαίνει. Ακαριαία επικοινωνείται παγκοσμίως. Εκατομμύρια χρήστες του διαδικτύου το αναπαράγουν -άλλοι δικαιωμένοι, άλλοι πανικόβλητοι. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα πανηγυρίζει. Ο Λευκός Οίκος το διαψεύδει κατηγορηματικότατα. Ο Πρόεδρος καλεί τον Φάουτσι και σε απευθείας σύνδεση τονίζει πως πρόκειται για fake news. "Τα εμβόλια σώζουν ζωές!" λέει. "Μην πιστεύετε τους συνωμοσιολόγους που σπέρνουν τον θάνατο!" Το πρόσωπό του τρέμει από οργή.

Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια; Τα δύο βίντεο -κι εκείνο που καταδικάζει τα εμβόλια κι εκείνο που τα υπερασπίζεται- φαίνονται εξίσου γνήσια. Τόσο με γυμνό μάτι όσο και με ψηφιακή ανάλυση. Τα πάντα, η όψη, η φωνή, η γλώσσα του σώματος του Μπάιντεν έχουν πλαστογραφηθεί στην εντέλεια. Όπως και το Οβάλ Γραφείο του.  

Το 1994 είχε βγει στους κινηματογράφους το "Φόρεστ Γκαμπ". Σπεύσαμε να το δούμε όχι μονάχα από το ενδιαφέρον του κινηματογραφόφιλου αλλά και επειδή μάς είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο Τομ Χανκς εμφανιζόταν να συναντιέται με τον Τζον Κέννεντυ. Η τεχνολογία είχε εξελιχθεί ήδη τότε αρκετά ώστε να μπορεί να εισάγει πειστικότατα έναν σύγχρονο ηθοποιό σε κάτι παλιά επίκαιρα. "Ποιος ξέρει τι μάς περιμένει!" είπαμε, με προσμονή περισσότερο παρά με τρόμο.

Ε λοιπόν εκείνο που μας περίμενε, βρίσκεται ήδη εδώ. Με ένα λάπτοπ των εξακοσίων ευρώ, με ένα πρόγραμμα που το αγοράζεις έναντι ευτελούς ποσού -ή που το κλέβεις-, μπορείς να χαλκεύσεις σμς, τουίτς, μηνύματα στο facebook ή στο instagram. Με ένα καλύτερο μηχάνημα μπορείς να "αναδιατυπώσεις" (για να το πω κομψά) σύμπασα την πραγματικότητα. Να κατασκευάσεις ντοκιμαντέρ, δελτία ειδήσεων, συνεντεύξεις. Να επαναφέρεις πεθαμένους τοποθετώντας τους ανάμεσα στους ζωντανούς, βάζοντας στο στόμα τους ό,τι κατά πάσα πιθανότητα πράγματι θα έλεγαν, εφόσον έχεις φτιάξει το ψυχολογικό και διανοητικό προφίλ τους με βάση τις εν ζωή τοποθετήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

"Εικονική πραγματικότητα" ονομάζεται. Μπροστά της η "πραγματική πραγματικότητα" ωχριά. Οι άνθρωποι πιστεύουν ευκολότερα ό,τι αντικρίζουν στην οθόνη παρά ό,τι με σάρκα και οστά συμβαίνει γύρω τους. Το φαίνεσθαι καθρέφτιζε μέχρι πρόσφατα το είναι. Σήμερα έχει πλήρως αυτονομηθεί.

Όταν ο αναστάς Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές του -"εν ετέρα" μάλιστα "μορφή"-, ο Θωμάς είχε την πιο ανθρώπινη, την πιο υγιή αντίδραση. Ζήτησε να αγγίξει τα σημάδια από τα καρφιά. Σαν να προοικονομούσε τον κόσμο είκοσι αιώνες αργότερα. Τον κόσμο μας, όπου το ψέμμα διαχέεται μες στην αλήθεια, τη σχετικοποιεί, την αλλοιώνει, την αντιστρέφει.

Οι αντιεμβολιαστές ξεκίνησαν ως αρνητές του κόβιντ 19. "Μια γριππούλα είναι!" τους θυμόμαστε να λένε. Και σαν ήρθε η εκατόμβη στη Βόρεια Ιταλία, να ισχυρίζονται ότι τα φέρετρα που στοιβάζονταν ήταν άδεια ή τα πλάνα της απελπισίας τραβηγμένα σε κάποιο πολεμικό μέτωπο.

Ήταν παρανοϊκή η καχυποψία τους; Προφανώς. Είχε έρεισμα; Ναι!

Θυμάστε τη φωτογραφία του κορμοράνου, του όμορφου εκείνου πουλιού, να πνίγεται μες στο πετρέλαιο που είχε αδειάσει στον Περσικό Κόλπο ο Σαντάμ Χουσεϊν; Κι έπειτα να προκύπτει πως κορμοράνοι δεν υπάρχουν καν στη Μέση Ανατολή, ότι το στιγμιότυπο έχει ληφθεί στη Βρετάνη και έχει αξιοποιηθεί προπαγανδιστικά; Ήταν 1991. Επρόκειτο για μια καραμπινάτη περίπτωση fake news, την πρώτη που κλόνισε τη γενιά μας.

Άμα θεωρείς, με στοιχεία χειροπιαστά, ότι το "σύστημα" -στο οποίο κατεξοχήν περιλαμβάνεις τις επίσημες πηγές ενημέρωσης, τα "καθεστωτικά" ΜΜΕ- σε εξαπατά, φυσικά και χάνεις την εμπιστοσύνη σου. Κι ακολουθεί, σε πάρα πολλούς ανθρώπους, το εξής παράδοξο: την εμπιστοσύνη που απέσυραν από τους "αλήτες, ρουφιάνους, δημοσιογράφους" την καταθέτουν με παιδαριώδη αφέλεια στα πόδια του κάθε τυχάρπαστου θεομπαίχτη. Του κάθε απατεώνα, που εν ψυχρώ ίσως τούς οδηγεί στον θάνατο εξορκίζοντάς τους να μην εμβολιασθούν, να μην διασωληνωθούν καν, να τρέχουν γυμνοί, με ένα σταυρό στο χέρι, στους διαδρόμους του νοσοκομείου.

Τι μας μέλλεται; Θα μάς ρουφήξει η εικονική πραγματικότητα; Θα αποδειχθεί η λογική μας, η εμπιστοσύνη μας στα αυταπόδεικτα τόσο επισφαλής ως σωσίβιο όσο και μια τρύπια σαμπρέλα; Ειλικρινά δεν ξέρω. Ειλικρινά φοβάμαι.

Ένα ξέρω. Τα λογιζόμενα σαν ακράδαντα ντοκουμέντα, από μαγνητοταινίες μέχρι δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο, δεν νοείται πλέον να βαραίνουν κατ’ελάχιστον στην κρίση κανενός δικαστηρίου. "Κατς, σικέ, απάτη όλα!" όπως έλεγε ένα σύνθημα στους τοίχους της δεκαετίας του 1970.

 Χρήστος Χωμενίδης,συγγραφέας    

https://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3596466/etsi-einai-ean-etsi-nomizete

22/11/2021