Γαλλία-Εκλογές Απριλίου: Ο Μακρόν προηγείται, αλλά φοβάται.
Γαλλία-Εκλογές Απριλίου:
Ο Μακρόν προηγείται, αλλά φοβάται.
Οι διεκδικητές της γαλλικής προεδρίας διέβησαν όλοι τον Ρουβίκωνα της ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς τους. Για την ακρίβεια, όχι ακριβώς όλοι, αφού ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν, δεν θα γνωστοποιήσει πριν τον Ιανουάριο τις προσωπικές του προθέσεις, για τις οποίες πάντως δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία.
Η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι λοιπόν γνωστή. Ο "επαγγελματίας προβοκάτορας" Ερίκ Ζεμούρ πλαγιοκοπεί τη Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Συναγερμού από τα δεξιά, οι κεντροδεξιοί Ρεπουμπλικανοί έδωσαν το χρίσμα στη Βαλερί Πεκρές, ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά, ενώ στα αριστερά του κέντρου επικρατεί πολυδιάσπαση και αποθάρρυνση, ώστε να μην αναμένονται εκπλήξεις από αυτή την πλευρά του πολιτικού φάσματος.
Τα δημοσκοπικά δεδομένα
Η τελευταία μεγάλη δημοσκόπηση για λογαριασμό της εφημερίδας Le Monde, με τη συμμετοχή 11.000 πολιτών, εμφανίζει τον Μακρόν ως νικητή του πρώτου γύρου, με ποσοστό πρόθεσης ψήφου 24%, ακολουθούμενο από την Πεκρές με 17%, ενώ οι Λεπέν και Ζεμούρ (ήτοι οι δύο ισχυρότεροι από τους συνολικά πέντε ακροδεξιούς υποψηφίους!) αποσπούν από 14,5% έκαστος. Όλοι οι διεκδικητές της προεδρίας οι προερχόμενοι από την (κεντρο)αριστερά, καταγράφουν μονοψήφια ποσοστά, αν και θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν έως και 29,5%, εάν ο χώρος στοιχιζόταν πίσω από έναν υποψήφιο.
Τα δεδομένα αυτά είναι λιγότερο ενθαρρυντικά για τον νυν πρόεδρο απ' ό,τι θα φανταζόταν κανείς εκ πρώτης όψεως. Ο Μακρόν επένδυε για την επανεκλογή του σε έναν "πανδημοκρατικό συναγερμό" απέναντι στη Λεπέν, όπως αυτόν που του χάρισε την προεδρία το 2017. Ωστόσο η ανάδειξη της Πεκρές αλλάζει την εξίσωση – πόσω μάλλλον που σε μια αναμέτρηση δύο γύρων η υποψήφια της κεντροδεξιάς έχει τη δυνατότητα να διεισδύσει στην ακροδεξιά ψήφο, χωρίς να κινητοποιήσει αντανακλαστικά αντισυσπείρωσης στους αριστερούς εκλογείς, η σχέση των οποίων με τον Μακρόν είναι ούτως ή άλλως ψυχρή.
Αλλαγές στην ατζέντα
Βέβαια, οι τέσσερις μήνες που απομένουν είναι πολύ μεγάλο διάστημα και το πλεονέκτημα της Πεκρές ως μιας νέας, γυναικείας υποψηφιότητας μπορεί κάλλιστα να εξανεμιστεί.
Πολλά θα κριθούν από το ποια γεγονότα θα καθορίσουν την ατζέντα. Και ενώ ο Μακρόν, ως πρόεδρος, κινείται από θέση ισχύος, με τον αέρα του "ικανού διαχειριστή", είναι πολλά τα απρόοπτα που μπορούν να παρεμβληθούν.
Η εμφάνιση της μετάλλαξης Όμικρον του κορονοϊού είναι ένα από αυτά. Το ότι παραγκώνισε την περί μετανάστευσης, εθνικής ταυτότητας και ασφάλειας φιλολογία που είχε επιβληθεί, κυρίως λόγω του Ζεμούρ, σε όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα θα ήταν ένα θετικό στοιχείο για τον Μακρόν, αν ο ίδιος δεν είχε προλάβει να εκτεθεί διπλά, αφενός προαναγγέλλοντας πρόωρα την έξοδο από την πανδημική κρίση και αφετέρου αυστηροποιώντας τις προβλέψεις περί υγειονομικού διαβατηρίου και εγκαινιάζοντας τον εμβολιασμό των μικρών παιδιών.
Οι Γάλλοι κινδυνεύουν έτσι να βρεθούν στον "χειρότερο των δυνατών κόσμων": να έχουν υποστεί αντιδημοφιλείς περιορισμούς, χωρίς αυτό να έχει χαλιναγωγήσει τον ιό.
Ένα άλλο απρόοπτο με πιθανώς καταλυτικές συνέπειες είναι η ενεργειακή κρίση, η οποία αναμένεται να κορυφωθεί το επόμενο δίμηνο. Λόγω βλαβών ή εργασιών συντήρησης σε μέρος των πυρηνικών της αντιδραστήρων η Γαλλία βρέθηκε να εισάγει ενέργεια, αντί, ως συνήθως, να εξάγει. Η εν λόγω κρίση θα μπορούσε να τονώσει το ηγετικό προφίλ του Μακρόν, αν αυτός κατά τη διάρκεια της γαλλικής προεδρίας στην Ε.Ε. το επόμενο εξάμηνο, πετύχαινε μια κοινή ευρωπαϊκή διαδικασία προμήθειας ενέργειας, όπως συνέβη και με τα εμβόλια. Όμως κανένας πρόεδρος της Γαλλίας δεν θα μπορούσε να επιβιώσει πολιτικά ενός blackout σε προεκλογική περίοδο...
Ρεκόρ αναποφάσιστων
Όλα αυτά, σε ένα τοπίο εξαιρετικής ρευστότητας και χαλάρωσης των δεσμών των ψηφοφόρων με συγκεκριμένους κομματικούς μηχανισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην έρευνα που προαναφέρθηκε το 27% των ερωτηθέντων δηλώνουν αναποφάσιστοι (έναντι 16% στο ίδιο σημείο της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου το 2016), ενώ το 30% των ψηφοφόρων αποκαλύπτουν ότι έχουν αλλάξει προτίμηση πρόσφατα – πράγμα που εξηγεί άλλωστε και την αρχική εκτόξευση του Ζεμούρ εκ του μηδενός.
Πώς η προεκλογική συγκυρία επηρεάζει την Ε.Ε.
Ο Εμανουέλ Μακρόν διχάζεται ανάμεσα σε δύο προεδρίες. Αυτήν της Γαλλικής Δημοκρατίας, για την οποία θα δώσει τη μάχη της επανεκλογής του τον Απρίλιο και αυτήν του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία αναλαμβάνει η χώρα του την πρωτοχρονιά για το πρώτο εξάμηνο του 2022.
Τα μεγάλα κράτη-μέλη είθισται να μην έχουν ιδιαίτερα επιτυχημένες προεδρίες στην Ε.Ε. – διότι όλα τα υπόλοιπα υποψιάζονται την προώθηση εθνικά ιδιοτελούς ατζέντας. Και το πράγμα γίνεται πιο περίπλοκο φέτος στην περίπτωση της Γαλλίας, καθώς μπαίνει στον λογαριασμό και η μεγάλη εσωτερική πολιτική της αναμέτρηση.
Ο ένοικος των Ηλυσίων επείγεται να επιδείξει έργο κατά τη γαλλική προεδρία, που όμως, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, θα έχει περίπου τρίμηνη πραγματική διάρκεια, εφόσον από ένα σημείο και μετά όλοι οι Γάλλοι αξιωματούχοι θα έχουν απορροφηθεί από τις εκλογές. Ήδη πάντως οι προτεραιότητες του "γαλλικού εξαμήνου", τις οποίες παρουσίασε ο Μακρόν είναι σαφές ότι διατυπώθηκαν με το βλέμμα κατεξοχήν στραμμένο προς το εγχώριο ακροατήριο.
Με τους Γάλλους να είναι, κατά τις δημοσκοπήσεις, ο πλέον ευρωσκεπτικιστικός λαός (μαζί με τους Έλληνες) μεταξύ των "27", με το ένα τρίτο των ψηφοφόρων έτοιμους να ψηφίσουν κάποιον υποψήφιο της ακροδεξιάς και με το θέμα της μετανάστευσης να επανέρχεται διαρκώς στη δημόσια συζήτηση, ο Μακρόν φιλοδοξεί να καταδείξει ότι η χώρα του (και ο ίδιος προσωπικά, μετά την έξοδο της Άνγκελα Μέρκελ) μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην Ε.Ε. και να βιώσει απτά οφέλη, από τη μεταρρύθμιση του Χώρου Σέγκεν, μέχρι την προώθηση του κοινοτικού κανονισμού για τις Ψηφιακές Αγορές που θα χαλιναγωγήσει τους αμερικανικούς κολοσσούς της τεχνολογίας.
Όπως σημειώνει το Politico, o Γάλλος πρόεδρος έχει τοποθετήσει ανθρώπους του σε θέσεις-κλειδιά στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, οι συμβιβασμοί διά των οποίων λειτουργεί το κοινοτικό οικοδόμημα δεν εγγυώνται κάποιο αποτέλεσμα ικανό να θαμπώσει τους Γάλλους ψηφοφόρους. Ούτε τα θέματα που επιθυμεί να ανοίξει προοιωνίζονται εύκολη διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Ο Εμανουέλ Μακρόν κάνει σημαία του την Ευρώπη που "προστατεύει" και γεννά θέσεις εργασίας, υποβαθμίζοντας το άνοιγμα στον ανταγωνισμό. Όμως προγράμματα γαλλικής προεδρίας εκπονούν, πολύ συμβολικά, και οι συνυποψήφιοί του στις προεδρικές εκλογές. Η Βαλερί Πεκρές προτείνει την επίσημη διακοπή της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και κάθε άλλης διεύρυνσης της Ε.Ε., ενώ ο οικολόγος Γιανίκ Ζαντό ζητά την εξαίρεση των πράσινων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας.
Αν, πάντως, ο Μακρόν επιτύχει την επανεκλογή του δεν είναι απίθανο να αφιερώσει το κλείσιμο του γαλλικού εξαμήνου, με νωπή την πολιτική του νίκη, σε πραγματικά φιλόδοξες προτάσεις για την αναμόρφωση της νομισματικής ένωσης. Αλλά Βερολίνο και λοιποί "Βόρειοι" θα καραδοκούν...
Του Κώστα Ράπτη
https://www.capital.gr/story/3605504/gallia-ekloges-apriliou-o-makron-proigeitai-alla-fobatai
1/1/2022