Πληθωριστικές παρενέργειες.


 
  Πληθωριστικές παρενέργειες.

Υπάρχουν στοιχεία που δεν καταμετρούνται στις επίσημες στατιστικές. Οπως, για παράδειγμα, τα ασανσέρ που είναι εκτός λειτουργίας γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για τη συντήρησή τους. Ή ο εργάτης που ζητάει 30 ευρώ προκαταβολή από τον (γλίσχρο) μισθό του επόμενου μήνα, για να καλύψει κάποιες «έκτακτες» ανάγκες. Ή τα διαμερίσματα όπου οι ένοικοι υποκαθιστούν τη θέρμανσή τους με κουβέρτες. Αν νομίζετε ότι τα φαινόμενα είναι σπάνια, κάνετε λάθος. Περίπου το 29% των συμπατριωτών μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής, βρίσκονται στο όριο ή κοντά στο όριο της φτώχειας.

Ο επίσημος πληθωρισμός τον Φεβρουάριο έτρεχε με 7,2%. Για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, για τους ανέργους και εκείνους που έχουν δουλειά αλλά αμείβονται με τον βασικό μισθό, ο πληθωρισμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Οπως και για εκείνους που έχουν μισθούς της τάξης των 1.000 ή των 1.200 ευρώ. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε πανεπιστημιακό ίδρυμα για λογαριασμό γνωστής επιχείρησης, ένας μισθός 1.000 ευρώ έχει χάσει 25% έως 30% της αγοραστικής του δύναμης από τον Φεβρουάριο μέχρι σήμερα. Πρακτικά, για τον μισθωτό των 1.000 ευρώ, ο πληθωρισμός δεν τρέχει με 7,2% αλλά με 25%, ίσως και 30%.

Η ακρίβεια επηρεάζει δραστικά τη ζωή και την ψυχολογία μιας κοινωνίας εξασθενημένης από μια υπερ-10ετή οικονομική κρίση. Μαζί με τον πόλεμο, είναι τα δύο προβλήματα που αξιολογούνται ως κορυφαία στις δημοσκοπήσεις. Διόλου παράξενο, αφού το τσουνάμι των ανατιμήσεων –που άρχισε να φουσκώνει αρκετούς μήνες πριν από την 24η Φεβρουαρίου, ημέρα έναρξης της εισβολής Πούτιν στην Ουκρανία– εν αρχή από τις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων, απλώνεται στα νοίκια και σε μια ευρεία γκάμα ειδών λαϊκής κατανάλωσης, δοκιμάζει τη μισή Ελλάδα και βασανίζει το ένα τρίτο της.
  • Ο πληθωρισμός, ακόμη κι αν διαρκέσει μόνο μέχρι το τέλος του έτους, ίσως αφήσει αποτυπώματα διαρκείας.
Επηρεάζει και το σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων, από τον τουρισμό μέχρι τους κλάδους παραγωγής και εμπορίας τροφίμων και επισιτισμού. Τείνει να διαβρώνει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, και δη της μεταποίησης. Της οποίας πάντα το κόστος της ενέργειας ροκάνιζε την ανταγωνιστικότητά της. Και η οποία αποδυναμώθηκε συγκριτικά στην πανδημία, γιατί οι ανταγωνιστικές επιχειρήσεις πλουσίων χωρών ενισχύθηκαν κεφαλαιακά από τα κράτη τους –με την άρση του καθεστώτος των κρατικών ενισχύσεων–, οι ελληνικές όχι.

Και ίσως καταλήξει στις τράπεζες καθώς, εφόσον η ακρίβεια εμπεδωθεί και μονιμοποιηθεί, θα υπάρξουν νέα φαινόμενα αδυναμίας εξυπηρέτησης τραπεζικών δανείων. Η απειλή είναι να διογκωθεί το –μηδέποτε αντιμετωπισθέν– πρόβλημα των κόκκινων δανείων (που βγήκαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών και ψιλολιμνάζουν στα καθ’ ύλην αρμόδια funds μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου…), προσθέτοντας στα κόκκινα δάνεια της πανδημίας COVID-19 νέα κόκκινα δάνεια, του πολέμου της Ουκρανίας, και όλα μαζί θα αυξήσουν τις ανάγκες των συστημικών τραπεζών για επάρκεια κεφαλαίων. Ο πληθωρισμός, ακόμη και αν διαρκέσει μόνο μέχρι το τέλος του έτους, ίσως αφήσει αποτύπωμα διαρκείας στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Κι επειδή ως χώρα, για γνωστούς λόγους, είμαστε σε δύσκολη θέση, σκόπιμο θα ήταν να προσπαθήσουμε σοβαρά και έξυπνα να τον αντιμετωπίσουμε. Το κάνουμε; Αντί άλλης απάντησης, δύο παρατηρήσεις: Ενώ βρίσκονται λεφτά εν μια νυκτί για μείωση του ΕΝΦΙΑ, η αύξηση κατώτατου μισθού και του επιδόματος ανεργίας παραπέμπεται στην Πρωτομαγιά. Κι ενώ εδώ και καιρό η Κομισιόν πρότεινε να φορολογηθούν τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων ενέργειας, καθ’ ημάς υπήρχε άρνηση και ίσως τίποτα δεν θα γινόταν εάν η «Κ» δεν είχε αποκαλύψει τις μπαγαποντιές με τους λογαριασμούς.

Κώστας Καλλίτσης

https://www.kathimerini.gr/economy/561779812/plithoristikes-parenergeies/

27/3/2022