Ημερολόγιο κορωνοϊού, 18/5/2022,περί υγειονομικού πολιτισμού, περί κοινωνικού πολιτισμού γενικότερα.
Ημερολόγιο κορωνοϊού, 18 Μαΐου 2022,
περί υγειονομικού πολιτισμού, περί κοινωνικού πολιτισμού γενικότερα, με αφορμή ένα podcast που κάναμε πριν λίγες μέρες με την Vasiliki Siouti για την LIFO.
1.
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας, ο πολιτισμός που διδάσκει η πολιτεία στους πολίτες της δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο επιθυμούμε να φερόμαστε στους τουρίστες. Είναι ο τρόπος με τον οποίο φερόμαστε στους ευπαθείς αυτής της κοινωνίας, και ο βαθμός προσπάθειας που κάνουμε για να εξασφαλίζουμε ένα υγιέστερο περιβάλλον γι' αυτούς.
Η συζήτηση περί μάσκας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα- δεν είναι η πρώτη φορά που περιγράφεται από (πρωθ)υπουργικά χείλη η κατάργηση της μάσκας ως μια ανακούφιση, και η μάσκα σαν ένα μαρτύριο. Η απαξίωση ενός απλού μέτρου, που το κόστος της εκτεταμένης διατήρησής του (και της εφαρμογής αυτής της διατήρησης) είναι ασήμαντο κοινωνικά και ηθικά αλλά τεράστιο για κάποιους ευάλωτους, είναι ενδεικτική πολιτισμού.
Θα μου πεις, δεν φτάνει η μονομερής χρήση μάσκας; Άλλωστε, όπως λένε και οι πρόσφατες αεροπορικές οδηγίες (που συνυπέγραψε το ECDC- όλοι κάνουν ένα λάθος κάποτε...), "υποσχόμαστε να μην κοροϊδεύουμε όποιον φοράει μάσκα"- γιατί αυτό σημαίνει η προαιρετική χρήση από όποιον το επιθυμεί. Βοηθά η μονομερής χρήση μάσκας αλλά δεν φτάνει σε κλειστούς χώρους, ειδικά όταν για ορισμένους ανθρώπους το διακύβευμα υγείας παραμένει σημαντικό, ειδικά όταν έχουν ήδη καταργηθεί οι αποστάσεις.
2.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο οι ευπαθείς και οι ηλικιωμένοι αυτοί που εν τέλει κινδυνεύουν. Πόσους νεκρούς κατέγραψε η Ελλάδα την εποχή του Όμικρον; Ας θεωρήσουμε ότι οι θάνατοι από Όμικρον ξεκινάνε την 1η Φεβρουαρίου και ότι πριν, τον Ιανουάριο, είχαμε Όμικρον στην κοινότητα αλλά οι θάνατοι ήταν παλαιότερα Δέλτα περιστατικά.
26 άνθρωποι κάτω των 40 ετών, 656 άνθρωποι ηλικίας 40-64 ετών, και 5329 άνω των 65 ετών. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν τις τελευταίες 107 ημέρες. Και αν θέλουμε να κάνουμε παραχώρηση στην παραφιλολογία περί θανάτων ΜΕ Όμικρον και όχι ΑΠΟ Όμικρον, θα πρέπει να αναζητήσουμε κάποιο ταιριαστά εμβολιασμένο πληθυσμό. Οι Βρετανοί, που μας μοιάζουν περισσότερο στην εμβολιαστική κάλυψη σε σχέση με τους άριστα εμβολιασμένους Δανούς, υπολογίζουν ότι τουλάχιστον 2 στους 3 θανάτους ήταν δεδομένα ΑΠΟ τον ιό. Τουλάχιστον, κατ' αναλογία λοιπόν, 18 άνθρωποι κάτω των 40, τουλάχιστον 400+ ηλικίας 40-64 ετών, και τουλάχιστον 3500 άνθρωποι άνω των 65 ετών, πέθαναν ΑΠΟ τον ιό στην Ελλάδα τις τελευταίες 107 ημέρες. . Και η αναλογία που χρησιμοποιείται, η βρετανική, και πάλι υποτιμά την ελληνική πραγματικότητα.
3.
Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί θάνατοι; Ένα από τα κεντρικά θέματα του podcast υπήρξε αυτό και μας πήγε σε πολλές παραμέτρους. Οι θάνατοι μπορούν να αποφευχθούν αν i. κάποιος δεν κολλήσει και ii. κάποιος αφού κολλήσει έχει την άριστη δυνατή θεραπευτική αντιμετώπιση.
Πάμε στο πρώτο: πώς δεν θα είχαν κολλήσει αρκετοί από τους νεκρούς (πέραν του προφανούς, αν είχαν εμβολιαστεί, εφόσον είχαν την δυνατότητα); Αν είχαμε περιορίσει την μετάδοση στην κοινότητα. Αν είχαμε φροντίσει να ήταν καθαρότερος ο αέρας στον εργασιακό ή σχολικό χώρο που κόλλησε κάποιος και το μετέφερε έπειτα και στο περιβάλλον του, και μετά χτύπησαν κυριολεκτικά καμπάνες. Αν είχαμε φροντίσει να ήταν καλύτερες οι συνθήκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν είχαμε φροντίσει να εντοπίσουμε, συμμαζέψουμε και τιμωρήσουμε παραδειγματικά τον κάθε κοινωνιοπαθή που, θετικός ων, βγήκε για καφέ επειδή "μια γριπούλα είναι, πώς κάνετε έτσι". Αν είχαμε φροντίσει να απομονωθούν αυτοί οι κοινωνιοπαθείς από τους υπόλοιπους μορφώνοντας.
Η εγγραμματοσύνη της κοινότητας είναι που μας έλειψε. Επειδή, μετά το πρώτο κύμα, την ξεχάσαμε, και όταν ανακαλύψαμε πως η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο, κοιτάξαμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος με σειρά καλοπροαίρετων, αλλά μη επικοινωνιακών, ή αυτάρεσκα αμετροεπών, επιστημόνων με άποψη για τα πάντα. Και τα κενά και λάθη στην ενημέρωση έγιναν ακόμη σημαντικότερα επειδή η πολιτεία οφείλει να γνωρίζει ότι υπήρχε έτοιμη μαγιά στην κοινωνία, μασίφ κοινωνικές ομάδες που εύκολα μπορούν να καθοδηγηθούν από πολιτικούς, θρησκευτικούς, ή απλά εγωκεντρικούς ταγούς της συμφοράς.
4.
Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί θάνατοι;- μέρος δεύτερον. Αφού κόλλησαν κάποιοι. Υπήρξε σύστημα επαρκούς παρακολούθησης κατ΄οίκον; Όχι. Υπήρξε έλεγχος για τους συναδέλφους που (ορισμένοι συνεχίζουν ακόμη) έδωσαν λανθασμένες αγωγές στο σπίτι; Υπήρξαν άνθρωποι που δε νοσηλεύτηκαν επειδή τους το είπε το περιβάλλον τους και ο τοπικός influencer που πληρώνεται πάντα σε ξένο νόμισμα;
Και πάμε στα νοσοκομεία: Όλοι γνωρίζουμε τις παθογένειες του ΕΣΥ και ότι δεν είναι το ίδιο να νοσηλεύεσαι σε ΜΕΘ της επαρχίας, και το ίδιο σε ΜΕΘ της Αθήνας. Όπως δεν είναι το ίδιο όλες οι ΜΕΘ της επαρχίας μεταξύ τους, και όλες οι ΜΕΘ της Αθήνας μεταξύ τους. Ενισχύθηκε το σύστημα υγείας; Η απάντηση οφείλει να μην είναι ποσοτική, πρέπει να είναι πρωτίστως ποιοτική. Το να πάρεις έναν μη ειδικευμένο σε αντίστοιχη νοσηλεία υγειονομικό και να τον βάλεις υπεύθυνο σε κλινική COVID ή ακόμη περισσότερο σε ΜΕΘ COVID, είναι ενίσχυση σπασμωδική.
Εδώ όμως ξεκινά το οξύμωρο της ελληνικής κοινωνίας- πόσοι συμφωνούν ΚΑΙ στην ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση αλλα ΚΑΙ στην άμεση αξιολόγηση του υπάρχοντος δυναμικού; Τολμάμε να πούμε την λέξη αξιολόγηση;
5.
Η αξιολόγηση όμως είναι συνώνυμη της κοινωνικής εγγραμματοσύνης: Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι οι γιατροί, νοσηλευτές, φαρμακοποιοί της διπλανής πόρτας είναι επαγγελματικά ενημερωμένοι; Μπορείς να έχεις αποφοιτήσει το 1994 και να εξασκείς το επάγγελμα χωρίς κανείς να έχει αναρωτηθεί αν γνωρίζεις όλα αυτά τα επαναστατικά που συμβαίνουν στον χώρο της υγείας- αν είσαι ενήμερος, θα το έχεις κάνει από προσωπική ευθύνη, και όχι επειδή υποχρεούσαι.
Τολμάμε να πούμε ότι η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση οφείλει να είναι κανόνας, και ότι η τακτική επαναξιολόγηση της επαγγελματικής επάρκειας σώζει ζωές; Το πρότεινε κάποιος επιστημονικός σύλλογος; Το απαίτησε κάποιος υπουργός; Το έβαλε κάποιο κόμμα στο προεκλογικό του πρόγραμμα; Το ότι ο ιός δεν ψηφίζει στις εκλογές το έχουμε καταλάβει λάθος.
Εδώ θα μου πεις, κινδυνεύεις να στείλεις το παιδί σου στο πανεπιστήμιο και να έχει για καθηγητή κάποιον από όλους αυτούς τους υποκινητές του ψεύδους. Να απορείς. Να θέλεις να πας στα υπουργεία και τις πρυτανείες και να ρωτήσεις: "θα αφήνατε αυτόν να διδάξει το παιδί σας;"
6.
Αν υπήρχε η συνεχιζόμενη εκπαίδευση, τότε, εκείνο το παραδείσιο καλοκαίρι του 2020, που δεν είχαμε πολύ ιό αλλά είχαμε πάρει μια γεύση και γνώση του τι εστί ιός, θα είχαμε εκπαιδεύσει, ειδικούς επαγγελματίες και την ευρύτερη κοινότητα. Θα είχαμε ετοιμαστεί για αυτά που φοβόμαστε ότι θα έρθουν. Αλλά τι λέω, εδώ τώρα, με τόση επιπρόσθετη γνώση, και δεν κάνουμε κάτι για το φθινόπωρο, δεν ετοιμαζόμαστε. Να μην χαλάσουμε τα μπάνια του λαού. Κι ας υπάρχουν ευπαθείς που δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε ούτε μέχρι το περίπτερο στην γωνία με ασφάλεια.
7.
Την επόμενη εβδομάδα, θα καθοριστεί στο World Health Assembly πόσο ανέτοιμους θα μας βρει η επόμενη πανδημία (ή η μεθεπόμενη, αν παραμονεύει καμία στην γωνία νωρίς νωρίς, δεν έχουν ωράριο). Όπου υπεισέρχεται η πολιτική και η διπλωματία, συνήθως λαμβάνονται ημίμετρα. Κανείς δεν θέλει ισχυρό ΠΟΥ, ούτε ο ίδιος ο ΠΟΥ. Οπότε, ας ξεκινήσουμε μια ταπεινή υγειονομική επανάσταση γύρω μας, με σεβασμό στο δικαίωμα του διπλανού μας στην υγεία, επειδή αύριο ο διπλανός θα είμαστε εμείς.
8.
Ευχαριστώ την Βασιλική για την συζήτηση. Χωρίς τις ερωτήσεις της δεν θα λυνόμουν κι εγώ στο να πω κάποια πράγματα, ενίοτε και να τα σχηματοποιήσω στο μυαλό μου. Συνεχίσαμε την συζήτηση εκτός μικροφώνου άλλο τόσο, κάποια στιγμή θα πρέπει να πούμε και για αυτά τα off the record, on record. Στην εικόνα ο Φιλίπ Νουαρέ στους Δελφούς, λίγο πιο πέρα είναι η Ρόμυ, Μια Γυναίκα στο Παράθυρο μιας παλιότερης Ελλάδας
Γιώργος Παππάς
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας, ο πολιτισμός που διδάσκει η πολιτεία στους πολίτες της δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο επιθυμούμε να φερόμαστε στους τουρίστες. Είναι ο τρόπος με τον οποίο φερόμαστε στους ευπαθείς αυτής της κοινωνίας, και ο βαθμός προσπάθειας που κάνουμε για να εξασφαλίζουμε ένα υγιέστερο περιβάλλον γι' αυτούς.
Η συζήτηση περί μάσκας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα- δεν είναι η πρώτη φορά που περιγράφεται από (πρωθ)υπουργικά χείλη η κατάργηση της μάσκας ως μια ανακούφιση, και η μάσκα σαν ένα μαρτύριο. Η απαξίωση ενός απλού μέτρου, που το κόστος της εκτεταμένης διατήρησής του (και της εφαρμογής αυτής της διατήρησης) είναι ασήμαντο κοινωνικά και ηθικά αλλά τεράστιο για κάποιους ευάλωτους, είναι ενδεικτική πολιτισμού.
Θα μου πεις, δεν φτάνει η μονομερής χρήση μάσκας; Άλλωστε, όπως λένε και οι πρόσφατες αεροπορικές οδηγίες (που συνυπέγραψε το ECDC- όλοι κάνουν ένα λάθος κάποτε...), "υποσχόμαστε να μην κοροϊδεύουμε όποιον φοράει μάσκα"- γιατί αυτό σημαίνει η προαιρετική χρήση από όποιον το επιθυμεί. Βοηθά η μονομερής χρήση μάσκας αλλά δεν φτάνει σε κλειστούς χώρους, ειδικά όταν για ορισμένους ανθρώπους το διακύβευμα υγείας παραμένει σημαντικό, ειδικά όταν έχουν ήδη καταργηθεί οι αποστάσεις.
2.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο οι ευπαθείς και οι ηλικιωμένοι αυτοί που εν τέλει κινδυνεύουν. Πόσους νεκρούς κατέγραψε η Ελλάδα την εποχή του Όμικρον; Ας θεωρήσουμε ότι οι θάνατοι από Όμικρον ξεκινάνε την 1η Φεβρουαρίου και ότι πριν, τον Ιανουάριο, είχαμε Όμικρον στην κοινότητα αλλά οι θάνατοι ήταν παλαιότερα Δέλτα περιστατικά.
26 άνθρωποι κάτω των 40 ετών, 656 άνθρωποι ηλικίας 40-64 ετών, και 5329 άνω των 65 ετών. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν τις τελευταίες 107 ημέρες. Και αν θέλουμε να κάνουμε παραχώρηση στην παραφιλολογία περί θανάτων ΜΕ Όμικρον και όχι ΑΠΟ Όμικρον, θα πρέπει να αναζητήσουμε κάποιο ταιριαστά εμβολιασμένο πληθυσμό. Οι Βρετανοί, που μας μοιάζουν περισσότερο στην εμβολιαστική κάλυψη σε σχέση με τους άριστα εμβολιασμένους Δανούς, υπολογίζουν ότι τουλάχιστον 2 στους 3 θανάτους ήταν δεδομένα ΑΠΟ τον ιό. Τουλάχιστον, κατ' αναλογία λοιπόν, 18 άνθρωποι κάτω των 40, τουλάχιστον 400+ ηλικίας 40-64 ετών, και τουλάχιστον 3500 άνθρωποι άνω των 65 ετών, πέθαναν ΑΠΟ τον ιό στην Ελλάδα τις τελευταίες 107 ημέρες. . Και η αναλογία που χρησιμοποιείται, η βρετανική, και πάλι υποτιμά την ελληνική πραγματικότητα.
3.
Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί θάνατοι; Ένα από τα κεντρικά θέματα του podcast υπήρξε αυτό και μας πήγε σε πολλές παραμέτρους. Οι θάνατοι μπορούν να αποφευχθούν αν i. κάποιος δεν κολλήσει και ii. κάποιος αφού κολλήσει έχει την άριστη δυνατή θεραπευτική αντιμετώπιση.
Πάμε στο πρώτο: πώς δεν θα είχαν κολλήσει αρκετοί από τους νεκρούς (πέραν του προφανούς, αν είχαν εμβολιαστεί, εφόσον είχαν την δυνατότητα); Αν είχαμε περιορίσει την μετάδοση στην κοινότητα. Αν είχαμε φροντίσει να ήταν καθαρότερος ο αέρας στον εργασιακό ή σχολικό χώρο που κόλλησε κάποιος και το μετέφερε έπειτα και στο περιβάλλον του, και μετά χτύπησαν κυριολεκτικά καμπάνες. Αν είχαμε φροντίσει να ήταν καλύτερες οι συνθήκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν είχαμε φροντίσει να εντοπίσουμε, συμμαζέψουμε και τιμωρήσουμε παραδειγματικά τον κάθε κοινωνιοπαθή που, θετικός ων, βγήκε για καφέ επειδή "μια γριπούλα είναι, πώς κάνετε έτσι". Αν είχαμε φροντίσει να απομονωθούν αυτοί οι κοινωνιοπαθείς από τους υπόλοιπους μορφώνοντας.
Η εγγραμματοσύνη της κοινότητας είναι που μας έλειψε. Επειδή, μετά το πρώτο κύμα, την ξεχάσαμε, και όταν ανακαλύψαμε πως η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο, κοιτάξαμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος με σειρά καλοπροαίρετων, αλλά μη επικοινωνιακών, ή αυτάρεσκα αμετροεπών, επιστημόνων με άποψη για τα πάντα. Και τα κενά και λάθη στην ενημέρωση έγιναν ακόμη σημαντικότερα επειδή η πολιτεία οφείλει να γνωρίζει ότι υπήρχε έτοιμη μαγιά στην κοινωνία, μασίφ κοινωνικές ομάδες που εύκολα μπορούν να καθοδηγηθούν από πολιτικούς, θρησκευτικούς, ή απλά εγωκεντρικούς ταγούς της συμφοράς.
4.
Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί θάνατοι;- μέρος δεύτερον. Αφού κόλλησαν κάποιοι. Υπήρξε σύστημα επαρκούς παρακολούθησης κατ΄οίκον; Όχι. Υπήρξε έλεγχος για τους συναδέλφους που (ορισμένοι συνεχίζουν ακόμη) έδωσαν λανθασμένες αγωγές στο σπίτι; Υπήρξαν άνθρωποι που δε νοσηλεύτηκαν επειδή τους το είπε το περιβάλλον τους και ο τοπικός influencer που πληρώνεται πάντα σε ξένο νόμισμα;
Και πάμε στα νοσοκομεία: Όλοι γνωρίζουμε τις παθογένειες του ΕΣΥ και ότι δεν είναι το ίδιο να νοσηλεύεσαι σε ΜΕΘ της επαρχίας, και το ίδιο σε ΜΕΘ της Αθήνας. Όπως δεν είναι το ίδιο όλες οι ΜΕΘ της επαρχίας μεταξύ τους, και όλες οι ΜΕΘ της Αθήνας μεταξύ τους. Ενισχύθηκε το σύστημα υγείας; Η απάντηση οφείλει να μην είναι ποσοτική, πρέπει να είναι πρωτίστως ποιοτική. Το να πάρεις έναν μη ειδικευμένο σε αντίστοιχη νοσηλεία υγειονομικό και να τον βάλεις υπεύθυνο σε κλινική COVID ή ακόμη περισσότερο σε ΜΕΘ COVID, είναι ενίσχυση σπασμωδική.
Εδώ όμως ξεκινά το οξύμωρο της ελληνικής κοινωνίας- πόσοι συμφωνούν ΚΑΙ στην ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση αλλα ΚΑΙ στην άμεση αξιολόγηση του υπάρχοντος δυναμικού; Τολμάμε να πούμε την λέξη αξιολόγηση;
5.
Η αξιολόγηση όμως είναι συνώνυμη της κοινωνικής εγγραμματοσύνης: Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι οι γιατροί, νοσηλευτές, φαρμακοποιοί της διπλανής πόρτας είναι επαγγελματικά ενημερωμένοι; Μπορείς να έχεις αποφοιτήσει το 1994 και να εξασκείς το επάγγελμα χωρίς κανείς να έχει αναρωτηθεί αν γνωρίζεις όλα αυτά τα επαναστατικά που συμβαίνουν στον χώρο της υγείας- αν είσαι ενήμερος, θα το έχεις κάνει από προσωπική ευθύνη, και όχι επειδή υποχρεούσαι.
Τολμάμε να πούμε ότι η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση οφείλει να είναι κανόνας, και ότι η τακτική επαναξιολόγηση της επαγγελματικής επάρκειας σώζει ζωές; Το πρότεινε κάποιος επιστημονικός σύλλογος; Το απαίτησε κάποιος υπουργός; Το έβαλε κάποιο κόμμα στο προεκλογικό του πρόγραμμα; Το ότι ο ιός δεν ψηφίζει στις εκλογές το έχουμε καταλάβει λάθος.
Εδώ θα μου πεις, κινδυνεύεις να στείλεις το παιδί σου στο πανεπιστήμιο και να έχει για καθηγητή κάποιον από όλους αυτούς τους υποκινητές του ψεύδους. Να απορείς. Να θέλεις να πας στα υπουργεία και τις πρυτανείες και να ρωτήσεις: "θα αφήνατε αυτόν να διδάξει το παιδί σας;"
6.
Αν υπήρχε η συνεχιζόμενη εκπαίδευση, τότε, εκείνο το παραδείσιο καλοκαίρι του 2020, που δεν είχαμε πολύ ιό αλλά είχαμε πάρει μια γεύση και γνώση του τι εστί ιός, θα είχαμε εκπαιδεύσει, ειδικούς επαγγελματίες και την ευρύτερη κοινότητα. Θα είχαμε ετοιμαστεί για αυτά που φοβόμαστε ότι θα έρθουν. Αλλά τι λέω, εδώ τώρα, με τόση επιπρόσθετη γνώση, και δεν κάνουμε κάτι για το φθινόπωρο, δεν ετοιμαζόμαστε. Να μην χαλάσουμε τα μπάνια του λαού. Κι ας υπάρχουν ευπαθείς που δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε ούτε μέχρι το περίπτερο στην γωνία με ασφάλεια.
7.
Την επόμενη εβδομάδα, θα καθοριστεί στο World Health Assembly πόσο ανέτοιμους θα μας βρει η επόμενη πανδημία (ή η μεθεπόμενη, αν παραμονεύει καμία στην γωνία νωρίς νωρίς, δεν έχουν ωράριο). Όπου υπεισέρχεται η πολιτική και η διπλωματία, συνήθως λαμβάνονται ημίμετρα. Κανείς δεν θέλει ισχυρό ΠΟΥ, ούτε ο ίδιος ο ΠΟΥ. Οπότε, ας ξεκινήσουμε μια ταπεινή υγειονομική επανάσταση γύρω μας, με σεβασμό στο δικαίωμα του διπλανού μας στην υγεία, επειδή αύριο ο διπλανός θα είμαστε εμείς.
8.
Ευχαριστώ την Βασιλική για την συζήτηση. Χωρίς τις ερωτήσεις της δεν θα λυνόμουν κι εγώ στο να πω κάποια πράγματα, ενίοτε και να τα σχηματοποιήσω στο μυαλό μου. Συνεχίσαμε την συζήτηση εκτός μικροφώνου άλλο τόσο, κάποια στιγμή θα πρέπει να πούμε και για αυτά τα off the record, on record. Στην εικόνα ο Φιλίπ Νουαρέ στους Δελφούς, λίγο πιο πέρα είναι η Ρόμυ, Μια Γυναίκα στο Παράθυρο μιας παλιότερης Ελλάδας
Γιώργος Παππάς
18/5/2022