Η σχοινοβασία του Ερντογάν – Πόσο θα τον ανεχτούν οι ΗΠΑ.
Στο τένις, το διπλό σφάλμα στο σερβίς, συνεπάγεται απώλεια πόντου σε κάθε γκέιμ. Στην κοινωνική ζωή γνωστό είναι «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Υπάρχει και το «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…». Μένει να αποδειχθεί εάν η επανάληψη ενός «σφάλματος» στις διεθνείς σχέσεις επισύρει αρνητικές συνέπειες. Διότι ο πρόεδρος Ερντογάν μόλις επανέλαβε ένα «σφάλμα», επί του οποίου θα δοκιμαστεί η ισχύς του κανόνα.
Του Ζαχαρία Μίχα*
(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA)
Το παιχνίδι του Ερντογάν να μετατρέπει τα πάντα σε ανατολίτικο παζάρι είναι γνωστό. Οφείλεται και σε πολιτισμικά χαρακτηριστικά, αλλά όχι αποκλειστικά. Στα ευρύτερα πολιτισμικά εντάσσεται και ο θρησκευτικός παράγοντας, ιδίως όταν συζητάμε για τον Ερντογάν. Αυτό ισχύει στο μέτρο που σε κάποιες διδαχές του Ισλάμ, το να κοροϊδέψεις τον «άπιστο» (καφίρ) δεν συνιστά παραβίαση κάποιου ηθικού κώδικα, αλλά αποδεκτή έως επιβαλλόμενη συμπεριφορά.
Κυρίαρχο ρόλο έχει η καλά τεκμηριωμένη ιστορικά συνήθεια των Τούρκων να δοκιμάζουν διαρκώς τα όρια με όλους, επιδιώκοντας να τα διευρύνουν. Ως αποτέλεσμα, η συμπεριφορά τους τίθεται εκτός ελέγχου όταν διαπιστωθεί ότι η αντίδραση της άλλης πλευράς είναι κατευναστική. Διότι αυτό στην τουρκική ψυχοσύνθεση και οπτική ερμηνεύεται ως αδυναμία, προκαλώντας επιπρόσθετη τουρκική πίεση.
Αυτό το στοιχείο στη σχέση Τουρκίας-Δύσης έχει ξεφύγει από κάθε όριο, με την ευθύνη να μην βαραίνει αποκλειστικά την Άγκυρα. Διότι είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης, που με τη συμπεριφορά τους έπεισαν την Άγκυρα ότι το «τουρκικό οικόπεδο» είναι σχεδόν… αρχή, μέση και τέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Το μόνο που δεν έχει ειπωθεί μέχρι σήμερα, είναι ότι σε περίπτωση τουρκικής αποχώρησης διαλύεται το ΝΑΤΟ! Δεν είναι λοιπόν παράλογη, ούτε αποκλειστικά προϊόν «κουλτούρας» η τουρκική συμπεριφορά, στο μέτρο που την εξέθρεψαν τα συνεπή και διαχρονικά σήματα που έστελναν στην Άγκυρα οι σύμμαχοί της.
S-400 και ένταξη Σουηδίας-Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ
Εγκαταλείποντας το θεωρητικό υπόβαθρο, να διευκρινίσουμε ότι το αρχικό «σφάλμα», στο οποίο αναφερόμαστε, είναι η προμήθεια των ρωσικών S-400 και το δεύτερο η απειλή της Άγκυρας να μπλοκάρει την ένταξη
της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Τα κοινά χαρακτηριστικά βάσει
των οποίων κατηγοριοποιούνται ομοειδώς οι δυο υποθέσεις είναι ότι
αμφότερες, αν και η μια στρατιωτική και η άλλη πολιτική, θα μπορούσαν να
θεωρηθούν από τη Δύση παραβίαση «κόκκινων γραμμών».
Στην περίπτωση των S-400, ένα προηγμένης τεχνολογίας ρωσικό οπλικό σύστημα, εισαγόμενο στο οπλοστάσιο κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ, αυταπόδεικτα αποτελεί απειλή ασφαλείας, με την έννοια να αποκαλύψει τεχνολογικά μυστικά επί των οποίων στηρίζονται επιχειρησιακά δόγματα της Συμμαχίας. Στην περίπτωση της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας, ειδικά στη δεδομένη συγκυρία, ένα τουρκικό βέτο εξυπηρετεί σε πρώτο επίπεδο τη Ρωσία και σε δεύτερο βέβαια τα τουρκικά συμφέροντα, με την έννοια ότι η Άγκυρα επιδιώκει ανταλλάγματα για να μην ασκήσει βέτο.
Στην περίπτωση των S-400 η Τουρκία προφανώς θεώρησε ότι οι Αμερικανοί στο τέλος θα το «κατάπιναν» κι αυτό, υποκύπτοντας στην τεράστια γεωπολιτική σημασία της για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Πίστεψε ότι υπό τον φόβο της απώλειας, οι ΗΠΑ θα συμβιβάζονταν. Αποδείχθηκε, όμως, στην πράξη ότι τελικά για όλα υπάρχει ένα όριο.
Κορωνίδα των συνεπειών η αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα του μαχητικού πέμπτης γενιάς F-35, ενώ επί της ουσίας έχει επιβληθεί ένα άτυπο εμπάργκο αποδέσμευσης στρατιωτικού υλικού, κύριων οπλικών συστημάτων και ανταλλακτικών για υφιστάμενα. Βαρύ το κόστος, κάτι που έχουν παραδεχθεί στις δηλώσεις τους ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι, του Ερντογάν και του υπουργού Άμυνας Ακάρ συμπεριλαμβανομένων.
Σήμερα, η Τουρκία, πιέζοντας επικίνδυνα τα όρια για δεύτερη φορά, θεωρεί ότι θα επεκτείνει το πεδίο της διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα στο τέλος να κερδίσει. Να κάνει πίσω και να μην μπλοκάρει την ένταξη, έχοντας κερδίσει την αποδέσμευση των F-16 στην πιο σύγχρονη τεχνολογικά διαμόρφωσή τους. Ή πίσω από το παιχνίδι της Τουρκίας με τα όρια, υποκρύπτεται απλά μια χωρίς όρια αποφασιστικότητα της ηγεσίας της.
Εάν ισχύει το δεύτερο, θα αποδειχθεί δεύτερο σφάλμα της Τουρκίας που θα οδηγήσει σε σκλήρυνση της στάσης του Κογκρέσου στις ΗΠΑ; Ή με επιχειρήματα όπως η χρησιμότητα της Άγκυρας στο μέτωπο εναντίον της Ρωσίας, ο εξοπλισμός των Ουκρανών και η συνήθης βολική εξήγηση ότι ο Ερντογάν όλα τα κάνει για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες, θα τη διασώσουν;
Από την έκβαση θα κριθεί τελικά το αν ο Ερντογάν είναι «άνδρας σοφός», καθιστώντας εαυτόν εξαίρεση στον κανόνα της εισαγωγικής παραγράφου. Διότι τα ανωτέρω θα ίσχυαν εάν οι ΗΠΑ είχαν σαν στόχο την απεμπλοκή και στη συνέχεια την επίτευξη ενός επιπέδου συνεννόησης με τη Ρωσία, στο οποίο θα έπαιζε σημαντικό ρόλο η ειδική σχέση της Άγκυρας με τη Μόσχα. Εάν όμως αποδειχθεί ότι η ασφυκτική πίεση στη Ρωσία έχει αποφασιστεί να τραβήξει χρονικά σε μάκρος και το ευρασιατικό φλερτ της Τουρκίας παραβιάζει κόκκινη γραμμή, τότε όλα θα αλλάξουν.
Πιθανότερο σενάριο πάντως
παραμένει, η αμερικανική υπομονή να διαρκέσει μέχρι τις επόμενες
τουρκικές εκλογές, με την ψευδαίσθηση συντήρησης της λυκοφιλίας – δήθεν
συμμαχικής σχέσης σε μια μετά Ερντογάν εποχή. Που όμως είναι πολύ πρόωρο να εκτιμηθεί με βεβαιότητα ότι βρίσκεται επί θύραις…
https://www.defence-point.gr
17/5/2022
1.
από την προσωπική του σελίδα valinakis.gr
Ουδείς θα έπρεπε να αιφνιδιάζεται από τους νέους τουρκικούς εκβιασμούς αναφορικά με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Όπως ουδείς αμφιβάλλει ότι τελικά ο Ερντογάν θα εξασφαλίσει σημαντικά ανταλλάγματα και μάλιστα πιθανόν σε βάρος μας (όπως η ενίσχυση της Τουρκίας με νέα F16 και η σιωπηρή άρση των κυρώσεων οπλισμού σε βάρος της). Το βαθύτερο όμως ερώτημα είναι αν, έστω, με αφετηρία τις ανακατατάξεις λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αντιλαμβανόμαστε ορθά και έγκαιρα ευκαιρίες και κινδύνους, και κατά συνέπεια αν προχωρούμε με κινήσεις που αξιοποιούν τις πρώτες και ελαχιστοποιούν τους δεύτερους.
https://www.militaire.gr/giati-i-toyrkia-den-tha-chasei-ekviazontas-to-nato-i-tekmiriomeni-apantisi-apo-ton-g-valinaki/
16/5/2022
με τη Σουηδία και τη Φινλανδία
Καθώς η Τουρκία απειλεί να μπλοκάρει τις υποψηφιότητες για ένταξη στο ΝΑΤΟ από τη Σουηδία και τη Φινλανδία στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, το Bloomberg μίλησε σε τρεις ανώτερους Τούρκους αξιωματούχους για το τι επιδιώκει η κυβέρνησή τους να επιτύχει με τα υψηλά διακυβεύματα.
Οι αξιωματούχοι μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, λέγοντας ότι δεν ήταν εξουσιοδοτημένοι να μιλήσουν δημόσια για τις εσωτερικές κυβερνητικές διαβουλεύσεις και όλοι έδωσαν σε γενικές γραμμές παρόμοιες εκτιμήσεις.
To Bloomberg αποκαλύπτει τα θέματα που θέτει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ και τι ανταλλάγματα επιδιώκει να κερδίσει:
Θέμα για τους Κούρδους
Η Άγκυρα επιμένει ότι τυχόν νέες υποψήφιες χώρες προς ένταξη στο ΝΑΤΟ θα αναγνωρίσουν τις ανησυχίες της για τις κουρδικές πολιτοφυλακές τόσο εντός της Τουρκίας όσο και πέρα από τα σύνορά της στη Συρία και το Ιράκ.
Αυτή είναι μια σημαντική πηγή έντασης εντός της συμμαχίας, γιατί ενώ μέλη του ΝΑΤΟ αναγνωρίζουν το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, ή PKK, ως τρομοκρατική οργάνωση εντός της Τουρκίας, πολλοί έχουν υποστηρίξει ή ακόμη και οπλίσει το συριακό του παρακλάδι, το YPG, στον αγώνα ενάντια Ισλαμικό Κράτος.
Η Τουρκία απαιτεί από τη Σουηδία και τη Φινλανδία να καταγγείλουν δημοσίως όχι μόνο το PKK, αλλά και τις «θυγατρικές» του προτού τούς επιτραπεί να ενταχθούν στο μπλοκ του ΝΑΤΟ.
Οι Τούρκοι αξιωματούχοι είπαν ότι ο χαρακτηρισμός του PKK ως τρομοκρατική οργάνωση δεν αρκεί: οι Σκανδιναβοί αιτούντες πρέπει να κάνουν περισσότερα για να καταστείλουν τους υποστηρικτές του PKK που η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι δραστηριοποιούνται στις χώρες τους.
Εξαγωγές όπλων
Η Τουρκία θέλει επίσης η Σουηδία και η Φινλανδία να θέσουν τέλος στους περιορισμούς στις εξαγωγές όπλων που επέβαλαν στην Τουρκία, μαζί με πολλά άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την εισβολή της στη Συρία το 2019 για να απωθήσει το YPG από τα σύνορα, ανέφεραν οι αξιωματούχοι.
Ενώ το εμπόριο όπλων της Τουρκίας με τις δύο χώρες είναι αμελητέο και δεν επιδιώκει σημαντικές αμυντικές αγορές μαζί τους, οι αξιωματούχοι είπαν ότι κατ’ αρχήν η Άγκυρα δεν θα δεχτεί την επέκταση μιας στρατιωτικής συμμαχίας με χώρες που εμποδίζουν τις συμφωνίες όπλων. Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου το έθεσε δημοσίως το θέμα, λέγοντας ότι οι περιορισμοί των όπλων είναι «ενάντια στο πνεύμα» μιας συμμαχίας.
Εμφανίζουν την Ελλάδα ως απειλή!
Η Τουρκία αποδέχτηκε την επιστροφή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (σ.σ. στο στρατιωτικό σκέλος) τη δεκαετία του 1980, «αφού οι δύο χώρες πολέμησαν το 1974 για την Κύπρο» (όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ του Bloomberg, χωρίς καμία αναφορά και εισβολή και κατοχή από την Τουρκία), και επιθυμεί «να μην επαναλάβει αυτό που οι αξιωματούχοι λένε ότι θεωρείται τώρα από την Άγκυρα ως λάθος».
Και σύμφωνα με όσα είπαν οι αξιωματούχοι στο Bloomberg, «η Αθήνα και οι Κύπριοι σύμμαχοί της εμφανίστηκαν αργότερα ως βασικά εμπόδια που μπλόκαραν την προσπάθεια της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ, απέρριψαν την ψηφοφορία του ΟΗΕ για ένα σχέδιο ενοποίησης για την Κύπρο και έχουν εμπλακεί σε συνεχείς εδαφικές διαμάχες με την Τουρκία για τμήματα του Αιγαίου και της Μεσογείου»!
Και συνεχίζει το ρεπορτάζ, από τους Τούρκους αξιωματούχους που κάνουν το άσπρο μαύρο:
«Μαθαίνοντας από αυτό το μάθημα, οι αξιωματούχοι είπαν ότι δεν θα ήταν συνετό να περιμένουμε από την Τουρκία να αλλάξει πορεία και να προχωρήσει στη Σουηδική και Φινλανδική ένταξη στο ΝΑΤΟ, εκτός εάν πρώτα επιλυθούν οι διαφορές και οι σκανδιναβικές χώρες δεσμευτούν δημόσια για αλληλεγγύη με την Τουρκία ενάντια στις κουρδικές ομάδες».
Ο Φινλανδός πρόεδρος Sauli Niinisto, ο οποίος θα βρεθεί στην Ουάσιγκτον την Πέμπτη με τη Σουηδή πρωθυπουργό Magdalena Andersson, δήλωσε ότι είναι «αισιόδοξος» ότι η στάση της Τουρκίας μπορεί να «διαχειριστεί μέσω συζητήσεων», χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα από τα συγκεκριμένα αιτήματα της Άγκυρας.
Η επιθετικότητα της Μόσχας ανησυχεί τις σκανδιναβικές χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι «οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορεί να είναι πρόθυμοι να βρουν έναν συμβιβασμό», όπως σημειώνεται από το Bloomberg.
Θέλουν να ξαναμπούν στο πρόγραμμα των F-35
Ενώ οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η Τουρκία δεν επιδιώκει να διαπραγματευτεί θέματα πέρα από τις θέσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας σχετικά με την κουρδική σύγκρουση, η σύγκρουση της Άγκυρας με το ΝΑΤΟ είναι βαθιά και η λίστα επιθυμιών της είναι μεγάλη. Όπως αναφέρει το Bloomberg:
- Η Τουρκία θέλει να ενταχθεί εκ νέου στο πρόγραμμα προηγμένων αεροσκαφών F-35, από το οποίο αποκλείστηκε μετά την αγορά των συστημάτων πυραυλικής άμυνας S-400 από τη Ρωσία.
- Έχει επίσης ένα εκκρεμές αίτημα προς τις ΗΠΑ να αγοράσουν δεκάδες πολεμικά αεροσκάφη F-16 και κιτ αναβάθμισης για τον υπάρχοντα στόλο της.
- Επιπλέον, η Τουρκία θέλει οι ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις για την κατοχή των πυραύλων S-400.
Η χρήση του μοχλού πίεσης από την Τουρκία στην επέκταση του ΝΑΤΟ για την επίτευξη οποιουδήποτε από αυτούς τους στόχους «θα είναι πρόκληση. Αλλά η Τουρκία έχει δείξει ότι είναι πρόθυμη να σκάψει βαθιά, ακόμη και να υποστεί ζημιά στην οικονομία της, στις πρόσφατες γεωπολιτικές διαμάχες σχετικά με έναν υπό κράτηση Αμερικανό πάστορα, τη συμφωνία με τους ρωσικούς πυραύλους ή τις στρατιωτικές της εκστρατείες κατά των Κούρδων», σημειώνει το Bloomberg.
Η Ρωσία και οι Τουρκικές εκλογές
Οι αξιωματούχοι απέρριψαν την ιδέα ότι η αντίθεση της Τουρκίας στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ έχει σχέση με τους δεσμούς της με τη Ρωσία ή με τη φιλία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
«Η Τουρκία έχει αναζητήσει μια μέση οδό για τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς επιδιώκει να ισορροπήσει τους δεσμούς της τόσο με τη Μόσχα – κρίσιμης σημασίας για την προστασία των τουρκικών στρατευμάτων που αναπτύσσονται στη Συρία – όσο και με το Κίεβο, το οποίο η Άγκυρα έχει προμηθεύσει με στρατιωτικά drones.
Αρνήθηκαν επίσης ότι το «παιχνίδι» στο ΝΑΤΟ συνδέεται με την εσωτερική πολιτική, απορρίπτοντας εικασίες ότι η διεθνοποίηση του κουρδικού ζητήματος στην παγκόσμια πολιτική σκηνή έχει σκοπό να ωφελήσει τον Ερντογάν, με παγίωση της υποστήριξης μεταξύ των εθνικιστών ενόψει των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο έτος.
Η Τουρκία ακολουθεί μια εξωτερική πολιτική σύμφωνα με τα δικά
της εθνικά συμφέροντα και θα συμφωνήσει με την επέκταση του ΝΑΤΟ εάν
ικανοποιηθούν οι ανησυχίες που περιγράφει σχετικά με τα σκανδιναβικά
έθνη, δήλωσαν οι αξιωματούχοι», σύμφωνα με το Bloomberg.
Από Militaire News - 18/05/2022
Του Bobby Ghosh
Τι ακριβώς θέλει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από το ΝΑΤΟ; Και πιο πολύ, χρειάζεται το ΝΑΤΟ να του το δώσει;
Την Παρασκευή, με τη συμμαχία να αναμένει τις επίσημες αιτήσεις για ένταξη από τη Φινλανδία και τη Σουηδία, ο Τούρκος πρόεδρος έριξε ανέμελα "άμμο στη μηχανή", λέγοντας ότι η χώρα του "δεν θα έβλεπε θετικά" την επέκταση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Σύμφωνα με τους κανόνες του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, οι αιτήσεις από υποψήφια νέα μέλη πρέπει να εγκρίνονται και από τις 30 χώρες που ανήκουν στις τάξεις του. Ο Ερντογάν απειλεί όχι μόνο να ασκήσει βέτο στην επέκταση, αλλά και να υπονομεύσει μια επίδειξη ενότητας του ΝΑΤΟ έναντι της ρωσικής επιθετικότητας, επικίνδυνα κοντά στα σύνορά του, στην Ουκρανία.
Κούρδοι
Η εξήγησή του: τα δύο επίδοξα μέλη του NATO φιλοξενούν ακτιβιστές από την κουρδική μειονότητα της Τουρκίας, μερικοί από τους οποίους ανήκουν στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν ή PKK, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική ομάδα. "Οι σκανδιναβικές χώρες είναι σαν ξενώνες τρομοκρατικών οργανώσεων", ανέφερε ο Ερντογάν σε σχόλιά του μπροστά στις κάμερες.
Η Τουρκία παραπονιέται εδώ και καιρό για τον κουρδικό ακτιβισμό στη βόρεια Ευρώπη. Η Άγκυρα αισθάνεται επίσης ότι το παλμαρέ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ - και η Δύση γενικότερα - δεν παρέχουν επαρκή συνεργασία στον αγώνα της ενάντια τους Κούρδους αποσχιστές. Αν και οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν χαρακτηρίσει επισήμως το PKK τρομοκρατική οργάνωση, υποστηρίζουν τις YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού), μια συγγενική προς το πρώτο κουρδική ένοπλη ομάδα η οποία δρα κυρίως στη Συρία, στον αγώνα της ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.
Μολονότι όμως η ρητορική του Ερντογάν την Παρασκευή ήταν οικεία και όχι πρωτότυπη, ο χρόνος της έμοιαζε με καθαρό οπορτουνισμό. Είναι γνωστό εδώ και αρκετές εβδομάδες ότι το Ελσίνκι και η Στοκχόλμη επρόκειτο να υποβάλουν αιτήσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ, ωστόσο δεν υπήρχαν προειδοποιητικά μηνύματα από πλευράς Άγκυρας.
Το αντίθετο μάλιστα. Όταν μίλησε με τον Φινλανδό πρόεδρο Σαούλι Νιινίστο στο τηλέφωνο πριν από έναν μήνα, ο Ερντογάν φέρεται να έθεσε το ζήτημα της ένταξης της Φινλανδίας στο NATO και να δήλωσε μάλιστα ότι είναι… υπέρ της.
Την Κυριακή, ο Νιινίστο δήλωσε ότι η αλλαγή στάσης της Τουρκίας τον είχε αφήσει "κάπως μπερδεμένο". Σε μια συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στο Βερολίνο, την ίδια ημέρα, ο υπουργός Εξωτερικών του Ερντογάν έσπασε ξανά τη γενική συναίνεση των 30 χωρών για να εκφράσει τις ανησυχίες του για την επέκταση της Συμμαχίας. "Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, εκπρόσωποι αυτών των δύο χωρών είχαν συναντήσεις με μέλη των PKK και YPG, ενώ η Σουηδία τους παρείχε επίσης και όπλα", δήλωσε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου στους δημοσιογράφους.
Ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, εν τω μεταξύ, τόνιζε ότι η Άγκυρα δεν κλείνει την πόρτα του ΝΑΤΟ στις δύο αιτούσες και ότι η Τουρκία θα μπορούσε να πειστεί να εγκαταλείψει τις αντιρρήσεις της. Η Σουηδία, με αίσθηση καθήκοντος, στέλνει μια αντιπροσωπεία στην Άγκυρα για να μάθει τι θα χρειαζόταν για να αλλάξει γνώμη στον Ερντογάν. Ο Νιινίστο δήλωσε ότι θα κάνει άλλο ένα τηλεφώνημα. Άλλοι δυτικοί ηγέτες πιθανότατα θα προσθέσουν τις φωνές τους στην προσπάθεια χαλάρωσης των τουρκικών αντιστάσεων.
Σενάριο
Το καλύτερο σενάριο από την οπτική γωνία του ΝΑΤΟ είναι ο Τούρκος ηγέτης να είναι ικανοποιημένος μονάχα με την προσοχή που λαμβάνει - έχει αδυναμία στα φώτα της διεθνούς δημοσιότητας. Κάποιες εκφράσεις περισυλλογής για τις ανησυχίες της Άγκυρας από τους Φινλανδούς και τους Σουηδούς, μαζί με την υπόσχεση ότι θα επαγρυπνούν για οποιαδήποτε αντιτουρκική δραστηριότητα στο έδαφός τους, θα επέτρεπαν στον Ερντογάν να ισχυριστεί, για το εγχώριο κοινό του, ότι έχει αποσπάσει σημαντικές παραχωρήσεις από τους Ευρωπαίους.
Αναμφίβολα θα θέλει περισσότερα, συμπεριλαμβανομένων πιο εξελιγμένων όπλων από τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ και πιθανώς κάποια οικονομική βοήθεια. Οι χώρες του ΝΑΤΟ που επιδιώκουν την υπογραφή του Ερντογάν θα πρέπει να μην υποχωρήσουν άτακτα: ο Ερντογάν δεν είναι σε θέση να αντέξει για πολύ με στηλωμένα τα πόδια.
Το εγχώριο κοινό είναι το κλειδί για να καταλάβει πού βρίσκεται το μυαλό του αυτή τη στιγμή. Η οικονομική κρίση της Τουρκίας - ο αυξανόμενος πληθωρισμός και η πτώση της λίρας είναι μόνον δύο από τους δείκτες της σοβαρότητάς της - έχει καταστήσει τον πρόεδρό της πολιτικά πιο ευάλωτο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στις σχεδόν δύο δεκαετίες του στο τιμόνι του έθνους. Οι δημοσκοπικές του επιδόσεις είναι φτωχότατες, τα ισχυρά συνδικάτα εργαζομένων είναι ανήσυχα, τα παραδοσιακά κόμματα της αντιπολίτευσης συσπειρώνονται, ενώ και νέοι αντίπαλοι εμφανίζονται.
Με μόλις έναν χρόνο να απομένει για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, ο Ερντογάν χρειάζεται απελπισμένα κάποιες νίκες. Έχει καταπιεί την περηφάνια του και έχει παραμερίσει τη μακροχρόνια περιφρόνησή του για τα αραβικά σεΐχάτα του Κόλπου, με την ελπίδα ότι θα σώσουν την τουρκική οικονομία. Ακόμα όμως κι αν πραγματοποιηθούν τα δισεκατομμύρια δολάρια των υποσχεθεισών επενδύσεων, θα περάσουν χρόνια μέχρι οι απλοί Τούρκοι να δουν κάποιο όφελος.
Ψυχραιμία
Στην ευρύτερη διεθνή σκηνή, έχοντας κινηθεί αντίρροπα προς τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ για χρόνια, κάνοντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν "αγαπητό του φίλο", ο Ερντογάν έχει υπάρξει μια μάλλον περιφερειακή φιγούρα στην πιο σοβαρή αντιπαράθεση της συμμαχίας με τη Ρωσία από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αναζήτησε τον ρόλο του ειρηνοποιού μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Ενόψει, δε, των εκλογών του επόμενου έτους, πιθανότατα θα προβεί σε ακόμη πιο απερίσκεπτες κινήσεις: αναμείνατε, για παράδειγμα, μια επανάληψη των προηγούμενων απειλών του να εξαπολύσει μια πλημμυρίδα προσφύγων προς την Ευρώπη, εκτός εάν η ΕΕ παραχωρήσει στην Άγκυρα περισσότερη βοήθεια.
Η πρόκληση για τους εταίρους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, αλλά και για όσους επιδιώκουν να ενταχθούν στη Συμμαχία, είναι να συγκρατήσουν τη συλλογική τους ψυχραιμία απέναντι στα καμώματά του.
https://www.capital.gr/bloomberg-view/3634733/giati-oi-kiniseis-tou-erntogan-murizoun-apognosi
18/5/2022