Το «μεγάλο παζάρι» για τα F-35 και οι ενστάσεις.

 Το «μεγάλο παζάρι» για τα F-35 και οι ενστάσεις.

Μας συμφέρει; Είναι έτοιμες οι Η.Π.Α. να δεχθούν τη σημαντική  αμυντική  ενίσχυση  της  Ελλάδας, διακινδυνεύοντας  περαιτέρω  επιδείνωση των σχέσεών τους με την Τουρκία;

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. έρχεται σε μία συγκυρία κατά την οποία ξεχωρίζουν τα ζητήματα αμυντικού ενδιαφέροντος. Τα πρόσφατα δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου διαβεβαιώνουν ότι στο επίκεντρο των συζητήσεων θα τεθεί για μία ακόμη φορά το ενδεχόμενο αγοράς των αμερικανικών μαχητικών F-35.

To F-35 είναι το πλέον προηγμένο μαχητικό που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε υπηρεσία και ο κατάλογος των χωρών που επιθυμούν την απόκτησή του διαρκώς μεγαλώνει. Παρ’ όλα αυτά, το ενδεχόμενο απόκτησής του από την Ελλάδα, έχει εγείρει και σημαντικές ενστάσεις, τις οποίες θα προσπαθήσουμε επιγραμματικά να παρουσιάσουμε:

Α) Το κόστος. Τη στιγμή που οι Ένοπλες Δυνάμεις ανακάμπτουν από την εικοσαετή σχεδόν εγκατάλειψή τους, οι ανάγκες είναι πάρα πολλές και πιεστικές, ενώ οι διατιθέμενες πιστώσεις περιορισμένες. Τυχόν αγορά των F-35 θα απαιτήσει πάνω από 3-4 δισ. ευρώ, θα γίνει λοιπόν εις βάρος πλειάδας άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που είναι αναγκαία και η κάλυψή τους εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια: παρωχημένα οπλικά συστήματα που περιμένουν την αναβάθμιση ή την αντικατάστασή τους, συστήματα χωρίς ανταλλακτικά και συμβάσεις υποστήριξης, αεροπλάνα καθηλωμένα, πλοία που κλείνουν την πεντηκονταετία και πολλά άλλα.

Β) Ο χρόνος παραλαβής. Όπως είδαμε και στην περίπτωση των Ραφάλ και των φρεγατών Μπελαρά, ο σύντομος χρόνος παράδοσης ήταν ένα κομβικό σημείο, στο οποίο έδωσε ιδιαίτερη σημασία η κυβέρνηση. Από την άλλη, η προμήθεια F-35 είναι μία πολύχρονη διαδικασία, η δε κατασκευάστρια εταιρεία έχει δεχθεί πλειάδα παραγγελιών και όσο καθυστερεί η υπογραφή σύμβασης, τόσο απομακρύνεται χρονικά η έναρξη των παραλαβών. Τη στιγμή, λοιπόν, που η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση βρίσκεται ακόμη «στο κόκκινο», η αγορά ενός αεροπλάνου που θα είναι διαθέσιμο στα τέλη της δεκαετίας φαντάζει δευτερεύουσας σημασίας, μπροστά στην προσπάθεια άμεσης ή έστω βραχυπρόθεσμης ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πράγματι, πέρυσι το Γενικό Επιτελείο είχε αποστείλει ένα αίτημα στις Η.Π.Α., για να διερευνήσει το ενδεχόμενο απόκτησης μερικών F-35 (έστω και μεταχειρισμένων) σε σύντομο χρονικό διάστημα, κατά τα πρότυπα των αγοράς των Ραφάλ. Φαίνεται ότι η απάντηση ήταν αρνητική: Ο Αμερικανός πρέσβυς είχε δηλώσει πως η αγορά των F-35 θα έπρεπε να ακολουθήσει την αναβάθμιση των F-16, μετακυλίοντας την απόκτησή τους για μετά το 2027.

Δύο τρόποι φαίνεται να υπάρχουν για την παράκαμψη της σειράς των παραγγελιών: είτε η απόκτηση μεταχειρισμένων F-35 από την αμερικανική αεροπορία, είτε η απόκτηση των αεροπλάνων που προορίζονταν για την Τουρκία, τα οποία τώρα έχουν δεσμευθεί από τις Η.Π.Α. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει και η σχετικά τροπολογία του γερουσιαστή Μενέντεζ που εντάχθηκε στον περυσινό προϋπολογισμό των Η.Π.Α. και προέβλεπε την άμεση ικανοποίηση του ελληνικού αιτήματος για την απόκτηση F-35. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το ζήτημα δεν έχει λήξει.

Γ) Η τρίτη ένσταση, αφορά στον βαθμό που οι Η.Π.Α. είναι σε θέση να παρεμβαίνουν στη διαθεσιμότητα του F-35: Λόγω της προηγμένης τεχνολογίας που ενσωματώνει, κάθε F-35 συνδέεται απ’ ευθείας με την κατασκευάστρια εταιρεία Λόκχηντ-Μάρτιν στις Η.Π.Α. Ο βαθμός διασύνδεσης του αεροσκάφους με την εταιρεία δεν είναι βέβαια κοινοποιήσιμος δημόσια σαν πληροφορία, είναι όμως γεγονός ότι υπάρχει αρκετός «θόρυβος» γύρω από το ζήτημα αυτό. Το Ισραήλ, π.χ., έχει λάβει την άδεια να εξελίξει δικό του σύστημα, εγχώριο, ώστε τα δικά του F-35 να είναι εντελώς αυτόνομα. Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι προφανές: το F-35 θα αγοραστεί αποκλειστικά για τις νατοϊκές υποχρεώσεις της χώρας, ή θα είναι διαθέσιμο, χωρίς αστερίσκους, και σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου;

Το παζάρι

Οι πρώτες δύο ενστάσεις μπορούν ασφαλώς να γίνουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού. Η υπογραφή της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας και το ενδεχόμενο νέας αποστολής όπλων στην Ουκρανία θέτουν ένα ευνοϊκό πλαίσιο διαπραγμάτευσης για την Ελλάδα. Μία ταχεία παράδοση των αεροσκαφών, σε συνδυασμό με εξασφαλισμένη μακρά χρηματοδότηση και ανάληψη βιομηχανικού έργου, θα ήταν ασφαλώς μία συμφέρουσα επιλογή και είναι κάτι που ο πρωθυπουργός οφείλει να διερευνήσει.

Ενδεχομένως, δε να είχε και μία «παράπλευρη» συνέπεια: τυχόν άμεση αγορά F-35 θα διαταράξει σε τέτοιο βαθμό το ισοζύγιο ισχύος με τη γείτονα, που θα υποχρέωνε την Τουρκία να απαντήσει αναλόγως. Και στον βαθμό που οι σχέσεις της Τουρκίας με τις Η.Π.Α. παραμένουν έστω και προβληματικές, η απάντηση αυτή μπορεί να μεγάλωνε το ρήγμα που έχει σήμερα η Τουρκία με το δυτικό στρατόπεδο. [Θα μπορούσε, βέβαια, να γίνει και το ανάποδο, και η ελληνική αγορά των F-35 να σηματοδοτήσει την ανάλογη επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα του μαχητικού. Κάτι τέτοιο, όμως, φαίνεται μάλλον απίθανο.]

Η τρίτη ένσταση, στον βαθμό και την έκταση που ισχύει, θέτει ασφαλώς ένα ευρύτερο πολιτικό ζήτημα που άπτεται των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Είναι έτοιμες οι Η.Π.Α. να δεχθούν τη σημαντική αμυντική ενίσχυση της Ελλάδας, διακινδυνεύοντας περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεών τους με την Τουρκία;

Η αλήθεια είναι ότι η πάγια τακτική των Η.Π.Α. να διατηρούν μία ισορροπία στα ελληνοτουρκικά δείχνει σημάδια σταδιακής αλλαγής, τόσο εξαιτίας της ελληνικής πολιτικής των τελευταίων χρόνων, όσο και εξ αιτίας της πολιτικής του Ερντογάν. Είναι ασφαλές να υποθέσουμε πως όσες «ντρίμπλες» και να κάνει η Τουρκία, η σχέση της με τη Δύση δεν θα επανέλθει στα επίπεδα που ήταν πριν το πραξικόπημα του 2016.

Ταυτόχρονα, όμως, οι Η.Π.Α. δεν φαίνονται μέχρι τώρα διατεθειμένες να παροξύνουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία, ενισχύοντας υπέρμετρα την Ελλάδα. Πρόσφατες δηλώσεις Ελλήνων υπουργών, όπως του κ. Γεωργιάδη και του κ. Συρίγου συντείνουν στο συμπέρασμα ότι οι Η.Π.Α. είναι ακόμη διστακτικές στο να αποδεσμεύσουν για την Ελλάδα όπλα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν προς όφελός μας την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Έτσι, βρισκόμαστε σε μία ισορροπία που απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς, προκειμένου η χώρα μας να εξασφαλίσει όσα ανταλλάγματα και ευνοϊκές ρυθμίσεις μπορεί, αποφεύγοντας τις… κακοτοπιές.

Ένα πρώτο βήμα, που θα αποδείξει το πραγματικό επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, είναι η αποδέσμευση για τη χώρα μας προηγμένων πυραύλων για τα μαχητικά της. Τα αμερικανικά αεροσκάφη της Πολεμικής μας Αεροπορίας εξακολουθούν μέχρι σήμερα να στερούνται πυραύλων αντίστοιχων των Μέτεορ (αέρος-αέρος), Εξοσέτ (αντιπλοϊκών) και Σκαλπ (τύπου κρουζ), που διαθέτουν τα γαλλικής κατασκευής Μιράζ και Ραφάλ. Τυχόν αγορά τέτοιων όπλων θα αναβάθμιζε κατακόρυφα την Πολεμική μας Αεροπορία και θα αποτελούσε μία σημαντική ένδειξη ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν αλλάξει σελίδα.

Για να παραφράσουμε τον πρέσβυ κ. Πάιατ, που είχε δηλώσει ότι η αναβάθμιση των F-16 είναι το απαραίτητο βήμα («stepping stone») για την αγορά F-35, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πραγματικό «stepping stone» για τα F-35 είναι η αποδέσμευση των όπλων αυτών. Αυτό θα απεδείκνυε ότι η Ελλάδα είναι πραγματικά «στρατηγικός εταίρος» των Η.Π.Α. Εν αναμονή, λοιπόν, των εξελίξεων, και ελπίζοντας η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. να αποφέρει καρπούς.

 
Νικόλας Δημητριάδης, Αρθρογράφος
Ιστορικός

https://www.huffingtonpost.gr/entry/to-meyalo-pazari-yia-ta-f-35-kai-oi-enstaseis_gr_628298c5e4b003ed29651feb

17/05/2022 

     ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ     

1.

Κρούση για F-35: Η Ελλάδα θα στείλει σύντομα επιστολή για αγορά μιας μοίρας μαχητικών

 Στον απόηχο της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε την επιθυμία να μπει η χώρα μας στο πρόγραμμα των μαχητικών 5ης γενεάς F-35 και να αγοράσει μία μοίρα, όχι όμως πριν το 2028, όταν θα υπάρχει ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος, είπε στον ΣΚΑΪ 100,3 η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, στον απόηχο της συνάντησης Μητσοτάκη- Μπάιντεν.

Όπως είπε η κ. Πελώνη, σύντομα θα εκκινήσει η διαδικασία από την ελληνική πλευρά με επιστολή αιτήματος προς τις αμερικανικές αρχές, ώστε σταδιακά να αρχίσει η συζήτηση και η διαπραγμάτευση για τους όρους. Παράλληλα τόνισε πως στη συνάντηση τέθηκαν όλα τα ζητήματα, μεταξύ των οποίων και αυτό της τουρκικής προκλητικότητας.

Κατά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο ο πρωθυπουργός, υπογραμμίζοντας τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών, άνοιξε την ατζέντα με θέματα όπως το Κυπριακό, την αντιμετώπιση των ανατιμήσεων στην ενέργεια, τις αμερικανικές επενδύσεις στην Ελλάδα αλλά και την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την προμήθεια F-35.

Ειδικότερα, για το θέμα της απόκτησης των συγκεκριμένων μαχητικών, είπε ότι θα συνεχιστεί η μακροχρόνια συνεργασία μεταξύ των αμυντικών βιομηχανιών Ελλάδας και ΗΠΑ και θα αρχίσει η διαδικασία για την απόκτηση μιας μοίρας F-35, ώστε το αεροσκάφος να προστεθεί στη δύναμη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας πριν το τέλος της δεκαετίας. Παράλληλα, δήλωσε χαρούμενος που την Παρασκευή η Lockheed Martin (κατασκευάστρια του F-35) εξέφρασε επίσημα το ενδιαφέρον της για επένδυση στην ΕΑΒ.

Σημειώνεται πως τον Νοέμβριο, στο πλαίσιο σχετικής ενημέρωσης δημοσιογράφων- παρουσίασης του F-35 (Joint Strike Fighter) o Ντένης Πλέσσας, αντιπρόεδρος Global Pursuits Initiatives της Lockheed Martin Aeronautics στην Αθήνα, είχε πει πως εάν η Ελλάδα αποφάσιζε να προμηθευτεί το προηγμένο μαχητικό, η τιμή «fly away» της κάθε μονάδας υπολογίζεται πως θα βρίσκεται κάτω από τα 80 εκατ. δολάρια, περιλαμβανομένων συστήματος αυτοπροστασίας, επιπρόσθετων ατρακτιδίων κ.α.

Ως προς το ελληνικό ενδιαφέρον για το θέμα, το στέλεχος της Lockheed Martin είχε πει πως η Ελλάδα είχε προσκληθεί στο παρελθόν τρεις φορές να εισέλθει στο πρόγραμμα, τονίζοντας ωστόσο ότι επί της ουσίας το θέμα της ενδεχόμενης προμήθειας του F-35 από την Ελλάδα θα άρχιζε από μια νέα σελίδα. 

Όσον αφορά στο ενδεχόμενο ένταξής του στο οπλοστάσιο της ΠΑ, είπε πως, πέραν των δυνατοτήτων που παρέχει το μαχητικό από μόνο του, θα λειτουργούσε ως πολλαπλασιαστής ισχύος, καθώς μία ή δύο μοίρες F-35 θα ενίσχυαν σημαντικά, χάρη στις προηγμένες δυνατότητες του τύπου, και τα ελληνικά F-16 και Rafale, δεδομένης της δυνατότητας διαλειτουργικότητας/ συνεργασίας (χωρίς κάποια αύξηση κόστους).

Μεταξύ των κυρίων χαρακτηριστικών του συγκεκριμένου μαχητικού 5ης γενιάς (που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα κυριαρχεί στις χώρες του ΝΑΤΟ και της Δύσης γενικότερα για τα επόμενα 40-50 χρόνια) είναι τα stealth χαρακτηριστικά (χαμηλή παρατηρησιμότητα- δυσδιακριτότητα σε ραντάρ και άλλα συστήματα εντοπισμού του αντιπάλου), οι καλύτερες δυνατότητες διεξαγωγής δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων (network enabled operations), η «σύντηξη» πληροφοριών (fusion), με μεγάλα πλεονεκτήματα για τον χειριστή, και οι αυξημένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, με παράλληλα αντίστοιχες δυνατότητες με αυτές των αεροσκαφών 4ης γενεάς (ή ανώτερες) σε μεταφορά οπλικού φορτίου και αεροδυναμική συμπεριφορά.

«Το F-35 δεν πρέπει να το βλέπουμε ως ένα οπλικό σύστημα. Το F-35 είναι μία πλατφόρμα. Ένα σύστημα όπου επάνω του έρχονται και συνδέονται όλα τα οπλικά συστήματα της χώρας, στρατού, ναυτικού αεροπορίας και μπορεί να λειτουργήσει ως μία βάση από την οποία μπορείς να χειριστείς το σύνολο των υπαρχόντων όπλων σε διάστημα, σε αέρα , σε ξηρά και σε θάλασσα. Άρα μας παρέχει ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο δυνατοτήτων» είπε μιλώντας στην ΕΡΤ ο Αλκιβιάδης Στεφανής, τέως υφυπουργός Άμυνας και επίτιμος Αρχηγός Στρατού- προσθέτοντας, ως προς τα περί απόκτησης μιας μοίρας, ότι θα πρόκειται για 24 αεροσκάφη (δεδομένου ότι μια μοίρα είναι από 18 ως 24 αεροπλάνα).

Κώστας Μαυραγάνης— HuffPost Greece

https://www.huffingtonpost.gr/entry/pelone-e-ellada-tha-steilei-sentoma-epistole-yia-ayora-machetikon-f-35_gr_62836006e4b003ed296622c8

17/05/2022

2. 

Οι τιμές των F-35: Πόσο θα κόστιζε στην Ελλάδα η προμήθεια του stealth μαχητικού της Lockheed Martin.

Παρουσίαση του προηγμένου μαχητικού 5ης γενεάς από στελέχη της Lockheed Martin.

Εάν η Ελλάδα αποφασίσει να προμηθευτεί το προηγμένο μαχητικό 5ης γενεάς F-35, η τιμή «fly away» της κάθε μονάδας υπολογίζεται πως θα βρίσκεται κάτω από τα 80 εκατ. δολάρια, περιλαμβανομένων συστήματος αυτοπροστασίας, επιπρόσθετων ατρακτιδίων κ.α., ανέφερε την Τρίτη ο Ντένης Πλέσσας, αντιπρόεδρος Global Pursuits Initiatives της Lockheed Martin Aeronautics στην Αθήνα, στο πλαίσιο σχετικής ενημέρωσης δημοσιογράφων- παρουσίασης του «Joint Strike Fighter».

Όσον αφορά στο κόστος ανά ώρα πτήσης, ο κ. Πλέσσας διευκρίνισε πως αυτό είναι κάτι το οποίο διαφέρει από πελάτη σε πελάτη, ωστόσο, με βάση τα δεδομένα από τη χρήση του αεροσκάφους στις ΗΠΑ (όπου χρησιμοποιείται από την Πολεμική Αεροπορία, το Πολεμικό Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών), υπολογίζεται στα 15.000 δολάρια ανά ώρα.

Παραθέτοντας τα πλεονεκτήματα του εξελιγμένου μαχητικού 5ης γενεάς, ο κ. Πλέσσας σημείωσε πως η εκτίμηση είναι ότι θα κυριαρχεί στις χώρες του ΝΑΤΟ και της Δύσης γενικότερα για τα επόμενα 40 με 50 χρόνια. Οι τρεις εκδόσεις του μαχητικού είναι οι F-35A (χρησιμοποιείται από την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ- USAF), F-35B (Σώμα Πεζοναυτών, με δυνατότητα κάθετης απο/προσγείωσης) και F-35C (πολεμικό ναυτικό- για χρήση από αεροπλανοφόρα). Η έκδοση που θα προοριζόταν για την ελληνική πολεμική αεροπορία (ΠΑ) είναι το F-35A.

Παρουσιάζοντας τα χαρακτηριστικά της 5ης γενεάς μαχητικών αεροσκαφών (στην οποία αυτή τη στιγμή υπάγονται το F-22 και το F-35), το στέλεχος της Lockheed Martin υπογράμμισε πως συνεπάγονται τεράστια πλεονεκτήματα έναντι της προηγούμενης (4ης) γενεάς, επιτρέποντας την αντικατάσταση πλειάδας υπαρχόντων τύπων αεροσκαφών- πλατφορμών, για τη διεξαγωγή ενός μεγάλου εύρους αποστολών. Μεταξύ των κυρίων χαρακτηριστικών, όπως είπε, είναι τα stealth χαρακτηριστικά (χαμηλή παρατηρησιμότητα- δυσδιακριτότητα σε ραντάρ και άλλα συστήματα εντοπισμού του αντιπάλου), οι καλύτερες δυνατότητες διεξαγωγής δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων (network enabled operations), η «σύντηξη» πληροφοριών (fusion), με μεγάλα πλεονεκτήματα για τον χειριστή, και οι αυξημένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, με παράλληλα αντίστοιχες δυνατότητες με αυτές των αεροσκαφών 4ης γενεάς (ή ανώτερες) σε μεταφορά οπλικού φορτίου και αεροδυναμική συμπεριφορά.

Όπως είπε ο κ. Πλέσσας, πάνω από 720 μαχητικά του τύπου έχουν παραδοθεί ως τώρα, με 453.000 ώρες πτήσης, και θεωρείται πως το F-35 θα είναι σύντομα βασικό στοιχείο της αεροπορικής ισχύος των ευρωπαϊκών χωρών, με πάνω από 450 αεροσκάφη του τύπου ως το 2030. Γενικότερα μιλώντας, ως ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του F-35, ενός μαχητικού πολλαπλών ρόλων, παρουσιάζεται η δυνατότητα για ίδιες αποστολές με λιγότερα αεροσκάφη.

Ως προς το ελληνικό ενδιαφέρον για το θέμα, το στέλεχος της Lockheed Martin ανέφερε πως η Ελλάδα είχε προσκληθεί στο παρελθόν τρεις φορές να εισέλθει στο πρόγραμμα. Όσον αφορά στο ενδεχόμενο ένταξής του στο οπλοστάσιο της ΠΑ, είπε πως, πέραν των δυνατοτήτων που παρέχει το μαχητικό από μόνο του, θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής ισχύος, καθώς μία ή δύο μοίρες F-35 θα ενίσχυαν σημαντικά, χάρη στις προηγμένες δυνατότητες του τύπου, και τα ελληνικά F-16 και Rafale, δεδομένης της δυνατότητας διαλειτουργικότητας/ συνεργασίας (χωρίς κάποια αύξηση κόστους). Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε ότι, για πολύ μεγάλο διάστημα, οι πολεμικές αεροπορίες εν γένει θα πρέπει να χρησιμοποιούν αεροσκάφη τόσο 4ης, όσο 5ης γενεάς, οπότε η διαλειτουργικότητα μεταξύ των τύπων είναι απαραίτητη. Σε κάθε περίπτωση, τόνισε πως υπάρχει ακόμα χρόνος και ευκαιρίες για την Ελλάδα, όμως απαιτείται υγιής αμυντική βιομηχανία. «Θα ήταν πιο εύκολα πριν από 10 χρόνια, όμως και τώρα μπορούμε», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως, επί της ουσίας, το θέμα της ενδεχόμενης προμήθειας F-35 από την Ελλάδα αρχίζει από μια νέα σελίδα. Ωστόσο τόνισε πως είναι ανάγκη να αποσταλεί γρήγορα έγγραφο όπου η ελληνική πλευρά θα διατυπώνει επίσημα το ενδιαφέρον της (LOR- Letter of Request) προκειμένου η Ελλάδα να λάβει σειρά στη γραμμή παραγωγής, διαφορετικά υπάρχει περίπτωση να προσπεραστεί από άλλες χώρες. Όπως είπε ο κ. Πλέσσας, μόλις αποσταλεί LOR από την Ελλάδα, τότε θα μπορεί να ειπωθεί πότε θα μπορούσαν να της παραδοθούν τα αεροσκάφη.

Σε ερώτηση σχετικά με τα μαχητικά του τύπου που είχαν κατασκευαστεί ήδη για την Τουρκία, πριν την εκδίωξή της από το πρόγραμμα λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400, καθώς και με το τι συμβαίνει με την τουρκική συμμετοχή στο πρόγραμμα, τα στελέχη της Lockheed Martin που συμμετείχαν στην παρουσίαση διευκρίνισαν ότι η Τουρκία δεν είναι πλέον μέλος, το έργο της συμπαραγωγής της έχει απορροφηθεί από άλλους φορείς και τα 6 περί ων ο λόγος μαχητικά θα απορροφηθούν από την αμερικανική πολεμική αεροπορία.

Αξίζει να σημειωθεί πως, ερωτηθείς από τη HuffPost Greece εάν υπάρχει κάποιου είδους μέριμνα ή πρόβλεψη σχετικά με το υποθετικό σενάριο/ ενδεχόμενο να έρθουν αντιμέτωπα F-35 που θα χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές μιας σύγκρουσης, ο κ. Πλέσσας απάντησε πως αυτά είναι σενάρια που αποτελούν αρμοδιότητα υπουργείων Άμυνας, γενικών επιτελείων, τακτικής αεροπορίας κ.ο.κ και, σε κάθε περίπτωση, θα εξαρτώνταν από πολλούς παράγοντες - αποσαφηνίζοντας πάντως, σε κάθε περίπτωση, πως δεν αποτελούν αρμοδιότητα της εταιρείας, οπότε δεν υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω συζητήσεων/ σχολίων επί του θέματος.

Ο κ. Πλέσσας αναφέρθηκε επίσης στο πρόγραμμα αναβάθμισης 83 ελληνικών F-16 στην έκδοση F-16V, λέγοντας πως βρίσκεται σε καλό δρόμο. Επιπρόσθετα, σημείωσε πως ελπίζεται και η αναβάθμιση επιπλέον 38 ελληνικών F-16, για το κόστος της οποίας εκτιμάται πως, δεδομένου ότι το κόστος αναβάθμισης των προαναφερθέντων μαχητικών κινείται γύρω στα 1,5 δισ., θεωρείται ότι θα είναι κάτω από το μισό αυτού του ποσού.

Κώστας Μαυραγάνης

https://www.huffingtonpost.gr/entry/oi-times-ton-f-35-poso-tha-kostize-sten-ellada-e-prometheia-toe-proeymenoe-stealth-machetikoe_gr_619d586de4b0f398af0bdb01?fbclid=IwAR26JP5UcK3K-TPw-jyeZffTVkhY5OtG6L52zpTqffjorvI71vWFroVZ2ZM

24/11/2021 

   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ    

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος: Η σκοτεινή όψη του υπερμαχητικού F-35(slpress.gr/ 17-5-2022)