Eπιτέλους πραγματική ενίσχυση του οπλοστασίου της ΠΑ: F-16 Block 50M, AGM-84L Harpoon και AARGM εγκρίθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων.

 


Eπιτέλους πραγματική ενίσχυση του οπλοστασίου της ΠΑ: F-16 Block 50M, AGM-84L Harpoon και AARGM εγκρίθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων.

Αισθανόμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς, όλοι εδώ στη συντακτική ομάδα του DR, για το γεγονός πως, έστω και καθυστερημένα, η Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) προμηθεύεται σύγχρονα όπλα κρούσης και φυσικά μεριμνά για τον εκσυγχρονισμό των F-16 Block 50. Άποψη μας είναι πως ανάλογη κίνηση πρέπει να γίνει και για τα F-16 Block 30.

Σύμφωνα με απόλυτα επιβεβαιωμένες πλέον πληροφορίες, η Πολεμική Αεροπορία πρόκειται να παραλάβει εκτός από 38 F-16 Block 50 εκσυγχρονισμένα στο επίπεδο Block 50M, ατρακτίδια στοχοποίσης τύπου SNIPER, πυραύλους αέρος – επιφανείας τύπου AGM-84L Harpoon, καθώς και πυραύλους αντι-ραντάρ AGM-88B ΗΑRΜ, αναβαθμισμένους σε AGM-88E AARGM. Πρόκειται για μια ουσιαστική και καίρια ενίσχυση στο αμερικανικό οπλοστάσιο της ΠΑ γεγονός που φανερώνει και αποδεικνύει μια στρατηγική επιλογή ενίσχυσης της ελληνικής αποτροπής από τις ΗΠΑ και παράλληλα μια έμμεση πίεση της αμερικανικής κυβέρνησης προς τη Τουρκία.

Όταν παραληφθούν τα νέα όπλα αποτελούμενα από τους AGM-84L Harpoon, τους AGM-88E AARGM καθώς και τα ισραηλινά όπλα για τα ελληνικά F-16 (συλλογές Spice και Rampage) η ΠΑ θα έχει ενισχύσει καταλυτικά και περισσότερο αποφασιστικά από ποτέ το οπλοστάσιο κρούσης χερσαίων και ναυτικών στόχων.

Όλα αυτά τα προγράμματα εγκρίθηκαν το βράδυ της 27ης Ιουνίου (Δευτέρα) από τη Βουλή των Ελλήνων, προφανώς κατόπιν συνεννόησης με την αμερικανική πλευρά ως προς την αποδέσμευση, και πλέον εκκρεμεί η αποστολή LOR στις ΗΠΑ το ταχύτερο δυνατό για να ξεκινήσει η διαδικασία συμβασιοποίησης και υλοποίησής τους. Ελπίζουμε ότι θα εξελιχθεί στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, από τη στιγμή που τόσο τα μαχητικά, όσο και τα ατρακτίδια στοχοποίησης και τα όπλα είναι κρίσιμα για την ελληνική αποτρεπτική ισχύ.

Στις δυνατότητες του νέας γενιάς AARGM, υπήρξε εκτενές αφιέρωμα πριν από λίγους μήνες (https://defencereview.gr/pyrayloi-anti-rantar-i-opla-makroy-pli/). Θα διαφωνήσουμε κάθετα με την άποψη ότι το βλήμα AGM-84L δεν αποτελεί μια αξιόλογη επιλογή για τη ναυτική κρούση λόγω παλαιότητας και υποδεέστερων επιδόσεων και φονικότητας σε σχέση με τον νέας γενιάς NSM/JSM. Θα ακολουθήσει μάλιστα και σχετική συγκριτική ανάλυση με τις δυνατότητες και τα χαραλτηριστικά των δύο αντιπλοϊκών πυραύλων για αυτόν ακριβώς το λόγο. Μαζί φυσικά με όσα στοιχεία προκύψουν από τις τελευταίες εξελίξεις.

Ο μαχητικός παράγοντας F-16

To αφιέρωμα στο F-16 και σε αυτά που εισήγαγε σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία τα τελευταία 30 χρόνια, το περασμένο Σαββατοκύριακο, μόνο τυχαίο δεν ήταν. Συντάχθηκε δύο μόλις ημέρες πριν από την κατάθεση προς έγκριση στην επιτροπή εξοπλιστικών προγραμμάτων της Βουλής των Ελλήνων, τη Δευτέρα 27 Ιουνίου.

Σκοπός του ήταν να αναδείξει την σημασία της παράτασης της επιχειρησιακής ζωής ενός μαχητικού που εδώ και πολλά χρόνια έχει ωριμάσει ώς πλατφόρμα πολλαπλών ρόλων. Μία πλατφόρμα που ναι μεν είχε σημαντικό κόστος για την Ελλάδα και την οικονομία της (ίσως μάλιστα μεγαλύτερο συγκριτικά με αυτό του Mirage 2000, αλλά αυτό είναι το αντικείμενου ενός ξεχωριστού άρθρου), αλλά αποδεδειγμένα είχε πολύ χαμηλότερο κόστος αγοράς και εκμετάλλευσης σε σχέση με τα δικινητήρια F-4E Phantom, Tornado IDS, F-15 και F/A-18 Hornet/Super Hornet. Πολύ χαμηλότερο…

Παράλληλα, με το πέρασμα του χρόνου και την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας ηλεκτρονικών και ηλεκτροοπτικών, απέκτησε ικανότητες άμεσα συγκρίσιμες με τις περισσότερες δικινητήριες πλατφόρμες. Αυτό είναι επομένως το πρώτο στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε. Το ότι δηλαδή το F-16 ταίριαξε απόλυτα στις πραγματικές ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες και λόγω του προσιτού κόστους αγοράς και χρήσης του, επέτρεψε στην Πολεμική Αεροπορία να το αποκτήσει σε επαρκείς αριθμούς για να καλύψει τις ανάγκες της.


 

 F-16V της Αεροπορίας της Ταϊβάν,
φορτωμένο με πυραύλους Harpoon.

Το δεύτερο στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε, προέρχεται από το πρώτο και σήμερα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα, μέσω της εκδήλωσης ενδιαφέροντος από την πλευρά της Τουρκίας για την αγορά μαχητικών Eurofighter της έκδοσης παραγωγής Tranche 1 από τη Βρετανική Αεροπορία. Αν η Ελλάδα είχε υλοποιήσει το πρόγραμμα προμήθειας 60 έως 90 μαχητικών του τύπου και της διαμόρφωσης αυτής στα τέλη της δεκαετίας του ΄90, όπως τότε είχε ανακοινωθεί από την κυβέρνηση Κ. Σημίτη, σήμερα η Πολεμική Αεροπορία θα βρισκόταν στην καλύτερη των περιπτώσεων στην ίδια θέση με τη βρετανική (RAF), τη γερμανική (Luftwaffe) και την ιταλική (ΑΜΙ).

Εάν δηλαδή δεν τα είχε καθηλωμένα επί δεκαετία λόγω της οικονομικής κρίσης και του υψηλού κόστους εκμετάλλευσής τους, θα προσπαθούσε να τα ξεφορτωθεί επειδή, σε αντίθεση με τα F-16 και Mirage 2000, μπορούν να φέρουν μόνο πυραύλους αέρος – αέρος. Το ίδιο άλλωστε ίσχυε και με το γαλλικό Rafale στις αρχικές του διαμορφώσεις (F1 και F2). Αξίξει επίσης να σημειωθεί ότι με υπερβολικά υψηλό κόστος επιβαρύνεται τόσο η Πολεμική Αεροπορία, όσο και η τουρκική ΤΗΚ επειδή συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το καυσιμοβόρο και υψηλών απαιτήσεων συντήρησης F-4E σε εκσυγχρονισμένες μορφές. Βέβαια η ΤΗΚ υποτίθεται ότι το αξιοποιεί και ώς φορέα του stand off πυραύλου cruise, τύπου SOM, αλλά και πάλι οι περιορισμοί είναι πολλοί και σημαντικοί.

Άρα, καταλήγουμε σε αυτό που έχουν καταλήξει δεκάδες αεροπορικές δυνάμεις ανά τον κόσμο. Μεταξύ αυτών και η USAF. Στο ότι είναι μεν αναγκαίες οι δικινητήριες πλατφόρμες ειδικών πλέον, υποστρατηγικού χαρακτήρα, ρόλων, αλλά ο κύριος όγκος πυρός θα μεταφερθεί από μονοκινητήρια μαχητικά (μη επανδρωμένα στις επόμενες δεκαετίες όπως το αυστραλοαμερικάνικο Loyal Wingman που πλέον ονομάζεται MQ-28 Ghost bat), χαμηλού κόστους.

Κατόπιν αυτών, ναι μεν στην Ελλάδα υφίσταται άμεση και απόλυτη ανάγκη στροφής στη φιλοσοφία των πυραυλοκεντρικών επιχειρήσεων, θα συμφωνήσουμε πλήρως με αυτό, αλλά παράλληλα για να εξασφαλιστούν τα αναγκαία κονδύλια προς την κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει το κόστος αγοράς και χρήσης νέων μαχητικών αεροπλάνων να διατηρηθεί στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα. Αυτό το πλεονέκτημα δίνει ο συνολικός εκσυγχρονισμός του στόλου των ελληνικών F-16.

AP-3C Orion της Αεροπορίας της Αυστραλίας (RAAF, 11 Squadron), φορτωμένο με πυραύλους AGM-84 Harpoon. Τα εκσυγχρονισμένα P-3H του Πολεμικού Ναυτικού θα έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης του όπλου, όπως και τα F-16. Πρόκειται για πολύ μεγάλη ποιοτική αναβάθμιση (https://defencereview.gr/hellenic-air-force-tactical-air-support-for-maritime-operations-at-aegean-and-east-mediterranean-sea/) των ελληνικών επιχειρησιακών δυνατοτήτων, σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο όπως ήδη έχει αναλύσει το DR. (Australian Defence Force photo by Flt. Lt. Shaun Donnelly)

Όσες αεροπορικές δυνάμεις διατηρούν σε ενέργεια F-16 η Mirage 2000, τα διατηρούν ώς κόρη οφθαλμού και τα εκσυγχρονίζουν. Η Ινδική Αεροπορία εκσυγχρόνισε 50 δικά της Mirage 2000Η/ΤΗ στο επίπεδο – Ι/ – ΤΙ και η Γαλλική Αεροπορία εκσυγχρόνισε 55 βομβαρδιστικά Mirage 2000D, διατηρεί σε υπηρεσία τα Mirage 2000-5F και μόλις πρόσφατα απέσυρε από την ενεργό υπηρεσία τα τελευταία αναχαιτιστικά Mirage 2000C της δεκαετίας του ‘80. Που αξιοποιήθηκαν και ως πλατφόρμες βομβαρδισμού και κρούσης ακριβείας φορτωμένα με βόμβες καθοδήγησης λέιζερ (LGB), συνδυαστικά με τα Mirage 2000D.

H Αμερικανική Αεροπορία εκσυγχρονίζει εκτενώς 608 μαχητικά F-16 Block 40/42 και Block 50/52 που διαθέτει, διατηρώντας παράλληλα μέσω συνεχών αναβαθμίσεων απόλυτα αξιόμαχα και τα παλιότερα Block 30/32. Τα παραδείγματα είναι πραγματικά ατελείωτα. Το πιο πρόσφατο είναι αυτό της Δανίας (https://defencereview.gr/i-dania-den-tha-aposyrei-proora-kai-tha-di/) που αποφάσισε να παρατείνει την υπηρεσία του F-16AM/BM μέχρι το 2027. Η Ρουμανία αγοράζει τα περισσότερα (32 από τα 44) F-16AM/BM της Νορβηγίας, η Ιορδανία παρήγγειλε F-16V, η Ταϊβάν εκσυγχρόνισε σε Viper, 144 παλιά Block 20 (υποβαθμισμένα Block 50) και αγόρασε 66 καινούρια, η Βουλγαρία αγόρασε καινούρια Viper και επιθυμεί περισσότερα κ.ο.κ.

Συμπερασματικά, ο μόνος ασφαλής και εφικτός τρόπος για να εκσυγχρονιστούν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ουσιαστικά και σε σύντομο χρόνο, είναι να μπει μία τάξη από πλευράς ομοιογένειας και ομοιοτυπίας στο στόλο των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας. Μόνο έτσι η τελευταία θα αποκτήσει μεγάλη επιχειρησιακή αυτονομία και θα εξοικονομηθούν τα κονδύλια για να αποκτηθεί και να στηθεί πραγματικά αξιόπιστο δίκτυο επιτήρησης, αντιβαλλιστική άμυνα, πυραυλικά συστήματα μέσης και μεγάλης ακτίνας, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμιου και τόσα άλλα με πραγματικά κρίσιμο ρόλο στις σύγχρονες επιχειρήσεις.

Κάτι που άλλωστε αποδεικνύεται καθημερινά επί του πεδίου στην Ουκρανία. Διατηρούμε την ελπίδα ότι η καθυστέρηση που σημειώθηκε στη λήψη της απόφασης εκσυγχρονισμού των 38 ελληνικών F-16 Block 50 και η, από ότι όλα δείχνουν, εγκατάλειψη των 32 Block 30 στην απαξίωση μέχρι την απόσυρση, θα αντισταθμιστούν με την ενίσχυση του στόλου των Mirage 2000-5Mk.2 από μαχητικά -9 της Αεροπορίας των ΗΑΕ και σε δεύτερο χρόνο από την απόκτηση μίας ακόμη Μοίρας Rafale.

 

H συγκρότηση δύο Μοιρών εξοπλισμένων με F-35A φαίνεται ότι βρίσκεται αρκετά μακριά χρονικά για την Πολεμική Αεροπορία. Μιλάμε για βάθος χρόνου 15 τουλάχιστον ετών από σήμερα, με το ρυθμό των παραδόσεων που διέρρευσε (τέσσερις μονάδες κατ ΄έτος) από το 2026 – 2027 και μετά. Μέχρι τότε θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνει οικονομικά, αποτελεσματικά και αξιόπιστα τη δουλειά της σε όλους τους ρόλους.

Εφόσον αυτή η συνθήκη επιτευχθεί, οι πιθανότητες και οι δυνατότητες της Ελλάδας να συγκροτήσει μία πραγματικά ισχυρή και αποτελεσματική άμυνα έναντι πυραυλικών απειλών τύπου Bora ή SOM και ταυτόχρονα να χτίσει πραγματική αποτροπή σε αέρα, ξηρά και θάλασσα, θα είναι σαφώς μεγαλύτερες. Υπό αυτό το πρίσμα, τα 70 συνολικά F-16 Block 30 και Block 50 θα έπρεπε να είχαν δρομολογηθεί προς εκσυγχρονισμό τουλάχιστον δύο χρόνια πριν.

Θα έπρεπε δηλαδή να έχει ήδη αποσταλεί σχετική LOR, να έχει ληφθεί LOA, να έχουν παραγγελθεί τα υλικά και τα συστήματα και να έχουν ολοκληρωθεί η τροποποίηση και οι δοκιμές του πρωτοτύπου εκσυγχρονισμού του Block 30 σε Block 50M. Κάλιο αργά παρά ποτέ όμως…



 1.

ΕΔ: Αποφασιστική κίνηση ενίσχυσης, με F-16 Block 50, Harpoon, RGM-88E, Penguin, διόπτρες κι άλλα πολλά. 

 Οι εκτιμήσεις ότι σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα για τις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν εμπεριέχουν το παραμικρό στοιχείο υπερβολής. Τα προγράμματα επί των οποίων ενημερώθηκε η αρμόδια Ειδικής Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής χωρίς να εγερθούν ενστάσεις όσων αφορά την ανάγκη προώθησή τους, είναι κομβικής σημασίας για την ελληνική στρατιωτική αποτροπή. Το μέγα ζητούμενο είναι να κατανοηθεί η ανάγκη να προχωρήσουν οι διαδικασίες και αν θα φθάσουμε τελικά στη συμβασιοποίηση των προγραμμάτων.

Αναμφισβήτητα, η κυβέρνηση πιστώνεται ότι έστω με πολύ μεγάλη καθυστέρηση προχώρησε. Τα δε κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τις εύλογες ενστάσεις που ήγειραν, δείχνοντας υπευθυνότητα ουσιαστικά παρείχαν συναίνεση. Κι αυτό είναι ένα κέρδος επί του οποίου πρέπει να οικοδομηθεί περαιτέρω εμπιστοσύνη και να βελτιωθούν οι διαδικασίες με απλές παρεμβάσεις. Το να κρίνεται η επί διετία άσκηση πίεσης για να επιτευχθεί το αυτονόητο ως «κακοπιστία», αδικεί όσους το υποστηρίζουν.

Ξεκινώντας από την ουσία, δηλαδή τα προγράμματα που εγκρίθηκαν, η αναβάθμιση των F-16 Block 50 με τη χρήση απαρτίων που προκύπτουν από τα αναβαθμιζόμενα στη διαμόρφωση «V» F-16 Block 52+ / Block 52+ Advanced, λαμβάνει δικαιωματικά την πρώτη θέση. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θα γίνουν «του κουτιού», καθώς εκτός της δομικής τους αναβάθμισης που θα προσθέσει πολλές χιλιάδες ώρες πτήσης, προβλέφθηκε και η εργοστασιακή συντήρηση των κινητήρων F-110-GE-129 (General Electric, εξ ου και Block 50, αφού εάν «φορούσαν» κινητήρες Pratt & Whitney θα τυποποιούνταν ως Block 52).

Δεν αποτελεί υπερβολή το να υποστηριχθεί ότι η απόφαση διέσωσε έναν στόλο 38 υπερπολύτιμων μαχητικών, τα οποία με κόστος που αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ θα επιχειρούν για δυο ακόμα δεκαετίες. Η αντικατάστασή τους έστω και με μισά σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη θα απαιτούσε πολλαπλάσιο κόστος (τα 24 Rafale που συμπεριλαμβάνουν και μεταχειρισμένα, ξεπέρασαν τα 3 δις. ευρώ). Παρά την τεράστια ενίσχυση του αεροπορικού στόλου, μένουν δύο ζητούμενα προς θεωρητική πλέον διερεύνηση.

Το πρώτο είναι εάν θα άξιζε μια επιπρόσθετη δαπάνη, όχι τόσο μεγάλη, για την ενσωμάτωση ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) που θα τα καθιστούσε σχεδόν ισοδύναμα με τα F-16V. Η διερεύνηση που θα μπορούσε να γίνει ακόμα και σήμερα με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης και των εταιριών Lockheed Martin (F-16) & Northrop Grumman (ραντάρ), είναι εάν το άκρως αξιόλογο και χρησιμοποιούμενο από πολλές αεροπορικές δυνάμεις του πλανήτη ραντάρ AN/APG-68 να μπορούσε να αγοραστεί ώστε να αποσβεστεί μέρος του κόστους αντικατάστασης με το AESA APG-83 SABR της ίδιας εταιρίας.

Το δεύτερο ζήτημα είναι να εξεταστεί εάν θα πρέπει να εξεταστεί αναβάθμιση και των 32 F-16 Block 30 ή έστω μιας ενισχυμένης Μοίρας (20-24 αεροσκάφη), με ενδεχόμενη αξιοποίηση των υπολοίπων για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ακόμα και στο πλαίσιο του διεθνούς κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης που δημιουργείται στην Καλαμάτα. Η προσθήκη τέτοιου αεροσκάφους, θεωρητικά, θα αύξανε το διεθνές ενδιαφέρον για εκπαίδευση πιλότων ξένων Αεροποριών από Έλληνες εκπαιδευτές, με αποτέλεσμα περισσότερα έσοδα για την Πολεμική Αεροπορία. Τροφή για σκέψη και ανάλυση της βιωσιμότητας του συλλογισμού από τους πραγματικά έμπειρους και υπεύθυνους να εξετάσουν και να αξιολογήσουν όλες τις παραμέτρους ενός τέτοιου ζητήματος.

Μαζί με τα F-16V, η Πολεμική Αεροπορία θα διαθέτει έναν στόλο 120+ μαχητικών αεροσκαφών, πραγματική ραχοκοκαλιά, η οποία θα συμπληρώνεται από τις δυο ισχυρές πολεμικές Μοίρες γαλλικών μαχητικών Rafale F3R Mirage 2000-5 MK.II, καθιστώντας σταδιακά έτσι την ελληνική αεροπορική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στο πλαίσιο των συμμαχικών υποχρεώσεων της χώρας, από πολύ ισχυρή έως και καθοριστική. Μια δύναμη της οποίας φαίνεται ότι η απόφαση περαιτέρω ενίσχυσης με μία Μοίρα F-35A Lightning II βρίσκεται επί θύραις…

Τεράστιας σημασίας είναι η απόκτηση από την Πολεμική Αεροπορία 40+10 πυραύλων αέρος-επιφανείας τύπου Harpoon AGM-84LBlock II (για τα F-16 και τα ΑΦΝΣ P-3H Orion του Πολεμικού Ναυτικού αντίστοιχα) και 40 πυραύλων AARGM-88E εναντίον ραντάρ. Εντύπωση προκαλεί και η μέριμνα για τα κατευθυνόμενα βλήματα τύπου PENGUIN Mk2 Mod 7 για το Πολεμικό Ναυτικό! Τίποτα δεν θα μείνει αναξιοποίητο…

Εύλογες αντιδράσεις συνάντησε η απόφαση αποστολής τριών μεταφορικών αεροσκαφών C-130 στο Ισραήλ και την Israel Aerospace Industries (IAI) για επαναφορά σε πτητική κατάσταση. Τα αεροσκάφη θα διαλυθούν ώστε να μεταφερθούν με πλοία και ελπίζουν όλοι να επιστρέψουν με τον φυσιολογικό τρόπο, δηλαδή πετώντας! Η ικανότητα της ισραηλινής εταιρίας δεν τίθεται εν αμφιβόλω. Αλλού επικεντρώθηκαν οι διαμαρτυρίες.

Το κόστος είναι υπέρογκο, ενώ δεν διευκρινίστηκε εάν η κατασκευάστρια εταιρία που παρέχει το 80% του κύκλου εργασιών της ΕΑΒ έλαβε ποτέ επίσημο αίτημα να διευκρινίσει εγγράφως με ποιες προϋποθέσεις μπορούσε αυτό το έργο να ολοκληρωθεί και να διεκπεραιωθεί στην ΕΑΒ. Όχι με τις αποσπασματικές και αμφιβόλου τελικού αποτελέσματος μεθόδους με τις οποίες επιχειρείται σήμερα να επαναφερθούν σε πτητική κατάσταση άλλα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και το πρόγραμμα εξασφάλισης ανταλλακτικών για αεροσκάφη και ελικόπτερα μέσω διαδικασιών FMS (ΗΠΑ) και άλλων μέσω της ΝΑΤΟϊκής διαδικασίας NSPA (NATO Support and Procurement Agency) για αεροπορικά μέσα επανδρωμένα και μη. Το εξειδικευμένο του θέματος προκάλεσε αντιδράσεις στις οποίες θα επανέλθουμε. Επίσης, η Επιτροπή ενημερώθηκε για την κατακύρωση του προγράμματος προμήθειας συσσωρευτών μάχης για τις τορπίλες SUT/SST-4 στην ελληνική εταιρία Sunlight.

Προχωράει επίσης η προμήθεια 12 συλλογών ανταλλακτικών γενικής επιθεώρησης μηχανών ντίζελ MTU 20V 538 TB 91 για τα ταχέα περιπολικά κατευθυνομένων βλημάτων τύπου «ΛΑΣΚΟΣ-ΚΑΒΑΛΟΥΔΗΣ». Άλλο πρόγραμμα είναι η αναβάθμιση του στρατιωτικού δικτύου τακτικών συνδέσεων δεδομένων MIDS (Multifunctional Information Distribution System), που αφορά τις επικοινωνίες του περίφημου συστήματος LINK-16 που επιτρέπει την ασφαλή μεταφορά τακτικών πληροφοριών.

Ενημέρωση έγινε και για τους εκτοξευτήρες του συστήματος εγκατάλειψης τω μαχητικών αεροσκαφών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Τέλος, αλλά ουχί λιγότερο σημαντικό πρόγραμμα, είναι αυτό που αφορά ατομικές διόπτρες παθητικού τύπου για τις χερσαίες δυνάμεις (ΓΕΣ). Οι διόπτρες νυχτερινής όρασης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ατομικού εξοπλισμού του σύγχρονου μαχητή.

Για την ιστορία, την ενημέρωση έκανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο υφυπουργός Άμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς. Δύο προγράμματα αφορούσαν το ΓΕΣ, επτά το ΓΕΑ και δύο τη ΓΔΑΕΕ για λογαριασμό του ΓΕΝ. Συμμετείχαν, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς και ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ κ. Αριστείδης Αλεξόπουλος.

Όσον αφορά τις διαμαρτυρίες, έχει έρθει η ώρα ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, του οποίου την αγαθή πρόθεση ουδέποτε αμφισβητήθηκε, να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε η ενημέρωση της Επιτροπής να καταστεί πιο ουσιαστική. Θα μπορούσε για παράδειγμα να έχει προηγηθεί μια συνάντηση στο ΥΠΕΘΑ με επιστημονικούς συνεργάτες των μελών της Επιτροπής.

Σε αυτήν, πέραν ενός non-paper με εκλαϊκευμένη εξήγηση του κάθε προγράμματος και της σημασίας τους, αξιωματικοί των Κλάδων ή του ΓΕΕΘΑ, θα μπορούσαν να εξηγήσουν και να συζητήσουν φιλικά, προσφέροντας τα μέγιστα και επί της ουσίας, αλλά και οικοδομώντας εμπιστοσύνη.

Είναι τόσο σημαντικό σε ένα τόσο κομβικής σημασίας ζήτημα όπως η εθνική άμυνα, ώστε όλοι οφείλουμε να ξεκινάμε από την παραδοχή πως κανείς δεν είναι περισσότερο πατριώτης από τον άλλον. Και όποιος αποφασίσει να χρησιμοποιήσει μια τέτοια κίνηση ουσιαστικής συνεννόησης με στόχο να δημιουργήσει πολιτικές εντυπώσεις, ας αναλάβει τις ευθύνες του. Και ο δημοσιογραφικός κόσμος φυσικά τις δικές του ώστε να απομονωθούν τέτοιες νοοτροπίες και συμπεριφορές. Αξίζει να γίνει τουλάχιστον η προσπάθεια.

Χαρακτηριστικό της αγαθής πρόθεσης απέναντι στην ουσία αλλά με ενστάσεις επί της διαδικασίας, ήταν άλλο ένα Δελτίο Τύπου της βουλευτού του ΜΕΡΑ25, Σοφίας Σακοράφα που ψήφισε «παρών» σε μια μορφή διαμαρτυρίας για τη διαδικασία, παρότι ξεκαθάρισε ότι στα περισσότερα θέματα το κόμμα συμφωνεί! Ας το δούμε:

«Αρνούμαστε να γίνουμε συνεργοί σε αυτήν την υποβάθμιση της διαδικασίας γνωμοδότησης για εξοπλιστικά προγράμματα, που έχει λάβει, με ευθύνη της Κυβέρνησης, μορφή κανονικότητας.

Ειδικά ένα θέμα που αποτελεί ταυτόσημη επανάληψη της πρακτικής για την οποία διαμαρτυρηθήκαμε στην προηγούμενη συνεδρίαση (ασάφεια και ελλιπής τεκμηρίωση).

Αυτονόητα, λοιπόν, σε αυτό η ψήφος μας είναι ΄’ΟΧΙ΄.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτές τις πρακτικές, ψηφίζουμε ‘ΠΑΡΩΝ’ σε όλα τα άλλα θέματα της σημερινής Ημερήσιας Διάταξης, παρόλο που στα περισσότερα από αυτά συμφωνούμε.

Είμαστε υποχρεωμένοι έτσι να καταδείξουμε την αντίθεσή μας για τις μεθοδεύσεις που αφορούν σε κάποια από αυτά.

Και καλούμε και όλα τα κόμματα – και την Κυβέρνηση – να αναλογιστούμε επιτέλους – Όλοι μας – τις ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό, για αυτά τα θέματα!

Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση!»

Επίσης τόνισε ότι αποτελεί απαξίωση της Επιτροπής να μένουν αναπάντητα τα ερωτήματα των βουλευτών, από όλους εκείνους που έχουν την υποχρέωση ενημέρωσης.

Ζητάμε το αυτονόητο, πρόσθεσε. Την ουσιαστική λειτουργία των θεσμικών οργάνων. Φαίνεται ότι αυτό είναι δύσκολο για τις τελευταίες κυβερνήσεις. Οι “έκτακτες” διαδικασίες έχουν γίνει κανόνας, με αποτέλεσμα τη μη ορθολογική ενίσχυση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων και την επιβάρυνση του ελληνικού λαού με πολλαπλάσιο κόστος.

 
https://www.defence-point.gr/

28/6/2022

2.

Απάντηση στις απειλές της Γαλάζιας Πατρίδας, οι Harpoon που αποδέσμευσαν οι ΗΠΑ για τα Ελληνικά F-16 Viper.

Με την αεροπορική υπεροχή ως δεδομένη και την στιγμή που το άτυπο αεροπορικό εμπάργκο για την Τουρκία καλά κρατεί, το Ελληνικό αεροπορικό Επιτελείο προχωρά στην ενίσχυση του αεροπορικού στόλου και παράλληλα ενισχύει τις πολεμικές μοίρες με όπλα που αλλάζουν ραγδαία τα δεδομένα στο πεδίο του Αιγαίου και της Μεσογείου.

«Οι Τουρκικές δυνάμεις πέφτουν πάνω στην πιθανότητα χρήσης εκ μέρους της Ελλάδας, μέσω της Πολεμικής Αεροπορίας, όπλου με καταγεγραμμένη ιστορία καταστροφικών πληγμάτων κατά πλοίων επιφανείας.» Έγραφε πριν αρκετά χρόνια έκθεση της CIA, στην περίπτωση σύγκρουσης Ελλάδας Τουρκίας. Ο λόγος που επισήμαιναν τότε οι Αμερικανοί αυτή τη λεπτομέρεια, αφορούσε τους πυραύλους Exocet που έφεραν τα Mirage 2000 EGM.

Εν έτει 2022 ο Exocet παραμένει ένα ιδιαίτερα φονικό όπλο κάτω από τα φτερά των Rafale F3R πλέον αφού τα «2λιτρα» αποσύρθηκαν. Και ταυτόχρονα ο ναυτικός τύπος του πυραύλου, στην έκδοση Block III το βεληνεκούς των 180 χλμ, βρίσκεται «ετοιμοπόλεμος» στα κάνιστρα των πυραυλακάτων Super Vita.

Η αποστολή που ονομάζεται στη Νατοϊκή ορολογία «ΑPCMO», δηλαδή μια αποστολή κρούσης κατά πλοίων επιφανείας, έχει αποφασίσει το αεροπορικό Επιτελείο πως μελλοντικά δεν θα είναι υπόθεση μόνο της 332 Μοίρας «Γεράκι».

Η επιτροπή της Βουλής την Δευτέρα και πριν ο υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ταξιδέψει μαζί με τον πρωθυπουργό στην Ισπανία, καλείται ν’ αποφασίσει για το νέο αντιπλοϊκό δόρυ της Πολεμικής Αεροπορίας.

Σε κλειστό club οι Harpoon

Οι αντιπλοϊκοί Αμερικανικοί Harpoon εισέρχονται και αυτοί επιτέλους στο Ελληνικό οπλοστάσιο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αποδεσμεύσει σε πολλές χώρες τους συγκεκριμένους πυραύλους. Αλλά για την Ελλάδα μετά από ένα χρόνιο και πάγιο αίτημα προς την Αμερικανική πλευρά, αποφασίστηκε πως περίπου 60 Harpoon θα «κουμπώσουν» με τα αναβαθμισμένα σε Viper, F-16, ενώ κάποιοι εξ αυτών θα βρίσκονται στην φαρέτρα των αεροσκαφών ναυτικών επιχειρήσεων P-3.

Το Αμερικανικό θετικό νεύμα για την ενίσχυση της Ελληνικής Πολεμικής αεροπορίας αλλά και το γεγονός πως η προμήθεια αυτή τώρα εισέρχεται στο Ελληνικό κοινοβούλιο, έρχονται σε μια εποχή έντονου αναθεωρητισμού της Τουρκίας που αναδεικνύει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και που η τουρκική κυβέρνηση απειλεί.

  • Η Ελληνική πλευρά επαναξιολόγησε τους τρόπους άμυνας και δυνατοτήτων αποτροπής. Ανάμεσά σε αυτά τα δεδομένα έρχονται οι πύραυλοι Harpoon αλλά και η επέκταση της αρχικής σύμβασης για την αναβάθμιση των F-16 στο επίπεδο Viper. Τα 38 F-16 Block 50 της Αγχιάλου όπως όλα δείχνουν, θα πάρουν το πράσινο φως της επιτροπής για την μετατροπή τους σε πιο σύγχρονο από τα τωρινά Advanced του Αράξου.

Η Πολεμική Αεροπορία ως το μακρύ και ισχυρό δόρυ της διπλωματίας διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην αποτροπή. Και η προμήθεια των αεροσκαφών πολλαπλού Rafale F3R είναι προς την κατεύθυνση αυτή. Αλλά επειδή η νέα Γαλλική πλατφόρμα εκείνο που δημιουργεί είναι συνθήκες απαγόρευσης κυκλοφορίας με τους πυραύλους αέρος- αέρος Meteor, δεν είναι δυνατό ν’ αναλωθούν ταυτόχρονα και με την αποστολή κρούσης κατά μονάδων επιφανείας.

Με F-16 & Rafale F3R αντιπλοϊκή αποτροπή

Κατά συνέπεια, στο άμεσο μέλλον οι δυο βασικοί τύποι των αεροσκαφών που θα πρωταγωνιστήσουν στον ουρανό του Αρχιπελάγους, τα F-16 Viper & τα Advanced++ όπως και τα Rafale F3R, μετατρέπονται και σε φόβητρο του τουρκικού στόλου.

  • Η αποστολή «ΑPCMO», είναι τα πλήγματα εχθρικών μονάδων επιφανείας τα οποία δύναται να γίνουν είτε με τους Harpoon AGM-84 αλλά και με τη διαχρονική αξία της Πολεμικής Αεροπορίας, που για πολλά χρόνια έκαναν τη διαφορά πάνω από το Αιγαίο, τους πυραύλους ΑΜ39 Exocet. Η αναβάθμιση της ραχοκοκαλιάς του αεροπορικού στόλου συμβαδίζει με τα βήματα εξοπλισμού νέων όπλων ώστε η υπερσύγχρονη πλατφόρμα να μπορεί να υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα της χώρας.

Αυτό επιτυγχάνεται με την προσθήκη των πυραύλων για τα F-16 & P-3B, Harpoon. Ο πύραυλος αυτός που μέχρι σήμερα βρίσκεται στην πυριτιδαποθήκη του Πολεμικού Ναυτικού και «φορούν» οι φρεγάτες του στόλου, το επόμενο διάστημα θα είναι και αεροπορική υπόθεση. Και όταν πλέον τα πρώτα Viper θα έχουν αποδοθεί στην Πολεμική Αεροπορία, οι πολεμικές Μοίρες θα έχουν το νέο προϊόν, έτοιμο να «κουμπώσει» στις πτέρυγες των F-16 Block 70.

https://hellasjournal.com/2022/06/apantisi-stis-apiles-tis-galazias-patridas-i-harpoon-pou-apodesmefsan-i-ipa-gia-ta-ellinika-f-16-viper/