ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ και η εσωτερική πολιτική σταθερότητα… οι κίνδυνοι την πιο κρίσιμη στιγμή.



 ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ και η εσωτερική πολιτική σταθερότητα… οι κίνδυνοι την πιο κρίσιμη στιγμή.

Η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά δείχνει να αγριεύει σημαντικά. Η Τουρκία του Ερντογάν αντιλαμβανόμενη ενδεχομένως ότι το “μεγάλο παιχνίδι” των υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο οδεύει προς την κορύφωσή του, συνεπεία της ενεργειακής κρίσης, εκτρέπεται, επιμένοντας να επιχειρεί την κατοχύρωση δικαιωμάτων άλλων, επιμένοντας παράλληλα να ισχυρίζεται ότι τηρεί το διεθνές δίκαιο.

Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ένα διεθνές δίκαιο, ή μάλλον εξαιρέσεις σε αυτό, κομμένες και ραμμένες με τέτοιον τρόπο ώστε να “δικαιώνουν” τους ισχυρισμούς της Άγκυρας. Τι κι αν καμία χώρα της περιοχής δεν συμμερίζεται τις τουρκικές απόψεις; Η Άγκυρα δείχνει διαρκώς να πιστεύει, ότι το μέγεθος και η γεωστρατηγική σημασία μιας χώρα (πρέπει να) της εξασφαλίζουν περισσότερα δικαιώματα…

Αυτή η κατάσταση δεν θα μπορούσε παρά να έχει θέσει σε συναγερμό το ελληνικό σύστημα άμυνας. Παράλληλα με την άρνηση αποδοχής τουρκικών τετελεσμένων επί του πεδίου, η Ελλάδα έχει προβεί σε σημαντικές κινήσεις επανεξοπλισμού της. Ταυτόχρονα επιδεικνύει όποτε απαιτείται τη βούληση αντίστασης επί του πεδίου, διαβιβάζοντας μήνυμα στην Άγκυρα και προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι δεν σκοπεύει να επιτρέψει στην τακτική του εκφοβισμού να παράξει αποτελέσματα.

Την ίδια στιγμή όμως, αφενός δεν πρέπει να δείξει σημάδια χαλάρωσης της προσπάθειας επανεξοπλισμού και αφετέρου οφείλει να διορθώσει την εικόνα εσωτερικού διχασμού που εκπέμπει προς το εξωτερικό. Ένα δίχως όρια εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι με στόχο την κατάληψη της εξουσίας μπορεί να αποδειχθεί μεγαλύτερο πρόβλημα για την ελληνική ασφάλεια από το τουρκικό στράτευμα.

Ξεκινώντας από τις εξελίξεις στα εξοπλιστικά, όλοι ευελπιστούν ότι οι πρωθυπουργικές ανακοινώσεις θα συνεχιστούν στην αναμενόμενη ομιλία στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Η Ελλάδα οφείλει να λάβει απόφαση για τις κορβέτες και να αποφασίσει την απόκτηση άλλης μία φρεγάτας FDI Belharra HN στην ίδια τιμή (option), ενώ πρέπει να προωθηθούν ταχύτατα και κάποια επιμέρους εξοπλιστικά τα οποία παράγουν ισχυρό αποτρεπτικό αποτέλεσμα και σχετικά γρήγορα. Ένα παράδειγμα είναι η αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 50 που έχει αποφασιστεί. Ας καταγράψουμε όμως ένα ακόμα επίκαιρο παράδειγμα, που είναι όμως εξόχως ενδεικτικό.

Πρόκειται για την περίπτωση των ισραηλινής κατασκευής όπλων της οικογένειας Spike είναι μία από τις περιπτώσεις αυτές. Ενώ κατά πληροφορίες η δουλειά των επιτροπών που ασχολήθηκαν με τη διεκπεραίωση της προμήθειας έχει ενδεχομένως και ολοκληρωθεί, επί έναν σχεδόν μήνα μοιάζει κάτι να έχει σταματήσει κάθε εξέλιξη. Ας ελπίσουμε την ευθύνη να φέρει η θερινή ραστώνη.

Πρόκειται για όπλα που μια έκδοσή τους θα εξασφαλίσει την ικανότητα καταστροφής τεθωρακισμένων από πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ άλλη θα καταστήσει εξαιρετικά επισφαλή αποβατική ενέργεια σε ελληνικά νησιά. Περισσότερες επιχειρησιακές λεπτομέρειες δεν χρειάζονται. Δεν είναι εξάλλου αυτή η ουσία του παρόντος σχολίου.

Τι ακριβώς συμβαίνει δεν είναι σαφές. Η συγκυρία είναι κάπως ύποπτη διότι την ίδια περίοδο προχώρησε η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ, ενώ γνωστά είναι και όσα ισχυρίζεται η Άγκυρα περί αποστρατιωτικοποίησης των νήσων. Να βρίσκεται άραγε σε εξέλιξη παρασκηνιακά κάποια διπλωματική πρωτοβουλία εξεύρεσης κάποιας λύσης στην ανατολική Μεσόγειο, ανάλογη με την παρέμβαση των Αμερικανών στη διένεξη Λιβάνου και Ισραήλ;

Σε κάθε περίπτωση, η βούληση αντίστασης επί το πεδίου εκ μέρους της Ελλάδας, επιδεινώνει τις παραμέτρους του προβλήματος, όπως αυτό γίνεται αντιληπτό από τουρκικής πλευράς. Οι Τούρκοι μπορεί να είναι εθισμένοι σε μια συμπεριφορά που επικεντρώνεται σε παχιά λόγια και στρατιωτικές προκλήσεις. Ανόητοι όμως και παράλογοι στην εκτίμηση των πραγματικών περιθωρίων που είναι δεν είναι.

Οι αποφάσεις που θα ληφθούν, προφανώς θα εμπεριέχουν και την περιώνυμη γεωπολιτική διάσταση. Όσες ενστάσεις και να έχουν διατυπωθεί από τις σελίδες του DP για τη μέθοδο υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων, έχουν ενισχύσει την προσπάθεια ανάπτυξης συμμαχικών σχέσεων με τις προμηθεύτριες χώρες.

Αφενός η Ελλάδα στέλνει το μήνυμα ότι δεν ζητά από άλλους να κάνουν δουλειά την οποία η ίδια επιθυμεί με κάθε τρόπο να αποφύγει. Εάν αυτή ήταν η οπτική, καμία χώρα δεν είναι διατεθειμένη να το πράξει, ασχέτως της ισχύος της στο στρατιωτικό και το διπλωματικό μέτωπο. Η βούληση αντίστασης επί του πεδίου σε συνδυασμό με τους εξόφθαλμα παράνομους τουρκικούς ισχυρισμού περί του τι υπαγορεύει και τι όχι το διεθνές δίκαιο, έχει αλλάξει τα δεδομένα του προβλήματος για την Ελλάδα επί το ευνοϊκότερο.

Αυτά τα κεκτημένα θα πρέπει να προστατευθούν με κάθε τρόπο. Επιμένουμε όμως ότι η μεγαλύτερη απειλή προέρχεται από ενδεχόμενη αστάθεια στο εσωτερικό μέτωπο. Το ίδιο σχεδόν πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Τουρκία. Οι εσωτερικές πολιτικές στοχεύσεις του Ερντογάν, ιδίως μετά το αμφιλεγόμενο πραξικόπημα στα μέσα Ιουλίου του 2016 και οι αποφάσεις που λήφθηκαν μετά, οδήγησαν στην αντιμετώπιση πλήθους ογκούμενων προβλημάτων για την ισχύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Ας φροντίσουμε να μην αφήσουμε περιθώρια, ώστε οι εσωτερικοί πολιτικοί ανταγωνισμοί να έχουν αντίκτυπο στη μεγάλη προσπάθεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να αντεπεξέλθουν σε μια ακόμη πολύ σοβαρή πρόκληση. Δεν αρκεί μόνο η φραστική υποστήριξη αλλά πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να αυτοπεριοριστούν, αναλογιζόμενες όχι μόνο τη ζημιά που μπορεί να γίνει στην εθνική αμυντική προσπάθεια.

Εξίσου σημαντικό είναι όλοι να αναλογιστούν και τις δικές τους ευθύνες για το ότι η χώρα δεν έχει ακόμα ένα σύστημα εξοπλισμών λειτουργικό, αλλά και ταυτόχρονα προστατευμένο, κατά τρόπον που δεν θα μπορεί οποιοσδήποτε να το παρακάμπτει με τόση ευκολία. Κυρίως όμως, ένα σύστημα που θα μπορεί να προστατεύει τη χώρα από το να καθίσταται ο τομέας της εθνικής άμυνας αντικείμενο μιας δίχως όριο εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης.

24/8/2022

https://www.defence-point.gr/news/exoplismoi-kai-i-esoteriki-politiki-statherotita-oi-kindynoi-tin-pio-krisimi-stigmi


          ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ            


1.
Τουρκία-UCAV Akinci με όπλα σε 9 πυλώνες,
“έξυπνα” & θερμοβαρικά (vid.)


Η τουρκική Baykar, κατασκευάστρια του UCAV Akinci ανακοίνωσε την πραγματοποίηση επιτυχούς πτητικής δοκιμής του μη επανδρωμένου αεροχήματος με πλήρη φόρτο μάχης, δηλαδή με όπλα και στους 9 πυλώνες ανάρτησης οπλισμού που διαθέτει.

Το Akinci B μετέφερε 3 βόμβες με κιτ Teber-82, ένα HGK-82, δύο θερμοβαρικούς πυραύλους MAM-L (κατευθυνόμενο με λέιζερ), έναν MAM-C (ΗΕΑΤ) και έναν MAM-T (μεγάλου βεληκούς), συνολικού βάρους 1,230 κιλών.

Το Teber-82 είναι ένα σύστημα της Roketsan που μετατρέπει κοινές βόμβες σε “έξυπνες”. Ανάλογο είναι και το κιτ HGK-82 που αναπτύσσει η TÜBITAK SAGE.


 24/08/2022  

https://www.defence-point.gr/news/toyrkia-ucav




2.
Αντί-drone πολιτική του Ελληνισμού… made in Israel: Iron Dome, Drone Dome.

Τον τελευταίο καιρό οι ειδήσεις που καταφθάνουν από την Κύπρο, όλο και πληθαίνουν σχετικά, με παραγγελίες/ πωλήσεις /παραχωρήσεις οπλικών συστημάτων της Εθνοφρουράς. Δεν είναι πολύ μακρινή η παραγγελία των έξι ελικοπτέρων τύπου Η145Μ της Airbus. Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελούσε πακέτο, με την πώληση των Mi-35 στη Σερβία. Εκείνο όμως που ακούγεται έντονα σαν φημολογία, τις τελευταίες μέρες και ταυτοχρόνως δεν διαψεύδεται/ούτε επιβεβαιώνεται από καμιά πλευρά…είναι η συμφωνία για την απόκτηση του συστήματος Iron Dome από την Κυπριακή Δημοκρατία.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΑΛΗ
ΠΗΓΗ: HELLAS JOURNAL

Επισήμως ούτε η Λευκωσία, ούτε το Τελ Αβίβ έχουν σχολιάσει κάτι. Για τους μη γνωρίζοντες, το Iron Dome, της Ισραηλινής Rafael, έχει αποτρέψει χιλιάδες ρουκέτες που προορίζονταν για την Ισραηλινή επικράτεια. Για να το πούμε πιο εκλαϊκευμένα, μιλάμε για ένα αντιαεροπορικό σύστημα που μπορεί να αναχαιτίσει ρουκέτες/πυραύλους σε πολύ κοντινή απόσταση. Και όταν λέμε κοντινή, για να δώσουμε ένα παράδειγμα, κάθε ρουκέτα/πύραυλος που εκτοξεύεται π.χ. από τη λωρίδα της Γάζας και έχει στόχο κατοικημένες περιοχές στο Ισραήλ, χρειάζεται 15 με 90 δευτερόλεπτα για βρει στόχο.

Όπως γίνεται κατανοητό ο ‘’Σιδερένιος θόλος’’ έχει λιγότερο χρόνο στη διάθεση του για να προστατεύσει τους πολίτες του Ισραήλ. Το σύστημα μπορεί να ανταποκριθεί για απειλές μικρής εμβέλειας, έως τα 70 χλμ., άρα μιλάμε για πολύ κοντινές αποστάσεις.

Ιδανικό για την Κυπριακή πραγματικότητα

Οι ισραηλινοί βρίσκονται ήδη σε διαδικασία να αυξήσουν αυτήν την εμβέλεια έτσι ώστε να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες αποστολές. Αυτό το σύστημα λοιπόν, από ότι όλα δείχνουν θα προμηθευτεί η Κύπρος. Το αν θα είναι μια διαφοροποίηση ή η ακριβής έκδοση που χρησιμοποίει το Ισραήλ θα φανεί. Το παρασκήνιο πίσω από μια τέτοια συμφωνία σίγουρα είναι μεγάλο. Μην ξεχνάτε ότι προ ολίγων ημερών Τουρκία και Ισραήλ, αποφάσισαν να επανεκκινήσουν επισήμως διπλωματικές σχέσεις, με την ταυτόχρονη αποστολή πρέσβεων στις αντίστοιχες πρωτεύουσες.

Δεν πιστεύουμε ότι η Άγκυρα θα χάρηκε, καθώς τα όποια σχέδια της για βάση με drone στα κατεχόμενα, πλέον δεν θα είναι ασφαλής. Μιλάμε για ένα πραγματικό drone-killer σύστημα. Η άλλη άποψη ανάμεσα σε διπλωματικούς ψιθύρους, είναι ότι το Ισραήλ με αυτό τον τρόπο θέλει να δείξει στη Λευκωσία, ότι η όποια καλυτέρευση των σχέσεων του με την Άγκυρα δεν θα γίνει εις βάρος του διδύμου Λευκωσίας-Τελ Αβίβ. Αν ισχύει αυτό το σενάριο, μιλάμε για μια κίνηση με πραγματικά απτά αποτελέσματα, στις ισορροπίες που θα διαμορφωθούν στο νησί.

Και τώρα πάμε στο σκέλος του Ελληνικού FIR…την 1η Ιουλίου, το άρθρο του Βασίλη Νέδου στην Καθημερινή, σχετικά με την αντί-drone πολιτική που ασκεί η Ελλάδα, αποκάλυψε ότι είναι σε εφαρμογή ένα ολόκληρο σύστημα αεράμυνας που είναι έτοιμο να καλύψει τις ανάγκες της χώρας ενάντια στα Τουρκικά drone. Ένα σύστημα που εγκαταστάθηκε κάτω από άκρα μυστικότητα και τέθηκε σε λειτουργία, και απλά ανακοινώθηκε…όπως κάνουν τα σοβαρά κράτη!

Μαντέψτε τον κατασκευαστή του όλου project. Και πάλι Ισραηλινής προέλευσης. Και πάλι η Rafael ο κατασκευαστής. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο, στην ελληνική περίπτωση μιλάμε για ένα άλλο σύστημα που βασικός του σκοπός είναι ο απροσανατόλιστος των Τουρκικών drone, μέσω παρεμβολών έτσι ώστε να μην ολοκληρώνουν την αποστολή τους. Οτιδήποτε πλησιάζει σε απόσταση 3 χλμ. και δεν αναγνωρίζεται από το εν λόγω σύστημα, θα αντιμετωπίζεται αυτομάτως ως απειλή.

Δεν είναι άλλο από το Drone Dome, ‘’αδελφάκι’’ του Iron Dome. Και τα δυο βασίζονται, στην ίδια τεχνολογία, στην ίδια φιλοσοφία. Τοποθετημένο σε διάφορα νησιά και άλλες κρίσιμες τοποθεσίες, το ισραηλινό σύστημα, έρχεται να καλύψει αυτό το μεγάλο κενό στην ελληνική αεράμυνα. Και για να είμαστε ειλικρινής, αυτή τη στιγμή, η τουρκική αμυντική βιομηχανία με το Bayraktar και το πιο εξελιγμένο ANKA-S, δείχνει να είναι ένας πολύ σοβαρός παίχτης στον εν λόγω πεδίο.

Σαφώς και είναι προσαρμοσμένο στην ελληνική γεωγραφία και απαιτήσεις, οπότε μιλάμε για μια προσαρμοσμένη έκδοση του ισραηλινού πρωτοτύπου. Με όλα τα παραπάνω και αν ολοκληρωθεί η απόκτηση του Iron Dome από την Κύπρο …θα έχει ‘’αφεθεί’’ – με το αζημίωτο!- όλη η αντί-drone προστασία του ελληνισμού, από Έβρο ως Κύπρο σε Ισραηλινά χέρια. Το καλό είναι ότι μιλάμε για ένα σύστημα δοκιμασμένο σε πραγματικές συνθήκες, το οποίο ακόμα και τώρα που μιλάμε παράγει αποτελέσματα για το Ισραήλ και την προστασία των πολιτών του. Θα θέλαμε πολύ να δούμε τον αντίκτυπο που θα έχει η Κυπριακή αγορά στις Ισραηλινο-Τουρκικές, στα σπάργανα, σχέσεις. Θα είναι ένα πολύ δυνατό crash test.

24/8/2022

https://www.defence-point.gr/news/anti-drone-politiki-toy-ellinismoy-made-in-israel