ΕΛΛΑΔΑ-ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ:Εξοπλιστικά προγράμματα (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2022)
Τα συστήματα SPIKE-NLOS σχεδιάζεται να τοποθετηθούν σε κανονιοφόρους του Πολεμικού Ναυτικού και σε ελικόπτερα Απάτσι της Αεροπορίας Στρατού.
από το Ισραήλ.
Σε κρίσιμο σημείο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Ισραήλ για τα πυραυλικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής SPIKE-NLOS, τα οποία θα αξιοποιηθούν για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) και της Αεροπορίας Στρατού. Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας αναμένεται να φθάσει στην Αθήνα ο μόνιμος γενικός διευθυντής του ισραηλινού υπουργείου Αμυνας προκειμένου να ολοκληρωθούν ή να παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες οι συζητήσεις για τα συστήματα αξίας περίπου 400 εκατ. ευρώ, τα οποία σχεδιάζεται να τοποθετηθούν σε ελικόπτερα Απάτσι της Αεροπορίας Στρατού, σε κανονιοφόρους του Π.Ν. και ενδεχομένως λέμβους των Ειδικών Δυνάμεων.
Παρά τις σαφείς κατευθύνσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου φαίνεται ότι υφίστανται ορισμένα εμπόδια τεχνοκρατικού χαρακτήρα, τα οποία έχουν καθηλώσει το θέμα σε διαδικαστικές λεπτομέρειες που σχετίζονται με ενστάσεις της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ). Μία από τις πιθανές αρνητικές εξελίξεις σε περίπτωση που η συμφωνία δεν κλείσει εντός του επόμενου χρονικού διαστήματος, θα ήταν τα περίπου 30 συστήματα SPIKE-NLOS, τα οποία προορίζονται για τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.), να εξαχθούν σε τρίτη χώρα και η διαδικασία να παραπεμφθεί σε επόμενο χρόνο. Υπενθυμίζεται ότι για το συγκεκριμένο θέμα έχουν ήδη γίνει και οι σχετικές ενημερώσεις στη Βουλή.
Υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας
- Συζητείται η προμήθεια 30 SPIKE-NLOS, αξίας 400 εκατομμυρίων ευρώ – Tην επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα ο μόνιμος γενικός διευθυντής του ισραηλινού υπουργείου Αμυνας.
Ισως το πιο σημαντικό σύστημα αμυντικής συνεργασίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ είναι και εκείνο το οποίο υλοποιήθηκε το καλοκαίρι υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας: εκείνο της τοποθέτησης συστημάτων αντιμετώπισης UAV σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με σκοπό τη σταδιακή δημιουργία αποτελεσματικών αντιμέτρων στη δράση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (ΤΕΔ). Επιπλέον, από τη Σκύρο επιχειρούν σε καθημερινή βάση UAV τύπου HEROΝ, τα οποία έχουν εκμισθωθεί από την Π.Α. με σκοπό την επιτήρηση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Ψηλά στην ατζέντα των επαφών μεταξύ Αθήνας και Ισραήλ βρίσκεται αφενός η ανανέωση της εκμίσθωσής τους, αφετέρου η πιθανότητα προμήθειας της πιο σύγχρονης εκδοχής των HERON τα οποία αποτελούν το πλέον εξαγώγιμο UAV που κατασκευάζεται από την ισραηλινή αμυντική βιομηχανία.
Βασίλης Νέδος
28/11/2022
https://www.kathimerini.gr/politics/562153726/ora-apofaseon-gia-nea-pyraylika-systimata-apo-to-israil/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
1.
Spike NLOS: Η επιχειρησιακή και τακτική διάσταση των νέων πυραυλικών συστημάτων του Ελληνικού Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού.
Σύμφωνα με πληροφορίες επίκειται η υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια του συστήματος SPIKE-NLOS από τις ΕΕΔ. Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται πως ο ΕΣ θα αποκτήσει τελικά 27 πλήρη συστήματα, αδιευκρίνιστο αριθμό βλημάτων για τον εξοπλισμό των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A Apache, ενώ το σύστημα θα αποκτηθεί και από το Π.Ν για τον εξοπλισμό των κανονιοφόρων κλάσης ΜΑΧΗΤΗΣ. Σημειώνεται ότι κάθε σύστημα αποτελείται από τρεις εκτοξευτές, όχημα διοίκησης καθώς και UAV Orbiter που εκτελεί διαδικασίες στοχοποίησης.
Τα συστήματα αναμένεται να ενταχθούν και να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά από τους Λόχους Αντιαρματικών των Σχηματισμών του ΕΣ που εδρεύουν στο Δ’ ΣΣ και την ΑΣΔΕΝ αν και η διεθνής πρακτική προκρίνει την ανάπτυξη του συστήματος στα πλαίσια Μείζονος Σχηματισμού (Μεραρχία). Για την επιχειρησιακή αξία του συστήματος έχουν λεχθεί πολλά. Εμείς από την πλευρά μας θα προσπαθήσουμε να την κωδικοποιήσουμε εν συντομία μεταφέροντας την στα επιχειρησιακά περιβάλλοντα της Θράκης, του Αιγαίου και με βάση τον φορέα τους, τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64A Apache και τις Κανονιοφόρους του Π.Ν.
Επιχειρησιακό περιβάλλον Θράκης
Ο εφοδιασμός των ΛΑΤ των Ταξιαρχιών του Δ’ ΣΣ εκτιμάται σαν εξοπλιστική κίνηση με σχεδόν “στρατηγικά” χαρακτηριστικά. Πιο συγκεκριμένα στην Περιοχή Ευθύνης του Δ’ ΣΣ υπάρχουν 5 Μ/Κ Ταξιαρχίες ΠΖ, γραμμικά τοποθετημένες επί της συνοριογραμμής. Εκτός αυτών υπάρχουν 4 ΤΘ Ταξιαρχίες ενταγμένες ήδη ή προσανατολισμένες από κοινού με άλλες 2 Μ/Κ Ταξιαρχίες ΠΖ προς το μέτωπο του Έβρου.
Κάθε Ταξιαρχία διαθέτει Λόχο Αντιαρματικών (ΛΑΤ) εξοπλισμένο μέχρι στιγμής με AT/ K/B TOW II και KORNET-E. Προφανώς για SPIKE-NLOS θα ενταχθούν σαν Διμοιρία σε κάθε ΛΑΤ με ένα σύστημα ανά Διμοιρία. Μια πιο ορθολογική και συγκεντρωτική κίνηση θα ήταν η ένταξη των SPIKE-NLOS σε Τάγμα Αντιαρματικών ή καλύτερα Μοίρα Αντιαρματικών υπό το ΠΒ Μάχης από κοινού με συστήματα όπως το ALAS, το Jumper και το Nimrod 3. Σταματούμε εδώ την σχετική αναφορά που μπορεί να αποτελέσει τον «πυρήνα» ενός άλλου άρθρου.
Το SPIKE-NLOS πρσφέρει την δυνατότητα προσβολής “εκτός οπτικής θέας”, από μεγάλη απόσταση (μέγιστη εμβέλεια 32 χιλιόμετρα) και με μεγάλη ακρίβεια εχθρικών στόχων όπως άρματα μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ ή ΤΟΜΜΧ καθιστώντας προβληματική για τον εχθρό τυχόν επιθετική ενέργεια εις βάρος της Ζώνης Ενεργείας του Δ’ ΣΣ. Ακόμα και συστήματα εκπομπής πυρός (πυροβόλα, ΠΕΠ) μπορούν να προσβληθούν από σχετικά ασφαλή απόσταση περιπλέκοντας έτι περαιτέρω τους επιθετικούς σχεδιασμούς του εχθρού.
Στην ουσία η προμήθεια του SPIKE-NLOS αποτελεί μια ιδιαίτερα “value for money” εξοπλιστική επιλογή για τα δεδομένα του Δ’ ΣΣ, καθώς προσφέρει τη δυνατότητα μερικής άρσης του ποσοτικού πλεονεκτήματος που απολαμβάνει ο εχθρός.
Επιχειρησιακό περιβάλλον Αιγαίου
Τα επιχειρησιακά δεδομένα στο περιβάλλον του Αιγαίου είναι αισθητά διαφορετικά από αυτά της Θράκης. Εδώ η εχθρική απειλή δεν εκφράζεται από Τ/Θ και Μ/Κ σχηματισμούς-συγκροτήματα-μονάδες αλλά από αμφίβιες δυνάμεις, ικανές να απειλήσουν εκτός από τις κύριες και ενδιάμεσες νήσους ή και μικρονήσους/μικρονησίδες/βραχονησίδες. Το στοίχημα για τις φίλιες δυνάμεις είναι να πλήξουν από θέση σχετικής ασφαλείας με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα την εχθρική δύναμη, απομειώνοντας την καθόλα τα στάδια εκδήλωσης της ενέργειας της, ει δυνατόν από τις βάσεις εκκίνησης της. Στην ουσία ο φίλιος εξοπλιστικός σχεδιασμός πρέπει να εστιάζει σε συστήματα ικανά να “παραλάβουν” τον εχθρό από τα μικρασιατικά παράλια και να τον “φέρουν” τρωμένο και καταβεβλημένο έως τις ακτές απόβασης και εντός της ενδοχώρας αν χρειαστεί.
Το SPIKE-NLOS ανταποκρίνεται άριστα σε αυτήν την εξοπλιστική/επιχειρησιακή απαίτηση. Με εμβέλεια 32 χιλιομέτρων είναι σε θέση να προσβάλλει τις εχθρικές αμφίβιες δυνάμεις με απόλυτη ακρίβεια, σε όλες τις φάσεις της ενέργειας τους. Ακόμα και αμφίβια ΤΟΜΠ, όπως το τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής ZAHA, μπορούν να προσβληθούν με επιτυχία ενώ βρίσκονται στο νερό, ενώ το ίδιο συμβαίνει φυσικά με στόχους όπως αποβατικά σκάφη και πλοία. Ακόμα και στην απευκταία περίπτωση που ο εχθρός κατορθώσει να διεκπαιρωθεί στην ακτή και να δημιουργήσει προγεφύρωμα, το SPIKE-NLOS δύναται να πλήξει με ακρίβεια οπλικά συστήματα όπως άρματα μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ, ΤΟΜΟ, ΤΟΜΜΧ κ.α που ο εχθρός θα αποβιβάσει στις ακτές.
Εξίσου αν όχι περισσότερο σημαντική αναμένεται η συμβολή του SPIKE-NLOS στην άμυνα ενδιάμεσων νήσων και μικρονήσων. Το μεγάλο του βεληνεκές, σε συνδυασμό με την μεγάλη ακρίβεια βολής, επιτρέπει σε κάθε ΑΔΤΕ να καλύπτει-υπό κάποιους αντικειμενικούς περιορισμούς ασφαλώς-τις ενδιάμεσες νήσους και τις μικρονήσους που βρίσκονται στον τομέα ευθύνης της, περιορίζοντας σημαντικά την ανάγκη για φυσική παρουσία επί αυτών και εξασφαλίζοντας οικονομία δυνάμεων και μέσων. Η δυνατότητα προσβολής ακόμα και φουσκωτών λέμβων ή και χαμηλά ιπτάμενων ελικοπτέρων υπό αιώρηση ή και εν πτήση που χαρακτηρίζει το SPIKE-NLOS, διευκολύνει αφάνταστα το έργο της φίλιας άμυνας και προβάλει αδιαπέραστα εμπόδια στον εχθρό.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως το SPIKE-NLOS αποτελεί έναν “game changer” παράγοντα για το επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου, καθώς μεταβάλλει αισθητά τις επιχειρησιακες παραμέτρους, προσδίδοντας βάθος και ποιοτικό πλεονέκτημα στην φίλια άμυνα.
AH-64A και SPIKE-NLOS
Τα AH-64A είναι από τα πλέον αδικημένα οπλικά συστήματα στην υπηρεσία του Ε.Σ. Η αδιαφορία ή αδυναμία εκσυγχρονισμού τους στο επίπεδο –D Longbow προδίκαζε κατά πολλούς την πρόωρη αποστρατεία τους από το δυναμικό του Ε.Σ, χαραμίζοντας της σημαντική επένδυση που είχε γίνει εξ’ αρχής σε αυτά.
Η δυνατότητα ωστόσο ενσωμάτωσης και πιστοποίησης στα ελληνικά AH-64A του SPIKE-NLOS δίνει νέα πνοή και αποστολή στα πολύτιμα αυτά ενάερια μέσα. Εφοδιασμένα με το SPIKE-NLOS τα –A θα μπορούν να πλήττουν από πολύ μεγάλη απόσταση τους στόχους τους, κατά βάση Τ/Θ και Μ/Κ σχηματισμούς, μακριά από την εμβέλεια της προστατευτικής ασπίδας που συνιστούν τα Α/Α συστήματα Korkut και Hisar-A που τους προστατεύουν. Ένα τυπικό σενάριο προσβολής μιας τουρκικής τεθωρακισμένης ή μηχανοκίνητης φάλαγγας θα ήταν επί παραδείγματι η προσβολή των στοιχείων της ενεργητικής Α/Α ομπρέλας της, αποτελούμενη από Korkut και Hisar-A με τη χρήση SPIKE-NLOS και κατόπιν η εξουδετέρωση των εχθρικών αρμάτων με τη χρήση των AGM-114 HELLFIRE που φέρουν τα ελικόπτερα. Εξίσου πολύτιμη θα ήταν η συνεισφορά των –A στο Αιγαίο, στην περιοχή ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, όπου θα μπορούν να προβάλλουν με ασφάλεια, με την υιοθέτηση και του ανάλογου προφίλ πτήσης ασφαλώς, τις εχθρικές αποβατικές δυνάμεις ή ακόμα και μονάδες κρούσης και υποστήριξης του αντιπάλου ναυτικού(ναρκοθηρικά/ναρκαλιευτικά, ΤΠΚ, κανονιοφόρους, ακόμα και κορβέτες ή και φρεγάτες), ακυρώνοντας συνδυαστικά και με τα άλλα φίλια μέσα, τις εχθρικές επιχειρησιακές επιδιώξεις.
Με τα SPIKE-NLOS στο οπλοστάσιο τους τα AH-64A θα μπορούν να αναλάβουν ακόμα και αποστολές έξω από το τυπικό πλαίσιο των αποστολών τους, συμμετέχοντας ενδεικτικά ακόμα και σε αποστολές SEAD/DEAD της εχθρικής αεράμυνας σε σχετικό βάθος.
Γενικά η χρήση του συνδυασμού AH-64A/SPIKE-NLOS είναι πραγματικά ανεξάντλητη και δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως περιορίζεται μόνο από τη φαντασία.
SPIKE-NLOS στις Κ/Φ
Άλλο ένα υποβαθμισμένο σύστημα στο δυναμικό των ελληνικών ΕΔ είναι οι κανονιοφόροι. Τα συγκεκριμένα πλοία είναι πραγματικά “πολυεργαλεία” και είναι κρίμα που δεν έχουν αξιοποιηθεί περαιτέρω. Η υιοθέτηση των SPIKE-NLOS στις Κ/Φ κλάσης “ΜΑΧΗΤΗΣ” είναι το πρώτο βήμα για την άρση αυτής της αδικίας. Εφοδιασμένα με ένα 8-πλο εκτοξευτή βλημάτων SPIKE-NLOS οι Κ/Φ ΜΑΧΗΤΗΣ μετατρέπονται σε πλοία με αξιοσημείωτες δυνατότητες κρούσης κατά ποικιλία εχθρικών στόχων (αποβατικά, ναρκοθηρικά/ναρκαλιευτικά, ΤΠΚ και μεγαλύτερα σκάφη). Το τελευταίο ας μην θεωρηθεί υπερβολή. Ένα χτύπημα ενός SPIKE-NLOS στην γέφυρα, στο πυροβόλο ή στους εκτοξευτές SSM, μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στο εχθρικό πλοίο, θέτοντας το ίσως εκτός μάχης για ικανό χρονικό διάστημα. Η εγγενής ακρίβεια βολής του βλήματος εγγυάται παρόμοια αποτελέσματα.
Επίσης η χρήση του SPIKE-NLOS προσφέρει τα εχέγγυα για τον περιορισμό της δράσης των εχθρικών μέσων ναυτικού ανορθοδόξου πολέμου, καθώς διαθέτει, πέραν της λεχθείσας ακρίβειας, και επαρκή καταστρεπτικότητα για την εξουδετέρωση των εχθρικών Σκαφών Ανορθοδόξου Πολέμου (ΣΑΠ). Για τα ΣΑΠ της ΔΥΚ προβλέπεται η απόκτηση Spike ER2.
Επίλογος
Καταληκτικά μπορούμε να πούμε πως με την επιλογή του SPIKE-NLOS οι ΕΕΔ έκαναν για
πρώτη φορά μετά από καιρό “διάνα” όσον αφορά τις εξοπλιστικές τους επιλογές
καθώς απέκτησαν ένα σύστημα ικανό να μεταβάλλει αισθητά υπέρ ημών τα
επιχειρησιακά δεδομένα και τον γενικότερο συσχετισμό ισχύος στο ελληνοτουρκικό
σύστημα αντιπαράθεσης. Εμείς από την πλευρά μας να ευχηθούμε να βλέπουμε
τακτικότερα τέτοιες, πραγματικά εύστοχες κινήσεις, σε εξοπλιστικό επίπεδο ώστε
να καθίσταται πιο αξιόπιστη η ελληνική αποτροπή.
Κωνσταντίνος Τόλιας
27/11/2022
https://defencereview.gr/spike-nlos-i-epicheirisiaki-kai-taktiki-diasta/
2.
Σοβαρή πρόοδος σημειώθηκε κατά τις συναντήσεις της προηγουμενης εβδομάδας μεταξύ των επιτροπών διαπραγματεύσεων ΓΔΑΕΕ και της ισραηλινής αντιστοίχου SIBAT, για σειρά προγραμμάτων προμήθειας οπλικών συστημάτων. Οι πληροφορίες περί ολοκληρώσεως των διαπραγματεύσεων που διακινήθηκαν την προηγουμένη εβδομάδα δεν ευσταθούν απολύτως, καθώς οι συζητήσεις συνεχίζονται με τον προγραμματισμό να προβλέπει από σήμερα σειρά νέων επαφών – τηλεδιασκέψεων με τους Ισραηλινούς, για επιμέρους ζητήματα των προγραμμάτων.
Πρέπει να διευκρινισθεί ότι ενώ γίνονται διαπραγματεύσεις για αριθμό εγκεκριμένων προγραμμάτων, δεν είναι όλα ώριμα στον ίδιο βαθμό και δεν αναμένεται να υπογραφούν συμβάσεις στον ίδιο χρόνο. Το μόνο πρόγραμμα για το οποίο υπάρχει εγκεκριμένη χρηματοδότηση από τον Οκτώβριο του 2021, είναι αυτό για τα Αντιαρματικά Πυραυλικά Συστήματα Πολλαπλών Ρόλων Μεγάλου Βεληνεκούς SPIKE NLOS και φυσικά προηγείται όλων.
Το πρόγραμμα των SPIKE NLOS, χωρίζεται σε τρία επιμέρους, που αφορούν:
α) Πεζικό: 27 εποχούμενα συστήματα.
β) Αεροπορία Στρατού: συστήματα προς εγκατάσταση σε επιθετικά ελικόπτερα AH-64A τα οποία θα υποβληθούν σε περιορισμένη αναβάθμιση από την ισραηλινή Elbit.
γ) Πολεμικό Ναυτικό: 4 συστήματα για ισάριθμες κανονιοφόρους και 4 συστήματα SPIKE ER2 για τα Σκάφη Ανορθοδόξου Πολέμου Mk V της ΔΥΚ.
Σε πολύ γενικές γραμμές, αυτό που διαπιστώθηκε στις διαπραγματεύσεις της περασμένης εβδομάδος, είναι ότι η θέση της ελληνικής πλευράς όσον αφορά την λήψη πιστοποιητικού αξιοπλοϊμότητας, έχει γίνει απολύτως αποδεκτή από τους Ισραηλινούς, όπως ήταν αναμενόμενο. Είχαμε επισημάνει ότι οι διαπραγματεύσεις έδειχναν πως υφίσταται κοινό έδαφος στο συγκεκριμένο ζήτημα, παρά το ότι οι Ισραηλινοί δεν είχαν προσκομίσει πιστοποιητικά. Η συγκεκριμένη παράμετρος και διαδικασία, αφορά τα προγράμματα εκείνα που σχετίζονται με αεροπορικές πλατφόρμες και φερόμενα αεροπορικά όπλα, δηλαδή την περιορισμένη αναβάθμιση των AH-64A Apache, τα συστήματα SPIKE NLOS που προορίζονται γι’ αυτά, τις συλλογές κατευθύνσεως SPICE 1000/2000 και τα βλήματα Rampage.
Από την άλλη, υπάρχει μια σειρά ζητημάτων στην περίπτωση του SPIKE NLOS, στα οποία η ελληνική πλευρά έχει επιδείξει “προσαρμογή” και μένει να διαπιστωθεί το τελικό αποτέλεσμα.
Συνοψίζοντας, εκτιμάται ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει κοινά αποδεκτό σχέδιο συμφωνίας για την κατάρτιση διακρατικής συμβάσεως, οπότε το πρόγραμμα θα μπορεί να παρουσιασθεί προς ενημέρωση της αρμοδίου Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων της Βουλής κι εν συνεχεία να προωθηθεί στο ΚΥΣΕΑ. Το τελευταίο αναμένεται να ασχοληθεί με το εν λόγω πρόγραμμα και αριθμό άλλων (Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής φρεγατών MEKO 200HN, πρόγραμμα κορβετών κ.ά,) τον προσεχή Δεκέμβριο.
Σάββας Δ. Βλάσσης
28/11/2022
https://doureios.com/synehizontai-oi-diapragmatefseis-gia-ta-spike-nlos-ti-ishiei-gia-ta-alla-programmata/
3.
Οι ισραηλινοί πύραυλοι Spike NLOS και το “θα έρθουμε νύχτα” των Τούρκων.
Το 2020, από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο πρωθυπουργός είχε κάνει αναφορά στην προμήθεια σημαντικού οπλικού συστήματος. Τότε είχαν κυκλοφορήσει πληροφορίες ότι επρόκειτο για το ισραηλινό πυραυλικό σύστημα Spike NLOS. Μετά από δύο χρόνια το τοπίο παρέμενε θολό και μόνο τις τελευταίες ημέρες ανακοινώθηκε πως η αγορά έκλεισε.
Πρόκειται για κρίσιμης σημασίας εξέλιξη στο μέτωπο της αμυντικής οχύρωσης, δεδομένου ότι η προμήθεια του πυραυλικού αυτού συστήματος αλλάζει ποιοτικά τα δεδομένα υπέρ της Ελλάδας στις χερσαίες επιχειρήσεις κι όχι μόνο. Ο Στρατός Ξηράς θα προμηθευτεί 17 συστήματα, η Αεροπορία Στρατού εννέα και το Ναυτικό οκτώ. Οι Spike NLOS εντάσσουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε νέα εποχή.
Οι μικροί αυτοί πύραυλοι έχουν βεληνεκές πάνω από 32 χλμ, πολύ μεγάλο για το μέγεθός τους. Μπορούν, λοιπόν, να προσβάλουν τεθωρακισμένα που βρίσκονται εκτός της γραμμής του ορίζοντα, όπως λέει και το όνομά τους (non line of sight – NLOS). Οι πύραυλοι αυτοί μεταδίδουν απευθείας εικόνα από την κάμερα στο ρύγχος τους στον χειριστή, ο οποίος τους κατευθύνει ανάλογα.
Έτσι, μπορούν να εξαπολυθούν γενικά προς την περιοχή του στόχου, χωρίς να χρειάζονται ακριβείς πληροφορίες και όταν φτάσουν εκεί μπορούν να ερευνήσουν με τις κάμερες τους, να εντοπίσουν τους στόχους και οι χειριστές τους να τους κατευθύνουν εναντίον με σημειακή ακρίβεια. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε γι’ αυτά τα βλήματα είναι ότι θα επιτρέπουν την προσβολή εχθρικών τεθωρακισμένων σχηματισμών από αποστάσεις δεκάδων χλμ μην επιτρέποντας στα εχθρικά άρματα καμία αντίδραση και χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο ελληνικές δυνάμεις.
Επισημαίνεται ότι στην αρχή οι Spike NLOS αναφέρονταν ως Tamuz και ήταν ένα απόρρητο όπλο για τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος τους χρησιμοποιούσε από τροποποιημένα άρματα μάχης, στα οποία είχε τοποθετήσει ψεύτικους πυργίσκους με ψεύτικα κανόνια για να μην γίνεται αντιληπτός ο ρόλος τους. Δηλαδή, οι πύραυλοι αυτοί αποτελούσαν το μυστικό ατού των ισραηλινών χερσαίων δυνάμεων για πολλά χρόνια.
Και πολεμικά πλοία
Οι πύραυλοι αυτοί, ωστόσο, δεν είναι απλώς αντιαρματικοί, δεδομένου ότι μπορούν να προσβάλουν πλήθος στόχων, από ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροχήματα μέχρι πολεμικά πλοία. Αν και είναι μικροί, η σημειακή ακρίβεια πλήγματος μπορεί να τους καταστήσει εξαιρετικά επικίνδυνα όπλα εναντίον πολεμικών πλοίων, ακόμη και φρεγατών. Για παράδειγμα, ακόμη και αν ένας μόνο πύραυλος Spike χτυπήσει μια τουρκική φρεγάτα στον τετραπλό εκτοξευτή των αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon μπορεί να επιφέρει συντριπτικό πλήγμα.
Η ικανότητά τους να προσβάλουν πολλά είδη στόχων συνδυάζεται με το ότι μπορεί να μεταφερθούν από πολλά είδη πλατφορμών. Και μάλιστα μικρών και φθηνών πλατφορμών. Από τζιπάκια μέχρι αγροτικά φορτηγάκια και από ελικόπτερα μέχρι μικρά ταχύπλοα σκάφη. Ειδικά πάνω στα τελευταία μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδανικό αρχιπελαγικό όπλο, μετατρέποντας το Αιγαίο σε δίχτυ θανάτου για τις τουρκικές δυνάμεις.
Σκεφτείτε για παράδειγμα εθνοφύλακες που εντοπίζουν κάποιον εχθρικό στόχο πλησίον (στην θάλασσα ή τον αέρα) ή και πάνω σε ένα νησί του Αιγαίου. Χρησιμοποιώντας ακόμη και μια ειδικευμένη εφαρμογή πάνω στα κινητά τους τηλέφωνα μπορούν να περάσουν την πληροφορία αυτή ή σε ταχύπλοο σκάφος ή σε μια χερσαία ομάδα οπλισμένη με Spike NLOS κι αυτή να εξαπολύσει πυραύλους προς την περιοχή του στόχου και μετά τη δουλειά την κάνει ο ίδιος ο πύραυλος και ο εξ αποστάσεως χειριστής του.
Οι Spike NLOS στο ελληνοτουρκικό μέτωπο
Οι Spike NLOS είναι το πρώτο όπλο που εισέρχεται στο ελληνικό οπλοστάσιο και το οποίο λειτουργεί με τις αρχές του μικρού, φθηνού, πολυχρηστικού και προσαρμοσμένου στις ελληνικές συνθήκες πυραυλικού συστήματος. Μπορεί να υλοποιήσει τη φιλοσοφία μάχης που ο γράφων αναφέρει ως βληματοκεντρικό πόλεμο. Μπορεί να συνεισφέρει στη μετατροπή της αρχιπελαγικής δομής του Αιγαίου σε ένα πολυπλέγμα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD) και αυτά με σχετικά μικρό κόστος, μιας και συνδυάζεται με μικρές και φθηνές πλατφόρμες, όπως είναι τζιπάκια ή ταχύπλοα σκάφη.
Όλα δείχνουν ότι θα τοποθετηθεί σε ελικόπτερα όπως τα μαχητικά AH-64 και τα Kiowa Warrior της Αεροπορίας Στρατού, μετατρέποντάς τα σε ιπτάμενες πυραυλικές βάσεις ικανές να εξαπολύσουν πυρά ακριβείας από αποστάσεις ασφαλείας. Όταν οι Ισραηλινοί είχαν παρουσιάσει ένα τζιπάκι χάμερ με έναν τετραπλό εκτοξευτή Spike NLOS είχαν πει ότι «αυτό που βλέπετε μπορεί να μην έχει φτερά και να μην πετάει αλλά κάνει τη δουλειά μαχητικού αεροσκάφους» για να τονίσουν τη σημασία του.
Ο αριθμός των εν λόγω πυραυλικών συστημάτων (σύνολο 34) δεν είναι μικρός, αλλά κρίσιμη σημασία έχει πως θα αξιοποιηθούν. Για να εκμεταλλευτούμε τις πλήρεις δυνατότητες του όπλου απαιτείται υπέρβαση του γραφειοκρατικού τρόπου σκέπτεσθαι από τον Ελληνικό Στρατό. Εάν αρχίζει να σκέφτεται “out of the box”, το σύστημα Spike NLOS μπορεί να αποδειχθεί υπερπολύτιμο για την ελληνική άμυνα. Για παράδειγμα, μπορούμε να συνδυάσουμε το όπλο με μονάδες εθνοφυλακής και περιφερειακά συστήματα που θα συνθέτουν δικτυοκεντρικές δομές και θα τροφοδοτούν με πληροφορίες τους χειριστές τους.
Το ισραηλινό αυτό σύστημα είναι ενταγμένο στη λογική των έξυπνων, φτηνών και προσαρμοσμένων τα ελληνικά δεδομένα λύσεων, που μπορούν να συνεισφέρουν και στην ανάπτυξη εγχώριων ικανοτήτων. Σε συνδυασμό και με άλλα πυραυλικά συστήματα, αυτό το όπλο νέας φιλοσοφίας μπορεί να αναβαθμίσει ποιοτικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Γρίβας Κώστας
6/12/2022
https://slpress.gr/ethnika/oi-israilinoi-pyrayloi-spike-nlos-kai-to-quot-tha-erthoyme-nychta-quot-ton-toyrkon/
νέα προτεραιότητα…
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που συνεχίζεται για ένατο μήνα μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, επαναβεβαιώνει πέραν πάσης αμφιβολίας τον κυρίαρχο ρόλο του Πυροβολικού, του «βασιλέα της μάχης», στις επιχειρήσεις και των δύο αντιπάλων.
Του Περικλή Ζορζοβίλη
ΠΗΓΗ: NEWSBREAK
Σε ό,τι αφορά τη ρωσική πλευρά, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ήδη από το 1944 ο Στάλιν είχε χαρακτηρίσει το Πυροβολικό ως τον «θεό του πολέμου». Ας σημειωθεί ότι στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Σοβιετικοί χρησιμοποιούσαν συγκεντρώσεις της τάξης των 200 έως 330 μέσων εκπομπής πυρός ανά τρέχον χιλιόμετρο μετώπου και ότι οι πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) αποτελούν δική τους επινόηση (οι περιβόητοι BM-13 «Κατιούσα» ή «όργανο του Στάλιν», προσωνύμιο που τους είχαν αποδώσει οι Γερμανοί λόγω της οπτικής ομοιότητας του εκτοξευτή με τους αυλούς του εκκλησιαστικού οργάνου). Φυσικά, την ίδια δογματική παρακαταθήκη μοιράζονται και οι Ουκρανοί, καθώς μέχρι τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσαν μέρος του ίδιου στρατιωτικού οικοδομήματος.
Όμως είναι εξαιρετικής σημασίας η διαπίστωση ότι η «επιθετική επιστροφή» των Ουκρανών στα βορειοανατολικά (περιοχή Χαρκόβου) – ανατολικά/νοτιοανατολικά (Ντονμπάς) και νότια (περιοχή Χερσώνας) κατέστη δυνατή και μέχρι στιγμής επιτυχής μόλις το Πυροβολικό τους ενισχύθηκε με δυτικής τεχνολογίας συστήματα μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακριβείας, όπως ο αμερικανικής προέλευσης ΠΕΠ HIMARS, που αποδείχθηκε «game changer» στη σύγκρουση. Στη βάση των ανωτέρω, καθίσταται προφανής η ανάγκη άμεσων και συστηματικών δράσεων για ενίσχυση και αναβάθμιση του Πυροβολικού Μάχης του Ελληνικού Στρατού (Ε.Σ.).
Η αύξηση του βεληνεκούς και της ακρίβειας, η επιβιωσιμότητα, η διοικητική μέριμνα του Πυροβολικού (πρωτίστως η διαχείριση και η διακίνηση πυρομαχικών και καυσίμων), η διοίκηση και ο έλεγχος (τακτικός – τεχνικός) των πυρών, οι υψηλής αντοχής σε ηλεκτρονικό πόλεμο και κυβερνοεπιθέσεις επικοινωνίες, η παρατήρηση, ο εντοπισμός και η αναγνώριση στόχων, η οργάνωση και η εκπαίδευση του προσωπικού (ιδιαίτερα της εφεδρείας) είναι οι κρίσιμοι τομείς στο οικοσύστημα του Πυροβολικού και, ταυτόχρονα, οι πολλαπλοί άξονες στους οποίους θα πρέπει να αναληφθούν δράσεις. Το θετικό είναι ότι στην περίπτωση του Ε.Σ. υπάρχει μια ισχυρή βάση, ώστε με δράσεις σχετικά λελογισμένου κόστους και όχι ιδιαίτερα μακρού χρόνου υλοποίησης είναι εφικτή η επίτευξη εντυπωσιακών αποτελεσμάτων.
Σε ό,τι αφορά την αύξηση του βεληνεκούς και την ακρίβεια, δηλαδή τη φονικότητα των πυρών, του Πυραυλικού Πυροβολικού (ΠΕΠ), εκτός του εξαγγελθέντος εκσυγχρονισμού των RM-70 και των πυραύλων τους, υψηλή προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στο πρόγραμμα αναβάθμισης των εκτοξευτών M270 MLRS, σε συνδυασμό με την προμήθεια νέων πυραύλων (κόστος πρώτης φάσης 250.000.000 ευρώ).
Με αυτόν τον τρόπο θα πολλαπλασιαστεί το βεληνεκές του συστήματος από τα περίπου 45 χλμ. (πύραυλος M26A1) στα 92 χλμ. (M30 GMLRS) και από τα 165 χλμ. (πύραυλος MGM-140 ATACMS) σε περισσότερα από 500 χλμ. (εφόσον προβλεφθεί και εξασφαλιστεί η διάθεση από τις ΗΠΑ του διαδόχου Precision Strike Missile – PrSM). Για το πρόγραμμα φέρεται ότι έχει επιλεγεί η αμερικανική πρόταση μέσω διακρατικής συμφωνίας, αλλά δεν είναι γνωστό αν μέχρι σήμερα έχει σταλεί η ελληνική σχετική επιστολή αιτήματος (LOR: Letter of Request).
Για το συμβατικό Πυροβολικό, και ιδιαίτερα τη μεγάλη μάζα των συστημάτων διαμετρήματος 155 χλστ. (συνολικά 445 μονάδες), η λύση που θα μεγιστοποιήσει άμεσα την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητά τους (βεληνεκές, ακρίβεια) είναι η προμήθεια σύγχρονων πυρομαχικών, όπως το αμερικανικό M982 Excalibur (στην πιο πρόσφατη έκδοση επιτυγχάνει βεληνεκές 70 χλμ.), το γαλλο-σουηδικό BONUS ή το γερμανικό SMArt 155 (σε υπηρεσία στον Ε.Σ.) -τα δύο τελευταία με υποπυρομαχικά μπορούν να προσβάλλουν περισσότερους από έναν σταθερούς ή κινητούς στόχους-, καθώς και σύγχρονων πυροσωλήνων (π.χ., διόρθωσης τροχιάς)/συλλογών καθοδήγησης ακριβείας (όπως η αμερικανική M1156 PGK). Οι σχετικές προμήθειες μπορούν να κατανεμηθούν σε βάθος χρόνου, ώστε αφενός να μην υπάρξει υπέρμετρη επιβάρυνση του προϋπολογισμού, αφετέρου να γίνει κλιμάκωση των λήξεων ορίου ζωής των αποθεμάτων.
Σε επίπεδο πλατφόρμας, η προσθήκη ραντάρ μέτρησης ταχύτητας θα συμβάλει στην αύξηση της ακρίβειας, ενώ η προσθήκη συστήματος αυτόματης τάξης και προσανατολισμού ελαχιστοποιεί τον χρόνο τάξης αλλά και τον χρόνο ετοιμότητας για μετακίνηση στην επόμενη θέση βολής, ώστε να αποφευχθούν τα εχθρικά πυρά αντιπυροβολικού. Σημαντική επιχειρησιακή επίπτωση θα έχει και η σε επίπεδο διοίκησης Πυροβολικού εισαγωγή μετεωρολογικών σταθμών σύγχρονης τεχνολογίας, που, εκτός των άλλων, καταργώντας την ανάγκη δοκιμαστικών βολών, επιτρέπει τον αιφνιδιασμό του εχθρού.
Στον τομέα της επιβιωσιμότητας, η μείωση θερμικού και ακουστικού ίχνους της πλατφόρμας και η ενσωμάτωση σε αυτήν υβριδικών συστημάτων βοηθητικής ενέργειας, η διασφάλιση, στις περιοχές ανάπτυξης του Πυροβολικού αντιαεροπορικής και αντιβληματικής άμυνας και ιδιαίτερα προστασίας από εξοπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (ΜΕΑ) και περιφερόμενα πυρομαχικά, καθώς και από τη δράση εχθρικών τμημάτων (ειδικών δυνάμεων και ελεύθερων σκοπευτών) είναι επίσης ζητούμενα.
Κρίσιμης σημασίας είναι η διοικητική μέριμνα του Πυροβολικού, και συγκεκριμένα η διαχείριση και διακίνηση πυρομαχικών και καυσίμων, καθώς τυχόν διακοπή της αναχορηγίας ισοδυναμεί με αδρανοποίηση των μέσων εκπομπής πυρών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι Ουκρανοί έχουν επικεντρώσει τη χρήση των σύγχρονων μέσων εκπομπής πυρός (κυρίως των HIMARS) κατά σημείων αποθήκευσης πυρομαχικών και καυσίμων των ρωσικών δυνάμεων.
Απαιτείται λοιπόν η έναρξη προγράμματος που θα γενικεύσει τη χρήση κατάλληλης μεταφορικής ικανότητας και δυνατότητας κίνησης επί παντοδαπού εδάφους ειδικοποιημένων οχημάτων μεταφοράς πυρομαχικών με συστήματα φόρτωσης – εκφόρτωσης πυρομαχικών συσκευασμένων σε παλέτες, καθώς τα διατιθέμενα σήμερα σε μεγάλο βαθμό οχήματα τακτικών μεταφορών δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις σημερινές απαιτήσεις.
Σε ό,τι αφορά την παρατήρηση, τον εντοπισμό και την αναγνώριση στόχων, η δωρεάν παραχώρηση από τα αμερικανικά αποθέματα 1.200 τροχοφόρων τεθωρακισμένων οχημάτων M1117 Guardian δημιουργεί μια δεξαμενή που επιτρέπει την ανάπτυξη μιας ελληνικής έκδοσης του M1200 Armored Knight για τους προκεχωρημένους Παρατηρητές Πυροβολικού (ΠΑΠ)/διακλαδικούς ελεγκτές τερματικής κρούσης.
Εξοπλισμένη με καταδείκτη/αποστασιόμετρο λέιζερ, ηλεκτροοπτικό αισθητήρα ημέρας – νύχτας, ψηφιακά συστήματα διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών, υβριδικά (αδρανειακά/GPS) συστήματα ναυτιλίας και στοχοποίησης και οργανικό ΜΕΑ, η έκδοση θα επιτρέψει την υπό προστασία θώρακα παρατήρηση και καθοδήγηση των πυρών του Πυροβολικού, αλλά και των αεροπορικών μέσων (μαχητικών αεροσκαφών, επιθετικών ελικοπτέρων). Σημαντικά θα συμβάλει και η γενικευμένη εισαγωγή ΜΕΑ διαφόρων μεγεθών σε επίπεδο ΠΑΠ, μοίρας και διοίκησης Πυροβολικού, σύγχρονων ραντάρ αντιπυροβολικού και μέσων παθητικού εντοπισμού των ηλεκτρομαγνητικών ιχνών του εχθρού.
Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι πολλές από τις προαναφερθείσες
δράσεις μπορούν να σχεδιαστούν, να αναπτυχθούν και να παραχθούν από σύμπραξη της εγχώριας βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης και του Ε.Σ., επιτυγχάνοντας την ανακύκλωση των πόρων στην εθνική οικονομία, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ασφάλεια εφοδιασμού.
27/11/2022
https://www.defence-point.gr/news/to-pyrovoliko-prepei-amesa-na-apotelesei-nea-proteraiotita
F-16,RAFALE,MIRAGE 2000-5
«Η φτήνεια τρώει τον παρά» συνηθίζει να λέει ο ελληνικός λαός. Πρώτη ερμηνεία: Ψωνίζεις τα φθηνά, αλλά θα σου χαλάσουν γρήγορα και θα τα πετάξεις, ξοδεύοντας τελικά περισσότερο χρήμα. Δεύτερη ερμηνεία: Παίρνεις περισσότερα φθηνά και στο τέλος διαπιστώνεις ότι ξοδεύεις περισσότερα. Το παρόν σχόλιο θα προτείνει μια τρίτη ερμηνεία, η οποία θα καλύπτει τον χώρο των εξοπλιστικών προμηθειών: Κάνοντας «εκπτώσεις» στην κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων για λόγους οικονομικούς, σε βάθος χρόνου, για να τις καλύψεις ξοδεύεις πολλά περισσότερα και δεν έχεις το αποτέλεσμα εγκαίρως.
Του Ζαχαρία Μίχα*
(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA)
Το συμπέρασμα στηρίζεται από την εμπειρία των τελευταίων ετών στους ελληνικούς εξοπλισμούς. Προφανώς, η οικονομική κρίση εξ αντικειμένου περιόριζε τις δυνατότητες υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων. Αυτό όμως δεν αλλάζει τα δεδομένα στο κρίσιμο ζήτημα του καθορισμού προτεραιοτήτων. Ως αποτέλεσμα, οι αρχηγοί των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων είναι υποχρεωμένοι να πειθαρχούν στις πιστώσεις που τους ανακοινώνει η πολιτική ηγεσία. Με τον τρόπο αυτό, όμως, οι ενέργειες γίνονται αποσπασματικά, με αποτέλεσμα η μεταχρονολογημένη ολοκλήρωση του έργου να συνεπάγεται μεγαλύτερο κόστος.
Διαδοχικές κυβερνήσεις θεώρησαν λογικό να μην εγκρίνουν καν κονδύλια για τη συντήρηση υφιστάμενων κύριων οπλικών συστημάτων. Ούτε λόγος για νέα εξοπλιστικά. Αυτό οδήγησε σε συσσώρευση των προβλημάτων, τα οποία καλείται η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και η κυβέρνηση να τα αντιμετωπίσει σήμερα. Το πρόβλημα είναι ότι αθροίζονται πλέον πολλά δις, όπως προειδοποιούσαν πολλοί.
Ας περάσουμε όμως στα εξοπλιστικά που εγκρίθηκαν τα τελευταία χρόνια. Εξ ορισμού ισχύει, ότι άπαξ και η χώρα επιλέξει και δεσμευθεί σε ένα οπλικό σύστημα, η ποσότητα στην οποία θα αγοραστεί κρίνει και το κόστος κύκλου ζωής (life-cycle cost). Δηλαδή, οι υποδομές συντήρησης και υποστήριξης είναι πιο φθηνές όταν επιμερίζονται σε μεγαλύτερο αριθμό συστημάτων. Ακολούθως θα εξεταστούν τα παραδείγματα εξοπλιστικών του Ναυτικού και της Αεροπορίας, καθώς ο Στρατός δεν έχει υλοποιήσει μείζον εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Ξεκινώντας από το Ναυτικό, θα μπορούσε να αναφερθεί η υπόθεση των φρεγατών FDIHN (Belharra). Το συμβόλαιο ανέφερε την προμήθεια τριών, με δικαίωμα προαίρεσης (option) για άλλη μία στην ίδια τιμή και με τους ίδιους όρους. Το τρέχον διάστημα κρίνεται η άσκηση ή μη του δικαιώματος για τέταρτη φρεγάτα. Οι οικονομικοί περιορισμοί δυσκολεύουν την άσκησή του, δεδομένης και της επιθυμίας για την υλοποίηση ναυπηγικού προγράμματος για την απόκτηση κορβετών.
Η μη διάθεση εξ αρχής των απαραίτητων κονδυλίων για την υλοποίηση ενός προγράμματος που κανονικά θα έπρεπε να περιλαμβάνει 4-6 φρεγάτες, καθιστά το πρόγραμμα ακριβότερο. Εάν δεν είχαν όλοι αποφασίσει να το «ρισκάρουν», υποβαθμίζοντας δραματικά ως προτεραιότητα την άμυνα, θα είχαν διευκολύνει και την επίλυση του προβλήματος των ναυπηγείων, διότι η βιωσιμότητα μιας επένδυσης στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, είναι ευθέως ανάλογη του αριθμού των πλοίων που θα ναυπηγηθούν.
Τα λάθη βέβαια στη διαχείριση της ναυπηγικής βιομηχανίας είναι κολοσσιαία και επεκτείνονται σε βάθος τριών και πλέον δεκαετιών. Η δε τακτική της μη συνολικής αντιμετώπισης του προβλήματος του γερασμένου στόλου, υπονομεύει και την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία. Σε ένα σοβαρό σχέδιο σε βάθος δυο-τριών δεκαετιών όπου στις ναυπηγικές ανάγκες του Ναυτικού θα προσθέταμε και αυτές του Λιμενικού Σώματος, θα προκαλούνταν μια πραγματική επανάσταση. Ποιο μεγάλο ναυπηγείο δεν θα πρόσφερε γη και ύδωρ για να συμμετάσχει…
Πάμε, όμως, και στην Αεροπορία. Ελήφθη απόφαση αναβάθμισης μεγάλου μέρους του στόλου των F-16. Η σχετική έγκριση της αμερικανικής DSCA (Defense Security Cooperation Agency) αναφέρει άδεια αναβάθμισης συνολικά 123 ελληνικών F-16. Υπενθυμίζεται, ότι ο αριθμός αυτός είχε δημιουργήσει σύγχυση, όταν στον κήπο του Λευκού Οίκου, ο τότε πρόεδρος Τραμπ, παρουσία του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, είχε ανακοινώσει τη συμφωνία, κάνοντας λόγο για κόστος 2,4 δισ. δολαρίων!
Τα περιορισμένα κονδύλια (1,2 δισ. ευρώ) που διέθετε η Ελλάδα, οδήγησαν σε συμφωνία με την κατασκευάστρια του μαχητικού, Lockheed Martin, για την αναβάθμιση 84 τελικώς αεροσκαφών που έγιναν 83 (απώλεια αεροσκάφους). Από το πρόγραμμα αναβάθμισης εξαιρέθηκαν τα 38 F-16 Block 50. Αυτά θα αναβαθμιστούν τώρα με την αξιοποίηση των απαρτίων που προέκυψαν από τα F-16 Block 52+ και τα Block 52+ Advanced. Το συμβόλαιο θα κυμανθεί στα 500 εκατ. ευρώ (700 εκατ. ευρώ με την προσθήκη της προμήθειας ατρακτιδίων στοχοποίησης SNIPER και συστημάτων Link 16). Θα αναβαθμιστούν δηλαδή χωρίς ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), σε μια διαμόρφωση λίγο πιο προηγμένη από τα αεροσκάφη που επελέγησαν για αναβάθμιση (F-16 Block 50M).
Τελικά αποδεικνύεται ότι το ποσό που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση στην πρώτη φάση (1,2 δισ. ευρώ) ήταν το πραγματικό πρόβλημα. Σε αυτό έπρεπε να χωρέσει ο εκσυγχρονισμός όσο περισσοτέρων F-16 ήταν δυνατό. Ήταν κατά συνέπεια λογικό να εξαιρεθούν τα παλαιότερα F-16 Block 50, καθώς απαιτούσαν πολλές περισσότερες παρεμβάσεις που θα αύξαναν το κόστος. Από τη στιγμή μάλιστα που είναι 38, εάν αναβαθμίζονταν και άλλες εκδόσεις του μαχητικού στο ίδιο επίπεδο, θα χρειαζόταν η δημιουργία δύο ξεχωριστών πρωτοτύπων, δηλαδή επί της ουσίας δύο διαφορετικά προγράμματα.
Μία λογική αιτιολόγησης της ορθότητας της απόφασης, ήταν ότι η προσθήκη των ραντάρ AESA έπρεπε να γίνει στα πλέον προηγμένα αεροσκάφη στο ελληνικό οπλοστάσιο, στα οποία περιλαμβάνεται και μεγάλος αριθμός διθέσιων, συν του ότι οι νεότερες εκδόσεις που επελέγησαν για εκσυγχρονισμό, έχουν τη δυνατότητα να φέρουν σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου (CFT: Conformal Fuel Tanks), δηλαδή το επιπλέον καύσιμο που φέρουν μπορεί να καλύψει επιχειρησιακά και την Κύπρο.
Ωστόσο, το πρόγραμμα αναβάθμισης στη διαμόρφωση «V», στερεί επιχειρησιακά από τον αεροπορικό στόλο, σε μια κρίσιμη περίοδο, τον αριθμό των αεροσκαφών που έχουν οδηγηθεί στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ για να υποστούν εκσυγχρονισμό. Εάν κάτι έπρεπε να προχωρήσει σχεδόν ταυτόχρονα, είναι η και η αναβάθμιση των Block 50 (38 μονάδες) και Block 30 (32 μονάδες) με τα πολύ πιο προηγμένα απάρτια που αφαιρούνται από τα Block 52+ / Block 52+ Advanced. Με πολυετή καθυστέρηση αποφασίστηκε η αναβάθμιση των Block 50, ενώ εάν κι εφόσον διατεθούν πιστώσεις, θα γίνει κάποια παρέμβαση αργότερα και στα Block 30.
Όμως τα χρόνια περνούν και εάν οι αναβαθμίσεις δεν γίνουν κατά τη χρονική περίοδο που πρέπει, στο τέλος κοστίζουν πολύ ακριβότερα, ή και δεν έχει καν νόημα να πραγματοποιηθούν. Παραπέμπουμε στη συζήτηση που διεξάγεται για την με καθυστέρηση δυο δεκαετιών σχεδόν αναβάθμιση των φρεγατών MEKO 200HN. Στην περίπτωση του αεροπορικού στόλου και μόνο τον πληθωρισμό να υπολογίσει κανείς…
Εάν η απόφαση αυτή λαμβανόταν εφάπαξ, ασχέτως κόστους, η Αεροπορία θα εξασφάλιζε ταχύτατα έναν εξαιρετικά προηγμένο στόλο μαχητικών F-16, που θα της έλυνε το πρόβλημα για δυο τουλάχιστον δεκαετίες. Αυτό θα επέτρεπε τη σώφρονα οικονομικά και επιχειρησιακά μετάβαση στην πέμπτη γενιά αεροσκαφών, δεδομένου ότι τα F-35 Lightning II έχουν επιλεγεί ουσιαστικά από την Αεροπορία. Σε χρόνο όμως που θα διασφάλιζε ότι θα είχαν θεραπευθεί «παιδικές ασθένειες» του θεωρούμενου ως πλέον προηγμένου μαχητικού αεροσκάφους στον κόσμο.
Η Αεροπορία όμως προσφέρει κι άλλη αφορμή προβληματισμού λόγω των «γαλλικών» αεροσκαφών. Η προμήθεια ενός μείγματος 24 καινούργιων και μεταχειρισμένων (12 + 12) Rafale F3R, προφανώς απογειώνει τις επιχειρησιακές ικανότητες του Κλάδου. Υποστηρίζεται ότι οι βιομηχανικές επιστροφές του προγράμματος αυτού είναι μηδενικές κι αυτό είναι αλήθεια. Κανείς όμως δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη ότι δεν μπορούν να υπάρξουν βιομηχανικά ανταλλάγματα για την αγορά 12 μόλις καινούριων μονάδων, ούτε όταν οι προμήθειες υλοποιούνται με φρενήρεις ρυθμούς «λόγω εθνικής ανάγκης».
Όπως και κανείς δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη ότι η Ελλάδα ζήτησε να παραλάβει τα μαχητικά αυτά εχθές! Καλύπτεται έτσι ένα μεγάλο επιχειρησιακό κενό από την αδρανοποίηση των Mirage 2000-5Mk.2 την περίοδο 2010-2020, μέσω της αγοράς 24 Rafale F3R, ενώ παράλληλα καλύπτεται και η τεράστια παράλειψη του μη εκσυγχρονισμού, έγκαιρα και των υπολοίπων 17 μονοθέσιων Mirage 2000-5EG στο επίπεδο -5. Και πάλι λόγω έλλειψης πιστώσεων. Οι παραλείψεις του παρελθόντος οδήγησαν στην εθνική ανάγκη.
Πώς να διασφαλιστούν βιομηχανικά ανταλλάγματα όταν η προσφορά των μεταχειρισμένων Rafale F3R δόθηκε στο ίδιο περίπου κόστος με τον εκσυγχρονισμό ισάριθμων Mirage 2000 EG στο επίπεδο -5; Ως προτεραιότητα τέθηκε, η κάλυψη των ελλείψεων στο μικρότερο δυνατό χρόνο. Τα λάθη του παρελθόντος ανέδειξαν ως μεγάλη χαμένη την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Εγχώρια αμυντική βιομηχανία με αυτή τη λογική δεν δημιουργείται, ούτε εξασφαλίζονται οικονομίες κλίμακος και ταχύτητα στην υποστήριξη των συστημάτων.
Καταληκτικά, όλα τα ανωτέρω είναι σενάρια διαμόρφωσης του αεροπορικού και ναυτικού στόλου. Αυτά είναι συνάρτηση των οροφών που έχουν εγκρίνει τα αντίστοιχα Επιτελεία. Το μόνο βέβαιο όμως, είναι ότι η τμηματική κάλυψη δεδομένων αναγκών, υπό την πίεση της εκάστοτε συγκυρίας, στο τέλος συνεπάγεται πολύ υψηλότερο κόστος.
Εάν η εκάστοτε κυβέρνηση έθετε διαφορετικές προτεραιότητες στην άμυνα, θα έπρεπε η ίδια να ζητήσει επιτακτικά στρατηγική μελέτη για τον βέλτιστο τρόπο κάλυψης των αναγκών σε βάθος δυο τουλάχιστον δεκαετιών και όχι τακτικές παρεμβάσεις, όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Το μακροπρόθεσμο όφελος θα ήταν και οικονομικό και επιχειρησιακό. Εξ ου και το «η φτήνια τρώει τον παρά».
https://www.defence-point.gr/ 24-11-2022
6.
Κορβέτες: Ακαμψία ΥΠΟΙΚ και το παζλ που καλούνται να επιλύσουν στο Πολεμικό Ναυτικό.
Νέα δυναμική απέκτησε το πρόγραμμα προμήθειας νέων κορβετών για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο μετά τη μη υλοποίηση της πρωθυπουργικής εξαγγελίας για λήψη της σχετικής απόφασης μέχρι τα τέλη του περασμένου θέρους, φάνηκε ότι είχε υποστεί επιβράδυνση στην υλοποίηση του.
Του Περικλή Ζορζοβίλη
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Χρονολογικά πάντως, η επαναφορά της δυναμικής του προγράμματος προμήθειας των νέων κορβετών έγινε αντιληπτή μετά την αναβολή, για λόγους οι οποίοι δεν δημοσιοποιήθηκαν, της προγραμματισμένης για την Τρίτη 25 Οκτωβρίου συνεδρίασης της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, όπου σύμφωνα με πληροφορίες, επρόκειτο να ζητηθεί η γνωμοδότηση για δύο εξοπλιστικά προγράμματα του Ελληνικού Στρατού: την ενεργοποίηση του προγράμματος προμήθειας νέου ερπυστριοφόρου τεθωρακισμένου οχήματος μάχης κόστους 2,2 δις ευρώ και την ενεργοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης αρμάτων μάχης Leopard 2A4 ύψους 572 εκατ. ευρώ, δηλαδή συνολικού κόστους περίπου 2,8 δις ευρώ.
Τις πληροφορίες για τη νέα δυναμική του προγράμματος κορβετών επιβεβαίωσε στις 2 Νοεμβρίου, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος με δηλώσεις του -άραγε τέτοιου είδους δημόσιες τοποθετήσεις εμπίπτουν στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων του;- κατά τη διάρκεια του διεθνούς συνεδρίου MAST MED 2022, και μάλιστα προσδιόρισε τη λήψη της σχετικής απόφασης μέχρι τα τέλη του έτους.
Με περίπου μία εβδομάδα καθυστέρησης, ακολούθησε ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος, στις 8 Νοεμβρίου, στην εορτή του Προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Σχολή Ικάρων στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας, δήλωσε ότι «το ζήτημα των κορβετών είναι μία απόφαση που θα μας απασχολήσει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα» και εκτίμησε «είμαστε κοντά στη λήψη απόφασης, ασφαλώς πριν από το τέλος του έτους και γι’ αυτό το ζήτημα».
Αποκάλυψε επίσης ότι στην τελική φάση υπάρχουν μόνο δύο υποψήφιοι, οι Γάλλοι (Naval Group – Gowind) και οι Ιταλοί (Fincantieri – FCX-30 Doha), και ότι αναμένονται οι τελικές προτάσεις τους, οι οποίες «έχουν να κάνουν και με το χρηματοδοτικό, το πρόγραμμα αποπληρωμής δηλαδή, το οποίο θα θέλαμε να είναι το ευνοϊκότερο δυνατό, ώστε να μπορούμε, να το καλύψουμε στον οικονομικό σχεδιασμό μας…, με τα χρονοδιαγράμματα παραλαβής και βέβαια με το ζήτημα της ναυπήγησης σε ελληνικό ή ελληνικά Ναυπηγεία». Όπως και στο πρόγραμμα των φρεγατών, οι Ολλανδοί [Damen – Sigma 10514] φαίνεται ότι «πληρώνουν» το τίμημα της μικρότερης βαρύτητας σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Μία νέα διάσταση προσέδωσε και η ακόλουθη αναφορά του υπουργού Εθνικής Άμυνας: «και βέβαια υπάρχει και η άσκηση της option, της εναλλακτικής δηλαδή, για τέταρτη φρεγάτα ανάλογα με το πώς θα αξιολογηθούν οι τελικές προτάσεις που θα έρθουν από τους “φιναλίστ”, αν θέλετε, και γι’ αυτό το πρόγραμμα».
Οι δηλώσεις Παναγιωτόπουλου είναι ενδιαφέρουσες για δύο λόγους: πρώτον γιατί για πρώτη φορά από επίσημα χείλη αναφέρθηκε ότι στην υλοποίηση του προγράμματος των νέων κορβετών μπορεί να εμπλακούν περισσότερα από ένα εγχώρια ναυπηγεία. Δεύτερον γιατί συνέδεσε άμεσα το πρόγραμμα των κορβετών με την ενεργοποίηση του δικαιώματος προαίρεσης (option) για την τέταρτη φρεγάτα FDI-HN (ΠΝ4). Υπενθυμίζεται ότι με βάση την υπογραφείσα σύμβαση το δικαίωμα προαίρεσης μπορεί να εξασκηθεί μέχρι τις 30 Ιουνίου 2023, η τιμή της ΠΝ4 ορίζεται σε 719.600.000 ευρώ και η παράδοση της προβλέπεται να λάβει χώρα στις 31 Δεκεμβρίου 2027.
Στις 9 Νοεμβρίου, δηλαδή αμέσως μετά τις δηλώσεις Παναγιωτόπουλου, σε συνεδρίαση του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ), αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του προγράμματος προμήθειας τριών κορβετών συν μίας ως δικαίωμα προαίρεσης, κατά βάση μία τυπική διαδικασία που σηματοδοτεί την έναρξη της πορείας υλοποίησης. Σύμφωνα με πληροφορίες η οροφή που τέθηκε από το υπουργείο Οικονομικών για το πρόγραμμα των νέων κορβετών και τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών MEKO-200HN ανέρχεται συνολικά σε 2 δις ευρώ.
Εξ αυτών 500 εκατ. ευρώ αποτελούν τον προϋπολογισμό του ΕΜΖ των MEKO-200HN, κατά συνέπεια για το πρόγραμμα των νέων κορβετών απομένουν 1,5 δις ευρώ, ποσό που θεωρείται επαρκές για την προμήθεια τριών μονάδων και όχι τεσσάρων που περιλάμβανε το πρόγραμμα στην αρχική μορφή του. Για αυτό όπως και στην περίπτωση των φρεγατών FDI-HN επιλέχθηκε η λύση της προσθήκης δικαιώματος προαίρεσης για μία επιπλέον μονάδα που εκφράζει μεν τη βούληση του αγοραστή χωρίς όμως να συνοδεύεται από νομική δέσμευση και ταυτόχρονα δεσμεύει τον πωλητή σε καθορισμένη τιμή για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση όμως, η άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης, απαιτεί τη διάθεση πρόσθετων πιστώσεων από τον προϋπολογισμό.
Πάντως λαμβανομένης υπόψιν την κατά γενική παραδοχή πιεστικής ανάγκης ενίσχυσης και ανανέωσης του Στόλου στο ταχύτερο δυνατό διάστημα, η αυστηρότητα στον προσδιορισμό της οροφής των 2 δις ευρώ, είναι μεν κατανοητή δημοσιονομικά (λόγω των αναγκών αντιμετώπισης των συνεπειών της ενεργειακής κρίσης), αλλά δυσχεραίνει την επίτευξη των στόχων του αμυντικού σχεδιασμού καθώς περιορίζει την προμήθεια των πλοίων σε τρεις μονάδες. Αντικειμενικά αρνητικός παράγοντας στην προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να συμπιέσει τα κόστη στο υφιστάμενο δημοσιονομικό πλαίσιο είναι η καταγραφόμενη συνεχής αύξηση των πρώτων υλών και του κόστους παραγωγής στην παγκόσμια βιομηχανία απόρροια της ενεργειακής κρίσης, που πλέον ανέρχεται σε διψήφιο ποσοστό.
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, εκτιμάται ότι μέχρι τα τέλη του τρέχοντος μήνα Γάλλοι και Ιταλοί αναμένεται να καταθέσουν τις τελικές τους προτάσεις, βελτιώνοντας τις προσφορές τους σε τεχνικό αλλά κυρίως σε οικονομικό επίπεδο, καθώς μετά τις δηλώσεις Παναγιωτόπουλου, κατέστη σαφές ότι η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος αποπληρωμής, ώστε να απομειωθεί η πίεση στα δημόσια οικονομικά. Πιθανή θα πρέπει να θεωρείται επίσης και η προσφορά προγράμματος χρηματοδότησης. Πάντως σε κάθε περίπτωση προκύπτει πρόσθετο οικονομικό κόστος για το ελληνικό δημόσιο καθώς τα ανωτέρω δεν προσφέρονται άτοκα.
Άλλος ένας παράγοντας που αυξάνει την πολυπλοκότητα της εξίσωσης είναι η άμεση σύνδεση του προγράμματος των κορβετών με την εξάσκηση του δικαιώματος προαίρεσης για την τέταρτη φρεγάτα FDI-HN, η οποία όπως σαφώς προκύπτει από τη σχετική δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, θεωρείται ως εναλλακτική επιλογή. Σε μία πρώτη ανάγνωση της δήλωσης, γίνεται αντιληπτό ότι στην περίπτωση που οι τελικές προσφορές των δύο «μνηστήρων» δεν ικανοποιήσουν τις προσδοκίες της ελληνικής κυβέρνησης τότε δεν θα πρέπει να αποκλειστεί ως πιθανότητα ο περιορισμός του προγράμματος των νέων κορβετών σε δύο συν δύο ως δικαίωμα προαίρεσης ή ακόμη και σε μία συν μία ως δικαίωμα προαίρεσης, με ταυτόχρονη προμήθεια της τέταρτης φρεγάτας FDI-HN και την υλοποίηση του εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των MEKO-200HN.
Τέλος σε βιομηχανικό επίπεδο, δηλαδή την εμπλοκή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας
στο πρόγραμμα, η υπουργική αναφορά σε «ναυπήγηση σε ελληνικό ή ελληνικά
Ναυπηγεία», μπορεί να θεωρηθεί ότι δίνει προοπτική στην υλοποίηση ενός
συνεργατικού προγράμματος, στο οποίο θα εμπλακούν (κατασκευή τομέων –
τελική συναρμολόγηση) και οι δύο μείζονες μονάδες τη χώρας, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, που όμως ακόμη δεν έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία μετάβασης στο νέο καθεστώς.
https://www.defence-point.gr/ 25-11-2022
Είναι γνωστή τοις πάσοι η απειλή που συνιστά για την ελληνική πλευρά το πρόγραμμα ανάπτυξης και κατασκευής βαλλιστικών βλημάτων από πλευράς Τουρκίας. Η εμφάνιση προσφάτως του τουρκικού βαλλιστικού βλήματος TAYFUN έγινε αφορμή για την διατύπωση πολλών σχολίων, που κινούνται από την δραματοποίηση έως την εμφανή υποτίμηση της απειλής, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά, πως στο ελληνικό περιβάλλον διαλόγου απουσιάζει η ψυχρή και αντικειμενική ανάγνωση της πραγματικότητας και αντιθέτως κυριαρχεί η αμετροέπεια.
Η δημόσια συζήτηση όσον αφορά τις δυνατότητες αντιμετώπισης της απειλής περιστράφηκε γύρω από την ικανότητα της ελληνικής αεράμυνας να αντιμετωπίσει την απειλή που συνιστούν τα τουρκικά βαλλιστικά βλήματα και τις αναγκαίες προσθήκες που πρέπει να γίνουν σε αυτήν, ώστε να καταστεί αυτή πιο αξιόπιστη. Ελάχιστη αντιθέτως προσοχή τράβηξε στην σφαίρα του δημοσίου διαλόγου, το τι κινήσεις πρέπει να λάβουν χώρα σε «επιθετικό» επίπεδο ώστε να αντισταθμιστεί η απειλή. Και εξηγούμαστε. Είναι γνωστό πως, σε κάθε τομέα της στρατιωτικής τέχνης και επιστήμης, δεν αρκούν τα αμυντικά μέσα αντιμετώπισης μιας δεδομένης απειλής, αλλά αυτά οφείλουν να συνδυάζονται, στην βάση ενός κατάλληλου και ισορροπημένου «μίγματος», με επιθετικά ανάλογα. Για να γίνουμε λίγο πιο γλαφυροί, από έναν πολεμιστή δεν γίνεται να απουσιάζει το «δόρυ» και αυτός να αρκείται στην «ασπίδα». Έτσι λοιπόν ο ελληνικός στρατιωτικός μηχανισμός δεν μπορεί να αρκείται σε αμυντικά μέσα αλλά να κατέχει και ικανό αριθμό επιθετικών αντιστοίχων. Τα τελευταία μπορεί να περιλαμβάνουν διάφορα συστήματα. Αυτά διακρίνονται σε δύο κύριες κατηγορίες: τα βαλλιστικά βλήματα και τα βλήματα πλεύσης.
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τα πρώτα και θα αναπτύξουμε την πιθανότητα εξοπλισμού των ΕΕΔ με ένα όπλο της κατηγορίας, το ισραηλινό LORA. Όπως έχει παρουσιαστεί παλαιότερα, ο πύραυλος LORA πρωτοεμφανίσθηκε το 2003 σε έκθεση του Ισραηλινού Στρατού, κατασκευάστηκε από τις ΙΑΙ, MLM Division και IMI, ενώ πέραν του Ισραηλινού, τον χρησιμοποιεί και ο Αζερικός Στρατός. Σύμφωνα με την ΙΑΙ, ο LORA έχει διάμετρο 0,624 μέτρα, μήκος 5,2 μέτρα και βάρος εκτόξευσης περίπου 1.600 κιλά. Μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο έως 600 κιλά και να αναπτύξει μία μόνο κεφαλή (είτε συμβατική είτε πολλαπλών χρήσεων). Χρησιμοποιεί αδρανειακό σύστημα ναυσιπλοΐας INS, ενώ για τερματική καθοδήγηση πλοηγείται τηλεχειριζόμενα μέσω κάμερας. Ο πύραυλος έχει μέγιστη εμβέλεια 430 χιλιομέτρων, κινούμενος με υπερηχητικές ταχύτητες και ακρίβεια 10 μέτρων CEP με ικανότητα ελιγμών και αλλαγής δεδομένων πτήσης μέσω δορυφορικής υποβοήθησης GPS.
Το οπλικό σύστημα περιλαμβάνει κυρίως έναν βαλλιστικό πύραυλο και έναν εκτοξευτή μαζί με ένα σύστημα Διοίκησης-Ελέγχου, καθώς και ένα σύστημα επίγειας/θαλάσσιας υποστήριξης. Μπορεί να χτυπήσει με ακρίβεια μια σειρά στόχων, συμπεριλαμβανομένων τακτικών πυραύλων εδάφους-εδάφους (SSM), αεροπορικών βάσεων, πολλαπλών συστοιχιών πυροβολικού, μονάδων αεράμυνας και εχθρικών θέσεων Διοίκησης-Ελέγχου. Παρέχει βελτιωμένο χρόνο απόκρισης στην αλλαγή δεδομένων πτήσης αγνοώντας τους καιρικούς περιορισμούς. Το κόστος συντήρησης του πυραύλου είναι πολύ χαμηλό, καθώς στεγάζεται σε σφραγισμένο κάνιστρο. Μπορεί εύκολα να μεταφερθεί εύκολα καθώς απαιτεί πολύ μικρό χώρο καταστρώματος κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δραστηριοτήτων του.
Επιχειρησιακές εφαρμογές του LORA
σε ελληνική υπηρεσία
Τυχόν εισαγωγή του LORA σε υπηρεσία με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα είχε ευεργετικές, σχεδόν στρατηγικής σημασίας, συνέπειες για την αποτρεπτική ισχύ της χώρας. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια παρένθεση: πολλοί, στην προσπάθεια τους να υποστηρίξουν την αναγκαιότητα της εισόδου στο ελληνικό οπλοστάσιο παρόμοιας τεχνολογίας οπλικών συστημάτων, προβαίνουν σε ένα καίριο, δομικής σημασίας λάθος, επικαλούμενοι το δόγμα MAD (Mutual Assured Destruction) που επικράτησε μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Πρέπει όμως να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο δόγμα αναπτύχθηκε στο περιβάλλον της πυρηνικής αντιπαράθεσης και υπό τους όρους που αυτή επέβαλε. Η μηχανιστική μεταφορά του συγκεκριμένου υποδείγματος στο ελληνοτουρκικό σύστημα αντιπαράθεσης, ορισμένο με συμβατικά όπλα, αποτελεί στρατηγικό σφάλμα ανάλυσης και οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Τυχόν απόκτηση του LORA από την Ελλάδα θα επέτρεπε στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να πλήξουν με μεγάλη ακρίβεια και να εξουδετερώσουν τα κέντρα βάρους της τουρκικής πολεμικής μηχανής. Ως τέτοια ορίζονται αεροδρόμια, στρατιωτικές βάσεις, ναύσταθμοι, κέντρα ανεφοδιασμού, συγκοινωνιακοί κόμβοι, σταθμοί έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, στρατηγεία, χώροι συγκέντρωσης χερσαίων δυνάμεων κ.α. Επίσης η ναυτική έκδοση του LORA προσφέρεται για την προσβολή στόχων όπως κύριες μονάδες μάχης και αποβατικές του αντιπάλου, οι οποίες στην παρούσα φάση, στερούνται μέτρων ισχυρής προστασίας έναντι παρόμοιων απειλών.
Τυχόν προσβολή αυτών των στόχων με ομοβροντίες (Salvo) LORA θα υποβάθμιζε καίρια την συνολική ικανότητα του εχθρού να διεξάγει επιχειρήσεις, διαμορφώνοντας ευνοϊκότερους όρους συνέχισης των επιχειρήσεων από ελληνικής πλευράς. Όπλα ωστόσο όπως το LORA καλό είναι να μην αντιμετωπίζονται ως πανάκεια. Κι αυτό διότι ο όγκος πυρός που δύναται να εξαπολυθεί από αυτά και από τα υπόλοιπα μέσα εκπομπής πυρός που διαθέτουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πεπερασμένος και μάλλον περιορισμένος και δεν είναι δυνατόν να «γονατίσουν» έναν αντίπαλο όπως η Τουρκία. Προς επίρρωση του σχετικού ισχυρισμού παραθέτονται τόσο τα παραδείγματα του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας όσο και πιο πρόσφατα της Ουκρανίας, που συνέχισαν να πολεμούν, αν και δέχθηκαν πολλαπλάσιο όγκο πυρομαχικών, ακριβείας και μη, που εξαπολύθηκε εναντίον τους σε σχέση με αυτόν που μπορούν να εκπέμψουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Επίσης, η αποτελεσματικότητα τέτοιων μέσων μεγιστοποιείται με την ύπαρξη ενός κατάλληλα δομημένου συστήματος ISTAR αποτελούμενου από στρατηγικά UAV, αεροσκάφη επιτήρησης εδάφους και δορυφορικά συστήματα. Τυχόν έλλειψη ή πλημμελή επένδυση επί αυτών, είναι ικανή να ελαχιστοποιήσει από μόνη της την όποια επένδυση γίνει σε όπλα όπως το LORA, χωρίς σε αυτό να υπολογίζονται τα μέσα ενεργητικής και παθητικής άμυνας που ενδέχεται να λάβει ο αντίπαλος.
του LORA σε ελληνική υπηρεσία
Όπλα σαν το LORA προσφέρονται για υιοθέτηση από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Στον ΕΣ ο μόνος κατάλληλος φορέας αξιοποίησης του LORA είναι το Πυροβολικό Μάχης, του οποίου δύναται να επεκτείνει τον επιχειρησιακό ορίζοντα. Φρονούμε πως η απόκτηση LORA με προσανατολισμό χρήσης τόσο από την 1η Στρατιά όσο και από την ΑΣΔΕΝ θα ήταν πολύ σημαντική κίνηση ώστε να αναβαθμιστούν οι δυνατότητες του Πυροβολικού Μάχης και να αποκτήσει η ελληνική αποτροπή ένα σχετικό βάθος, τουλάχιστον από πλευράς ΕΣ.
Αλλά και το ΠΝ μπορεί να επωφεληθεί από τα LORA. Επάκτιες συστοιχίες βλημάτων της αντιπλοϊκής έκδοσης του βλήματος, δύναται να καταστήσουν εφικτή την δημιουργία ζωνών Anti-Access/Area Denial (A2AD) δημιουργώντας χώρους απαγόρευσης/ καταστροφής του τουρκικού στόλου επιφανείας. Επίσης η πιστοποιημένη δυνατότητα τοποθέτησης του LORA πάνω σε πολεμικά ή και εμπορικά πλοία, αυξάνει τον βαθμό αβεβαιότητας του εχθρού, προσφέρει την δυνατότητα προσβολής στόχων από μη αναμενόμενη κατεύθυνση και αυξάνει συνολικά την ισχύ πυρός της φίλιας ναυτικής δύναμης. Ας σκεφτεί κανείς για λίγο την πιθανότητα προσβολής τουρκικών στόχων από «αθώα» εμπορικά πλοία που πλέουν ανυποψίαστα για τον αντίπαλο κατά μήκος των νότιων μικρασιατικών ακτών.
Αναμφίβολα για το κεφάλαιο που ανοίγεται όσον αφορά την είσοδο στο ελληνικό οπλοστάσιο συστημάτων όπως το LORA, θα μπορούσαν να λεχθούν και να γραφούν περισσότερα. Εμείς επιχειρήσαμε μια όσο πιο συνοπτική περιγραφή των επιχειρησιακών παραμέτρων που τίθενται σε ο, τι έχει να κάνει με την χρήση του LORA από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και της πιθανής χρησιμότητας που μπορεί να έχει. Επιφυλασσόμεθα να επανέλθουμε σε πρώτη ευκαιρία, μόλις γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από την πιθανότητα πρόσκτησης του συστήματος από ελληνικής πλευράς.
Κωνσταντίνος Τόλιας
4 Δεκεμβρίου 2022
https://defencereview.gr/vlimata-lora-os-apantisi-stin-turkiki-py/
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
2022-12-08. Σάββας Δ. Βλάσσης: ''Μελέτη για Περιφερόμενα Πυρομαχικά και ο εφοδιασμός του Πεζικού αντί για SPIKE NLOS''
2022-12-08.Γιάννης Νικήτας:''Ελληνικός Στρατός: Πέντε δραστικές εξελίξεις για το Πυροβολικό Μάχης από τους Γερμανούς, νέα πυρομαχικά με βεληνεκές 63 χιλιόμετρα και νέα κάννη 155 χιλιοστών που αυξάνει περαιτέρω το βεληνεκές''
2022-12-08.Φρεγάτα Type 26: Πανίσχυρη, μεγάλη και σε καλή τιμή, μας δίνουν μάθημα οι Βρετανοί!
Σε λίγες ημέρες το 10o Rafale της ΠΑ στα χέρια της 332ης Μοίρας (www.defence-point.gr/4-12-2022)
Σε κίνδυνο τα SCALP EG της ΠΑ, καθυστερεί αναίτια ο εκσυγχρονισμός των μοναδικών της στρατηγικών όπλων(www.ptisidiastima.com/3-12-2022)
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Προχωρά το πρόγραμμα των 76 αμφίβιων AAV-7, κόστος κάτω από 180 εκατ. ευρώ (www.ptisidiastima.com/3-12-2022)
Γιώργος Μαργαρίτης: '''Δεν εξασφαλίζει το αξιόμαχο ο φετιχισμός των “υπερόπλων”''(slpress.gr/4-12-2022)
2022-12-04.Κωνσταντίνος Τόλιας:''Βλήματα LORA ως απάντηση στην τουρκική πυραυλική απειλή: Οι πιθανές επιχειρησιακές εφαρμογές του σε ελληνική υπηρεσία'' https://defencereview.gr/vlimata-lora-os-apantisi-stin-turkiki-py/
Καρύκας Παντελής:''Στρατός σημαίνει εντατική εκπαίδευση και όσα εμείς δεν κάνουμε'' (slpress.gr/ 28-11-2022)
2022-11-27.Περικλή Ζορζοβίλη: ''Το ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ πρέπει άμεσα να αποτελέσει νέα προτεραιότητα…''
https://www.defence-point.gr/news/to-pyrovoliko-prepei-amesa-na-apotelesei-nea-proteraiotita?fbclid=IwAR1qZ_RQS3eQwNlTQpMRAr55RRtd-D433VH62kJvH6WM6clQdzFE9gDh3z4
2022-11-23.ONEX: '' Τα σχέδια για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και η παράμετρος της συνεργασίας με τη Fincantieri '' https://defencereview.gr/onex-ta-schedia-gia-ta-naypigeia-eleysinas/
2022-11-22.Γιάννης Νικήτας:''Αμφίβιοι προβληματισμοί για το υψηλό κόστος των AAV7A1 καθώς και της σχεδιαζόμενης Ναυτικής Βάσης Παγασητικού κόλπου'' https://defencereview.gr/aav7a1-vehicles-for-hellenic-marines-the-high-cost-and-the-disadvantages/
2022-11-22.Σάββας Δ. Βλάσσης:''Υπόθεση εργασίας SRIKE NLOS: αν υπήρχε φορέας Αμυντικής Βιομηχανίας''. https://doureios.com/ypothesi-ergasias-spike-nlos-an-ypirhe-foreas-amyntikis-viomihanias/
2022-11-19.Κωνσταντίνος Τόλιας: ''Ελληνικός Στρατός: Η αεράμυνα στο προσκήνιο – Οι εξοπλιστικές προτεραιότητες για την αναβάθμιση του Αντιαεροπορικού Πυροβολικού'' https://defencereview.gr/hellenic-army-air-defense-needs-for-new-anti-aircraft-systems/
2022-11-18 .Σάββας Δ. Βλάσσης:''Που έχει “κολλήσει” η διαπραγμάτευση για τις SPICE και την αναβάθμιση Apache'' https://doureios.com/poy-ehei-kollisei-i-diapragmatefsi-gia-tis-spice-kai-tin-anavathmisi-apache/
2022-11-18.Γιάννης Νικήτας:''Πολεμική Αεροπορία: Δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις και Link-16'
https://defencereview.gr/polemiki-aeroporia-diktyokentrikes/
2022-11-18. Θεόδωρος Γ. Κωστής:''Θέματα στρατηγικής για τα ελληνοτουρκικά (Μέρος Β’):
Ριζοσπαστικές σκέψεις για τις αυριανές ναυτικές επιχειρήσεις'' https://defencereview.gr/themata-stratigikis-gia-ta-ellinotoyr-2/
2022-11-17. ''Jobaria Defense Systems Multiple Cradle Launcher'' https://en.wikipedia.org/wiki/Jobaria_Defense_Systems_Multiple _Cradle_Launcher
2022-11-15. Κωνσταντίνος Τόλιας: ''Πυραυλικό σύστημα ALAS: Μια εξαιρετική επιλογή για τον Ελληνικό Στρατό από τη Σερβία'' https://defencereview.gr/pyrayliko-systima-alas-mia-exairetiki-ep/ https://www.youtube.com/watch?v=U12mIYZsMKs
2022-11-14.Τσιλιόπουλος Ευθύμιος:''Μπορεί το Πολεμικό Ναυτικό να αξιοποιήσει εμπορικά πλοία;''
https://slpress.gr/ethnika/mporei-to-polemiko-naytiko-na-axiopoiisei-emporika-ploia/
2022-11-14. Γρίβας Κώστας: '' Είναι το Auftragstaktik ( “Διοίκηση Δια της Αποστολής”) η αιτία των ουκρανικών νικών;'' https://slpress.gr/diethni/einai-to-auftragstaktik-i-aitia-ton-oykranikon-nikon/
2022-11-14.ΑΠΟΨΗ: Το ΠΝ έχει εδώ και 2 χρόνια φροντίσει για το πρόβλημα των UAVs & USV!
https://navaldefence.gr/hellenic-navy-has-already-a-solution-for-usvs-and-uavs/
https://www.ptisidiastima.com/hellenic-navy-has-already-a-solution-for-usvs-and-uavs/
2022-11-10.Σάββας Δ. Βλάσσης:''Εξοπλισμοί και Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία: πώς θα γίνουμε παραγωγοί'' https://doureios.com/exoplismoi-kai-elliniki-amyntiki-viomihania-pos-tha-ginoume-paragogoi/
2022-11-08. Κώστας Σαρικάς:''«Ασπίδα» στις Τουρκικές απειλές με «υπερόπλα»: Η ώρα των «φονικών» βλημάτων Spike Nlos -Ελικόπτερα Apache – Κανονιοφόροι και Μark V. Με βεληνεκές που αγγίζει τα 35 χιλιόμετρα κάθε πύραυλος Spike Nlos έχει τη δυνατότητα να «λοκάρει» και να καταστρέφει στόχους με υψηλή ακρίβεια.'' https://newpost.gr/eidiseis/aspida-stis-toyrkikes-apeiles-me-yperopla-i-ora-ton-fonikon-vlimaton-spike-nlos-elikoptera-apache-kanonioforoi-kai-mark-v/
2022-11-08.Τσιλιόπουλος Ευθύμιος: ''Πόσο απειλούν την Ελλάδα τα τουρκικά θαλάσσια drones''
https://slpress.gr/ethnika/poso-apeiloyn-tin-ellada-ta-toyrkika-thalassia-drones/
2022-11-06. Κώστας Σαρικάς:''Το «όπλο εδάφους» που «απογειώνει» τα «γεράκια» της ΠΑ – Η πτήση μαθητή από το Καστελόριζο πάνω από το νησί του'' https://newpost.gr/eidiseis/to-oplo-edafoys-poy-apogeionei-ta-gerakia-tis-pa-i-ptisi-mathiti-apo-to-kastelorizo-pano-apo-to-nisi-toy/
2022-11-06. Γρίβας Κώστας: ''Το βληματοκεντρικό μοντέλο μάχης είναι ήδη και στη γειτονιά μας''
https://slpress.gr/diethni/to-vlimatokentriko-montelo-machis-einai-idi-kai-sti-geitonia-mas/
2022-11-06.Κωνσταντίνος Τόλιας ''Ελληνικός Στρατός: Οι κυρίαρχες εξοπλιστικές προτεραιότητες για το Όπλο των Τεθωρακισμένων.'' https://defencereview.gr/ellinikos-stratos-oi-kyriarches-exopl/
2022-11-06.Burak Ege Bekdil: (vid.) Η τουρκική Aselsan αποκαλύπτει το ανθυποβρυχιακό USV MIR
https://www.defence-point.gr/news/i-toyrkiki-aselsan-apokalyptei-to-anthypovrychiako-usv-mir-vid
2022-11-05.Κωνσταντίνος Τόλιας:''Ελληνικός Στρατός: Οι ανάγκες και οι εξοπλιστικές προτεραιότητες του Πεζικού'' https://defencereview.gr/hellenic-army-infantry-units-main-armament-priorities/
2022-11-04.Σάββας Δ. Βλάσσης:''Το ελληνικό drone VelosV3 συμπλήρωσε 4 μήνες αποστολών στις Κυκλάδες'' https://doureios.com/to-elliniko-drone-velosv3-symplirose-4-mines-apostolon-stis-kyklades/
2022-11-04.Miltos Antoniadis:''Υπόθεση Ticonderoga στο Πολεμικό Ναυτικό: Ρεαλισμός ή ρομαντισμός;''
https://www.ptisidiastima.com/ticonderoga-for-hellenic-navy-realism-of-something-else-2/
https://navaldefence.gr/ticonderoga-for-hellenic-navy-realism-of-something-else/
2022-11-04.Σταύρος Μαδεμτζής:''Τουρκία: Νέο μη επανδρωμένο σκάφος με ανθυποβρυχιακό ρόλο''
https://www.ptisidiastima.com/turkey-new-unmanned-vessel-with-anti-submarine-role/
2022-11-03.Σάββας Δ. Βλάσσης:' ''Γιατί είναι λάθος ο περιορισμένος εκσυγχρονισμός των F-16 Block 50''
https://doureios.com/giati-einai-lathos-o-periorismenos-eksygronismos-ton-f-16-block-50/
2022-11-02.Περικλής Ζορζοβίλης:''ΙΔΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ Αντιαεροπορική & Αντιπυραυλική άμυνα σήμερα και τα προβλήματα…'' https://www.defence-point.gr/news/idoy-i-elliniki-antiaeroporiki-kai-antipyrayliki-amyna-simera-kai-ta-provlimata
2022-11-02.Σάββας Δ. Βλάσσης :''Σύντομα στην Ελλάδα το 15ο NH90 – Χωρίς FOS ακόμη ο τύπος'' https://doureios.com/syntoma-stin-ellada-to-15o-nh90-horis-fos-akomi-o-typos/
2022-10-30.ΑΠΟΨΗ: ''Η αγορά της 4ης FDI χωρίς προμήθεια 4 ακόμη σκαφών, θα σημάνει το τέλος του Πολεμικού μας Ναυτικού όπως το ξέρουμε.'' https://www.ptisidiastima.com/not-buy-a-4th-fdi-without-buying-4-new-corvettes/
2022-10-29.Θεόδωρος Γ. Κωστής: ''Θέματα στρατηγικής για τα ελληνοτουρκικά (Μέρος Α’): Το αεροπορικό όπλο στο πεδίο αντιπαράθεσης Ελλάδας-Τουρκίας.'' https://defencereview.gr/themata-stratigikis-gia-ta-ellinotoyr/
2022-10-29. Ευθύμιος Λάζος και Άγγελος Χωριανόπουλος:''Ελληνικός Στρατός: Η ύψιστη εξοπλιστική προτεραιότητα για περιφερόμενα πυρομαχικά, διαθέσιμες λύσεις και επιλογές συστημάτων.'' https://defencereview.gr/ellinikos-stratos-i-ypsisti-exoplisti/
2022-10-25.Φαίδων Γ. Καραϊωσηφίδης: Εκσυγχρονισμός LEO 2A4 και απόκτηση Lynx: «ΤΩ ΞΙΦΕΙ ΤΟΝ ΔΕΣΜΟΝ ΛΕΛΥΣΘΑΙ»* https://www.ptisidiastima.com/eksygxronismos-leo-2a4-kai-prosktisi-lynx-tw-ksifei-ton-desmon-lelysthai/