Η φάρσα του αιώνα: Υποψήφιος για Νόμπελ Ειρήνης 2023 ο ...Ερντογάν.

   Κατά την τελευταία δεκαετία η Τουρκία έχει εισβάλει στο Ιράκ και την Συρία, έχει εμπλακεί στρατιωτικά στη Λιβύη και στη διένεξη Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζει να κατέχει παρανόμως το 38% της Κυπριακής Δημοκρατίας και απειλεί την Ελλάδα με χρήση ένοπλης βίας και εισβολή. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα εργαλειοποιεί το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, ενώ είναι αδιαμφισβήτητη η επιδείνωση στην Τουρκική Δημοκρατία όλων των δεικτών που προσδιορίζουν το επίπεδο ενός κράτος δικαίου...



 Η φάρσα του αιώνα:
Υποψήφιος για Νόμπελ Ειρήνης 2023 ο Ερντογάν.
 
 Αναρωτιέσαι από πού αρχίζει το κωμικό, που οργιάζει το προκλητικό και πού τελειώνει το γελοίο. Πρωτεργάτες το Πακιστάν και η Ουγγαρία.

«…Αναρωτιέσαι από πού αρχίζει το κωμικό, πού κάνει στάση το κωμικοτραγικό, πού συμμετέχει το παράλογο, πού ξεδιπλώνεται το θλιβερό, πού οργιάζει το προκλητικό, πού κυριαρχεί το ανιστόρητο, πού υψώνεται το αντιφατικό, πού εμφανίζεται το παρακμιακό, πού ξεπροβάλει το τραγικό, πού θρονιάζει το φαιδρό και πού τελειώνει το γελοίο…»

Με το κλείσιμο μιας χρονικής περιόδου, ένα έτος, μια δεκαετία, μια εκατονταετία, συνήθως τα ειδησεογραφικά μέσα γεμίζουν από επετειακά αφιερώματα του τύπου «Τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς», «Τα σημαντικότερα δέκα πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας», «Οι μεγαλύτερες καινοτομίες του αιώνα».

Κάπως έτσι θα καταγραφεί και ως η φάρσα του αιώνα ή έστω ανάμεσα στις πλέον εκκωφαντικές φάρσες του αιώνα, η πρόσφατη είδηση που αναφέρει πως υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης 2023 έχει χρησθεί ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Κι ας είμαστε στην αρχή του αιώνα κι έχουν πολλά να δουν τα μάτια μας ακόμα.

Κάποιες φορές λοιπόν, διαβάζεις μια είδηση και δεν πιστεύεις σε αυτά που διαβάζεις κι αναρωτιέσαι μήπως είναι Πρωταπριλιά, τόσο απίστευτη σου φαίνεται η είδηση.

Κι όταν προσγειωθείς στην πραγματικότητα και συμφιλιωθείς με την γνησιότητα της είδησης, αναρωτιέσαι από πού αρχίζει το κωμικό, πού κάνει στάση το κωμικοτραγικό, πού συμμετέχει το παράλογο, πού ξεδιπλώνεται το θλιβερό, πού οργιάζει το προκλητικό, πού κυριαρχεί το ανιστόρητο, πού υψώνεται το αντιφατικό, πού εμφανίζεται το παρακμιακό, πού ξεπροβάλει το τραγικό, πού θρονιάζει το φαιδρό και πού τελειώνει το γελοίο.

Λένε ότι κάποιος ιεραπόστολος περιέγραψε την κόλαση με τέτοιο φλογερό τρόπο σε μια κοινότητα Γροιλανδών, και τόσο πολύ μίλησε για την ζέστα της, που αυτοί άρχισαν να νιώθουν την έντονη επιθυμία να την επισκεφτούν, διηγείται ο Λίχτενµπεργκ.

Με αντίστοιχο φλογερό τρόπο, προτάθηκε για το Νόμπελ Ειρήνης 2023 ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.

Η πρόταση έγινε από τον Πρόεδρο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σεντοπφόρ για τις υποτιθέμενες προσπάθειες Ερντογάν στην επίλυση της ουκρανικής κρίσης:

″Έχω προτείνει τον Πρόεδρο Ερντογάν για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του στο όνομα της ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Αυτή είναι η δική μου έκκληση. Θα υπάρξουν και εκκλήσεις από άλλες χώρες”, δήλωσε ο πρόεδρος της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στα ΜΜΕ, τέλη Δεκεμβρίου του 2022.

Πράγματι η φλόγα μεταλαμπαδεύτηκε ταχύτατα και την ανιστόρητη σκυτάλη πήραν οι Πακιστανοί βουλευτές που επίσης πρότειναν τον Τούρκο Πρόεδρο για το Νόμπελ Ειρήνης για τις «προσπάθειές του να επιλύσει την ουκρανική κρίση».

«Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας μετατράπηκε γρήγορα σε πυρηνικό σημείο ανάφλεξης που θα μπορούσε να είχε καταλήξει σε καταστροφή για ολόκληρο τον κόσμο. Λόγω των άοκνων προσπαθειών του Ερντογάν, των έγκαιρων και αποτελεσματικών παρεμβάσεων και με τις δύο πλευρές, απέτρεψε μόνος του μια παγκόσμια καταστροφή», έγραψε ο Μοχάμεντ Σαντίκ Σαντζράνι, πρόεδρος της Γερουσίας του Πακιστάν, σε επιστολή του προς τη νορβηγική επιτροπή Νόμπελ.

Αποκαλώντας τον Ερντογάν «πραγματικό πολιτικό και ηγέτη, που προσπαθεί πάντα για τη βελτίωση και την ευημερία όχι μόνο της χώρας του, αλλά της περιοχής και του κόσμου γενικότερα», ο Σαντζράνι υπογράμμισε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος «μεταφέρει το αληθινό μήνυμα του Αγίου Προφήτη Μωάμεθ και τις διδασκαλίες του για ειρήνη, ανεκτικότητα και αγάπη για όλη την ανθρωπότητα, καθώς συνεχίζει να καταρρίπτει τους μύθους και τις παρανοήσεις που σχετίζονται με τις ισλαμικές διδασκαλίες».

Να υπενθυμίσω πως αυτός που προσπαθεί πάντα για τη βελτίωση και την ευημερία όχι μόνο της χώρας του, αλλά της περιοχής και του κόσμου γενικότερα και που λόγω των άοκνων προσπαθειών του, των έγκαιρων και αποτελεσματικών παρεμβάσεων και με τις δύο πλευρές, απέτρεψε μόνος του μια παγκόσμια καταστροφή, έχει επανειλημμένα απειλήσει με βομβαρδισμό την γειτονική του ανοχύρωτη Αθήνα, έχει στραπατσάρει το μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο στην Κωνσταντινούπολη, ενώ τα στρατεύματά του πηγαινοέρχονται κάθε τρείς και μία άλλοτε στο Ιράκ, άλλοτε στο Ιράν όπου και εκτυλίσσεται ένα από τα κομμάτια του διαχρονικού κουρδικού δράματος, άλλοτε στην Συρία, ενώ αγνοούνται τυχόν άοκνες προσπάθειές του για την επίλυση του Κυπριακού.

Μέχρι εδώ, παρέλασαν – προερχόμενα από την Ανατολή - το κωμικό, το κωμικοτραγικό, το φαιδρό, το αντιφατικό, το ανιστόρητο.

Αν τα φλογερά λόγια την υποψηφιότητα Ερντογάν σταματούσαν εδώ, θα επρόκειτο για μια ακόμη αίτηση ανάμεσα στις 200-300 αιτήσεις υποψηφιότητας που κατατίθενται κάθε χρόνο σε μια μακρά διαδικασία που αναδεικνύει τον νικητή ή τους νικητές.

Η ανακοίνωση γίνεται το φθινόπωρο κάθε χρονιάς από τον ή την επικεφαλής της Νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Νόμπελ στο Όσλο, η δε τελετή βράβευσης λαμβάνει χώρα στο δημαρχείο της πόλης στις 10 Δεκεμβρίου, επέτειο του θανάτου του Άλφρεντ Νόμπελ.

Η κατραπακιά ήρθε από την Δύση. Θλιβερή, παρακμιακή, προκλητική, παράλογη, ανιστόρητη κι αυτή:

«Η Τουρκία είναι το μόνο έθνος μέχρι στιγμής που έχει μεσολαβήσει επιτυχώς στις διαπραγματεύσεις για τη διευθέτηση της κατάστασης στην Ουκρανία. Η Ουγγαρία προτείνει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για το Νόμπελ Ειρήνης για τις μεσολαβητικές του προσπάθειες για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία», δήλωσε ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Πέτερ Σζιγιάρτο κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά από συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στη Βουδαπέστη.

«Χάρη στις προσπάθειες του Προέδρου Ερντογάν και του υπουργού Τσαβούσογλου, η συμφωνία για τα σιτηρά επιτεύχθηκε. Από την άποψη αυτή, η Ουγγαρία υποστηρίζει την πρωτοβουλία για την υποψηφιότητα του Τούρκου ηγέτη για το Νόμπελ Ειρήνης», υπογράμμισε ο Ούγγρος ΥΠΕΞ, εξηγώντας πως η πρωτοβουλία ανήκει στον Αττίλα Τίλκ, που είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το κυβερνών κόμμα, και ο οποίος υπηρετεί επίσης ως μέλος του Συμβουλίου Γερόντων της Οργάνωσης Τουρκικών Κρατών.

Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών κάλεσε την Τουρκία να συνεχίσει τις διαμεσολαβητικές της προσπάθειες προκειμένου να επιλυθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία.

Κάπου εκεί τελειώνει το γελοίο και αρχίζει το τραγικό: η προσθήκη του Ευρωπαίου ΥΠΕΞ στα εξ Ανατολών φλογερά μηνύματα υπέρ της τουρκικής υποψηφιότητας.

Στο «Το Γελοίο ως πολιτικό εργαλείο», παρατίθεται ένα από τα ανέκδοτα για Εβραίους που βρίσκεται στην συλλογή περί εβραϊκού χιούμορ που επιμελήθηκε η Ζάλτσια Λάντμμαν:

Ο ταγματάρχης των Ες-Ες στον Εβραίο: «Αν μαντέψεις πιο από τα μάτια μου είναι γυάλινο, θα σε αφήσω να δραπετεύσεις»

Εβραίος: «Το αριστερό»

Ο ταγματάρχης των Ες-Ες: «Σωστά! Πως κατάφερες να το μαντέψεις τόσο γρήγορα;»

Εβραίος: «Μου φάνηκε τόσο ανθρώπινο!»

Η κωμικότητα του παραπάνω ανέκδοτου δεν κρύβει την κτηνωδία του, κυρίως αν σταθούμε στα ιστορικά συμφραζόμενα εντός των οποίων διατυπώνεται – και επομένως, το αστείο, ναι μεν αρχικά βγάζει σαρκασμό απέναντι στον δήμιο, όμως σε επόμενο επίπεδο δεν είναι πια χαριτωμένο και στο μόνο που μπορεί να καταλήξει κανείς είναι η αίσθηση της απελπισίας.

Ό,τι σχεδόν ακριβώς και με την τουρκική υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης: από σαρκασμό για την υποψηφιότητα και τα φλογερά μηνύματα υπέρ της, ως το αίσθημα απογοήτευσης για το είδος και το βάθος σκέψης του Ευρωπαίου κατά τα άλλα Ούγγρου ΥΠΕΞ. Βαβέλ…

ΥΓ : Εδώ και λίγες μέρες ένοιωσα ένα αυξημένο αίσθημα συμπάθειας προς τον Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Δένδια. Έτσι κι αλλιώς τον εκτιμώ και περιλαμβάνομαι σε αυτούς που έχουν θετική γνώμη για τον πρόσωπό του. Χαρά στο κουράγιο και την υπομονή του, όταν μάλιστα υποχρεούται ως εκ της θέσεως του, να συναντάται, να συνομιλεί, να συνεννοείται με ευρωπαίους ομολόγους του. Ιδιαίτερα σαν τον προαναφερθέντα. Βαβέλ…

***

Μιχάλης Κονιόρδος, καθηγητής Τμήματος Διοίκησης Τουρισμού στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-farsa-toe-aiona-epopsefios-yia-nompel-eirenes-2023-o-erntoyan_gr_63dbcf71e4b07c0c7e086882


 3/2/2023

 
           ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ         

 


Η υποψηφιότητα Ερντογάν για το Νόμπελ Ειρήνης.

Κάποτε είχαν προτείνει για το ίδιο βραβείο τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ άλλες «λαμπρές» υποψηφιότητες αποτέλεσαν ο Ιωσήφ Στάλιν και ο Μπενίτο Μουσολίνι. οπότε…

Η προτροπή του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών -Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τουρκία και Ουζμπεκιστάν- να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, προφανώς ήταν τουρκικής εμπνεύσεως και θα αποτελούσε μάλλον ανάξιας λόγου απόφαση, αν δεν είχε ακολουθήσει η συμπόρευση του Πακιστάν και εσχάτως η πρόταση της Ουγγρικής Κυβέρνησης να προκρίνει την συγκεκριμένη υποψηφιότητα. O υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας Πέτερ Σιγιάρτο αιτιολόγησε την υποστήριξη της χώρας του προς το πρόσωπο του Ερντογάν ως επιβράβευσή του για τις «προσπάθειες διαμεσολάβησης στην κατεύθυνση επίλυσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία».

Τα βραβεία Νόμπελ -στη μνήμη του Σουηδού εφευρέτη Άλφρεντ Νόμπελ- τα απονέμει η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών στα πεδία της Φυσικής, και της Χημείας, η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία στην Λογοτεχνία, ενώ το Βραβείο Νόμπελ στις Οικονομικές Επιστήμες η Τράπεζας της Σουηδίας. Το Ινστιτούτο Καρολίνσκα απονέμει το Βραβείο Νόμπελ στην Φυσιολογία και την Ιατρικής.

Τέλος, το Νόμπελ Ειρήνης δεν απονέμεται από σουηδικό ακαδημαϊκό θεσμό ή ίδρυμα, αλλά από τη Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ. Αποτελεί παραδοξότητα στην παρούσα συγκυρία, ενώ η Τουρκία αξιώνει από τη Σουηδία -για να συμφωνήσει στην ένταξη της σκανδιναβικής χώρας στο ΝΑΤΟ- να παρακάμψει θεσμικές μέριμνες και έξεις δεκαετιών όσον αφορά τη λειτουργία του κράτους δικαίου, να συζητείται μία τέτοια υποψηφιότητα.

Σύμφωνα με ανοιχτές πηγές δεδομένων το 1939 ο Σουηδός πολιτικός Έρικ Μπραντ, για λίγες ημέρες είχε προτείνει για το ίδιο βραβείο τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ άλλες «λαμπρές» υποψηφιότητες αποτέλεσαν ο Ιωσήφ Στάλιν και ο Μπενίτο Μουσολίνι. οπότε…

Κατά την τελευταία δεκαετία η Τουρκία έχει εισβάλει στο Ιράκ και την Συρία, έχει εμπλακεί στρατιωτικά στη Λιβύη και στη διένεξη Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζει να κατέχει παρανόμως το 38% της Κυπριακής Δημοκρατίας και απειλεί την Ελλάδα με χρήση ένοπλης βίας και εισβολή. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα εργαλειοποιεί το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, ενώ είναι αδιαμφισβήτητη η επιδείνωση στην Τουρκική Δημοκρατία όλων των δεικτών που προσδιορίζουν το επίπεδο ενός κράτος δικαίου.

Αν και η ρεαλιστική προσέγγιση της διεθνούς πολιτικής δεν μου είναι άγνωστη και ιστορικά τεκμαίρεται ότι τα κράτη στις πολιτικές τους επιλογές όταν προκύπτει το δίλημμα μεταξύ συμφέροντος και αξιών επιλέγουν τα πρώτο, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει μια αξιακά ανερμάτιστη Δύση να προσπαθεί να διαπραγματευτεί με κράτη και πολιτικούς -που αποστρέφονται σχεδόν το σύνολο των ιδιοσυστατικών της χαρακτηριστικών- με όρους αβρότητας, συγκατάνευσης και επιβράβευσης!

Αλήθεια πιστεύει κάποιος αξιωματούχος -έστω κι ένας/μία, στη Δύση κι όχι μόνο- πως η στάση της Τουρκίας στον ουκρανικό πόλεμο εμφορείται από φιλειρηνικά κίνητρα;

Υπό κανονικές συνθήκες η τύχη της συγκεκριμένης υποψηφιότητας θα ήταν προδιαγεγραμμένη. Επειδή όμως τα παρακμιακά φαινόμενα, στο σύνολο των κρατών που (αυτό)προσδιορίζονται ως δυτικός κόσμος, εντείνονται πιθανόν να συζητηθεί σοβαρά, έστω κι αν τελικά δεν ευοδωθεί, η αξιομνημόνευτη και πλήρης συμβολισμών τουρκική προσπάθεια επιβράβευσης του Τούρκου Προέδρου διότι στον Πόλεμο της Ουκρανίας ακολουθεί πολιτική που στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της δυτικής συμμαχίας!

Εν γένει η πρόταση αυτή καθ’ εαυτή είναι ιλαρή, η αξίωση τρίτων ότι, πέραν της θεμιτής πολιτικής διαπραγμάτευσης, μπορούν να απαιτούν, να εξαγοράζουν και να επιβουλεύονται (με) το θεσμικό και αξιακό σύστημα της Δύσης είναι το πρόβλημα._

Δρ. Χρήστος Ζιώγας, Αρθρογράφος
Διδάσκων Διεθνείς Σχέσεις στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Παν/μιου Αιγαίου και εντεταλμένος Λέκτορας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-epopsefioteta-erntoyan-yia-to-nompel-eirenes_gr_63dbccd7e4b01e92886fa986

3/2/2023