Ο Εγκέλαδος και η αλληλεγγύη.
Ο Εγκέλαδος και η αλληλεγγύη
Το τραγικό μέγεθος των απωλειών υποχρέωσε την τουρκική κυβέρνηση να πράξει ό,τι πράττει αναγκαστικά κάθε κυβέρνηση σε δεινές περιστάσεις: να απευθύνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα. Η ανταπόκριση υπήρξε άμεση και ευρεία. Πολλές χώρες, και η Ελλάδα φυσικά, έστειλαν ήδη ειδικευμένες σωστικές ομάδες. Οταν χάνονται μαζικά άνθρωποι, κι όταν υπάρχουν ελπίδες να σωθούν κάποιοι εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια, ακόμα και ο εθνικιστικός απομονωτισμός οφείλει να διπλώνει τα αναπεπταμένα λάβαρά του. Δυστυχώς, έχει άπλετο χρόνο μπροστά του για να τα υψώσει ξανά.
Στις πρώτες του δηλώσεις, ο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε τον τωρινό σεισμό ως «τη μεγαλύτερη καταστροφή στη χώρα του από το 1939», όταν τα 7,9 Ρίχτερ κόστισαν τη ζωή 33.000 ανθρώπων. Μακάρι να βγει αληθινός ο λόγος του, γιατί είναι σαν να εικάζει πως οι θάνατοι θα ξεπεράσουν τις 17.000 της αποδεδειγμένα δεύτερης μεγαλύτερης καταστροφής, στις 17.8.1999.
Τότε η συμπαράσταση της Ελλάδας είχε εκδηλωθεί ταχύτατα και ποικιλότροπα. Σε μόλις είκοσι ημέρες, στις 7.9.1999, ήταν η σειρά της Τουρκίας να σταθεί αλληλέγγυα, μετά τον σεισμό που έπληξε την Αθήνα, με 143 θύματα. Η έστω και παροδική «διπλωματία των σεισμών» αναπτύχθηκε στο έδαφος των αυθόρμητων λαϊκών αισθημάτων, που λειτούργησαν σαν προτροπή προς την πολιτική ηγεσία των δύο χωρών.
Τον Αύγουστο του 1999 ο κ. Ερντογάν, υποχρεωτικά παραιτημένος από τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, αποκτούσε ξανά πολιτικά δικαιώματα. Τα είχε στερηθεί επί δεκάμηνο, γιατί είχε απαγγείλει σε διαδήλωση στίχους του Τούρκου εθνικιστή ποιητή Ζιγιά Γκιοκάλπ: «Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι θόλοι είναι τα κράνη μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας». Στην ερντογανική βασιλεία που επιβλήθηκε έκτοτε, οι επίδικοι στίχοι δεν είναι πια φιλολογία ή λογοτεχνία, αλλά σκληρή πολιτική, εσωτερική και εξωτερική. Μολαταύτα, ο πρώτος λόγος ανήκει πάντα στην αλληλεγγύη.
50 σεισμοί άνω των 6 Ρίχτερ σε έναν αιώνα.
Στην Τουρκία μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και γύρω από τη Θάλασσα του Μαρμαρά -την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας- έχει βαθιά τραύματα από τον σεισμό του 1999
Περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και δεκάδες χιλιάδες άλλοι τραυματίστηκαν από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε τη Δευτέρα την Τουρκία και τη Συρία.
Την ίδια ώρα χιλιάδες κτίρια έχουν καταρρεύσει στα δύο κράτη, ενώ διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν για «καταστροφικές» επιπτώσεις στη βορειοδυτική Συρία, όπου εκατομμύρια ευάλωτοι και εκτοπισμένοι άνθρωποι εξαρτώνται ήδη από την ανθρωπιστική βοήθεια.
Δυστυχώς όμως οι πολίτες και των δύο κρατών ζουν ξανά και ξανά την καταστροφική δύναμη της φύσης με τον χειρότερο τρόπο.
Στην Τουρκία μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και γύρω από τη Θάλασσα του Μαρμαρά -την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας- έχει βαθιά τραύματα από τον σεισμό του 1999, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι.
Όλοι θυμούνται με φωτογραφική ακρίβεια τι συνέβη εκείνη την εποχή και πόσο τραγικές ήταν οι ημέρες που ακολούθησαν.
Έκτοτε ένα από τα θέματα στην τουρκική τηλεόραση παραμένει το εξής: «πότε θα γίνει ο επόμενος μεγάλος σεισμός»;
«Ξέρουμε πού θα γίνουν σεισμοί και ξέρουμε αν θα είναι ισχυροί ή όχι. Αλλά δεν έχουμε σαφείς πληροφορίες για να προβλέψουμε πότε ακριβώς θα συμβούν», εξηγεί η Εουλαλία Μασάνα, καθηγήτρια Εσωτερικής Γεωδυναμικής στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.
Ειδικότερα την Τουρκία διασχίζουν δύο μεγάλα ρήγματα Τουρκία: το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας και το ρήγμα της Ανατολικής Ανατολίας, κατά μήκος των οποίων σημειώθηκε ο σεισμός τη Δευτέρα.
«Είναι ένα σημείο όπου συγκλίνει η πλάκα της Ανατολίας προς τα δυτικά, η αραβική πλάκα προς τα ανατολικά, η ευρασιατική πλάκα προς τα βόρεια και η αφρικανική προς τα νοτιοδυτικά», εξηγεί η Μασάνα προσθέτοντας πως η αραβική πλάκα κινείται βόρεια με ρυθμό περίπου δύο εκατοστών το χρόνο, ενώ η αφρικανική πλάκα κινείται προς την ίδια κατεύθυνση, αν και με μικρότερη ταχύτητα. Η Ανατολική, από την πλευρά της, εκτοπίζεται προς τα δυτικά με την κίνηση των προαναφερθέντων ρηγμάτων. «Όλες αυτές οι κινήσεις δημιουργούν γεωλογικές εντάσεις που οδηγούν σε σεισμούς μεγαλύτερου ή μικρότερου μεγέθους», επισημαίνει.
50 σεισμοί άνω των 6 ρίχτερ σε έναν αιώνα
Τα τελευταία 100 χρόνια, έχουν σημειωθεί περισσότεροι από 50 σεισμοί μεγέθους ίσου ή μεγαλύτερου από 6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ στην Τουρκία. Οι σεισμοί αυτοί μπορούν να καταστρέψουν κατοικημένες περιοχές σε ακτίνα μεγαλύτερη από 150 χιλιόμετρα. Ένας από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς σημειώθηκε το 1939 στην επαρχία Ερζιντζάν με 32.000 νεκρούς. Στον συγκεκριμένο σεισμό αναφέρθηκε και χτες ο τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συγκρίνοντας τον με την τραγωδία των τελευταίων ημερών.
«Δεν ξέρουμε πότε θα γίνει ο επόμενος σεισμός», συνεχίζει η Μασάνα, επισημαίνοντας όμως πως πρέπει να ληφθούν μέτρα.
«Σε περιοχές με μεγάλη σεισμική δραστηριότητα πρέπει να γίνονται ασκήσεις και να υπάρχουν αντισεισμικές κατασκευές».
Από την πλευρά του ο Σερίφ Μπαρίς, καθηγητής γεωφυσικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Kocaeli της Τουρκίας, κατήγγειλε τη Δευτέρα στο CNN-Türk την έλλειψη προετοιμασίας του γενικού πληθυσμού, η οποία συχνά οδηγεί σε λανθασμένες αντιδράσεις όταν γίνεται σεισμός.
Σημειώνεται πως πριν από μερικούς μήνες, η τουρκική υπηρεσία διαχείρισης έκτακτης ανάγκης (AFAD) πραγματοποίησε μια εθνική δοκιμή, στέλνοντας ειδοποιήσεις σε όλα τα κινητά τηλέφωνα της χώρας. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις τα μηνύματα έφτασαν ώρες μετά την προγραμματισμένη ώρα της άσκησης.
«Γνωρίζουμε ότι θα γίνουν σεισμοί, τους έχουμε ζήσει, έχουμε εμπειρία με αυτούς επειδή συμβαίνουν συχνά και μερικές φορές είναι πολύ καταστροφικοί. Επίσης ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους είναι τόσο καταστροφικοί είναι η κακή ποιότητα των κατασκευών», λέει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Πολιτικών Μηχανικών της Σμύρνης, Eylem Ulutas Ayatar.
Ακόμη να αναθεωρηθούν πολλά κτίρια
Μετά τον σεισμό του 1999, όπου έγινε εμφανής η απειρία του κρατικού μηχανισμού, πολλές υπηρεσίες εκσυγχρονίστηκαν. Για τον λόγο αυτό και σήμερα οι ομάδες πολιτικής προστασίας της Τουρκίας είναι πλέον από τις πιο έμπειρες στην περιοχή.
Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν αρκεί, καθώς τότε δόθηκε η υπόσχεση πως οι υποδομές και οι κατοικίες θα ανακαινίζονταν και θα επιθεωρούνταν.
«Το σύστημα επιθεώρησης των υποδομών εφαρμόστηκε, πιλοτικά, μόνο σε 19 επαρχίες και δεν επεκτάθηκε σε όλη την Τουρκία παρά μόνο μετά τον σεισμό στο Βαν το 2011», εξηγεί ο Ayatar.
Την ίδια χρονιά, ο Ερντογάν -που ήταν τότε πρωθυπουργός- υποσχέθηκε να αναθεωρήσει τα κτίρια της Τουρκίας και να εισαγάγει αντισεισμικά μέτρα. Ορισμένα κτίρια αναθεωρήθηκαν, αλλά όχι όλα.
«Τώρα, αυτό που χρειάζεται περισσότερο η Τουρκία είναι η συνεργασία για τη διάσωση των ανθρώπων που έχουν παγιδευτεί κάτω από τα ερείπια», λέει ο Αγιατάρ επισημαίνοντας πως αφού συμβεί αυτό, πρέπει σε δεύτερο χρόνο να αναρωτηθούμε γιατί κάθε φορά που γίνεται ένας σεισμός, πρέπει να μαθαίνουμε με τον δύσκολο τρόπο ότι είναι καιρός να εφαρμόσουμε τους νόμους, τις γνώσεις και την εμπειρία που ήδη έχουμε προκειμένου να μειώσουμε τις επιπτώσεις του».
Πηγή: El Pais
https://www.kathimerini.gr/world/562268020/i-katara-tis-toyrkias-50-seismoi-ano-ton-6-richter-se-enan-aiona/
8/2/2023
Αγαπημένη Συρία, Φτωχοί Σύριοι,
εγκαταλειμμένοι από όλους μας....
Μόνο ο σεισμός έλειπε της Συρίας για να ”πεθάνει” για δεύτερη φορά.... Υπάρχουν άνθρωποι που επέζησαν από τα ερείπια του σπιτιού τους, που καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς, και τώρα είναι θύματα της στάχτης, των θραυσμάτων, ξανά ενός σπιτιού, που αυτή τη φορά καταστράφηκε από ένα φυσικό γεγονός.
Μοιάζει με την ”οργή ενός Θεού” που δεν σταματά ποτέ να πλήττει αυτή τη χώρα, κάποτε σπουδαία στον Πολιτισμό. Αλλά στις 6 Φεβρουαρίου 2023, μετά τους μεγάλους σεισμούς στην περιοχή, σαν να μην υπάρχει τίποτα ανθρώπινο. Πράγματι, εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει τίποτα ανθρώπινο στη Συρία. Οι τοίχοι του σπιτιού που τρίζουν, οι σκάλες που καταρρέουν και τα μπαλκόνια μοιάζουν με εικόνα δεκάδες χιλιάδες φορές. Αυτή τη φορά λείπει μόνο ο βρυχηθμός που προηγείται του χτυπήματος μιας βόμβας που έπεσε σε μια πόλη. Αυτός ο θαμπός ήχος δεν υπάρχει και επομένως λείπει ακόμη και η ηχητική προειδοποίηση που σου δίνει ένας πύραυλος πριν σου αφαιρέσει την ζωή.
Είναι παράλογο να βλέπεις ξανά και ξανά σώματα σφηνωμένα ανάμεσα στα μεταλλικά δοκάρια με τα οποία χτίστηκε ένα σπίτι. Γιατί το σπίτι, μπέιτ (beyt) στα αραβικά, έχει έναν ευρύτερο ορισμό που ξεπερνά την απλή έννοια του φυσικού, υλικού τόπου. Ενσωματώνει την έννοια της οικογένειας. Σήμερα, όπως τα τελευταία 12 χρόνια που ο πόλεμος κατέστρεψε μια χώρα, στην οποία υπήρχαν όλων των ειδών οι καταστάσεις: ψεύτικοι ήρωες, ψέματα, αληθινοί ήρωες και αρκετά θύματα για να γεμίσουν ατελείωτα νεκροταφεία… ο θάνατος καταφθάνει για όλους αδιακρίτως. Δεν κοιτάζει κανέναν στα μούτρα και επαναλαμβάνει τη μονοτονία ενός δράματος που συνεχίζεται αδιάκοπα εδώ και χιλιάδες μέρες.
Ο αριθμός των νεκρών στις κυβερνητικά ελεγχόμενες περιοχές της Συρίας ξεπέρασε τους 800, ενώ περίπου 1.500 είναι οι τραυματίες, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας. Τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα βορειοδυτικά που ελέγχονται από τους αντάρτες, σύμφωνα με τα Λευκά Κράνη, την οργάνωση έκτακτης ανάγκης που ηγείται των επιχειρήσεων διάσωσης, ενώ περισσότεροι από 2.400 τραυματίστηκαν.
Προσωρινός απολογισμός των νεκρών μέχρι το βράδυ της 7ης Φεβρουαρίου 2023 στην Συρία:
Τουλάχιστον 1.602 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και χιλιάδες έχουν τραυματιστεί στη Συρία από τους φονικούς σεισμούς και μετασεισμούς που σημειώθηκαν. Το συριακό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων SANA μετέδωσε ότι τουλάχιστον 812 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και 1.500 έχουν τραυματιστεί στις επαρχίες που τελούν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης σε : Χαλέπι, Λαττάκεια, Χάμα, Ιντλίμπ και Ταρτούς.
Σε πάνω από 1.000 ανήλθε παράλληλα ο αριθμός των νεκρών και σε 2.400 των τραυματιών στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών στη βορειοδυτική Συρία, σύμφωνα με τα ”Λευκά Κράνη”, τα σωστικά συνεργεία που επιχειρούν εκεί.
Αγαπημένη Συρία, Φτωχοί Σύριοι, εγκαταλειμμένοι από όλους μας....
|Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αρθρογράφος
Αρχιτέκτων - Συγγραφέας
8/ 2/2023
https://www.huffingtonpost.gr/entry/ayapemene-seria-mono-enas-seismos-soe-eleipe_gr_63e22ebfe4b01a436396f5b2
(Σκίτσο του Morad Kotkot από την Ιορδανία)
Έγινε και στη Συρία σεισμός.
Τα τελευταία 12 χρόνια, ο συριακός λαός ζει κάτω από το βάρος των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πολλές δυτικές χώρες, με μόνο μία ώρα ηλεκτρική τροφοδοσία την ημέρα, χωρίς καύσιμα, χωρίς φυσικό αέριο, χωρίς φάρμακα και χωρίς ιατρική βοήθεια στα φαρμακεία. Χτες χτυπηθήκαμε από ένα σεισμό 7,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και βγήκαμε όλοι στους δρόμους στις 4 το πρωί, ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς σε μια θυελλώδη νύχτα, κάποιοι άνθρωποι κοιμήθηκαν στους δρόμους και χιλιάδες θάνατοι έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής.
Σήμερα περιμένουμε από τη διεθνή κοινότητα να άρει τις κυρώσεις της σε βάρος του αθώου συριακού λαού και να τον σώσει από την ατελείωτη αδικία και τον πόνο. Χρειαζόμαστε οχήματα και εξοπλισμό απομάκρυνσης ερειπίων, πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα.
Δεν είμαστε βάρβαρος λαός, είμαστε από μια πολιτισμένη χώρα, που έχει δώσει πολλά στην ανθρωπότητα, αλλά οι κυρώσεις σας, που αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές της ανθρωπιάς, σταμάτησαν τον τροχό της ανάπτυξης. Οι κυρώσεις σας μας εμποδίζουν να ανοικοδομήσουμε τη χώρα μας μετά τον πόλεμο. Τιμωρείτε τους ανθρώπους και τους αναγκάζετε να μεταναστεύουν.
Ελπίζουμε ότι η κυρία Σακελλαροπούλου, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας διατηρούν κάποια ανθρωπιά και αξιοπρέπεια και θα διατάξουν, έστω και με καθυστέρηση, να σταλεί στη Συρία η ίδια ανθρωπιστική βοήθεια που εστάλη στην Τουρκία. Ελπίζουμε ότι ακόμα κι αν δεν το κάνουν, τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα βρουν τον τρόπο να το ζητήσουν και να τους πιέσουν αποτελεσματικά να το πράξουν.
Δύση και Ελλάδα σπεύδουν να βοηθήσουν
την Τουρκία, αδιαφορούν όμως για τη Συρία
Ολόκληρη η «συλλογική Δύση», μαζί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα και την Ελλάδα έσπευσε να προσφέρει αμέσως βοήθεια στον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό. Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα μίλησε στο τηλέφωνο με τον πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η βοήθεια δεν είναι πάντα χωρίς υστεροβουλία, πίσω της κρύβεται συνήθως και η διάθεση να μην «χάσουν» την Τουρκία, αλλά βέβαια, ό,τι κι αν σκέφτονται, πολύ καλό είναι που τη δίνουν. Όσο για τον κ. Μητσοτάκη και τους άλλους εγχώριους πολιτικούς, τα έχουν κάνει τόσο χάλια στην εξωτερική τους πολιτική, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, που ελπίζουν τουλάχιστο να μειώσουν κάπως την ένταση και τους κινδύνους στα ελληνοτουρκικά εκφράζοντας αλληλεγγύη προς την Τουρκία.
Όμως δεν έχει πληγεί μόνο η Τουρκία από τους σεισμούς. Και η Συρία έχει επίσης πληγεί, τόσο περιοχές που ελέγχονται από τη συριακή κυβέρνηση, όσο και ελεγχόμενες από τους αντάρτες, που υποστηρίζει η Δύση και η Τουρκία.
Εδώ οι σεισμοί πλήττουν μάλιστα μια χώρα ήδη εν πολλοίς κατεστραμμένη από τις αδίστακτες, εγκληματικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ και των συμμάχων τους στην περιοχή. Οι επεμβάσεις αυτές εκδηλώθηκαν με την παροχή βαρέος οπλισμού στους αντικυβερνητικούς αντάρτες, με τη δημιουργία από τις δυτικές, τουρκικές και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες του ISIS (Ισλαμικό Κράτος), με τους διαρκείς ισραηλινούς, αλλά κατά καιρούς και αμερικανικούς βομβαρδισμούς, με τις άγριες κυρώσεις, με τις τουρκικές στρατιωτικές επεμβάσεις, αλλά και με τη ληστεία του συριακού πετρελαίου από τον αμερικανικό στρατό που βρίσκεται στη χώρα.
Αυτή την ήδη κατεστραμμένη χώρα ήρθαν να πλήξουν οι σεισμοί της Δευτέρας μαζί με την Τουρκία.
Μόνο που οι κάτοικοι της Συρίας δεν φαίνεται να αξίζουν τη συμπαράσταση της αυτοαπακαλούμενης «πολιτισμένης», «δημοκρατικής» και «ανθρωπιστικής» Δύσης, που έχει μάλιστα το θράσος να ονομάζει τον εαυτό της «ελεύθερο κόσμο». Ενώ τα δυτικά κράτη κινητοποιήθηκαν άμεσα για να προσφέρουν βοήθεια στους σεισμοπαθείς της Τουρκίας απέφυγαν να το κάνουν για τους σεισμοπαθείς της Συρίας, παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις της συριακής κυβέρνησης. Οι Σύροι σεισμοπαθείς είναι, για τους μακελλάρηδες των λαών, παιδιά ενός κατώτερου Θεού…
Κανένα δυτικό κράτος δεν έσπευσε να προσφέρει βοήθεια στη Συρία και τα περισσότερα αγνόησαν απλώς τους σεισμούς σε αυτή τη χώρα. Οι ΗΠΑ μόνο και η Ε.Ε. έκαναν μια αόριστη αναφορά λέγοντας ότι η όποια βοήθεια θα δοθεί μέσω των μη κυβερνητικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία. Μόνο που αυτές δρουν μόνο στις περιοχές, που ελέγχονται από τους αντικυβερνητικούς αντάρτες και συνδέονται με αυτούς.
Βοήθεια προς τη Συρία έσπευσαν μέχρι τώρα να στείλουν η Ρωσία, η Ινδία, το Ιράν, το Ιράκ, τα Εμιράτα κ.ά..
Σημειωτέον ότι η Συρία και ειδικά το καθεστώς Άσαντ που την κυβερνά ήταν επί δεκαετίες είναι παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοι της Ελλάδας και της Κύπρου. Ως υπουργός Άμυνας μάλιστα ο Γεράσιμος Αρσένης είχε κλείσει μια καταρχήν συμφωνία μεταστάθμευσης των ελληνικών μαχητικών ώστε να μπορούν να επιχειρούν πάνω από την Κύπρο, έστω και αν τελικά δεν εφαρμόστηκε.
Η Σακελλαροπούλου και ο Μητσοτάκης τηλεφώνησαν (καλώς) στον Ερντογάν που είναι επικεφαλής ενός εχθρικού κράτους. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της φίλης Συρίας. Αναζητείται (και δεν ανευρίσκεται) φιλότιμο, αναζητείται και αξιοπρέπεια.
Φυσικά αυτές οι αθλιότητες καταγράφονται διεθνώς και θα έρθει μια μέρα που θα πληρωθούν πολύ ακριβά. Δυστυχώς όμως όχι από τους υπεύθυνους, αλλά από τον ελληνικό λαό. Να πώς περιγράφει την κατάσταση ένα αραβικό σάιτ, το almayadeen.net:
«Ο ιστορικός αντίπαλος της Τουρκίας και μια χώρα που μοιράζεται με τη Συρία μια μακρά ιστορία πολιτιστικών και κοινωνικών σχέσεων είπε ότι θα στείλει 21 διασώστες να βοηθήσουν την Τουρκία, δύο σκυλιά και ένα ειδικό όχημα, μαζί με πέντε γιατρούς, ένα δομικό μηχανικό και ειδικούς στον σεισμικό σχεδιασμό. Η Αθήνα δεν ανέφερε τη Συρία».
Η κατάσταση της Συρίας
προτού πληγεί από τους σεισμούς
H Συρία έχει πέσει θύμα άγριου οικονομικού πολέμου (κυρώσεων). Στα μέσα Ιανουαρίου, όχι για πρώτη φορά, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση πώλησης ιατρικών μηχανημάτων για νοσοκομεία.
Να σημειώσουμε ότι μία εβδομάδα προτού πλήξουν τη Συρία οι σεισμοί το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) του ΟΗΕ προειδοποιούσε ότι η πείνα έχει φτάσει σε ιστορικά ρεκόρ, μετά από μια δεκαετία εμφυλίου, δυτικών επεμβάσεων, βομβαρδισμών και κυρώσεων, και απειλεί τώρα το 70% του πληθυσμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 90% των 18 εκατομμυρίων κατοίκων της Συρίας ζούνε σε φτώχεια, λόγω των οικονομικών επιπτώσεων του πολέμου, της ξηρασίας που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, μιας επιδημίας χολέρας, του κορονοϊού και της οικονομικής κατάρρευσης του Λιβάνου. Σημαντικότατη είναι βέβαια και η συμβολή των δυτικών εγκληματικών κυρώσεων, αλλά δεν μπορεί να το πει αυτό ο ΟΗΕ.
Απελπισμένοι οι ιθύνοντες του διεθνούς οργανισμού προειδοποιούν ότι είναι αναπόφευκτο ένα νέο προσφυγικό κύμα κάτω από παρόμοιες συνθήκες, μπας και συγκινήσουν έτσι τους δυτικούς «ανθρωπιστές», αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Σιγά μη δώσουνε βοήθεια στη Συρία τα δυτικά ιμπεριαλιστικά κράτη που την καταστρέφουν συστηματικά εδώ και πάνω από μία δεκαετία. (Ορισμένοι ενοχλούνται από τη χρήση αυτής της ορολογίας, όπως η λέξη ιμπεριαλισμός. Μέχρι κάποιου σημείου την απέφευγα κι εγώ, θεωρώντας την όχι εσφαλμένη, αλλά αντιπαραγωγική. Όμως, όταν η ανθρωπότητα πλησιάζει στο σημείο της καταστροφής της, μου φαίνεται ανεπίτρεπτη πολυτέλεια να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, από φόβο μπας και ταράξουμε τον ψυχισμό των μεσαίων τάξεων και των συνήθως ημιμαθών πνευματικών εκπροσώπων τους.)
Μόλις στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη η συριακή κυβέρνηση αναγκάστηκε να εισαγάγει τετραήμερη εβδομάδα εργασίας στους κρατικούς οργανισμούς και τα πανεπιστήμια προκειμένου να εξοικονομήσει καύσιμα, με δεδομένες τις ελλείψεις λόγω των κυρώσεων και της λεηλασίας των συριακών αποθεμάτων από τα αμερικανικά στρατεύματα, που βρίσκονται παρανόμως στη χώρα.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
7/2/2023
4.
Γιατί είναι δύσκολη η παροχή βοήθειας στη Συρία.
Γιατί πίσω από την αποστολή ανθρώπινου δυναμικού στη Συρία κρύβεται ένα περίεργο διπλωματικό παιχνίδι.
Οι φονικοί σεισμοί της Δευτέρας στην Τουρκία και τη Συρία έπληξαν μια περιοχή όπου εκατομμύρια άνθρωποι βρισκόταν ήδη υπό καθεστώς ανθρωπιστικής κρίσης και όπου οι προσπάθειες αντίδρασης και παροχής βοήθειας περιπλέκονται από ζητήματα εδαφικού ελέγχου αλλά και ζημιών σε σημαντικούς οδικούς κόμβους.
Από την πρώτη στιγμή η ελληνική πλευρά εξέφρασε την προθυμία της να παρέχει βοήθεια. Μάλιστα, για την Τουρκία αναχώρησε άμεσα ειδικό κλιμάκιο. Πιο συγκεκριμένα, η ελληνική αποστολή με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΟΑΣΠ, Ευθύμιο Λέκκα, έφτασε στην Τουρκία με C-130. Μαζί του, 21 πυροσβέστες από την πρώτη ΕΜΑΚ με δύο ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους και ειδικό διασωστικό όχημα.
Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί να εκφράσουν την απορία τους σχετικά με τη Συρία και γιατί η Ελλάδα δεν στέλνει κλιμάκιο με ανθρώπινο δυναμικό να επιχειρήσει στην περιοχή.
Μέχρι στιγμής έχει γίνει γνωστό πως η ΕΕ θα στείλει οργανωμένη βοήθεια, ενώ και άλλες χώρες θα στείλουν ή έχουν στείλει ήδη βοήθεια όπως τα ΗΑΕ, η Αλγερία, η Τυνησία, το Μαρόκο και το Ιράκ.
Πάμε τώρα να εξηγήσουμε γιατί πίσω από την αποστολή ανθρώπινου δυναμικού στη Συρία κρύβεται ένα περίεργο διπλωματικό παιχνίδι που ουσιαστικά δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να στείλει κλιμάκιο με ανθρώπινο δυναμικό όπως έκανε με την Τουρκία.
Πρώτον, θα πρέπει να προσκληθούμε επίσημα από την κυβέρνηση Άσαντ για να επιχειρήσουμε εντός της συριακής επικράτειας.
Δεύτερον, τα συγκεκριμένα εδάφη είναι ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της Ρωσίας σε πρώτη φάση, καθώς στη χώρα βρίσκεται μόνιμα αποστολή του ρωσικού στρατού, και σε δεύτερη φάση υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, είτε λόγω των τουρκικών στρατευμάτων που περιπολούν μαζί με τους Ρώσους, είτε λόγω των ομάδων που ελέγχουν. Άρα εκτός από το «πράσινο φως» του Άσαντ για επιχείρηση κλιμακίου εντός εδάφους της χώρας, θα πρέπει να δοθεί και το «πράσινο φως» από την ρωσική πλευρά.
Τρίτον, η περιοχή είναι άκρως επικίνδυνη καθώς υπάρχουν αρκετές ομάδες τζιχαντιστών που επιχειρούσαν πριν τον σεισμό στην περιοχή. Αν λοιπόν αναπτυχθούν κλιμάκια δυτικών, το πιθανότερο είναι πώς τα στρατόπεδά τους θα αποτελέσουν αφορμή για πλιάτσικο, ενώ θα υπάρξει και πρόβλημα με την ασφάλειά τους.
Τέταρτον, στην περιοχή επιχειρεί η ομάδα White Helmets, η οποία χαρακτηρίζεται ως το μακρύ χέρι του Ερντογάν
και είχε διατηρήσει έναν περίεργο ρόλο και στον συριακό εμφύλιο, η
οποία δεν επιθυμεί και δεν επιτρέπει συχνά σε έτερα κλιμάκια να
επιχειρήσουν.
Μπορεί τα παραπάνω ως λόγοι μπροστά στον ανθρώπινο πόνο που προκλήθηκε από τον σεισμό να μοιάζουν ανόητα, αλλά είναι η πραγματικότητα που εμποδίζει ουσιαστικά τη χώρα μας να στείλει βοήθεια.
Μετά από σχεδόν 12 χρόνια πολέμου στη Συρία, η κυβέρνηση του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ είναι υπεύθυνη στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, αλλά το υπόλοιπο χωρίζεται σε διάφορες ζώνες ελέγχου συχνά επικαλυπτόμενες μεταξύ τους.
Τα βορειοδυτικά, συμπεριλαμβανομένης της επαρχίας Ιντλίμπ, διοικούνται σε μεγάλο βαθμό από τη ανταρτική φατρία Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ. Τμήματα του βορειοανατολικού τμήματος καταλαμβάνονται από την Τουρκία και τις πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από την Τουρκία, ενώ άλλες περιοχές ελέγχονται από κουρδικές ομάδες.
Η βορειοδυτική Συρία φιλοξενεί περισσότερους από 4 εκατομμύρια ανθρώπους, περίπου οι μισοί από τους οποίους έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους τουλάχιστον μία φορά λόγω του πολέμου.
Ακόμη και πριν από την καταστροφή του σεισμού, η οικονομική κρίση είχε οδηγήσει τις ανθρωπιστικές ανάγκες στη Συρία σε επίπεδα ρεκόρ. Λόγω κυρίως της πίεσης από τη Μόσχα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μείωσε την πρόσβαση του στα βορειοδυτικά από την Τουρκία σε ένα συνοριακό πέρασμα, το Μπαμπ αλ-Χάουα, το οποίο φαίνεται να έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τον σεισμό.
Το συγκριμένο πέρασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς άδεια από τον αλ Άσαντ, αλλά μόνο για βοήθεια στην Ιντλίμπ και τις γύρω επαρχίες της. Η μεταφορά βοήθειας στις πρώτες γραμμές στη Συρία έχει αποδειχθεί προβληματική στην καλύτερη περίπτωση και σχεδόν αδύνατη στη χειρότερη.
Συνεπικουρικά με τα παραπάνω να αναφέρω πως από τη Δευτέρα στην Συρία επιχειρούν οι στρατιώτες του ρωσικού στρατού με εντολή του υπουργείου άμυνας της Ρωσίας, οι οποίοι ουσιαστικά ελέγχουν και τα σημεία στα οποία βρίσκονται.
Επίσης, ο σεισμός ήταν η αφορμή να προκληθεί ανταρσία σε φυλακή της Συρίας όπου τουλάχιστον 20 άτομα (ίσως και περισσότερα) κατάφεραν να δραπετεύουν. Πρόκειται ως επί το πλείστον για μέλη της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η συγκεκριμένη φυλακή της στρατιωτικής αστυνομίας στην πόλη Ράτζο κοντά στα τουρκικά σύνορα φιλοξενεί περίπου 2.000 κρατούμενους, εκ των οποίων περίπου 1.300 είναι ύποπτοι ως μαχητές του Ισλαμικού Κράτους.
Όπως έχει γίνει γνωστό από την Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (IRC), η οποία εργάζεται στη Συρία από το 2012, ανταποκρινόμενη στις βασικές ανάγκες του πληθυσμού, υπάρχουν υλικές καταστροφές που εμποδίζουν την διέλευση οδικώς. Πιο συγκεκριμένα, η διευθύντρια της ομάδας αναφέρει πως «Με την ανταπόκριση στην αρχή της, η ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια είναι έντονη. Οι δρόμοι και οι υποδομές, όπως οι γέφυρες, έχουν υποστεί ζημιά, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιθανό να αποδειχθεί δύσκολο να προμηθευτούν προμήθειες σε όσους το χρειάζονται περισσότερο. Ακόμη και πριν από τον σεισμό, η ανθρωπιστική πρόσβαση ήταν περιορισμένη στη βορειοδυτική Συρία, με την περισσότερη βοήθεια να έρχεται μέσω ενός σημείου διέλευσης με την Τουρκία.»
Ο μόνος χαμένος για μια ακόμη φορά ο λαός καθώς βρίσκεται εν μέσω καταστροφών και αντιπαραθέσεων. Η
ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσε ο σεισμός τόσο στην Τουρκία όσο και
στην Συρία θα φανεί το επόμενο διάστημα και θα είναι μεγάλη σε σημείο
που και οι δύο χώρες θα αδυνατούν να την διαχειριστούν. Θα είναι
μεγαλύτερη από εκείνη που προκλήθηκε στον Λίβανο τον Αύγουστο του 2020
με την έκρηξη στο λιμάνι η οποία οδήγησε έκτοτε τη χώρα σε πολιτική
κρίση. Ο σεισμός και τα απόνερά που φέρνει η ανθρωπιστική και
οικονομική κρίση θα αλλάξουν κατά πολύ τις ισορροπίες στην περιοχή με
ανυπολόγιστες συνέπειες για τους ανθρώπους.
Γιώτα Χουλιάρα, Αρθρογράφος
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας
08/02/2023
https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-seismos-kai-e-periptose-tes-serias_gr_63e23f76e4b01e928873d3e0