ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕς ΣΧΕΣΕΙΣ: Εκλογές στην Τουρκία -ΑΡΘΡΑ

 

Δύο μήνες πριν τις εκλογές: 
Ο Ερντογάν "ανακαλύπτει" τη Δύση – και τις αγορές.

Του Κώστα Ράπτη

Επιστροφή στην ευρω-ατλαντική "κανονικότητα", αλλά και στην οικονομική "ορθοδοξία". Αυτή είναι η τελευταία συνταγή με την οποία ο πάντοτε απρόβλεπτος Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να εξασφαλίσει "ήρεμα νερά" στην πορεία του προς τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της γείτονος στις 14 Mαΐου. Μόνο που στο εσωτερικό του μέτωπο εμφανίζεται εξασθενημένος – και το επόμενο δίμηνο αναμένεται "καυτό".

Η νεότερη θεαματική εξέλιξη ήρθε την Τετάρτη, όταν έγινε γνωστό ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να επικυρώσει την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα ο Φινλανδός πρόεδρος Σάουλι Νίινιστο να μεταβεί εκτάκτως την επομένη στην Κωνσταντινούπολη για διήμερη επίσκεψη, προκειμένου ο Ερντογάν να του μεταφέρει αυτοπροσώπως τα καλά νέα.

Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προβλεπόταν βέβαια να περιλαμβάνει ταυτοχρόνως τη Φινλανδία και τη Σουηδία, ωστόσο η εμπλοκή στις σχέσεις της Άγκυρας με τη Στοκχόλμη παραμένει, καθώς η τουρκική πλευρά διεκδικεί την περιστολή των δραστηριοτήτων, ακόμη και την έκδοση Κούρδων ακτιβιστών και προσκείμενων στο δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν που έχουν καταφύγει στη σουηδική επικράτεια. Όμως υποχωρώντας κατά το ήμισυ, εμφανίζεται συνεργάσιμος απέναντι στους ατλαντικούς του συμμάχους, για τους οποίους άλλωστε η ένταξη της Φινλανδίας, η οποία μοιράζεται κοινά σύνορα με τη Ρωσία, αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα. Το ίδιο το Ελσίνκι είχε ήδη δώσει το μήνυμα ότι δεν θεωρεί υποχρεωτικό τον συντονισμό της ένταξής του με αυτή της Σουηδίας.

Είχε προηγηθεί ένα άλλο μήνυμα της Άγκυρας, το οποίο ασφαλώς εκτιμήθηκε δεόντως στη Ουάσινγκτον. Ο Χαλούλ Γιουργκούν, πρόεδρος της κορυφαίας τουρκικής εταιρείας ηλεκτρονικού αμυντικού εξοπλισμού Aselsan, δήλωσε ότι η Τουρκία μπορεί να μην χρειαστεί εντέλει τα ρωσικά συστήματα S-400, επικαλούμενος το ότι οι αμυντικές ανάγκες της χώρας καλύπτονται από τη δική της εξοπλιστική παραγωγή. Δηλώσεις σαν αυτή δεν γίνονται ασφαλώς εν αγνοία του Ταγίπ Ερντογάν. Η πρόθεση να αφαιρεθεί το σημαντικότερο έως τώρα αγκάθι στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις είναι σαφής.

Άλλα μηνύματα δόθηκαν αθόρυβα. Την περασμένη εβδομάδα ο ρωσικός ραδιοφωνικός σταθμός Komersant ανέφερε ότι οι τουρκικές τελωνειακές αρχές διέκοψαν τη διέλευση από την επικράτεια της Τουρκίας αγαθών τα οποία υπόκεινται στις κυρώσεις της Δύσης και έχουν προορισμό τη Ρωσία. Η διακοπή κλείνει το σημαντικότερο "παραθυράκι" παράκαμψης (και μάλιστα από χώρα του ΝΑΤΟ) των κυρώσεων, που μόνο τον Αύγουστο οδήγησε τις "εξαγωγές" της Τουρκίας προς τη Ρωσία να ξεπερνούν τα 738 εκατομμύρια δολάρια.

Αλλά και στο πεδίο των ελληνο-τουρκικών σχέσεων, που επίσης άπτεται της συνοχής της Ατλαντικής Συμμαχίας, βρισκόμαστε πολύ μακριά από την κατά τα άλλα πολύ πρόσφατη εποχή της εκτόξευσης απειλών του τύπου "θα έρθουμε νύχτα". Η "διπλωματία των σεισμών" μετά τη θεομηνία της 6ης Φεβρουαρίου έχει φέρει καρπούς και οι τουρκικές αρχές προχώρησαν σε ενός είδους ανταπόδοση, αποστέλλοντας στην Ελλάδα τον κρατούμενο στις φυλακές της γείτονος πατέρα ενός εκ των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, ενέργεια για την οποία υπήρξαν δημόσιες ευχαριστίες από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια.

Οι αλλαγές στην περιοχή

Τα παραπάνω έχουν την προφανή προεκλογική τους ερμηνεία, όμως όχι μόνο αυτήν. Αποτελεί άλλωστε χαρακτηριστικό γνώρισμα του τρόπου με τον οποίο πολιτεύεται ο Ερντογάν η ιδιόμορφη διαπλοκή του τακτικού με το στρατηγικό στοιχείο και του μικροπολιτικού συμφέροντος με την "εθνική γραμμή".

Σε πρώτο πλάνο βρίσκονται οι οικονομικές ανάγκες που προκάλεσε η φυσική καταστροφή, με τις ζημιές να εκτιμάται ότι φθάνουν τα 100 δισ. δολάρια και τους αστέγους να ανέρχονται σε ενάμισι εκατομμύριο. Το αντικειμενικό πρόβλημα, αλλά και η σπουδή του Ερντογάν να αξιοποιήσει πολιτικά την ανοικοδόμηση επιβάλλουν ανοίγματα προς πάσα κατεύθυνση. Η διάσκεψη δωρητών για την Τουρκία που πρόκειται να διοργανώσει η Ε.Ε. την επόμενη εβδομάδα είναι ένας σημαντικός επόμενος σταθμός.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή, με κυριότερη την επανασυμφιλίωση Ιράν και Σαουδικής Αραβίας υπό κινεζική διαμεσολάβηση, επιβάλλουν αναπροσαρμογές. Η χώρα του Ερντογάν, φυσική κατάληξη των "νέων δρόμων του μεταξιού", δεν αντιμετωπίζει βέβαια αρνητικά την προοπτική μεγαλύτερης σταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής και ευχερέστερης οικονομικής διείσδυσης της Κίνας. Αλλά από την άλλη πλευρά χρειάζεται "αντίβαρα" προκειμένου να συμμετάσχει στο νέο παιχνίδι, χωρίς τον κίνδυνο να υποσκελισθεί.

Την ανάγκη των αντιβάρων, άλλωστε, μόλις υπενθύμισε η ακύρωση την τελευταία στιγμή της προγραμματιζόμενης για την εβδομάδα αυτή πρώτης τετραμερούς συνάντησης Τουρκίας, Ρωσίας, Ιράν και Συρίας σε επίπεδο υφυπουργών Εξωτερικών, καθώς η Δαμασκός, που δεν επείγεται να κάνει προεκλογικά δώρα στον Ερντογάν, θέτει επιτακτικά το ζήτημα της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων από την συριακή επικράτεια.

Σε ό,τι δε αφορά ειδικά την σχέση με τις ΗΠΑ ταλαντεύεται αντικειμενικά ανάμεσα στην "υπαρξιακή απειλή" που αισθάνεται από την αμερικανική προστασία του αυτονομημένου κουρδικού μορφώματος στη βορειοανατολική Συρία αφενός (γεγονός που φέρνει την Τουρκία όλο και πιο κοντά με τη Ρωσία, το Ιράν και πλέον και τη Δαμασκό) και τις δυνατότητες διείσδυσης στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία που προσφέρονται με πλήρη ενθάρρυνση της Δύσης και του Ισραήλ.

"Παλάτι στην άμμο":
μετά τους σεισμούς, οι πλημμύρες

Δεν χρειάζεται όμως ο Ερντογάν την ευμενή διάθεση μόνο των δυτικών πρωτευουσών, αλλά και των αγορών – εξού και οι ανορθόδοξες οικονομικές επιλογές που επικρατούσαν μέχρι τώρα οδεύουν, κατά τις ενδείξεις, προς εγκατάλειψη. Το πρακτορείο Reuters υποστηρίζει ότι το υπό έγκριση εκλογικό μανιφέστο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης συνιστά "επιστροφή στις ρίζες", δηλ. στις φιλελεύθερες πολιτικές που σημάδεψαν την έλευσή του στην εξουσία, με προτεραιότητες πλέον την καταπολέμηση του πληθωρισμού και τη διαφάνεια στην ανάθεση δημόσιων έργων, όπου, ως γνωστόν, έχει θεριέψει η διαπλοκή. Μάλιστα ο ισχυρός άνδρας της Άγκυρας φέρεται να εξετάζει την ανάθεση της οικονομικής πολιτικής στον μέχρι το 2018 αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μεχμέτ Σιμσέκ, ο οποίος έχει καλή διεθνή φήμη και προφανώς καλείται να λειτουργήσει ως αντίπαλο δέος στον άλλοτε "τσάρο της οικονομίας" Αλί Μπαμπατζάν, νυν ηγέτη κόμματος του μπλοκ της αντιπολίτευσης.

Υπενθυμίζεται ότι το 2016, οπότε ο Σιμσέκ κρατούσε τα ηνία, η ξένη συμμετοχή στην αγορά ομολόγων σε τουρκική λίρα είχε φθάσει το 25%, έναντι 0,8% στις αρχές του 2023.

Ο ελιγμός του HDP

Προς το παρόν, πάντως, η Τουρκία δίνει την εικόνα "παλατιού στην άμμο", καθώς καταρρακτώδεις βροχές που σημειώθηκαν στις σεισμόπληκτες περιοχές είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 14 άνθρωποι (οι 5 Σύροι πρόσφυγες), ενώ αγνοούνται άλλοι πέντε. Η εικόνα ενός κρατικού μηχανισμού ο οποίος αποτυγχάνει είτε στην πανδημία, είτε στις δασικές πυρκαγιές, είτε στις τωρινές φυσικές καταστροφές ενισχύει τη θέση της αντιπολίτευσης που φιλοδοξεί να εκπορθήσει την προεδρία με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Την ίδια ώρα το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα, το φιλοκουρδικό HDP, που αποτελεί τον πραγματικό κριτή των εκλογών ανακοίνωσε ότι θα στεγάσει τους υποψήφιούς τους στις λίστες της Πράσινης Αριστεράς, ώστε να παρακάμψει τη διαδικασία απαγόρευσης λειτουργίας του, που θα κριθεί στο Συνταγματικό Δικαστήριο εντός του Απριλίου. 

19/3/2023

https://www.capital.gr/

       ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ           

 1.

Το "διάγγελμα κουζίνας"του Κιλιτσντάρογλου.

Του Κώστα Ράπτη

Για φόντο επέλεξε την κουζίνα του σπιτιού του. Στο χέρι φορούσε έναν "Μάρτη”, όπως είναι το έθιμο τέτοια εποχή σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Και ως μεγαλύτερη φιλοδοξία του πρόβαλε το να αποσυρθεί συντόμως από τα δημόσια πράγματα, για να αφοσιωθεί στα εγγόνια του. Έχοντας ήδη κλείσει τα 74 έτη χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει την εξουσία, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου εμφανίζεται πλέον ως "ο παππούς του έθνους”.

Ο επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας (CHP) και κοινός υποψήφιος του εξακομματικού αντιπολιτευτικού μετώπου της "Εθνικής Συμμαχίας” στις προεδρικές εκλογές της 14ης Μαΐου δημοσιοποίησε το βράδυ της Δευτέρας στο Twitter ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα, με το οποίο επεχείρησε να εμφανισθεί ως "αντι-Ερντογάν": ενωτικός και συμπεριληπτικός, καθησυχαστικός προς τους πολίτες, απαλλαγμένος από ιδιοτέλειες και προσανατολισμένος προς το μέλλον.

Το επικοινωνιακό του τέχνασμα, όμως, ήταν να μην επικεντρωθεί στον αντίπαλό του, τροφοδοτώντας την πόλωση, αλλά να τον προσπεράσει. "Θα ενωθούμε και θα νικήσουμε, αλλά απέναντι σε ποιον;” αναρωτήθηκε ρητορικά, για να προσθέσει "Απέναντι στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν; Θα καταβάλουμε τόσο μεγάλη προσπάθεια για έναν τόσο μικρό στόχο; Όχι”. Με τον αέρα που του δίνει το δημοσκοπικό του προβάδισμα αυτή τη στιγμή ο Κιλιτσντάρογλου ισχυρίσθηκε ότι "ο Ερντογάν θα φύγει, αυτός είναι ο ευκολότερος στόχος”. Όμως "ο κύριος στόχος είναι άλλος: η δημιουργία των συνθηκών που θα δημιουργήσουν μιαν ανταγωνιστική Τουρκία”.

Το να παρουσιάζει τη σημερινή Τουρκία ως μη ανταγωνιστική, με "μοναδικό κριτήριο” το ερώτημα "κερδίζετε ή χάνετε;” που απηύθυνε προς το ακροατήριό του, επιτρέπει στον Κιλιτσντάρογλου να αντικρούει τη ρητορική των κυβερνώντων ότι έχουν οικοδομήσει μια ισχυρότερη χώρα – και μάλιστα αναβαθμισμένη στη διεθνή σκηνή. Αποτελεί όμως επίσης και δείκτη των περισσότερο φιλικών προς τη Δύση και την αγορά πολιτικών που έχει κατά νου ο αρχηγός της τουρκικής αντιπολίτευσης, συνδέοντας την πόλωση και τη διαπλοκή στο εσωτερικό με τη συνολική υποβάθμιση της χώρας.

"Το να ανταγωνιστούμε με τον κόσμο και να κερδίσουμε ό,τι μας αξίζει: αυτός είναι ο στόχος στον οποίο πρέπει να ενωθούμε Τούρκοι και Κούρδοι, Σουνίτες και Αλεβίτες, μαντιλοφορούσες και μη, αριστεροί και δεξιοί” δήλωσε ο Κιλιτσντάρογλου, υποσχόμενος ότι η δική του περιορισμένη θητεία θα έχει ως στόχο το να βάλει τη χώρα και πάλι σε ορθή πορεία, για να την παραλάβει μια νέα γενιά ηγετών.

Και επειδή οι νέοι, όπως και οι γυναίκες, αποτελούν κρίσιμη κατηγορία του εκλογικού ακροατηρίου, στάθηκε ιδιαίτερα στις συνομιλίες του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με το ισλαμιστικό Νέο Κόμμα Ευημερίας, το οποίο ως όρο για τη σύναψη συμμαχίας φέρεται να έθεσε την ανάκληση του νόμου 6284 για την αποτροπή της ενδο-οικογενειακής βίας.

"Θέλουν να καταργήσουν τις κατακτήσεις των γυναικών. Ο στόχος είναι οι νέες συντηρητικές μαντιλοφορούσες γυναίκες. Επιθυμούν να τις καταπιέσουν και να τις ελέγξουν. Τους παρακολουθούμε με φρίκη” τόνισε ο υποψήφιος της Εθνικής Συμμαχίας.

Η τολμηρότερη κίνηση του Κιλιτσντάρογλου όμως ήρθε την επομένη, όταν ο ηγέτης του CHP συναντήθηκε (συμβολικά, στον χώρο της Εθνοσυνέλευσης και όχι σε κομματικά γραφεία) με τους συμπροέδρους του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος, του φιλοκουρδικού και απειλούμενου με απαγόρευση λειτουργίας HDP. Με δεδομένη την κρισιμότητα της κουρδικής ψήφου για το τελικό αποτέλεσμα, ο Κιλιτσντάρογλου τάχθηκε υπέρ των γλωσσικών δικαιωμάτων των Κούρδων, κατά της απαγόρευσης λειτουργίας κομμάτων και κατά της αντικατάστασης δημάρχων στα νοτιοανατολικά από κρατικούς επιτρόπους, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "όσοι έρχονται με την ψήφο, φεύγουν με την ψήφο”. Μένει να φανεί αν η συμμαχία που έχει συγκροτήσει το HDP με μικρότερα αριστερά κόμματα θα ανοίξει τον δρόμο για την υπερψήφιση του Κιλιτσντάρογλου στις προεδρικές εκλογές.

22/3/2023

https://www.capital.gr/

2.
Το πορτρέτο του Κεμάλ Κιλιντζάρογλου,
του αυριανού πιθανόν ηγέτη της Τουρκίας.

Του Αλκη Καλλιαντζίδη,
Οικονομολόγου, alkis@kalkis.eu, www.kalkis.eu

Μέχρι πρότινος (μέχρι τους σεισμούς) είχαμε να κάνουμε με την αποκρουστική ρητορεία, «του θα έρθουμε ένα βράδυ ξαφνικά», και τα λοιπά νταηλίκια του Ερντογάν και του Μπαξελί, ως συγκυβερνήτες σήμερα της Τουρκίας. Προσωπικά θα τους ενέτασσα στην κατηγορία των υπερφίαλων πολιτικών που ως καθημερινό εργαλείο δουλειάς χρησιμοποιούν την απειλή, τον εκφοβισμό και τον μεγαλοϊδεατισμό που πιάνουν ατυχώς στη μεγαλύτερη μερίδα των Τούρκων. Μας κούρασε (διάβασε φόβισε τους ψοφοδεείς) βέβαια αυτό το διαχρονικό «γαβ, γαβ, γαβ» τους, όπως ο θορυβώδης σκύλος του γείτονά μας. Όμως δεν μας πήγαν μέχρι σήμερα σε έναν πόλεμο. Μας ανάγκασαν να αρχίσουμε να ανανεώνουμε και να εκσυγχρονίζουμε τους εξοπλισμούς μας και παράλληλα να συνάψουμε στρατηγικές αμυντικές συμμαχίες με διάφορες χώρες, με κυριότερες των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Αυτό το απερίγραπτο δίδυμο μας πρόσφερε την ευκαιρία να ακούσουμε και να δούμε στους δέκτες μας τον Κεμάλ Κιλιντζάρογλου να τους ρωτάει προβοκατόρικα : «γιατί μόνο λέτε ότι θα εισβάλετε στα νησιά ένα βράδυ και δεν το κάνετε, όπως το έκανε ο Ετσεβίτ στην Κύπρο το 1974» ; «Εμείς θα σας στηρίξουμε. Κάντε το, αντί μόνο να πουλάτε νταηλίκια».

Επειδή στις επικείμενες τουρκικές εκλογές υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο, όπως δείχνουν πολλές δημοσκοπήσεις, να κερδίσει ο Κιλιντζάρογλου, ας δούμε παρακάτω πώς φιλοτέχνησαν πρόσφατα το πορτρέτο του διάφοροι Γάλλοι τουρκολόγοι και ρεπόρτερς του διεθνικού καναλιού France 24. Τον αποκαλούν, μεταξύ άλλων, «ήρεμη δύναμη», «μειλίχιο όπως ο Γκάντι», «μη χαρισματικό αντι-Ερντογάν», κλπ., κλπ..  Και φυσικά τους διαφεύγει ή δεν τους ενδιαφέρει, όπως εμάς, ότι έχει ως υπόδειγμά του τον εισβολέα Ετσεβίτ. Αν είναι δυνατόν να τον εμφανίζουν ως ένα άκακο και αθόρυβο περιστέρι!

Η ρεπόρτερ του καναλιού France 24, Cyrielle CABOT, για παράδειγμα, και υπό τον τίτλο : «Προεδρικές εκλογές στην Τουρκία: η ενωμένη αντιπολίτευση απέναντι σε έναν Ερντογάν πιο αποδυναμωμένο από ποτέ» (Présidentielle en Turquie : l’opposition unie face à un Erdogan “plus fragilisé que jamais”), ανέφερε στις 10-3-2023, τα εξής : «Η προεδρική εκστρατεία άνοιξε επίσημα στις 10 Μαρτίου στην Τουρκία. Και ο πρόεδρος Ερντογάν, στην εκστρατεία για μια νέα θητεία, γνωρίζει πλέον τον κύριο αντίπαλο του : τον Kemal Kiliçdaroglu. Στα 74 του, αυτός ο πρώην δημόσιος υπάλληλος, που συχνά παρουσιάζεται ως «ο αντί  Ερντογάν», ορίστηκε επικεφαλής μετά από εβδομάδες παζαριών και συζητήσεων από το «Τραπέζι των έξι», δηλαδή τη συμμαχία που συσπειρώνει τα έξι κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ένας «Τούρκος Γκάντι» απέναντι στον Ερντογάν

Το Τραπέζι των έξι, που περιλαμβάνει όλο το πολιτικό φάσμα από αριστερά προς τα δεξιά,  δυσκολεύθηκε να ορίσει τον επικεφαλής τους για τις προεδρικές εκλογές. Ο εν λόγω συνασπισμός φαινόταν ακόμη και στα πρόθυρα της κατάρρευσής του, όταν η Μεράλ Ακσενέρ, η μούσα της εθνικιστικής δεξιάς και επικεφαλής του δεύτερου κόμματος της ομάδας, απείλησε να φύγει, κλείνοντας βίαια την πόρτα της συμμαχίας.

 «Ήταν τελικά η επιλογή της συναίνεσης που επικράτησε», εξηγεί ο Aurélien Denizeau, ανεξάρτητος ερευνητής που ειδικεύεται επί της Τουρκίας. «Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) του Kemal Kiliçdaroglu είναι το πιο σημαντικό κίνημα του συνασπισμού και ενσαρκώνει την αντιπολίτευση στον Ερντογάν από την αρχή της καριέρας του δευτέρου. Ο ορισμός του αρχηγού του ήταν μια λογική επιλογή», προσθέτει ο Didier Billion, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (Iris), ειδικός επί της Τουρκίας επίσης.

Στα 74 του χρόνια, αυτός ο πρώην ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και επί μακρόν διευθυντής της Τουρκικής Κοινωνικής Ασφάλισης, έχει γίνει ένα από τα κύρια πρόσωπα της αντιπολίτευσης στον Ερντογάν. Από το 2008, έχει καταγγείλει πολλές φορές τον τελευταίο, αποκαλύπτοντας υποθέσεις διαφθοράς που αφορούν μέλη του AKP, δηλαδή του προεδρικού κόμματος. Το 2017, ο άνδρας με το παρατσούκλι «Ο Τούρκος Γκάντι» για την ηρεμία του και την ομοιότητά του με τον Ινδό ηγέτη, έκανε επίσης εντύπωση ταξιδεύοντας 450 χιλιόμετρα με τα πόδια, από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη, για να καταγγείλει «τον αυταρχισμό της εξουσίας». Το 2019, ήταν επίσης το κόμμα του που κατάφερε να κερδίσει πολλές μεγάλες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της Κωνσταντινούπολης, μετά από πάνω από 20 χρόνια κατεχόμενης από το AKP.

Παρά την ευτυχή κατάληξη του εγχειρήματος, πολλοί μέσα στον εν λόγω συνασπισμό τον επικρίνουν για την έλλειψη χαρισματικότητάς του και θα προτιμούσαν την υποψηφιότητα του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης ή της Άγκυρας, οι οποίοι βρίσκονται σε καλύτερη θέση από αυτόν στις δημοσκοπήσεις. «Αλλά αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη χαρισματικότητας θα μπορούσε τελικά να αποδειχθεί πλεονέκτημα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας», δήλωσε ο Didier Billion. «Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου απολαμβάνει μιας εικόνας εντελώς αντίθετης από αυτήν του Ερντογάν, που θεωρείται αυταρχικός και πολεμοχαρής. Δεδομένου ότι μέρος των Τούρκων προτιμά την ηρεμία».

Οι Κούρδοι, ρυθμιστές των εκλογών

Ο ορισμός του Kemal Kiliçdaroglu ως επικεφαλής θα μπορούσε να έχει κι ένα άλλο πλεονέκτημα : να προσελκύσει την ψήφο των Κούρδων στο «Τραπέζι των έξι». Προερχόμενος από οικογένεια επτά παιδιών από την Ανατολία, ο εν λόγω  υποψήφιος προέρχεται πράγματι από την περιοχή του Ντερσίμ, με κουρδική πλειοψηφία πληθυσμού, και είναι μέλος της μειονότητας των Αλεβιτών, δηλαδή ενός ετερόδοξου χώρου του Ισλάμ. Από μόνος του, θα μπορούσε επομένως να πείσει την εθνικιστική πτέρυγα της συμμαχίας, ότι θα κρατήσει τους ψηφοφόρους του από τα αριστερά και θα κερδίσει την ψήφο του φιλοκουρδικού κόμματος (περίπου το 10% των ψηφοφόρων), του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP). Όπως μεταδίδουν οι Έλληνες ανταποκριτές από την Τουρκία, οι πολυάριθμοί Κούρδοι εμφανίζονται ως οι αφανείς υποστηρικτές του, αφού μάλλον δεν θα κατεβάσουν υποψήφιο πρόεδρο δικό τους.

Πράγματι πρόσφατα, ο συμπρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, Mithat Sancar, άφησε να εννοηθεί ότι το κόμμα του ενδέχεται να μην παρουσιάσει υποψήφιο και κάλεσε για υποστήριξη στον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. «Η συμμαχία θα μπορούσε έτσι να κερδίσει τις εκλογές από τον πρώτο γύρο», σημειώνει ο ειδικός. «Αλλά αυτή η προσφορά εξαρτάται σίγουρα από τις εγγυήσεις που θα δοθούν στους Κούρδους σε περίπτωση νίκης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δούμε, τις επόμενες ημέρες, τι θα τους προσφέρει ο Kemal Kiliçdaroglu».

Ο Ερντογάν αποδυναμωμένος μεν «αλλά ακόμα ισχυρός»

Αντιμέτωπος με το «Τραπέζι των έξι», ο  Ερντογάν εμφανίζεται «πιο αποδυναμωμένος από ποτέ», αλλά «εξακολουθεί να απολαμβάνει μια πολύ συμπαγή εκλογική βάση», αναλύει ο Aurélien Denizeau. «Σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις, εξακολουθεί να πιστώνεται με το 40% των ψήφων. Αυτό είναι αρκετό για να κερδίσει τις εκλογές; ‘Η το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ αμφίρροπο» ; Μήπως κάνει και νοθεία κυρίως στις σεισμόπληκτες περιοχές, όπως αναρωτήθηκε πρόσφατα στον ΣΚΑΙ Τούρκος δημοσκόπος ;

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Ερντογάν μπορεί επίσης να υπολογίζει σε έναν Τύπο που είναι σχεδόν αποκλειστικά δικός του για να προσπαθήσει να συσπειρώσει το εκλογικό του σώμα. «Ταυτόχρονα, σίγουρα θα προσπαθήσει να παίξει με τις υφιστάμενες κραυγαλέες διαφορές της αντιπολίτευσης για να την απαξιώσει», προβλέπει ο ειδικός.

«Διότι ναι μεν ο απερχόμενος πρόεδρος αποδυναμώθηκε από την πολυκαιρία στην εξουσία, από την οικονομική κρίση και την βροχή επικρίσεων για τη διαχείριση των σεισμών της 6ης Φεβρουαρίου, η αντιπολίτευση όμως θα παλέψει να αποφύγει την κακοφωνία της πολυφωνίας της. «Ο κοινός τους παρονομαστής είναι να θέσουν ένα τέλος στον Ερντογάν, να βάλουν τέλος σε ένα προεδρικό καθεστώς και για να επιστρέψουν έτσι σε ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς», υπενθυμίζει ο Ντιντιέ Μπιλιόν. «Όσον αφορά τα οικονομικά ή κοινωνικά ζητήματα, τα ανέβαλαν για μετά τις εκλογές, διαβεβαιώνοντας ότι θα υπάρξουν «συμβιβασμοί».

Ποιον θα ήθελαν λοιπόν οι αναγνώστες να εκλεγεί ;

Τον μειλίχιο και δυτικόφιλο Κιλιντζάρογλου, αλλά λάτρη του εισβολέα Ετσεβίτ ;

‘Η τον «σκύλο που γαβγίζει» Ερντογάν ;

Προσωπικά προτιμώ τον δεύτερο. Διότι η πόντια γιαγιά μου με έμαθε την ρήση : «σκύλος που γαβγίζει μην τον φοβάσαι» (ο σκύλον ντο ιλάζ μη φογάσα τον, ποντιακιστί).

Αρκεί βέβαια να πάρουμε το πάνω χέρι, στην οικονομία, τους ψηφιακούς εξοπλισμούς και την άρτια εκπαίδευση των ενόπλων μας δυνάμεων.

24/3/2023

https://www.anixneuseis.gr/

 

3.
Ήρεμα νερά στο Αιγαίο,
φουρτούνες με τουρκικές ΝΟΤΑΜ και NAVTEX

Του Νίκου Μελέτη

Την ώρα που η παράνομη δραστηριότητα της Τουρκικής Αεροπορίας παραμένει μηδενική και μετά τους σεισμούς επιχειρείται να αποκτήσει διάρκεια και βάθος αυτό το κλίμα της «μη έντασης», ο ελληνοτουρκικός «πόλεμος» στην έκδοση ΝΟΤΑΜ’s συνεχίζεται αμείωτος, με την Άγκυρα να συνεχίζει να θέτει μέσω αυτής της διαδικασίας τις γνωστές θέσεις για αποστρατικοποίηση νησιών αλλά και για ελληνικό εναέριο χώρο…6 ν.μ.

Ενώ και στην Κύπρο φαίνεται να κάνει αναγνωριστικά «βήματα» στέλνοντας σκάφος για επιστημονικές έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ βορείως του νησιού που είναι υπό τον παράνομο έλεγχο του ψευδοκράτους.

Σημειώνεται πάντως ότι παρά τη δήλωση της Τουρκίας ότι τα τουρκικά UAV θα συνεχίσουν τις πτήσεις τους χωρίς να κατατίθενται σχέδια πτήσεων και χωρίς να γίνεται σεβαστός ο ελληνικός εναέριος χώρος μεταξύ των 6 και 10 ν.μ. στο Αιγαίο υπάρχει  μηδενική δραστηριότητα και έτσι φαίνεται  ότι η Άγκυρα απλώς επιδιώκει να καταγράφονται οι θέσεις της και να μην παρεξηγείται αυτή η απουσία δραστηριότητας  ως αλλαγή στάσης. 

Η Τουρκία εξέδωσε τη Δευτέρα τρεις ΝΟΤΑΜ (Α1910-Α1906-Α1908) με τις οποίες κατηγορεί την Ελλάδα ότι με τις δεσμεύσεις περιοχών που έκανε για ασκήσεις παραβιάζει το καθεστώς «αποστρατικοποίησης» των νησιών τα οποία κατά παράβαση της διεθνούς πρακτικής αναφέρει τόσο με το διεθνές οσο και με το τουρκικό όνομα τους

Στις 14 Μαρτίου η Αθήνα εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ Α0856/23 κατόπιν αιτήματος της Τουρκίας για πτήσεις τουρκικών UAV εντός του FIR Αθηνών. Η ελληνική ΝΟΤΑΜ ζητούσε από τα τουρκικά UAV να αποκαταστήσουν επαφή με τις αρμόδιες αρχές στο FIR Αθηνών να μην «επηρεάσουν» τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ. και επίσης να καταθέσουν τα σχέδια πτήσης τους.

Νέα Τουρκική ΝΟΤΑΜ (Α1817) στις 15 Μαρτίου κατηγορεί την Ελλάδα ότι παραβιάζει τους κανόνες του ΙCAO, το Διεθνές Δίκαιο και το δικαίωμα ελεύθερης χρήσης του διεθνούς εναέριου χώρου. Επίσης, χαρακτηρίζει «πρωτοφανή την πρακτική της Ελλάδας να καθορίζει εύρος των χωρικών υδάτων στα 6 ν.μ. και του εναέριου χώρου στα 10 ν.μ.»

Η Τουρκία δηλώνει ότι «δεν αποδέχεται τις παράνομες αξιώσεις της Ελλάδας και την κατάχρηση αρμοδιοτήτων της προκειμένου να προωθήσει την αβάσιμη εθνική θέση της». Και η ΝΟΤΑΜ καταλήγει με την προειδοποίηση ότι τα τουρκικά UAV  θα συνεχίσουν τις πτήσεις τους  σεβόμενα τα 6.ν.μ του ελληνικού εναέριου χώρου  και χωρίς  να καταθέτουν  σχέδια πτήσεων.

Με την Αθήνα να απαντά με τη ΝΟΤΑΜ (Α0880/23) που  τονίζεται ότι οι τουρκικοί ισχυρισμοί απορρίπτονται καθώς  δεν έχουν νομική βάση  γίνεται  επίκληση των συμφωνιών  του ICAO και επισημαίνεται ότι  η Ελλάδα ασκεί την κυριαρχία της  βάσει του διεθνούς δικαίου από το 1931  σε περιοχή 10 ν.μ. για λόγους αεροπλοΐας, και ότι η Τουρκία είναι  η μοναδική χώρα η οποία δεν σέβεται τις προβλέψεις της Διάσκεψης του Σικάγου σχετικά με το FIR Αθηνών.

Όμως και πάλι η Τουρκία  με τη ΝΟΤΑΜ (Α1871) στις 17 Μαρτίου δηλώνει ότι οι ελληνικές ΝΟΤΑΜ’s είναι άκυρες και ότι τα τουρκικά UAV θα συνεχίσουν κανονικά τις πτήσεις τους…

Η Τουρκία χθες έκανε ένα ακόμη αναγνωριστικό βήμα  αυτή τη φορά στην Κύπρο, καθώς με τη NAVTEX (0309/23) στέλνει το ερευνητικό σκάφος R/V Bilim-2 για επιστημονικές έρευνες σε περιοχές της Κυπριακής ΑΟΖ  βορείως της Κύπρου. Στην Κύπρο το Κέντρο της Λάρνακας με ΝAVTEX που εξέδωσε  επισημαίνει ότι το σχέδιο ερευνών του R/V BİLİM-2 επικαλύπτει την  ΑΟΖ και την Υφαλοκρηπίδα της Κύπρου και δηλώνει ότι οι ενέργειες της Τουρκίας είναι παράνομες και συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου  και των διαδικασιών για την ασφαλή ναυσιπλοΐα.

23/3/2023

https://www.liberal.gr/amyna-diplomatia/irema-nera-sto-aigaio-foyrtoynes-me-toyrkikes-notam-kai-navtex
 

4.
Τα αμφίσημα μηνύματα των ΗΠΑ
απέναντι στην Τουρκία.

Του Κων/νου Φίλη

 Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν και παραμένουν χωρισμένες σε δύο στρατόπεδα όσον αφορά την στάση έναντι της Τουρκίας. Το ένα στρατόπεδο εκφράζεται από τον αμερικανικό ΥΠΕΞ, Άντονι Μπλίνκεν, και είναι της άποψης ότι η Τουρκία αποτελεί χώρα- κλειδί, την οποία οι ΗΠΑ δεν πρέπει επουδενί να χάσουν, ακόμη και αν δημιουργεί προβλήματα ως σύμμαχος. Είναι η παρωχημένη αντίληψη της σκληρής αμερικανικής γραφειοκρατίας για το ρόλο της Άγκυρας, η οποία παραπέμπει περισσότερα στην ψυχροπολεμική εποχή και παρακάμπτει ακόμη και το γεγονός ότι το τουρκικό καθεστώς συνεργάζεται στενά με τη Ρωσία και το Ιράν.

Την πάγια αυτή θέση η οποία στηρίζει την αναβάθμιση και τη πώληση νέων μαχητικών στην Τουρκία με στόχο τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας εντός της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, επανέλαβε χθες ο Αν.Μπλίνκεν, αν και έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει πως αυτός ο εξοπλισμός δεν θα χρησιμοποιηθεί για τη προώθηση διαφορών εντός της συμμαχίας. Όσοι υποστηρίζουν αυτή την αντίληψη για την Τουρκία, δεν έχουν απάντηση ως προς το γιατί η Τουρκία διαπραγματεύεται για ένα ζήτημα που είναι καίριας σημασίας για το ΝΑΤΟ στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, όπως η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Δηλαδή για ποιο λόγο εργαλειοποιεί ένα τέτοιο θέμα και βάζει δύσκολα στους Αμερικανούς. Ούτε έχουν απάντηση ως προς το πως η στροφή της Τουρκίας προς την Ανατολή μπορεί να αναστραφεί και η χώρα να επιστρέψει στη Δύση.

Στον αντίποδα της σχολής Μπλίνκεν βρίσκεται η άποψη ότι όσο η Δύση επιμένει στην παραπάνω πολιτική συνδιαλλαγής απέναντι στην Τουρκία, τόσο περισσότερο η τελευταία απομακρύνεται από αυτήν. Είναι η άποψη, κυριότερος εκφραστής της οποίας, είναι ο Γερουσιαστής Μπόμπ Μενέντεζ ότι η Τουρκία είναι μια χώρα που κινείται κόντρα στα αμερικανικά συμφέροντα. Δεν σέβεται τους νατοϊκούς εταίρους, όπως η Ελλάδα, λειτουργεί αποσταθεροποιητικά σε περιοχές ειδικού ενδιαφέροντος για τις Ηνωμένες Πολιτείες – ή που θα έπρεπε να είναι ειδικού ενδιαφέροντος, όπως η Ανατολική Μεσόγειος, λόγω του ενεργειακού παράγοντα. Η άποψη αυτή υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια χώρα, η οποία διαφημίζει την αυτονομία των επιλογών της έναντι της Δύσης και αυτό που λέει ο Μενέντεζ είναι ότι πρέπει να βάλουμε ένα φραγμό και ένα πλαίσιο κανόνων στην Τουρκία. Ένα πλαίσιο, το οποίο θα πρέπει να το σεβαστεί. Διαφορετικά, δεν έχει θέση μέσα στο οικοδόμημα που λέγεται ΝΑΤΟ.

Αυτή τη στιγμή η άποψη του Μπλίνκεν είναι η κυρίαρχη, ωστόσο ακριβώς εξαιτίας της συμπεριφοράς της Τουρκίας και του Ερντογάν, η άποψη Μενέντεζ αρχίζει να αποκτά οπαδούς. Το στρατόπεδο του αμερικανού γερουσιαστή δεν είναι ακόμη πλειοψηφικό, όπως εκείνο που εκφράζει ο αμερικανός ΥΠΕΞ.

Συμπερασματικά, οι ΗΠΑ τελούν σε ένα καθεστώς σύγχυσης ως προς το πως πρέπει να χειριστούν την Τουρκία και αυτό. Τις δύο αυτές διαφορετικές προσεγγίσεις δείχνουν και οι αντικρουόμενες θέσεις που εξέφρασαν για τα F16 οι Μπλίνκεν και Μενέντεζ. Δύο στρατόπεδα όμως υπάρχουν στις ΗΠΑ και ως προς το ζήτημα των τουρκικών εκλογών.

Το ένα είναι αυτό που θεωρεί πως μια επανεκλογή του Ερντογάν δεν είναι απαραιτήτως κακή εξέλιξη για τις ΗΠΑ, πολλώ δε μάλλον, αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις τους ότι θα αναγκαστεί να αλλάξει πολιτική, καθώς μετά και το σεισμό, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια παρατεταμένη οικονομική κρίση. Ενώ, οι υποστηρικτές αυτής της άποψης αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα δύστροπο εταίρο, εντούτοις εκτιμούν ότι γνωρίζουν πως να διαπραγματευθούν με τον τούρκο πρόεδρο. Θεωρούν ότι γνωρίζει πως να χειριστεί τη χώρα και ειδικά σε ό,τι αφορά την οικονομία, παρ' ότι ενοχλούνται για τα «Erdoganomics», πιστεύουν ότι η πολιτική αυτή θα μπορούσε να αλλάξει μετά τις εκλογές. Κυρίως οι οπαδοί αυτού του στρατοπέδου θεωρούν ότι ο Ερντογάν είναι σχετικά ελεγχόμενος υπό την έννοια ότι υπάρχουν πολλές ανοικτές υποθέσεις σε βάρος του, όπως αυτή της Halk Bank.

Στο αντίπαλο αμερικανικό στρατόπεδο, συναντά κανείς εκείνους υπέρ της άποψης ότι οι Κεμαλιστές έρχονται με έναν άνεμο αλλαγής, θέλουν να εκδημοκρατίσουν την Τουρκία, να φέρουν τομές στο κράτος Δικαίου, να απελευθερώσουν, ενδεχομένως, τον Οσμάν Καβάλα ή τον συμπρόεδρο του φιλοκουρδικού κόμματος, Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Πιστεύουν ότι η εκλογή του Κιλιντσάρογλου θα ενισχύσει τη διάκριση των εξουσιών, την ελευθερία του Τύπου και γενικά θα ενισχύσει μια σειρά από θεσμούς και αξίες, κυρίαρχες στα δημοκρατικά πολιτεύματα της Δύσης. Τέτοιες κινήσεις εκδημοκρατισμού χωρών, όπως η Τουρκία, αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο βάρος για τις ΗΠΑ, η θέση των οποίων μετά και τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία, είναι «δημοκρατία απέναντι στον αυταρχισμό».

Η Τουρκία έχει «διαβάσει» και αναλύσει τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία καθενός εκ των δύο στρατοπέδων στις ΗΠΑ και επιχειρεί με κάθε διαθέσιμο εργαλείο να εκμεταλλευθεί την παραπάνω σύγχυση, προκειμένου να προωθήσει τις θέσεις της, για όσο καιρό η Ουάσινγκτον θα βρίσκεται σε αυτή την ιδιότυπη «ζάλη».

24/3/2023

https://www.liberal.gr/amyna-diplomatia/ta-amfisima-minymata-ton-ipa-apenanti-stin-toyrkia

 

5.

Παρά τα τουρκικά… γλυκόλογα, «Δεν ξεχνώ»! 

 Του Κώστα  Μαρδά

Η… μειλίχια πρόκληση του Χουλουσί Ακάρ να μοιραστούμε… εξ ημισείας το Αιγαίο, αποτελεί ένα ορόσημο της αλα Τούρκα… λάιτ, μετασεισμικής ρητορικής, γεγονός που αποδεικνύει δυστυχώς, για άλλη μια φορά, το όριο της λεγόμενης «διπλωματίας των λαών».

Μόλις… 34 εικοσιτετράωρα κράτησε η μετασεισμική ύφεση. Η οποία φορτίσθηκε θετικά με την ακαριαία απόφαση Μητσοτάκη για «επίθεση» ανθρωπισμού των σωστικών συνεργείων της Ελλάδας. «Επίθεση» που βρήκε πανεθνική αποδοχή. (Εξαιρουμένων των… στραταρχών της κακότητας στο facebook)

Ναι μεν, ο Τούρκος Πρόεδρος, από τις 6 Φεβρουαρίου που έγινε ο φοβερός σεισμός των 49.000 νεκρών συνανθρώπων μας, απέφυγε να επαναλάβει:

Ότι θα εξαπολύσει πυραύλους Ταϊφούν κατά της Ελλάδας…

Ότι θεωρεί αιτία πολέμου την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων ακόμα και κατά ένα μίλι όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και νοτίως της Κρήτης…

Ότι θα μας… πετάξει στη θάλασσα -όπως το 1922– έτσι και… εκστρατεύσουμε προς Σμύρνη μεριά, βοηθούντων των αμερικανικών Βάσεων (εδώ γελάνε!)…

Ότι τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν κυριαρχία λόγω στρατιωτικοποίησης…

Ότι θα έρθει ξαφνικά ένα βράδυ…

Αλλά:

Φαίνεται πως μέσω του πρωτοπαλίκαρού του στρατηγού υπουργού Άμυνας εγκαινιάζει τη νέα, «ευγενική» πολιτική, κατά των ελληνικών συνόρων.

Ιδού λοιπόν στις 11 Μαρτίου, ο φιλοξενούμενος σε εκπομπή του CNN Turk, με φόντο τις σκηνές των σεισμόπληκτων, Χουλουσί Ακάρ, ερωτηθείς για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το είπε καθαρά:

«Έχουμε εποικοδομητικές συνομιλίες με την Ελλάδα. Τους είπαμε ότι είμαστε υπέρ του διαλόγου. Έγινε ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα και εκφράσαμε τα συλλυπητήρια μας. Ελπίζουμε ότι τα προβλήματα μας θα επιλυθούν. Εκφράζουμε διαρκώς ότι είμαστε υπέρ του δίκαιου διαμοιρασμού του πλούτου στο Αιγαίο»!..

Την ίδια μέρα… κατά σύμπτωση, λέμβος με 31 επιβάτες, ξεκινώντας από τα τουρκικά παράλια έναντι του Φαρμακονησίου, ανετράπη λόγω κακοκαιρίας και ο διακινητής προκάλεσε τον πνιγμό 5 επιβαινόντων, ενώ το ελληνικό λιμενικό σε συνεργασία με το τουρκικό προέβη σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.

Αυτό σήμανε την επάνοδο –έστω και σε χαλαρούς ρυθμούς- της στρατοχωροφυλακής στην πολιτική χρησιμοποίησης των κατατρεγμένων μεταναστών – προσφύγων για παραβίαση των θαλασσίων συνόρων της χώρας μας.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την ερντογανική εφημερίδα Γενί Σαφάκ, το νεότευκτο αεροπλανοφόρο Αναντολού, με δυνατότητα απονήωσης 110 ντρόουνς, διατάχθηκε να αποπλεύσει στο Αιγαίο και στη θάλασσα της Κρήτης. Προηγουμένως, πραγματοποίησε αποβατική άσκηση σε ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά, στα σχέδια –λέει– υπεράσπισης της «Γαλάζιας Πατρίδας», παραπέμποντας προοπτικά σε αποβατική ενέργεια προς… ανακατάληψη «κατεχόμενου» από την Ελλάδα νησιού.

Επιπροσθέτως, στις 14 Μαρτίου, σημειώθηκαν 23 παραβιάσεις από 3 ελικόπτερα, τα οποία αναχαιτίσθηκαν.

Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι μετά τον σεισμό δεν υπήρξε υπερπτήση στο Αιγαίο, διευκολύνοντας και το Κογκρέσο στην παροχή των F16…

Πράγματι, σε σχέση με τις παραβιάσεις του «πολεμικού» Ιανουαρίου, που ήταν 1000, οι παραβιάσεις του σεισμικού Φεβρουαρίου έπεσαν στις 170. Δηλαδή δεν μηδενίστηκαν!

Και μία μόνο παραβίαση, συνιστά αμφισβήτηση των εναερίων συνόρων της Ελλάδας. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται πολιτικοδιπλωματικά. Και όχι με μια αφελή αντίληψη περί δήθεν καλής θέλησης του εχθρού στην προοπτική Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως είχε δηλώσει ο υπουργός Άμυνας.

Η Τουρκία, δια των χειλέων αυτού τούτου του Προέδρου της, έχει αναγορευθεί σε κράτος που ετοιμάζει στρατιωτική επιχείρηση κατά των νησιών μας, αν δεν αποχωρήσει και ο τελευταίος… αστυνομικός. (Για την Πυροσβεστική δεν έχει θέσει –προς στιγμήν– θέμα…)

Παρά τους χαμηλούς τόνους Ακάρ, παρά την… αφωνία Ερντογάν, παρά τη συμφωνία αλληλο-υποστήριξης για την υποψηφιότητα της Ελλάδας στα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και την υποψηφιότητα εισόδου της Τουρκίας στον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (ενώ δεν αναγνωρίζει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας!), τα ελεγχόμενα τουρκικά μίντια συνέχισαν τον χαβά τους. Με πρώτο το κανάλι Haber Turk, που επανήλθαν στο αγαπημένο τους θέμα για την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, αναδεικνύοντας κινδυνολογικά την έγκριση του Κογκρέσου πώλησης στην Ελλάδα 60 αμφίβιων τεθωρακισμένων ύψους 263 εκατομμυρίων δολαρίων.

Όσοι έχουν στο βάθος του μυαλού τους μια συμφωνία τύπου Πρεσπών στο Αιγαίο, ας θυμηθούν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος, συναινούντων και των Κεμαλικών και της Ακσενέρ, έχει περάσει στην εθνική ατζέντα της Τουρκίας μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» κατά των νησιών μας στο Ανατολικό Αιγαίο:

• Έλαβε εξουσιοδότηση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για απόφαση αποστολής στρατευμάτων εκτός Τουρκίας.

• Κατέθεσε επιστολή, θέτοντας θέμα άρσης της ελληνικής κυριαρχίας στον ΟΗΕ.

• Υπαγόρευσε ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας περί αποχώρησης του ελληνικού στρατού από τα νησιά «το συντομότερο δυνατόν».

Όσον αφορά το ενδεχόμενο νίκης του Κεμάλ Κιλιντζάρογλου, ανατρέχοντας στο αρχείο μου, διαβάζω την τοποθέτηση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, στις 7 Δεκεμβρίου 2017:

«Όσο η κυβέρνηση Ερντογάν δεν κάνει τίποτα για την κατάληψη των νησιών από την Ελλάδα, η κατάληψη θα συνεχίζεται!». (Οζτούρκ Γιλμάζ, βουλευτής του κεμαλικού κόμματος, ομιλία στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση).

Θυμίζω, επιπροσθέτως, ότι ο Κιλιντζάρογλου, στον προεκλογικό αγώνα για τις προεδρικές εκλογές του Ιουνίου 2018 δεσμεύτηκε:

«Αν εκλεγόμουν Πρόεδρος, η πρώτη επίσκεψη που θα έκανα, θα ήταν σε ένα από τα κατεχόμενα από την Ελλάδα τουρκικά νησιά…».

Οkey…

Ναι στους χαμηλούς τόνους, ναι σε ένα μορατόριουμ περιορισμού αεροναυτικών ασκήσεων ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος επεισοδίου, ναι ακόμη και σε ένα προσωρινό πάγωμα ερευνητικών δραστηριοτήτων στην Ανατολική Μεσόγειο (μέχρι να έρθουν όλα τα Ραφάλ και οι Μπελαρά), αλλά…

…Αλλά «Δεν ξεχνώ!»   

Αφού, το έργο το έχουμε ξαναδεί…

Η Τουρκία, είτε με Ερντογάν είτε με Κιλιντζάρογλου, μόλις επωφεληθεί από την οικονομική βοήθεια Δύσης και Ανατολής, (που απ’ ότι φαίνεται, δίνεται χωρίς όρους), ανασυγκροτώντας τις σεισμόπληκτες περιοχές, θα ανοίξει την εθνική της ατζέντα κατά των νησιών μας ξεκινώντας από το Άλφα:

    «Αποστρατιωτικοποίηση» .

Από Militaire News - 21/03/2023  

https://www.militaire.gr/para-ta-toyrkika-glykologa-den-xechno-k-mardas/

6.
Διαθέτουμε αρκετά και σύγχρονα πυρομαχικά
για τις ανάγκες ενός σκληρού πολέμου ;

 Του Αλκη Καλλιαντζίδη,
Οικονομολόγου, alkis@kalkis.eu, www.kalkis.eu

Πάντως οι στρατηγικοί μας σύμμαχοι, Γάλλοι, όχι.

Αυτό αποκαλύπτει σχετική διακομματική κοινοβουλευτική έκθεση που έφερε στο φως της δημοσιότητας ο δημοσιογράφος Cédric Pietralunga, στις 18-2-2023, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le Monde, με τίτλο : «Ο γαλλικός στρατός στερείται πυρομαχικών για υψηλή ένταση» (L’armée française manque de munitions pour la haute intensité).

Πράγματι, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Άμυνας της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, που δημοσιεύθηκε την περασμένη Παρασκευή, τα αποθέματα πυρομαχικών φέρονται να βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο και δεν θα επέτρεπαν να διαρκέσουν περισσότερο από μερικές εβδομάδες σε περίπτωση «σκληρής» σύγκρουσης της Γαλλίας με κάποιον εχθρό.

Ακούγοντας δε πριν λίγες μέρες στα ΜΜΕ και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ να παροτρύνει δημόσια τα μέλη του (άρα και την Ελλάδα) να «βάλουν μπρος τις μηχανές για να αυξηθούν τα πεσμένα πυρομαχικά τους» (προφανώς λόγω του πολέμου στην Ουκρανία), μου δημιουργήθηκαν ερωτηματικά αλλά και μια κάποια ανησυχία. Αφού ως πολίτης, όπως και κάθε άλλος Έλληνας, γνωρίζω ότι :

@ η νατοϊκή χώρα μου, συνήψε προσφάτως μια επιμέρους πολυετή αμυντική συμφωνία για τις εν Ελλάδι αμερικανικές βάσεις, κάτι που ευλόγως εξοργίζει τους εξ ανατολών γείτονές μας (αφού όσο νάνε θα είναι δύσκολο να τις χτυπήσουν),

@ η Ελλάδα και η Γαλλία συνήψαν  μια επί τούτου ελληνο-γαλλική συμφωνία αμυντικής συνδρομής σε περίπτωση επιθέσεως από ένα εχθρό.

Και το εύλογο ερώτημά μου είναι : πώς θα μας συνδράμει η Γαλλία, όταν η ίδια διαθέτει πυρομαχικά μόνο για μερικές εβδομάδες, όπως αποκαλύπτουν παρακάτω τα στοιχεία της εν λόγω έκθεσης ; Και καλά η Γαλλία δεν διαθέτει επάρκεια σήμερα. Εμείς διαθέτουμε ;  Οι ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ που με φιλοξενούν, κι έχουν μια πλειάδα αποστράτων αλλά και εν ενεργεία αξιωματικών-συνεργατών, φαντάζομαι ότι θα είναι σε θέση να απαντήσουν για να διασκεδάσουν την ανησυχία μου, σαν αυτήν που εκφράζει και η έκθεση.

Ας γυρίσουμε λοιπόν στα στοιχεία της έκθεσης.

Ο συναγερμός για την μη επάρκεια των πυρομαχικών δεν είναι νέος, αλλά ο πόλεμος

στην Ουκρανία του δίνει βαρύτητα. Σύμφωνα λοιπόν με έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Ενόπλων Δυνάμεων της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023, ο γαλλικός στρατός δεν διαθέτει πλέον αρκετά πυρομαχικά (δηλαδή : οβίδες, πυραύλους, τορπίλες, κ.λπ.) για να υποστηρίξει μια εμπλοκή του υψηλής έντασης. «Η συνολική επιδείνωση των γαλλικών αποθεμάτων πυρομαχικών από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου φαίνεται να έχει καταστεί ανυπόφορη, τόσο ενόψει του τρέχοντος στρατηγικού πλαισίου όσο και των στρατιωτικών φιλοδοξιών της Γαλλίας», γράφουν οι βουλευτές Vincent Bru (του κεντρώου κόμματος MoDem που στηρίζει την κυβέρνηση) και του Julien Rancoule (του κόμματος RN της Λε Πεν), δηλαδή οι δύο συντάκτες της έκθεσης.

Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, τα γαλλικό οπλοστάσιο αποδυναμώθηκε για να ανταποκριθεί στις δημοσιονομικές δεσμεύσεις και τα πυρομαχικά έγιναν «μια μεταβλητή προσαρμογής του προϋπολογισμού», αναφέρουν με λύπη τους οι παραπάνω βουλευτές. Από το 2011, έξι από τις είκοσι αποθήκες πυρομαχικών έχουν κλείσει στην γαλλική επικράτεια. Εάν ταξινομηθεί το ακριβές επίπεδο των αποθεμάτων, αυτά θα ήταν στο χαμηλότερο επίπεδο και δεν θα τους επέτρεπαν να διαρκέσουν πέρα από μερικές εβδομάδες σε περίπτωση «σκληρής» πολεμικής σύγκρουσης. «Είναι να φοβόμαστε ότι κάποιοι από τους αντιπάλους μας είναι ικανοί να μας εξουθενώσουν», είχε ήδη προειδοποιήσει η διεύθυνση στρατιωτικών πληροφοριών, σε άλλη προγενέστερη κοινοβουλευτική έκθεση, σχετικά με την προετοιμασία του στρατού για υψηλή ένταση, που δημοσιεύτηκε πριν από ένα χρόνο.

Εκτός από τη μείωση των δυνατοτήτων δέσμευσης των δυνάμεων, αυτή η μείωση των αποθεμάτων πυρομαχικών έχει σοβαρές συνέπειες στην απόδοση των στρατευμάτων. «Η βολή των σύνθετων πυρομαχικών έχει γίνει σπάνια στην εκπαίδευση», αναφέρουν οι βουλευτές. Ομολογουμένως, οι στρατοί χρησιμοποιούν εκπαιδευτικά πυρομαχικά και προσομοιωτές για να διατηρήσουν τις δυνατότητές τους, αλλά αυτά δεν καθιστούν δυνατή την «αναπαραγωγή της πολυπλοκότητας του περιβάλλοντος». «Ένας πιλότος που δεν έχει εκτοξεύσει ποτέ πύραυλο Meteor στην εκπαίδευση ή ένα πλήρωμα φρεγάτας που δεν έχει εκτοξεύσει ένα Aster 30 υπό βέλτιστες συνθήκες δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει εκπαιδευτεί σωστά», προειδοποιεί η έκθεση. Με άλλα λόγια είναι σαν να τα έχεις για φιγούρα ή για εκφοβισμό, όπως μας έκανε ο Σουλτάνος Ερντογάν με τους Ταϊβούν, μέχρι τους πρόσφατους καταστρεπτικούς σεισμούς !

Πιο εξελιγμένα πυρομαχικά

Πέρα όμως από την έλλειψη πιστώσεων, τα αποθέματα υποφέρουν επίσης από την αυξανόμενη τεχνολογική  πολυπλοκότητα ορισμένων πυρομαχικών, ιδίως των προωθητικών, όπως οι πύραυλοι και οι τορπίλες. Αυτή η πολυπλοκότητα αυξάνει το κόστος των βλημάτων και συνεπώς μειώνει τον όγκο των παραγγελιών τους, ώστε να μην υπερβαίνει ένα περιορισμένο δημοσιονομικό πλαίσιο. «Από το 2003, οι προγραμματικοί στόχοι έχουν μειωθεί κατά 40%, ενώ η απειλή συνέχισε να αυξάνεται με την ισχυρή επιστροφή του διακρατικού ανταγωνισμού, ιδίως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014», επισημαίνει ο Léo Péria–Peigné, ερευνητής στο Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο  2023 και έλαβαν  υπόψη τους οι βουλευτές.

«Πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της ποσότητας και της τεχνολογίας : 

χρειαζόμαστε προηγμένα πυρομαχικά, ιδίως αεροπορικά και ναυτικά, αλλά χρειαζόμαστε και πυρομαχικά στο χαμηλότερο φάσμα», εκτιμά ο κ. Bru, ο οποίος συνιστά ιδιαίτερα την αγορά «πολλών χιλιάδων» «αυτοκτονικών drones», δηλαδή φθηνά όπλα που μπορούν όμως να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές, κάτι που λείπει εντελώς από τη Γαλλία αυτή τη στιγμή, όπως και από την Ελλάδα !

Αν όντος είναι έτσι τα πράγματα, ας κάνουμε τον παραλληλισμό για να δούμε ποιος έχει σήμερα πλεονέκτημα ; Εμείς με τα Rafale, τα υπό εκσυγχρονισμό F 16 σε Viper, τα υπό παραγγελία F 35 και τις υπό κατασκευή BELHARA ή εξαγωγός drones Τουρκία ;

Για να αναπληρωθούν τα οπλοστάσια, οι εν λόγω βουλευτές προτείνουν πολλές λύσεις. Η πρώτη είναι να γίνουν επειγόντως παραγγελίες προς τους κατασκευαστές, ιδιαίτερα για τα σύνθετα πυρομαχικά, δεδομένου ότι οι χρόνοι κατασκευής μπορεί να είναι μεγάλοι, όπως π.χ. : χρειάζονται 10 έως 20 μήνες για να αποκτήσουν οι στρατοί μια οβίδα των 155 mm –αυτές που χρησιμοποιούν τα πυροβόλα Cesar– 36 μήνες για έναν πύραυλο αέρος-αέρος Meteor – ο οποίος  εξοπλίζει το Rafale – και «έως 4 έως 5 χρόνια» για έναν Exocet – δηλαδή την αιχμή του δόρατος των γαλλικών αντι-πλοίων. «Αυτός ο κύκλος παραγωγής υπερβαίνει κατά πολύ τους χρόνους απόκρισης που επιβάλλονται στους στρατούς, σε περίπτωση κρίσης υψηλής έντασης», υπογραμμίζει η έκθεση.

Χαλάρωση των κανονισμών

Για να αυξηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες των εταιρειών εξοπλισμών, οι βουλευτές προτείνουν τη δημιουργία ενός «βιομηχανικού αποθέματος των πυρομαχικών», προκειμένου να ανταποκριθεί γρήγορα στην αύξηση των παραγγελιών και των ποσοστών παραγωγής. Η εκπαίδευση ενός εργάτη πυροτεχνίας απαιτεί χρόνο –δεν υπάρχει καμία εκπαίδευση σε αυτόν τον τομέα– και μόνο ένας στους δέκα υποψήφιους περνά  επιτυχώς τα ψυχολογικά τεστ που είναι απαραίτητα για να εργαστεί σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.

Ομοίως, ζητείται μια χαλάρωση των κανονισμών για τις χημικές ουσίες ή τον χαρακτηρισμό των οπλισμών. Από αυτή την άποψη, οι βουλευτές εκφράζουν τη λύπη τους για την απουσία στη Γαλλία πεδίου κατάλληλου για δοκιμές βολής μεγάλης εμβέλειας, οι οποίες πρέπει να πραγματοποιούνται στη Νότια Αφρική και τη Σουηδία, «κάτι που κινητοποιεί πολύπλοκα και δαπανηρά logistics».

Από το 2017, όντως έχει ξεκινήσει η αύξηση της ισχύος των αποθεμάτων από το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο του νόμου περί στρατιωτικού προγραμματισμού 2019-2025. Αυτό μάλιστα επιταχύνθηκε μετά την εισβολή στην Ουκρανία : ένα κονδύλι 2 δισ. ευρώ προβλέπεται στον προϋπολογισμό για το 2023, προκειμένου να αναπληρωθούν τα οπλοστάσια των στρατών με πυραύλους, οβίδες και άλλες ρουκέτες. Αυτό όμως παραμένει ανεπαρκές, πιστεύουν οι βουλευτές, για τους οποίους «η εξέλιξη του στρατηγικού παραδείγματος απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες».

Εμείς που βρισκόμαστε ;

Κάθε έγκυρη απάντηση, από το «οπλοστάσιο» των ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ, θα είναι αποδεκτή.

Ο γράφων δεν προσπαθεί να ενσπείρει τον πανικό ούτε είναι ψοφοδεής.

Εύλογα ερωτήματα θέτει προς τους ειδικούς για την καλύτερη ασφάλεια της χώρας μας.

22/3/2023

www.anixneuseis.gr