Στα ελληνοτουρκικά ό,τι λάμπει

δεν είναι πάντα χρυσός.

Οι φιλοφρονήσεις και τα γλυκοκοιτάγματα της Τουρκικής ηγεσίας προς την Ελλάδα εναλλασσόμενα με εχθρική ρητορική και επιθετικές ενέργειες δεν είναι κάτι το νέο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Εξάλλου ειδικά με την διακυβέρνηση Ερντογάν υπήρξαν μακρότατες περίοδοι ηπιότητας στις σχέσεις με πολύ θερμές επαφές του Τούρκου ηγέτη με τις ελληνικές ηγεσίες, με την εξαίρεση της περιόδου του Σχεδίου Ανάν, της άφιξης σε ελληνικό έδαφος των οκτώ Τούρκων αξιωματικών μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 και μετά την ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο τον Μάιο του 2022.

Σε ό,τι αφορά μάλιστα τον περιορισμό της εχθρικής παράνομης δραστηριότητας στο Αιγαίο θα πρέπει να σημειωθεί η περίοδος του τέλους του 2020 όταν η Τουρκία μετά την ένταση του Oruc Reis επεδίωκε να καταγραφεί και από την Ε.Ε. και από τους Αμερικανούς «αποκλιμάκωση» στο Αιγαίο και έτσι να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων και να ανοίξει ο δρόμος για την διαμεσολάβηση των Γερμανών.

Τις τελευταίες ημέρες δημιουργείται ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας στα ελληνοτουρκικά το οποίο είναι παραπλανητικό και συγχρόνως είναι και επικίνδυνο.

Χθες οι συγχαρητήριες επιστολές του Τ. Ερντογάν προς τον Κ.Μητσοτάκη και του Μ. Τσαβούσογλου προς τον ομόλογο του Ν. Δένδια για την επέτειο της 25ης Μαρτίου προβλήθηκαν λίγο πολύ ως «προάγγελοι νέας εποχής στα ελληνοτουρκικά» αν και παρά την συμβολική σημασία τους είναι συνήθης διπλωματική πρακτική (και τα προηγούμενα χρόνια αλλά και το 2021 είχε σταλεί αντίστοιχη θερμή επιστολή του Τ. Ερντογάν προς την Αικ. Σακελλαροπούλου).

Να θυμίσουμε επίσης ότι σε παλιότερες ακόμη πιο σκοτεινές εποχές, το 1997 στη δεξίωση της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου είχε παραστεί ο ίδιος ο τότε Τούρκος ΑΓΕΕΘΑ Χικμέτ Χακί Καρανταγί, όπως και τέσσερις πρώην Υπουργοί εξωτερικών της Τουρκίας Μπαϊκάλ, Τσετίν, Σοϊσάλ και Καραγιαλτσίν. Θα πρέπει τουλάχιστον να έχουμε αντίληψη του παρελθόντος πριν αναφερθούμε σε «ισχυρή συμβολική κίνηση»…

Η σημερινή «μη ένταση» επί του πεδίου έχει εξηγηθεί από πολλούς αναλυτές. Ο Τ. Ερντογάν παίζοντας το κεφάλι του κορώνα γράμματα στις εκλογές έχει εκτιμήσει ότι όλες οι δυνάμεις του πρέπει να κατευθυνθούν στην ανοικοδόμηση των περιοχών που καταστράφηκαν από τους σεισμούς και όλοι οι υπάρχοντες πόροι διατίθενται γι αυτόν τον σκοπό.

Επίσης, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει διαθέσει ήδη 1,5 δισ. ευρώ για ενίσχυση της Τουρκίας και ενώ στο πλαίσιο της Ε.Ε. η διάσκεψη των δωρητών δεσμεύθηκε για την διάθεση άλλων 7 δισ. ευρώ θα ήταν αυτοκτονικό για τον ίδιο να επιλέξει την συνέχιση των προκλήσεων εναντίον της Ελλάδας.

Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η παρούσα έλλειψη καυσίμων για πλοία και αεροσκάφη αλλά και η στάθμευση μεγάλου μέρους του Στόλου στην Αλεξανδρέττα για την παροχή στήριξης στους σεισμόπληκτους, δε θα επέλεγε την ένταση των προκλήσεων προς την Ελλάδα.

Συγχρόνως όμως η περίοδος αυτή των «μη προκλήσεων» ανοίγει πραγματικά «πόρτα ευκαιρίας» αλλά για την Τουρκία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την μεγάλη πρόκληση, της προώθησης δηλαδή της συμφωνίας αγοράς νέων και αναβάθμισης των υπαρχόντων F16 από τις ΗΠΑ.

Είδαμε τον Α. Μπλίνκεν ο οποίος με μια ρητορική διαπίστωση, που δεν αποτελεί πάντως προϋπόθεση ,δήλωσε στο Κογκρέσο ότι είναι προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ να δοθούν τα F-16 στην Τουρκία αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εναντίον συμμάχων .Και δεν θα πρέπει να αμφιβάλει κανείς ότι αυτή η περίοδος μηδενικών προκλήσεων στο Αιγαίο θα χρησιμοποιηθεί μαζί με τις δηλώσεις της ελληνικής ηγεσίας για να πιεσθεί και ο γερουσιαστής Ρ. Μενεντεζ και όλα τα μέλη του Κογκρέσου που τον στηρίζουν ώστε να συναινέσει στην έγκριση της Συμφωνίας.

Και όταν ο Υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας και στην συνέντευξη του στο Πρώτο Θέμα και με πολλές άλλες ευκαιρίες εκθειάζει αυτή την μηδενική δραστηριότητα στο Αιγαίο, θεωρεί ότι η Τουρκία τείνει χείρα συνεννόησης και ότι δεν «υπάρχει απειλή πολέμου», αυτά θα χρησιμοποιηθούν ως επιχειρήματα για να διασκεδασθούν οι ανησυχίες του Κογκρέσου αλλά και για να αναπτυχθεί ενός νέου είδους κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας και από την Ε.Ε…

Σε μια κρίσιμη καμπή για την Τουρκία, είναι δεδομένο ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος των εκλογών, θα καταβληθεί μια μεγάλη προσπάθεια με την παροχή «δώρων» να πειστεί ο νέος Τούρκος πρόεδρος να επιστρέψει στο Δυτικό Στρατόπεδο. Και σε αυτή την προσπάθεια δεν θα πρέπει να υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο που είναι η ένταση στα ελληνοτουρκικά και στο κυπριακό. Και αυτό δεν θα αφορά μόνο τα F-16 θα μεταφερθεί και στην Ε.Ε. όπου Βίζα, Τελωνειακή Ένωση, χρηματοδότηση, ενταξιακές διαπραγματεύσεις όλα θα μπουν σε αυτό το καλάθι του υποτιθέμενου δελεασμού της Τουρκίας με το επιχείρημα ότι έτσι διασφαλίζεται το «δέσιμο» με την Δύση αλλά και δίνεται κίνητρο για να διατηρηθεί η περίοδος «μη έντασης» στα ελληνοτουρκικά και γιατί όχι και για επίλυση των ελληνοτουρκικών.

Η απειλή πολέμου δεν εξαφανίζεται επειδή ο Τ. Ερντογάν για δυο μήνες δεν έχει επαναλάβει ότι «θα έρθει μια νύχτα ξαφνικά» ή ότι θα «στείλει τους πυραύλους του στην Αθήνα». Η απειλή πολέμου αποτελεί επίσημη πολιτική της Τουρκίας από την απόφαση της Εθνοσυνέλευσης του 1995 έχει επαναβεβαιωθεί από ολες τις τουρκικές ηγεσίες.

Η περίοδος αυτή της «μη έντασης» προφανώς δεν μπορεί να αγνοηθεί και οφείλει η Αθήνα να επιδιώξει την αποκατάσταση των διαύλων επικοινωνίας που δεν υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα και συγχρόνως να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια προκειμένου να διαπιστώσει ιδίως μετά τις εκλογές εάν υπάρχει έστω και ένα ίχνος αλλαγής πλεύσης της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά.

Προφανώς, η μη ένταση είναι θετικό γεγονός, αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι «μη ένταση» προσπάθησε να αγοράσει ο Κ. Σημίτης το 1997 με τη Συμφωνία της Μαδρίτης αλλά την αγόρασε πολύ ακριβά…

Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να περάσει την πόρτα ευκαιρίας που ανοίγει η Τουρκία. Πού οδηγεί αυτή η πόρτα όμως;

Το ότι θα πας σε «συνεννόηση» χωρίς να είσαι υπό το καθεστώς απειλής θερμού επεισοδίου και επιθετικής ρητορικής δεν σημαίνει ότι έχει αλλάξει το περιεχόμενο του διαλόγου από αυτό που έχει στρώσει στο τραπέζι η Άγκυρα, με το Τουρκολιβυκό, το casus belli, τις γκρίζες ζώνες, τη μη αποδοχή του Δικαίου της Θάλασσας, τη σύνδεση της δήθεν υποχρέωσης αποστρατικοποίησης των νησιών με την ελληνική κυριαρχία.

Θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι, να εξαντλήσουμε το «ζύγισμα» των προθέσεων της Τουρκίας, αλλά να μην στρώσουμε μόνοι μας το χαλί γι' αυτό που πάντοτε επεδίωκε η Τουρκία. Άλλοτε με ένα θερμό επεισόδιο, άλλοτε με τη μη θερμή ένταση πολλών μηνών και την «μη ένταση» από την 6η Φεβρουαρίου.

Να χαλαρώνει λίγο τη θηλιά για να ξεκουράσει το χέρι της και να νομίζουμε ότι πια δεν υπάρχει το σχοινί στον λαιμό, έτοιμο να τραβηχτεί και πάλι…Απλώς η Τουρκία θέλει χωρίς θερμό επεισόδιο και χωρίς κόστος να εγκλωβίσει σε διάλογο επί της ατζέντας που έχει φτιάξει. Και αυτό ας το έχουμε στο μυαλό μας.

Νίκος Μελέτης

26/03/2023

https://www.liberal.gr/amyna-diplomatia/sta-ellinotoyrkika-oti-lampei-den-einai-panta-hrysos

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

1.
Ρήγμα στον άξονα Αθήνας-Λευκωσίας
για τα μάτια της Τουρκίας!

Η “μυστική διπλωματία” Ελλάδος και Τουρκίας έχει, ως γνωστό, φέρει την πρώτη κοινή ανακοίνωση, την πρώτη συμφωνία στην “νέα εποχή” των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Όπως έγινε γνωστό, η κατοχική Τουρκία θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα της Ελλάδας ως μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (για την χρονιά 2025-2026) και η Αθήνα σε αντάλλαγμα θα στηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ).

Σημειώνεται συναφώς πως με την απόφαση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης εκφράζουν διαφωνία και Έλληνες πλοιοκτήτες, οι οποίοι βιώνουν τουρκικές συμπεριφορές, ενώ πρόκειται για κίνηση που δεν έχει λάβει υπόψη την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Λευκωσία, όπως αναφέρουν συναφείς πληροφορίες, ενημερώθηκε για τη συμφωνία αυτή μετά την επίτευξή της.

Είναι σαφές ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να χαιρετίσει ή να ακολουθήσει αυτή τη συμφωνία και μάλιστα παρουσιάζεται πολύ ενοχλημένη. Κι αυτό γιατί στηρίζεται ο υποψήφιος της Τουρκίας, η οποία απαγορεύει τον ελλιμενισμό των υπό κυπριακή σημαία πλοίων σε τουρκικά λιμάνια. Η κατοχική Τουρκία επιμένει σε αυτό, αν και έχει και προενταξιακή υποχρέωση. Επιμένει παρόλο, που παραβιάζει διεθνείς κανόνες. Άλλωστε η Άγκυρα δεν έχει προβεί σε καμία κίνηση, που να δείχνει διαφοροποίηση της στάσης της. Εκτός κι εάν για την Αθήνα δεν έχει σημασία τι συμβαίνει στην Κύπρο.

Η Κυπριακή Δημοκρατία, σε σχέση με τις εκλογές στο ΙΜΟ και συγκεκριμένα για τη θέση του Γενικού Γραμματέα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα στηρίξει την προερχόμενη από την Κένυα υποψήφια. Πρέπει να σημειωθεί ότι το σκηνικό της αλληλοϋποστήριξης στήθηκε την στιγμή κατά την οποίαν η θέση της Ελλάδος στο Συμβούλιο Ασφαλείας θεωρείται “κλειδωμένη”. Εκτιμάται πως θα εξασφαλίσει τη θέση, είτε υποστηριχθεί από την Τουρκία, είτε όχι.

Την ίδια ώρα, η θέση του Γενικού Γραμματέα του ΙΜΟ δεν έχει κλείσει και η Τουρκία αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, καθώς καταγράφονται αντιδράσεις από κράτη για τη συμπεριφορά της. Πρόκειται άλλωστε για μια χώρα που γενικώς δεν εφαρμόζει τους διεθνείς κανόνες.

Η εικόνα στις Βρυξέλλες με τους Δένδια και Τσαβούσογλου να ανακοινώνουν την αλληλοϋποστήριξη, μπορεί να εντάσσεται και σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων. Να κερδίζουν χρόνο ενόψει και των εκλογών στις δυο χώρες. Ωστόσο, για τους Αμερικανούς η απόφαση αυτή είναι μόνο η αρχή της υλοποίησης των σχεδιασμών τους.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

27/3/2023

https://slpress.gr/ethnika/rigma-ston-axona-athinas-leykosias-gia-ta-matia-tis-toyrkias/

2.
Κώστας Φραγκογιάννης: Καλό έδαφος

στις συνομιλίες με την Τουρκία.

Πρόσφορο χαρακτήρισε το έδαφος το οποίο βρήκε στην Άγκυρα, κατά τον 4ο γύρο των επαφών της θετικής ελληνοτουρκικής ατζέντας που είχε την προηγούμενη εβδομάδα με τον Τούρκο ομόλογό του Μπουράκ Ακσαπάρ, ο υφυπουργός Εξωτερικών Κώστας Φραγκογιάννης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή». Αυτό που κρατάει ο υφυπουργός από την επίσκεψή του στην Άγκυρα είναι ο διπλωματικός πολιτισμός και εκφράζει την ελπίδα ότι αυτό το πνεύμα θα συνεχίσει να επικρατεί στις σχέσεις των δύο κρατών.

Επίσης, ο Κ. Φραγκογιάννης τονίζει πως διαπίστωσε με μεγάλη ικανοποίηση πως έχει επιτευχθεί πρόοδος σχεδόν σε όλες τις θεματικές της θετικής ατζέντας και εκτιμά πως η δυναμική που διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια όλων αυτών των τεχνικών συναντήσεων, εκτός του ότι διεύρυνε τον δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών σε νευραλγικούς τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, άνοιξε παράλληλα δρόμους για στενότερη συνεργασία σε πιο στοχευμένες δράσεις, όπως τη συνεργασία των επιχειρηματικών κοινοτήτων των δύο χωρών σε εμπόριο και επενδύσεις σε Ελλάδα, Τουρκία αλλά και σε τρίτες χώρες.

Ειδικότερα, σημειώνει πως έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη μνημονίου κατανόησης μεταξύ Enterprise Greece και του αντίστοιχου τουρκικού φορέα (Türkiye Investment Office), καθώς επίσης και για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μεταξύ Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας και τουρκικού KOSGEB. Και τα δύο αυτά μνημόνια, όπως ανακοίνωσε ο υφυπουργός, θα υπογραφούν στην επόμενη συνάντηση υψηλού επιπέδου. Επιπλέον, επισήμανε ότι πολλές οικονομικές επιτροπές (Τουρισμού, Εμπορίου και Οικονομικής Συνεργασίας, Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας, Μεταφορών) έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες τους.

Παράλληλα, αποτυπώνοντας τη δυναμική των συζητήσεων, επισημαίνει ότι τα θέματα που θα απασχολήσουν τις δύο χώρες στην επόμενη συνάντηση στην Αθήνα (στον 5ο γύρο) περιλαμβάνουν και νέους τομείς ενδιαφέροντος, όπως αγροτικής ανάπτυξης, ενέργειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλισης. Επιπλέον, εκτιμά πως «υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας στον τομέα της δικαστικής αρωγής, όπως διαφάνηκε με την πρόσφατη αποφυλάκιση του Έλληνα κρατούμενου, πατέρα του άτυχου μηχανοδηγού, γεγονός που λειτούργησε καταλυτικά για την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των δύο σχετικών υπουργείων». Άλλα θέματα περαιτέρω ανάπτυξης διμερών σχέσεων, κατά τον υφυπουργό, αφορούν την προστασία του πολίτη, τον αθλητισμό, την ψηφιακή διακυβέρνηση και τη συνεργασία διάφορων ερευνητικών κέντρων (στους τομείς της βιολογίας, της ιατρικής και των περιβαλλοντικών ερευνών).

Εξάλλου, κρίνει σημαντικό ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου εξέφρασε την πρόθεση να ενημερωθεί για την πορεία των συνομιλιών. Κάτι που άλλωστε και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έχει κάνει σε όλες τις φάσεις των συνομιλιών, προσθέτει. Σε αυτό το πλαίσιο, εκφράζει την κοινή διαπίστωση ότι η θετική ατζέντα είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την επίλυση προβλημάτων καθημερινότητας στις σχέσεις των δύο χωρών και παρατηρεί πως παρά το ότι μεσολάβησε η πρόσφατη κρίσιμη περίοδος ανάμεσα στις δύο χώρες, η θετική ατζέντα δεν ακυρώθηκε.

Ειδική αναφορά κάνει ο Κώστας Φραγκογιάννης στην πρόσφατη ανακοίνωση των υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών για την αλληλοϋποστήριξή τους στις ψηφοφορίες για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (η Τουρκία θα στηρίξει την Ελλάδα) και τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (η Ελλάδα θα στηρίξει την Τουρκία), κάνοντας λόγο για επιτυχία μεγάλης σημασίας, ενώ εκφράζει την εκτίμηση ότι αυτό σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος για στενότερη συνεργασία και στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών.

Τέλος, ερωτηθείς πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι εξωστρέφειας κατά τα σχεδόν τέσσερα χρόνια που είναι υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την οικονομική διπλωματία, ο Κώστας Φραγκογιάννης κάνει λόγο για σημαντικά αποτελέσματα στις εξαγωγές, στη διεθνοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων και στην αύξηση των εξαγωγών. Όπως σημειώνει, όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη, αυτά είναι εντυπωσιακά. Επιγραμματικά, αναφέρει «την αύξηση των εξαγωγών κατά 62% σε σχέση με το 2019, παρά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας και των lockdowns που απορρύθμισαν το διεθνές εμπόριο» και επισημαίνει πως «οι άμεσες ξένες επενδύσεις καταρρίπτουν όλα τα ρεκόρ, προσεγγίζοντας τα 7 δισ. το 2022, ενώ για την περίοδο 2019-2022, η αύξηση είναι 39,3%».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.defence-point.gr/news/fragkogiannis-kalo-edafos-stis-synomilies-me-tin-toyrkia

28/03/2023

Αλληλοϋποστήριξη» Ελλάδας-Τουρκίας στον Ο.Η.Ε. – Ποιος κερδίζει;

Η Τουρκία όχι μόνο δεν δέχεται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αλλά έχει και κλειστά τα λιμάνια της για τα πλοία με σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Καλημέρα και καλές αντοχές σε όλους μας, ενόψει Εθνικών εκλογών…

Κρατάω λίγο κόκκινο καυτερό πιπέρι ανάμεσα στον αντίχειρα και τον δείκτη του αριστερού μου χεριού ενώ με τα δάχτυλα το δεξιού συνθέτω στον πληκτρολόγιο το σημερινό μου «πιπεράτο» ερώτημα!..

Τους πρόσφατους εναγκαλισμούς του Έλληνα ΥΠΕΞ κ Δένδια με τον Τούρκο ομόλογό του κ Τσαβούσογλου τους είδαμε σε τηλεοπτικές μεταδόσεις ειδήσεων και τις φιλοφρονήσεις τύπου «αγαπητέ Νίκο, αγαπητέ Μεβλούτ» τις διαβάσαμε σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο…

Κάποιοι ξαφνιαστήκανε, αρκετοί σταυροκοπηθήκανε, και κάποιοι ευχηθήκαμε να είναι μια ουσιαστική αλλαγή στις σχέσεις μας με τη γείτονα που μέχρι προχθές θα μας «ερχόταν μια νύχτα με ή χωρίς φεγγάρι» καθότι οι Πύραυλοι δεν χρειάζονται φως ημέρας για να κάνουν τη δουλειά τους!..

Μετά, δυστυχώς, για τους Λαούς της Τουρκίας (να μη ξεχνάμε της Συρίας), προέκυψαν οι σεισμοί με 50,000 νεκρούς, αμέτρητους τραυματίες και χιλιάδες οικοδομές σε μπάζα…

Πήγε η Ελληνική ΕΜΑΚ και έκανε θαύματα και «ηρέμησαν τα πολεμοχαρή πνεύματα» στη γείτονα. Για πολλούς οι πρόσφατοι εναγκαλισμοί των δυο ΥΠΕΞ, εντάχθηκαν στην «διπλωματία των σεισμών».

Προσωπικά τους αποδίδω, με μπόλικο Αριστοφανικό χιούμορ και με «πιπεράτη» διάθεση, στις διαδικασίες «αλληλοϋποστήριξης» σε Εκλογές του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και συγκεκριμένα:

Οι Τούρκοι θα μας υποστηρίξουν για θέση μη-μόνιμου μέλους στο 15-μελές Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με διετή θητεία 2005-2006 (ήμασταν ξανά το 2004-2005 και 1952-53).

Εμείς, που συνεχίζουμε να είμαστε δύναμη στην Παγκόσμια Ναυτιλία θα στηρίξουμε την Τουρκία να πάρει την θέση του Γραμματέως του ΔΝΟ (Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού) ή Αγγλικά IMO (International Maritime Organization) που εδρεύει στο Λονδίνο, έχει προσωπικό 300 διεθνείς υπαλλήλους, θητεία 4 ετών (ανανεώσιμη για άλλα 4 χρόνια) και ξεκινά την 1η Ιανουαρίου 2024…

Ο ΔΝΟ έχει 174 Κράτη Μέλη και 3 Συνδεδεμένα Μέλη και αποτελείται από τη Συνέλευση, το Συμβούλιο και πέντε κύριες Επιτροπές:

Επιτροπή Ναυτικής Ασφάλειας (MSC),

Επιτροπή Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC),

Νομική Επιτροπή (LEG),

Επιτροπή Τεχνικής Συνεργασίας (TC) και την

Επιτροπή Διευκόλυνσης (FAL)

Το Πανεπιστήμιο Μεταπτυχιακών Ναυτιλιακών Σπουδών που εδρεύει στο Μάλμο της Σουηδίας και πολλές υποεπιτροπές υποστήριξης.

Τα σχετικά με το ΔΝΟ στην ιστοσελίδα του Ελληνικού ΥΠΕΞ.

Πρόκειται, λοιπόν, για έναν κορυφαίο Οργανισμό του Ο.Η.Ε. και η θέση του Γραμματέα, που επιθυμεί διακαώς να αναλάβει η Τουρκία, είναι χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία και με κολοσσιαία συγκριτική διαφορά σημαντικότερη από τη θέση μη=μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας…

Σας θυμίζω εδώ το θέμα των 12 ναυτικών μιλίων και την απειλή της Τουρκίας για casus belli εάν η Ελλάδα το εφαρμόσει…

Η σχετική Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας – UNCLOS - (United Nations Convention on the Law of the Sea) εγκρίθηκε το 1982 θεσπίζοντας κανόνες για όλες τις χρήσεις των ωκεανών και των πόρων τους.

Η Τουρκία δεν την έχει αποδεχθεί και δεν την έχει υπογράψει!.

Και η Ελλάδα θα στηρίξει την Τουρκία να αναλάβει τη Γραμματεία του ΔΝΟ;

Σημειώστε ότι η Ελληνική «υποστήριξη» της Τουρκίας για το ΙΜΟ είναι πλήγμα για την Κύπρο (μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο). Υπενθυμίζω δε ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν δέχεται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αλλά έχει και κλειστά τα λιμάνια της για τα πλοία με σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Κλείνοντας σας ρωτώ να μου πείτε, τελικά ποιος κερδίζε από την «αλληλοϋποστήριξη;»

Εάν μου απαντήσετε, με το χέρι στην καρδιά η Ελλάδα, εγώ θα βάλω το πιπέρι που κρατώ στον αντίχειρα και το δείκτη του αριστερού μου χεριού στη γλώσσα μου!..

Εάν, όμως, μου απαντήσετε, μετά λόγου γνώσεως η ΤΟΥΡΚΙΑ, κάντε μου τη χάρη και πείτε μου που να το βάλω το πιπέρι;

Γιώργος Πιπερόπουλος, Αρθρογράφος
Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας - Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham

https://www.huffingtonpost.gr/entry/alleloeposterixe-elladas-toerkias-ston-oee-poios-kerdizei_gr_64215424e4b0dd51111dffc5

28/03/2023

ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ;
ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου γίνονται προσπάθειες να προβληθεί μια αλλαγή κλίματος στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. “Τρέχει, όμως, κάτι σημαντικότερο”;

Οι δημόσιες σχέσεις αντικατέστησαν, μετά τους σεισμούς, την ένταση που μπορούσε να εξελιχθεί και σε κάποιο είδος επεισοδίου. Το κλίμα άρχισε να αλλάζει σε πολιτικό επίπεδο μετά την επίσκεψη του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν σε Αθήνα και Άγκυρα.

Το τι διημείφθη κατά τις επισκέψεις αυτές μόνο ως εικασία μπορεί να διατυπωθεί. Σίγουρα, όμως, μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα από την συμπεριφορά, τις δηλώσεις και την κινήσεις των δύο χωρών.

Στην τρέχουσα επικαιρότητα είχαμε τις προηγούμενες ημέρες τα ευχετήρια μηνύματα Ερντογάν προς Μητσοτάκη και Τσαβούσογλου προς Δένδια τα οποία στην Αθήνα προβλήθηκαν ως αλλαγή στις σχέσεις των δύο χωρών.

Είναι υπερβολή η εκτίμηση αυτή αλλά κάτι- το τι θα φανεί στο μέλλον- πάει να αλλάξει. Όχι επί της ουσίας αλλά επί δευτερευόντων ζητημάτων τα οποία μπορεί να εκτονώσουν την ένταση.

Σημείο τομής στην πολιτική της γειτονικής χώρας θα είναι οι εκλογές της 14^ης Μαϊου. Μια νίκη της αντιπολίτευσης διακρίνεται από τις δημοσκοπήσεις και τα δημοσιεύματα των τουρκικών ΜΜΕ αλλά οι σοβαρότεροι τούρκοι αναλυτές είναι επιφυλακτικοί. Στο κρίσιμο ερώτημα ποιος θα κερδίσει προβάλλουν ένα μεγαλοπρεπές Χ.

Υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι τις εκλογές που μπορεί να αλλάξει το κλίμα αλλά λογικά, στο σημείο που βρίσκονται σήμερα τα πράγματα, κουρδικός παράγων θα μπορούσε να κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών. Και οι Κούρδοι φαίνεται να κλείνουν προς την αντιπολίτευση.

Πέρα από την ικανοποίηση της Αθήνας για την υποστολή της έντασης θα πρέπει να αναλυθεί η επόμενη ημέρα στην Τουρκία όχι στη βάση εκτιμήσεων, προβλέψεων ή διαισθήσεων αλλά σεναρίων. Είναι μια νέα τάση στην αντιμετώπιση των εξελίξεων που βασίζεται στην λεπτομερή ανάλυση των πιθανών σεναρίων. Και σε ό,τι αφορά τις εκλογές στην Τουρκία, τα σενάρια της μεγάλης εικόνας είναι δύο. Νίκη του Ερντογάν ή νίκη της αντιπολίτευσης. Τι σημαίνει- και πως αντιμετωπίζεται- το ένα σενάριο και τι το άλλο;

Το πιθανότερο, όμως, είναι πως οι δύο πλευρές ακολουθούν μια πολιτική που, μάλλον, υπαγορεύθηκε από το διεθνές δυτικό κέντρο. Μια πολιτική που αποβλέπει στην οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας, την προμήθειά της με F-16 και την ικανοποίηση αιτημάτων της- ως ένα βαθμό που εξυπηρετεί και τον διεθνή παράγοντα- και έχουν σχέση και με τα ενεργειακά. Η ήπια στάση και τα ανοίγματα της Τουρκίας προς την Ελλάδα (και αντιστρόφως) ευνοεί αυτό το σενάριο.

Έτσι, ο κ. Μπλίνκεν θα μπορούσε να παρουσιάσει στο Κογκρέσο και συγκεκριμένα στον κ. Μενέντεζ την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων για να υποχωρήσει ο πρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας στους όρους που θέτει για να συμφωνήσει στην πώληση των F-16 στην Άγκυρα. Με την στάση της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ουσιαστικά, διευκολύνει την τουρκική πολιτική σε βάρος ενός επίμονου υπερασπιστή των ελληνικών δικαιωμάτων στο Κογκρέσο. Ο κ. Μητσοτάκης, εκθέτει τον κ. Μενέντεζ που υπερασπίζεται τις ελληνικές θέσεις.

«Αδειάζει», δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση τους υποστηρικτές των ελληνικών θέσεων.

Τα ίδια έκανε η κυβέρνηση και με την αλληλοϋποστήριξη Αθήνας- Άγκυρας στη συμμετοχή σε διεθνείς θεσμούς. Η Τουρκία θα υποστηρίξει την Ελλάδα ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (μια θέση περισσότερο εικόνας και λιγότερο ουσίας) και η Ελλάδα την Τουρκία για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ). Μια θέση ουσίας.

Η Κύπρος δια του κυβερνητικού εκπροσώπου αρνήθηκε να ακολουθήσει την Ελλάδα στην υποστήριξη της Τουρκίας προβάλλοντας το δικαιολογημένο επιχείρημα ότι δεν μπορεί η Κύπρος να τελεί υπό κατοχή και να ζητά τον τερματισμό του εμπάργκο σε βάρος των πλοίων και των αεροσκαφών της από τη μια, και η Ελλάδα να στηρίζει από την άλλη την κατοχική Τουρκία για να πάρει μια θέση στο Συμβούλιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού του ΟΗΕ.

Προφανώς, για την Αθήνα, που οι διαφωνίες της με τη Λευκωσία είναι συχνές, αυτά είναι λεπτομέρειες. Η σύνταξή της με την βούληση του διεθνούς κέντρου έχει μεγαλύτερη σημασία.

Η πολιτική της Αθήνας στο Κυπριακό συνεχίζει να είναι καταστρεπτική για τα συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης αναμείχθηκε στον προεκλογικό αγώνα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε βάρος του σημερινού προέδρου της Νίκου Χριστοδουλίδη.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Εστίας ο Νίκος Αναστασιάδης, τέως πρόεδρος της Κύπρου, κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη ότι προωθούσε το αίτημα των ΗΠΑ για διακοπή (!) των γεωτρήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της ΑΟΖ, προκειμένου να προχωρήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος!

Ανάλογη καταγγελία είχε κάνει παλαιότερα και ο αποθανών υπουργός εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Ρολάνδης ο οποίος δημοσίως δήλωσε πως ο Γιώργος Παπανδρέου πίεζε την κυπριακή κυβέρνηση να μην συμφωνήσει όσα δικαιούται ως ΑΟΖ με την Αίγυπτο για να μην δυσαρεστηθεί η Τουρκία.

Το κακό, βεβαίως, έχει βαθιές ρίζες. Μπορείτε να τις δείτε κάπου στο 74, αν και ανάγονται παλαιότερα, στη δήλωση που κάνει ο Γλαύκος Κληρίδης στον υπογραφόμενο όταν ως δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 του πήρε συνέντευξη, το 1995.

Η διάσταση μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας είναι υπαρκτή και επικίνδυνη και πρέπει να απασχολήσει την ελληνική πολιτική ηγεσία στη Βουλή αν και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει την ίδια πολιτική με την κυβέρνηση. Να αποκαλυφθούν οι προθέσεις τους και η πολιτική τους στον ελληνικό λαό ενόψει των εκλογών.

Την πολιτική σύγκλισης με την Ελλάδα ακολουθεί και η κυβέρνηση Ερντογάν καθώς αντιμετωπίζει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και εκλογικά αδιέξοδα.

Η τοποθέτηση του κ.Τσαγατάι Ερτσιγιές ως πρέσβη της Τουρκίας στην ελληνική πρωτεύουσα σηματοδοτεί αυτήν την αλλαγή τακτικής. Ο κ. Ερτσιγιές διετέλεσε τα τελευταία χρόνια διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων και Ναυτιλίας στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Εκφραστής της συγκρατημένης πολιτικής και όχι επέκτασης της τουρκικής ΑΟΖ στα όρια της λεγομένης «Γαλάζιας Πατρίδας» δέχθηκε τα πυρά του ναυάρχου ε.α. και «πατέρα» της «Γαλάζιας Πατρίδας» Τζέμ Γκιουρντενίζ επειδή στον λογαριασμό της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα στο Twitter ανήρτησε την ελληνική σημαία την ημέρα της εθνικής επετείου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εθνικιστικής τουρκικής εφημερίδας της αντιπολίτευσης Sozcu ο Γκιουρντενίζ είπε ότι η εν λόγω θέση ήταν “ντροπιαστική”. Δηλώνοντας ότι αρχικά νόμιζε ότι ο λογαριασμός ήταν ψεύτικος και μετά εξεπλάγη όταν είδε τον επίσημο λογαριασμό, ο τούρκος ναύαρχος ε.α. επεσήμανε ότι η ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα δεν γιόρτασε την ημέρα της ανεξαρτησίας της Τουρκίας και τόνισε: Η πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα γιορτάζει την απελευθέρωση της Ελλάδας από την Τουρκική κυριαρχία. Είναι ντροπιαστικό. Καμία αμοιβαιότητα! Η Ελλάδα δεν εκπέμπει μηνύματα στις ειδικές ημέρες της Τουρκίας. Τότε γιατί στέλνει η πρεσβεία μας;»

Είναι ευνόητο ότι και η κυβέρνηση Ερντογάν υφίσταται τις συνέπειες της υποστολής της εθνικιστικής της παράκρουσης αλλά η αλλαγή τακτικής επιβάλλεται από την νέα πραγματικότητα.

Οι σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας θα περάσουν μια περίοδο εκτόνωσης της έντασης. Το πόσο θα κρατήσει αυτή η εκτόνωση και αν δρομολογηθούν και άλλες εξελίξεις θα εξαρτηθεί από το μετεκλογικό τοπίο στην Τουρκία- και στην Ελλάδα- και από την νέα διεθνή ισορροπία που θα προκύψει μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Προς στιγμήν, η ελληνική κυβέρνηση ας φροντίσει να καλύψει το χάσμα με την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι διαιρέσεις, έχει αποδείξει η ελληνική ιστορία, οδηγούν σε καταστροφές.

Παντελής Σαββίδης

https://www.anixneuseis.gr/%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%bf%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%cf%80/

27/3/2023

Με ημερομηνία λήξης η “ανακωχή”
στα ελληνοτουρκικά.

Η ιστορία επιβεβαίωσε περίτρανα ότι είναι απρόβλεπτη και ενίοτε ανατρέπει τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς των ανθρώπων! Οι σεισμοί της 06.02.2023 στην Τουρκία (και τη Συρία) επέφεραν εν δυνάμει σημαντικές αλλαγές στην εσωτερική οικονομική και πολιτική κατάσταση στην γειτονική χώρα και ενδέχεται να προκαλέσουν και μετατοπίσεις και αλλαγές και στα ελληνοτουρκικά, ανάλογα βέβαια με τους χειρισμούς της τουρκικής ηγεσίας και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών που θα διεξαχθούν στην Τουρκία (στις 14.05 ή 18.06), αν δεν αναβληθούν λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε στη χώρα, ή για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας του Ερντογάν.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός έδειξαν πρώτοι την αλληλεγγύη και τον γνωστό ανθρωπισμό μας, προς τους εγκλωβισμένους κατοίκους των περιοχών που επλήγησαν και προς τους εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους (αλλά και προς την τουρκική ηγεσία), παραβλέποντας τις απίστευτες ύβρεις, συκοφαντίες, απειλές, προκλήσεις και έκδηλο επεκτατισμό και διαχωρίζοντας, σοφά, την τραγωδία των απλών Τούρκων πολιτών από την κακότητα, την εχθρότητα και την μοχθηρία της ηγεσίας τους.

Αυτό, καθ’ όλες τις ενδείξεις, εκτιμήθηκε από τον απλό λαό, τόσο στην περιοχή των σεισμών, όσο και, μέσω των ΜΜΕ, συνολικά από την τουρκική κοινή γνώμη. Έτσι, άρχισε να αποδομείται και να καθίσταται μη πειστική η κρατική ανθελληνική προπαγάνδα και οργανωμένη καλλιέργεια εχθρότητας στον τουρκικό λαό για τους Έλληνες γείτονες!

Με ανάλογο τρόπο απαξιώθηκε, σε μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινής γνώμης και η ικανότητα, τεχνοκρατική επάρκεια και ετοιμότητα του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης, να αντιμετωπίσει άμεσα και αποτελεσματικά την καταστροφή, αλλά και αποδείχθηκε η εγκληματική ανεπάρκεια αντισεισμικής προστασίας των κτιρίων της πληγείσας τεράστιας περιοχής, είτε λόγω μη τήρησης υπαρχόντων κανονισμών (αν ήταν επαρκείς) ή χρήσης ακατάλληλων υλικών κατασκευής και μη επίβλεψης ή ελέγχου του κτιριακού αποθέματος έστω εκ των υστέρων!

Πληροφορίες και φήμες που είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλά και οι έλεγχοι στα συντρίμμια των οικοδομών, προδίδουν μεγάλης έκτασης διαφθορά, εγκληματική προχειρότητα και ασφαλώς κερδοσκοπία, από κυκλώματα κατασκευαστών που ίσως έχαιραν κρατικής προστασίας, ανοχής ή υπόθαλψης, και ήταν, ή όφειλαν να είναι, σε γνώση της τουρκικής κυβέρνησης, ίσως και του Τούρκου προέδρου! Σε μία χώρα, όπως η Τουρκία, με βεβαρημένο σεισμικό παρελθόν, με θύματα και καταστροφές (π.χ. 1999), οι ελλείψεις ή οι ανοχές αυτές είναι ασυγχώρητες! Και βέβαια προκαλούν έντονες υπόνοιες για ανάλογη επικινδυνότητα, ελλείψεις και προχειρότητα και σε άλλες περιοχές της Τουρκίας…

Ενισχύεται λοιπόν, ίσως, η παλαιότερη αξιολόγηση κάποιων ότι η Τουρκία είναι “γίγαντας με γυάλινα πόδια”! Και βέβαια, προκύπτει αβίαστα το αμείλικτο ερώτημα γιατί, ιδίως στην 20ετή περίοδο διακυβερνήσεως Ερντογάν, έγιναν τόσες σπατάλες ή μη αναγκαίες δαπάνες, όπως π.χ. το προεδρικό παλάτι των 400 εκατομμυρίων στην Κωνσταντινούπολη, η γιγάντωση στρατιωτικών εξοπλισμών στο Ναυτικό, την Αεροπορία, με αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400, πανάκριβα γεωτρύπανα και ερευνητικά πλοία, πολυδάπανες και μεγαλομανείς εμπλοκές και στρατιωτικές παρουσίες (προφανώς μη νόμιμες ούτε διεθνώς εξουσιοδοτημένες), στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Αρμενία (Ναγκόρνο Καραμπάχ), τη Σομαλία, την Ερυθραία, και βέβαια την Βόρεια Κύπρο (49 χρόνια ήδη).

Προσωρινή η ανακωχή στα ελληνοτουρκικά

Προφανώς, η καλλιέργεια του εθνικισμού, η μεγαλομανία ανάδειξης σε παγκόσμια δύναμη (ως και ανάδειξης σε νέο μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), βολεύουν για τη διατήρηση της εξουσίας του κυβερνητικού συνασπισμού Ερντογάν και Μπαχτσελί! Ταυτόχρονα, ο νεο-Οθωμανισμός (μερική έστω αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) από αναθεωρητισμός-επεκτατισμός (“Εθνικός Όρκος”, “Γαλάζια Πατρίδα”, διεκδίκηση πολλών νησιών του Αιγαίου, προσπάθεια αναγνώρισης των κατεχομένων της βόρειας Κύπρου σε ανεξάρτητο κράτος, ή προσάρτησή τους στην Τουρκία που έφεραν όξυνση στα ελληνοτουρκικά), μαζί με την καταπίεση της κουρδικής εθνικής ταυτότητας και κάθε άλλης πολιτικής, θρησκευτικής και κοινωνικής πολυχρωμίας, επιχειρούν να οικοδομήσουν και να διαιωνίσουν ένα τουρκο-ισλαμικό αυταρχικό μοντέλο εξουσίας, διακυβέρνησης και κοινωνίας, με σαφή ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά!

Οι σεισμοί, όμως, ανέδειξαν τις σοβαρές αδυναμίες αυτού του μοντέλου και πριν από όλα έπληξαν μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινωνίας, που τώρα αναζητεί ευθύνες στο κράτος και αποκαθηλώνει την ηγεσία του!

Στο νέο περιβάλλον και τις ισορροπίες που αναδύονται, οι επιτακτικές οικονομικές προτεραιότητες ανασυγκρότησης από τους σεισμούς, μοιραία και αυτονόητα, δεν θα επιτρέπουν στην τουρκική εξουσία, είτε γίνουν σύντομα οι εκλογές είτε αναβληθούν, και άσχετα με την ηγεσία που θα προκύψει από αυτές, να επιχειρήσει στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς κατά της Ελλάδος ή της Κύπρου, του τύπου “θα έρθουμε μία νύχτα”!

Η ανακωχή στα ελληνοτουρκικά είναι προσωρινή. Η Τουρκία χρειάζεται ένα “διάλειμμα” στην επιθετική εξωστρέφειά της για να επουλώσει τις “πληγές της”. Πόση θα είναι η διάρκεια του “διαλείμματος” δεν μπορεί εύκολα, ούτε σήμερα, να υπολογισθεί… Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία μπορεί να είναι καθοριστικό, όπως και η πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Επίσης, και η εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία…

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

5/3/2023

https://slpress.gr/ethnika/me-imerominia-lixis-i-quot-anakochi-quot-sta-ellinotoyrkika/

6.
Ευτυχώς που η Κύπρος αποφασίζει, γιατί η Ελλάδα…

“Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς… συμπαρίσταται”! Ήταν το μεταπολιτευτικό εφεύρημα για να απεκδύεται το εθνικό κέντρο των μεγάλων ευθυνών του στο Κυπριακό και να αξιοποιούνται διεθνώς οι δύο ψήφοι του Ελληνισμού. Έτσι η Κύπρος απεδεσμεύθη από την πατρωνία των Αθηνών και κατέστη χώρα-μέλος της ΕΕ κατά την τρίτη διεύρυνσή της, αλλά εν συνεχεία απέρριψε με 70% των Ελληνοκυπρίων το άθλιο σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα του αειμνήστου Κυπρίου προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Τότε ούτε κι ο Αμερικανός πρόεδρος ετόλμησε να το αποδοκιμάσει. Αλίμονο, ο Θωμάς Τζέφερσον θα στριφογύριζε στον τάφο του! Τώρα όμως Αθήνα και Λευκωσία ευρίσκονται “στα μαχαίρια”. Ως εδήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυπιώτης, «η Κύπρος δεν δεσμεύεται να ψηφίσει υπέρ της Τουρκίας για την προεδρία στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO)» ως απεφάσισε η ελληνική κυβέρνηση, επ’ ανταλλαγή της υποστηρίξεως της Τουρκίας στην ελληνική υποψηφιότητα για μία θέση μη-μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Δεν ξέρουμε ποία τα οφέλη από την ελληνική μωροφιλοδοξία να καταστεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και από την τράμπα να αναγνωρισθή ο…ναυτικός χαρακτήρας των Τούρκων, που ενώ δεν είχαν δει θάλασσα προ του 12ου αιώνος μ.Χ. χαρακτηρίζουν σήμερα την Ανατολική Μεσόγειο σαν “Γαλάζια Πατρίδα”! Περιμένουμε εξηγήσεις από τον κ. Νίκο Δένδια. Αν ο συνονόματός του Νίκος Χριστοδουλίδης, ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενέδιδε στην σύσταση του κ. Δένδια θα μειοδοτούσε στο Κυπριακό θα νομιμοποιούσε την τουρκική εισβολή και κατοχή από το 1974.

Για να μείνει ζωντανή η ελπίδα

Εάν εψήφιζε υπέρ της τουρκικής υποψηφιότητας στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, η Κύπρος θα ακύρωνε όλη την πολιτική της και η προεδρία Χριστοδουλίδη θα έκανε μία κάκιστη αρχή. Μάθαμε, επίσης, ότι το Κυπριακό είναι «δευτερεύουσα φροντίδα» για τους πολιτικούς της Αθήνας παρά το γεγονός ότι στην Κύπρο ο Ελληνισμός έχασε δια δευτέρα φοράν εθνικό έδαφος, “άγια χώματα”, μετά την Μικρά Ασία.

Η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχασε ακόμη την ελπίδα να ανακτήσει την χαμένη πατρίδα, παρά τις συνομωσίες του ΝΑΤΟ και των εκασταχού φιλότουρκων που σήμερα εμφανίζονται ανυποχώρητοι στο Ουκρανικό, ενώ για λύση του Κυπριακού συζητούν αόκνως την “διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία”! Με τέτοια μασκαραλίκια αρχίζουν οι εκπτώσεις από διακηρυγμένες κόκκινες γραμμές. Πρώτα ξεκινούν από κάτι δευτερεύον, έπειτα με το ανεπαίσθητο και τέλος με μία συνολική υποταγή, όπως έγραψε ο Βρετανός πρώην διπλωμάτης Ουϊλιαμ Μάλινσον ότι επεδίωκε το αγγλικό σχέδιο Ανάν: Διπλή, μόνιμη κατοχή της Κύπρου, τουρκική και αγγλοσαξωνική.

Ορθώς συνεπώς η κυπριακή κυβέρνηση δεν εδεσμεύθη από την απόφαση της ελληνικής. Θα ήταν οξύμωρο να ψηφίσει τον Τούρκο υποψήφιο στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, όταν η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, χώρα-μέλος του ΟΗΕ της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Το οξύμωρο αυτό ούτε ο Χένρυ (Χάνς) Κίσινγκερ θα εφαντάζετο…

Κόλμερ Κωνσταντίνος

28/03/2023

https://slpress.gr/ethnika/eytychos-poy-i-kypros-apofasizei-giati-i-ellada/