GREECE-USA: ''Strategic Partner'', ''Strategic Relationship'' και άλλα φαιδρά...
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην αίτηση προϋπολογισμού Ναυτικού των ΗΠΑ για το 2025, που δημοσιοποιήθηκε στις 11 Μαρτίου, έγινε γνωστή η ανατροπή της προτάσεως αποσύρσεως 4 Πλοίων Παράκτιας Μάχης (LCS) κλάσεως FREEDOM εντός του 2025. Στις 8 Μαρτίου, ο υφπουργός Ναυτικού Έρικ Ρέηβεν είχε εξηγήσει ότι λόγω περιορισμού των αμυντικών δαπανών εξαιτίας του Νόμου Περί Δημοσιονομικής Ευθύνης, αποδίδεται έμφαση στο προσωπικό και τις υφιστάμενες μονάδες του στόλου, εις βάρος των σχεδίων εκσυγχρονισμού. Αυτό έχει ως συνέπεια την καθυστέρηση της χρηματοδοτήσεως προγραμμάτων μελλοντικών οπλικών συστημάτων και την ενδελεχή κατά μόνας επανεξέταση των υφισταμένων πολεμικών πλοίων, ως προς την πρόθεση πρόωρης απενεργοποίησης. Αυτά σημαίνουν ότι τα 4 συγκεκριμένα LCS πιθανότατα θα παραμείνουν μερικά ακόμη έτη σε υπηρεσία, χρονικό διάστημα απροσδιόριστο, που πάντως οδηγεί μάλλον σε ναυάγιο τις βλέψεις του Πολεμικού Ναυτικού ως προς την διαθεσιμότητά τους.
Επιβεβαιώνεται έτσι το περιεχόμενο της Επιστολής Μπλίνκεν, ως προς τις αναφορές σε προγράμματα αμυντικών προμηθειών, όπως εξήγησε ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ, περιγράφουν τί δυνατότητες προσφοράς υπάρχουν από πλευράς ΗΠΑ σύμφωνα με αιτήματα της ελληνικής πλευράς, χωρίς τίποτα όμως να είναι οριστικοποιημένο.
Εξηγήσαμε ότι στις συζητήσεις διαπιστευμένων συντακτών με τους Αρχηγούς Γενικών Επιτελείων στις 27 Ιανουαρίου, διευκρινίστηκε ότι στην περίπτωση των LCS για τα οποία έχει ενδιαφερθεί το Πολεμικό Ναυτικό, δεν έχουν δοθεί ακόμη συγκεκριμένα στοιχεία για να αξιολογήσουν οι Έλληνες επιτελείς ενώ ως προς την αναφορά σε αεροσκάφη εναερίου ανεφοδιασμού καυσίμου KC-135, η Πολεμική Αεροπορία δεν ενδιαφέρεται για τον συγκεκριμένο τύπο. Τέλος, η προσφορά των ΤΟΜΑ M2A2 Bradley, δεν έχει απαντηθεί επισήμως εάν μπορεί να επεκταθεί στους αριθμούς που επιθυμεί το ΓΕΣ.
Συνολικώς λοιπόν για τις προσφορές αμερικανικού μεταχειρισμένου υλικού ως πλεονάζον (EDA) όλα είναι ακόμη ανοικτά για τις κυριότερες εξ αυτών περιπτώσεις.
Επί της ουσίας, δεν μπορεί να μην σχολιαστεί ότι είναι παράδοξη η αποτύπωση της ετοιμότητος ανταποκρίσεως των ΗΠΑ σε ελληνικά αιτήματα μεταχειρισμένου υλικού, ακόμη και μερικών ελικοστρόβιλων κινητήρων, σε μία επίσημη επιστολή μέσω της οποίας, κατά τα λεγόμενα του Έλληνα πρωθυπουργού «αναδεικνύεται και επισφραγίζεται το στρατηγικό βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων».
Εκ των αναγραφομένων προμηθειών υλικού στην επιστολή Μπλίνκεν, στρατηγική διάσταση μπορεί να υποστηριχθεί ότι έχει αυτή της προμήθειας των μαχητικών F-35 και κατ’ επέκταση, η δυνατότητα των ΗΠΑ να προσφέρουν ελκυστική χρηματοδοτική διευκόλυνση. Εν τούτοις, στην μεν περίπτωση των F-35, η ελληνική πλευρά δοκιμάζει την “ειλικρίνεια” της Ουάσιγκτον ως προς την άρση επιφυλάξεων του παρελθόντος για την έγκριση προμήθειας εξελιγμένων αεροπορικών όπλων αιχμής, στην δε υπόθεση της προσφοράς Στρατιωτικής Χρηματοδοτήσεως Αλλοδαπής (FMF) αυτή κρίθηκε ασύμφορη. Έτσι, ακόμη και η αναφορά στην επιστολή της δυνητικής προσφοράς επιπλέον FMF ύψους 200 εκατ. $ ως “ενθάρρυνση” της Αθήνας ώστε να συνεχίσει την υποστήριξη της Ουκρανίας σε μεταχειρισμένο υλικό, δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.
Παρά τα όσα εγράφησαν για κυβερνητική ολιγωρία και εσφαλμένους χειρισμούς ως προς την προσφορά FMF ύψους 2 δισ. $ από τις ΗΠΑ, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έκρινε ότι το επιτόκιο των προσφερομένων FMF είναι πολύ υψηλότερο εν σχέσει με το επιτόκιο δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου και εισηγήθηκε αρνητικώς. Ούτε το στοιχείο της αποπληρωμής των FMF σε μεγάλο βάθος χρόνου, κρίθηκε τόσο κρίσιμης σημασίας.
Επομένως, το όλο «στρατηγικό βάθος» των ελληνοαμερικανικών αμυντικών σχέσεων εστιάζεται σε απευθείας προμήθειες αμερικανικού υλικού, στις οποίες προστέθηκε η προοπτική συνεργασίας σε ένα πρόγραμμα που θα αφορά φρεγάτες κλάσεως CONSTELLATION. Η σχετική συζήτηση που έχει ξεκινήσει, αποτυπώθηκε στο κοινό ανακοινωθέν Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ – Ελλάδας της 9ης Φεβρουαρίου, μαζί με τα προαναφερόμενα προγράμματα της επιστολής Μπλίνκεν αλλά ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει την κατάληξη. Εφόσον η λύση FMF δεν μπορεί να εξυπηρετήσει χρηματοδοτικώς –όπως και στην περίπτωση των F-35– το υπερδιπλάσιου κόστους πρόγραμμα των φρεγατών δεν είναι παρά μόνο μία συζήτηση στην αρχή της.
Κατά την άποψή μας, το “κλειδί” στην όλη ελληνοαμερικανική διαπραγμάτευση δείχνει να είναι το αν η Ουάσιγκτον θα εγκρίνει την πώληση εξελιγμένων όπλων όπως οι πύραυλοι AIM-120D, JASSM και κατ’ επέκταση PrSM για το Πυροβολικό.
Την στιγμή που η Αθήνα συζητάει για απευθείας προμήθειες αμυντικού υλικού από τις ΗΠΑ έναντι ισχνών βιομηχανικών ανταλλαγμάτων, η Τουρκία διαπραγματεύεται για άδειες εξαγωγής τεχνολογιών αιχμής αμερικανικών εταιρειών. Με αυτή την αμερικανική βοήθεια, ενισχύεται ο βαθμός αυτάρκειας σε εξοπλισμούς, αφού με αμερικανικές τεχνολογίες αναπτύσσονται τουρκικά οπλικά συστήματα. Η διαπραγμάτευση Ουάσιγκτον – Αγκύρας για τα F-16V, είδαμε ότι αποκάλυψε την διάσταση τουρκικής απαιτήσεως για αποδέσμευση κινητήρων F110 της General Electric, με σκοπό την υποβοήθηση της αρχικής αναπτύξεως του μαχητικού Kaan.
Από την άλλη, όπως είδαμε, η Αθήνα αναγάγει σε “στρατηγικής” σημασίας την δυνατότητα να σκαλίζει στις αμερικανικές “μάντρες”, μήπως βρει κάποιο αξιόλογο αποσυρμένο υλικό, δοκιμάζει τα όριά της στην απόκτηση όπλων αιχμής που επί σειρά ετών της αρνείται η Ουάσιγκτον, δεν έχει κανέναν σοβαρό σχεδιασμό Αμυντικής Βιομηχανίας και καταδέχεται στο κοινό ανακοινωθέν Στρατηγικού Διαλόγου να αποτυπώνονται έπαινοι για την πολιτική του πρωθυπουργού έναντι των ΛΟΑΤΚΙ!
https://doureios.com/f-35-lcs-ta-hamena-fmf-kai-to-pragmatiko-stratigiko-vathos-me-ipa-stous-exoplismous/16/3/2024
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
AIM-120D (LAUNCH)
1.
ΑΙΜ-120D AMRAAM για την Πολεμική Αεροπορία: Μέχρι πότε να περιμένει την αποδέσμευση;
ΑΙΜ-120D AMRAAM: Κρίσιμη προσθήκη για το οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας που παραμένει ζητούμενο. Όπως πάμε… θέμα χρόνου η αποδέσμευσή του στην Τουρκία – Έχει αποκτηθεί από ελάχιστες χώρες εκτός ΗΠΑ. Συγκεκριμένα μόνο από την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νορβηγία και τη Βρετανία. Στην Τουρκία το όπλο αυτό δεν έχει αποδεσμευθεί. Τουλάχιστον επίσημα. Γιατί στην επίσημη ανακοίνωση της DSCA για την αδειοδότηση αγοράς των F-16V μαζί με πλειάδα συστημάτων και όπλων, υπάρχει η εξής φράση: nine hundred fifty-two (952) Advanced Medium Range Air-to-Air Missiles (AMRAAM) AIM-120C-8 or equivalent missiles…
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Αυτό το “or equivalent missiles” θα μπορούσε να θεωρηθεί “ανοικτό παράθυρο” και για την αδειοδότηση αγοράς του μεγάλης ακτίνας ΑΙΜ-120D. Κλασικό κίνητρο, από τα πολλά που έχει προσφέρει η Ουάσινγκτον στον Ερντογάν για να τον… επαναφέρει. Προς το παρόν η αδειοδότηση στην Τουρκία, αφορά την πώληση 952 πυραύλων AIM-120C-8. Τι αποκλείει να συμβεί για μια ακόμη φορά το ίδιο; Η εμπειρία δεν αφήνει περιθώριο αισιοδοξίας.
Ο εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός αυτών των πυραύλων θα εξοπλίσει τόσο τα 119 συνολικά F-16V (40 νέας κατασκευής μαχητικά και 79 εκσυγχρονισμένα), όσο πιθανότατα και αυτά που θα προκύψουν από το εγχώριο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού OZGUR. Κατά τα άλλα, ο C-8 δεν είναι παρά αναβαθμισμένος C-7 που διαθέτει και η Πολεμική Αεροπορία. Δεν πρόκειται δηλαδή για τον μεγάλης ακτίνας και αυξημένης φονικότητας πύραυλος AIM-120D, για τον οποίο έγινε τόσος λόγος εσφαλμένα. Ο ΑΙΜ-120D που είναι ευθέως συγκρίσιμος από πλευράς ακτίνας με τον ευρωπαϊκό METEOR…
Είναι πύραυλος αέρος – αέρος μεγάλης ακτίνας, δεδομένου ότι σε σχέση με την ήδη αυξημένη ακτίνα των C-5 και C-7, μπορεί να πλήξει στόχους σε αποστάσεις έως και 50% μεγαλύτερες, με ακριβέστερη καθοδήγηση και μεγαλύτερη φονικότητα (Probability of Kill). Η ανάπτυξη του AIM-120D ξεκίνησε το 2006 με την υλοποίηση της φάσης EMD (Engineering & Manufacturing Development), η οποία ολοκληρώθηκε το 2009.
Αξίζει εδώ να επισημανθεί ότι ο C-7 απέκτησε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα (IOC) το 2008, ενώ οι παραδόσεις των πρώτων AIM-120C ξεκίνησαν το 2006. Η έκδοση -C επομένως απέχει χρονικά από τον -D, περισσότερο από μία δεκαετία. Ο -D με τη σειρά του απέκτησε IOC από τη Ναυτική Αεροπορία των ΗΠΑ, εντός του 2015. Η ακτίνα του φυσικά δεν είναι γνωστή αλλά υπερβαίνει τα 100 μίλια (160 χιλιόμετρα) βάσει στοιχείων που έχουν αποδεσμευθεί.
Πέρα από τα ηλεκτρονικά νέας γενιάς που φέρει, προκειμένου μεταξύ άλλων να εξασφαλιστεί και περισσότερος χώρος για στερεό καύσιμο, ο AMRAAM -D είναι εξοπλισμένος με σύστημα ζεύξης δεδομένων αμφίδρομης επικοινωνίας (two way data link), σύστημα καθοδήγησης υψηλότερης ακρίβειας με δέκτη GPS συνδυασμένο με αδρανειακή μονάδα αναφοράς θέσης (IMU) και ενεργό ερευνητή υψηλότερης αντοχής σε ηλεκτρονικά αντίμετρα.
Αναβάθμιση του συνόλου των AIM-120C-3 έως C-7 της Ναυτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, υλοποιήθηκε μέσω του προγράμματος EPIP (Electronic Protection Improvement Program), από τον Σεπτέμβριο του 2019. Ο ΑΙΜ-120D-3 που προήλθε από το κοινό πρόγραμμα αναβάθμισης SIP3 (System Improvement Program 3) της Αεροπορίας και του Ναυτικού των ΗΠΑ, βρίσκεται ήδη σε υπηρεσία ενσωματώνοντας αναβαθμισμένο λογισμικό και 15 νέες πλακέτες (κάρτες) στον ηλεκτρονικό του εξοπλισμό.
O AMRAAM είναι ενταγμένος σε υπηρεσία σε 42 χώρες και μέχρι σήμερα για όλες τις εκδόσεις του έχουν εκτελεστεί 4.900 δοκιμαστικές εκτοξεύσεις. Αν και σε πολλές πηγές αναφέρεται ότι ο C-8 είναι η εξαγωγική έκδοση του AMRAAM -D, ο πυραυλοκινητήρας του C-8 είναι ο ίδιος με αυτόν του C-5 και του C-7. Η φονικότητά του (Pk) παρουσιάζεται αυξημένη καθώς διασφαλίστηκε μέσω των προγραμμάτων F3R (Form, Fit and Function) και SIP3F, στο πλαίσιο των οποίων έγινε αναβάθμιση λογισμικού και καρτών και στους δύο πυραύλους.
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται από επίσημη αμερικανική πηγή.
Εκεί, ξεκάθαρα, αναφέρεται το εξής: “The AIM-120C-8 is a form, fit,
function refresh of the AIM-120C-7 and is the next generation to be
produced. The capabilities of the AIM-120C-7 and C-8 are identical.”
Όπως και ο -D επομένως, ο C-8 παρουσιάζει βελτιωμένες κινηματικές
επιδόσεις στην τερματική φάση της προσέγγισης στο στόχο, χωρίς όμως να έχει την ακτίνα του πρώτου.
19/3/2024
2.
Νέα ατρακτίδια LITENING LA για την Αεροπορία των ΗΠΑ – Τραγική η έλλειψη σε συστήματα αντίστοιχων δυνατοτήτων στην Πολεμική Αεροπορία. Η σχετική είδηση δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και ασχολίαστη με δεδομένη τη μεγάλη επιχειρησιακή βαρύτητα των συστημάτων – ατρακτιδίων στοχοποίησης, επιτήρησης (ATP) στις σύγχρονες αεροπορικές επιχειρήσεις. Η Northrop Grumman λοιπόν ανακοίνωσε στις 13 Φεβρουαρίου την υπογραφή συμβολαίου με την αμερικανική Αεροπορία (USAF) για την παράδοση αριθμού ατρακτιδίων στοχοποίησης – επιτήρησης/αναγνώρισης, νέας γενιάς. Πρόκειται για ατρακτίδια τύπου LITENING LA (Large Aperture). Της νέας έκδοσης του ισραηλινού ατρακτιδίου που κατασκευάζεται κατόπιν αδείας εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια στις ΗΠΑ και εξελίσσεται ανεξάρτητα, τόσο για λογαριασμό των ενόπλων τους δυνάμεων, όσο και για εξαγωγικούς χρήστες.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Το νέο σύστημα εξασφαλίζει στα πληρώματα μαχητικών – και όχι μόνο – τη δυνατότητα εντοπισμού και παθητικού εγκλωβισμού στόχων στον αέρα, το έδαφος και την επιφάνεια της θάλασσας από σημαντικά μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με τις προγενέστερες εκδόσεις του LITENING, λόγω της κατά 50% αυξημένης ευκρίνειας (Resolution) που παρέχει. Υπενθυμίζεται, ότι και το Ναυτικό των ΗΠΑ βρίσκεται στη διαδικασία της αντικατάστασης των ατρακτιδίων στοχοποίησης τύπου AN/ASQ-228 ATFIR από το ΑΝ/AAQ-28 LITENING, μετά την επιλογή του τελευταίου κατόπιν εκτεταμένης αξιολόγησης, από το καλοκαίρι του 2022. Συνολικά, 250 ατρακτίδια LITENING θα αποκτηθούν σε πρώτη φάση για τον εξοπλισμό 25 Μοιρών Super Hornet και Growler.
Η Αεροπορία των ΗΠΑ, η USAF, από την πλευρά της, που είναι και ο μεγαλύτερος χρήστης του συστήματος εντός των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, θα αντικαταστήσει παλιότερες εκδόσεις του συστήματος που αξιοποιεί επιχειρησιακά από το 1999, με το LITENING LA. Η παραγγελία του τελευταίου είναι συνέχεια του αρχικού συμβολαίου που είχε υπογραφεί με τη Northrop Grumman τον Ιούλιο του 2020, προβλέποντας την παράδοση ατρακτιδίων με τη δυνατότητα λήψης έγχρωμων (full color) βίντεο, υψηλής ευκρίνειας, μέσω νέας κάμερας ημέρας (TV sensor) που φέρει το σύστημα και δίχρωμων απεικονίσεων μέσω του αισθητήρα λέιζερ (laser spot search and track).
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία, πέρα από την υψηλής ευκρίνειας έγχρωμη εικόνα βίντεο, το νέο σύστημα παρέχει αναβαθμισμένες λειτουργικές διαμορφώσεις που περιορίζουν το φόρτο εργασίας των πληρωμάτων, αισθητήρες υπερύθρων για την απεικόνιση εικόνων σε όλο το φάσμα κυματομορφών υπέρυθρης ακτινοβολίας (low, mid και long wave IR), νέο λογισμικό με προηγμένους αλγορίθμους επεξεργασίας εικόνας και παραγωγής συμβολογίας και γραφικών, δυνατότητα εστίασης στην προβαλλόμενη εικόνα, μέσω προβολής ξεχωριστών εικονιδίων απεικόνισης των περιοχών ενδιαφέροντος (picture in picture), νέο σύστημα μετάδοσης δεδομένων και εικόνας (data link) και καταγραφής εικόνων και βίντεο, καθώς και νέους αισθητήρες λέιζερ που μπορούν να αξιοποιηθούν για την αναγνώριση στόχων, πλαισιώνοντας τους αισθητήρες IR και καταργώντας τα μειονεκτήματά τους.
Ατρακτίδια στοχοποίησης – Άλλη μία διάσταση του ελληνικού εξοπλιστικού προβλήματος
Τη στιγμή που οι εξελίξεις στην τεχνολογία των ηλεκτροοπτικών (EO/IR) συστημάτων
και επομένως και στις δυνατότητες που παρέχουν στους χρήστες τους,
είναι ραγδαίες, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, η Πολεμική Αεροπορία εξακολουθεί να παραμένει με ελάχιστα ατρακτίδια LANTIRN
πρώτης γενιάς στη διάθεσή της. Πρόκειται για συστήματα που έχουν
κατασκευαστεί προ εικοσιπενταετίας με τους αισθητήρες εκείνης της
εποχής… Η Ελλάδα έχοντας επιλέξει τη σιωπηλή απαξίωση των 32 F-16C/D Block 30 και των 38 Block 50 που διατηρεί σε υπηρεσία η Πολεμική Αεροπορία, μειώνοντας κατά 40%
τη δύναμη του κορμού των μαχητικών της, ταυτόχρονα μέσω της
καθυστέρησης απόκτησης ατρακτιδίων στοχοποίησης (ΑΤP), απαξιώνει
επιχειρησιακά και τα υπό εκσυγχρονισμό στο επίπεδο Viper, F-16C/D Block 52+ και Block 52+ Advanced.
Διότι η επιχειρησιακή αξία των ηλεκτροοπτικών συστημάτων, όχι μόνο για σκοπούς παθητικής (χωρίς εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας) στοχοποίησης αέρος και εδάφους/επιφανείας, αλλά και επιτήρησης-αναγνώρισης από μεγάλες αποστάσεις, είναι τέτοια που δεν νοείται πλέον κανένας επιχειρησιακός σχεδιασμός χωρίς αυτά. Μέχρι και τα ατρακτίδια αναγνώρισης έχουν πρακτικά καταργηθεί, από την εξέλιξη των αισθητήρων των ATP, τα οποία, επιπρόσθετα, ενώ στην αρχική τους μορφή είχαν δυνατότητες στοχοποίησης εδάφους/επιφανείας μόνο, πλέον χρησιμοποιούνται και ως αισθητήρες παθητικού εντοπισμού και εγκλωβισμού και ιπτάμενων στόχων. Υποκαθιστούν δηλαδή και σε λίγο θα οδηγήσουν στην κατάργηση και των IRST ατρακτιδίων!
Παρόλα αυτά η Πολεμική Αεροπορία βρίσκεται ακόμα εκτός των εξελίξεων αυτών. Η Τουρκία από την άλλη πλευρά έχοντας εδώ και πολλά χρόνια εισέλθει, μέσω της ASELSAN, στη διαδικασία της αυτόνομης ανάπτυξης και παραγωγής ατρακτιδίων στοχοποίησης (ASELPOD), πρόσφατα εξασφάλισε από τις ΗΠΑ την αδειοδότηση αγοράς 16 προηγμένων ατρακτιδίων στοχοποίησης AN/AAQ-33 SNIPER,
τα οποία θα προστεθούν στα 30 ATP του ίδιου τύπου που είχαν παραγγελθεί
την προπερασμένη δεκαετία και παραλήφθηκαν το 2011. Η σχετική
ανακοίνωση της DSCA με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου του 2008, ανέφερε ότι μαζί
με τα 30 ατρακτίδια SNIPER, η ΤΗΚ θα παραλάμβανε και 30 ατρακτίδια ναυτιλίας AN/AAQ-13 LANTIRN ER. Τις νέας έκδοσης του LANTIRN δηλαδή, μαζί με εξοπλισμό εκπαίδευσης, υποστήριξης και διακρίβωσης, δυνητικού κόστους 200 εκατομμυρίων δολαρίων.
Με αυτά τα δεδομένα σε ισχύ, μετά την πρόσφατη έγκριση πώλησης του F-16V στην Τουρκία, μαζί με μεγάλο αριθμό συστημάτων και αεροφερόμενων όπλων και με δεδομένη την ανάγκη άμεσου εκσυγχρονισμού των 38 ελληνικών F-16C/D Block 50 στο ίδιο επίπεδο (Viper), αλλά και αυτή της αντικατάστασης του συστήματος αυτοπροστασίας ASPIS II, η Ελλάδα, έστω και με καθυστέρηση έξι ολόκληρων ετών θα πρέπει να καλύψει την απόσταση που την χωρίζει από την Τουρκία σε δύναμη μαχητικών F-16, εξοπλισμού αποστολής και όπλων.
Ο χρόνος μετά τις πρόσφατες εξελίξεις πιέζει ασφυκτικά την Πολεμική Αεροπορία από τη στιγμή που “τρέχει” εις βάρος της. Όχι μόνο από επιχειρησιακής αλλά και από οικονομικής πλευράς.
Τα κόστη έχουν αυξηθεί δραματικά σε σχέση με την περίοδο 2017-2018. Η
απόκτηση μίας Μοίρας F-35A, ακόμη και αν αυτά είναι της έκδοσης Block 4
(FOC-Full Operational Capability), δεν θα συντελέσει στην επίλυση του
προβλήματος της δραματικής συρρίκνωσης που πλέον διαγράφεται καθαρά εν όψει της απόσυρσης 70 F-16 (32 Block 30 και 38 Block 50 εφόσον δεν εκσυγχρονιστούν) και των 20 περίπου γηραιών F-4E AUP που σε λίγους μήνες συμπληρώνουν 50 έτη σε ελληνική υπηρεσία.
17/3/2024
3.
Tο σχόλιο του πρωθυπουργού για την απόκτηση των LCS: «Μας χαρίζουν έναν γάιδαρο και τον κοιτάζουμε στα δόντια».
Με μια λαϊκή ρήση σχολίασε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τη προοπτική απόκτησης των LCS για το Πολεμικό Ναυτικό. Ο πρωθυπουργός τόνισε πως «Μας χαρίζουν έναν γάιδαρο και τον κοιτάζουμε στα δόντια». Τη συζήτηση μεταξύ του πρωθυπουργού και των διαπιστευμένων αμυντικών συντακτών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, παρακολουθούσε και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας ενώ λίγη πιο πίσω, βρίσκονταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης και ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος-Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ.
Στην συνέχεια ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια, επιβιβάστηκαν στο νεοαποκτηθέν Ε/Π ΜΗ-60R και πέταξαν πάνω από τον Ευβοϊκό κόλπο.
Ο γά'ι'δαρος που μας χαρίζουν
σύμφωνα με τον πρωθυπουργό.
Θα εστιάσουμε στο δεύτερο νούμερο της ετήσιας υποστήριξης (26,7 εκατ.) που περιλαμβάνει τα λειτουργικά κόστη για τη συντήρηση των πλοίων. Ακόμη και εάν δεχθούμε πως το ΠΝ θα μειώσει αισθητά τους πλόες των πλοίων (με σαφή αντίκτυπο στη μαχητική ικανότητα των πλοίων και των πληρωμάτων τους καθότι δεν θα εκπαιδεύονται σε χρόνους ανάλογους με εκείνους μιας άλλης σχεδίασης φρεγάτας ή άλλου πλοίου του ΠΝ) το κόστος παραμένει υψηλό συγκριτικά με μια φρεγάτα της οποίας το ετήσιο λειτουργικό κόστος δεν ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Συνεπώς, το ερώτημα είναι το εξής: Θέλουμε πλοία για να επιχειρούν και να ταξιδεύουν ή πλοία για να είναι δεμένα στους ναυστάθμους προκειμένου να μην έχουν υψηλό κόστος συντήρησης;
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν το βλέμμα του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ καθώς και του Αρχηγού ΓΕΝ…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
''Σκληρές αποκαλύψεις ΥΕΘΑ Νίκου Δένδια για την επάνδρωση Μονάδων του Στρατού Ξηράς που πρέπει να προβληματίσουν.''' - Γ. Νικήτας:
Παραβλέπουμε το γεγονός πως πρόκειται για στοιχεία επάνδρωσης – στελέχωσης, με τη διαβάθμιση ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΑ τα οποία δημοσιοποιήθηκαν από τα πλέον επίσημα χείλη του ΥΕΘΑ και φυσικά φανερώνουν τη γύμνια μας από πλευράς επάνδρωσης. Γύμνια για την οποία υπάρχουν διαχρονικές και διακομματικές ευθύνες όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων, δεδομένων των απανωτών μειώσεων θητείας και της εγκατάλειψης της εφεδρείας.
Θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημήτριου Χούπη καθώς και του Αρχηγού ΓΕΣ Ανιστράτηγου Γεώργιου Κωστίδη, επί του θέματος δεδομένων των στοιχείων που επισήμως δημοσιεύτηκαν και αναφέρθηκαν από τον ΥΕΘΑ. Γιατί πολύ απλά η επάνδρωση της τάξης του 20% – 30% χαρακτηρίζεται με δυο λέξεις: ΓΥΜΝΙΑ και ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό για να αντιμετωπίζεται ως ένα κακόγουστο αστείο. Θέμα για το οποίο υπάρχουν ΕΥΘΥΝΕΣ αν και η λέξη ΕΥΘΥΝΕΣ είναι άγνωστη για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Την ίδια στιγμή αντί για τη ποσοτική και ποιοτική βελτίωση της θητείας και της αξιοποίησης της εφεδρείας, διαφημίζεται το «φινλανδικό μοντέλο»… Ως εκ τούτων, αντί να δημοσιοποιούμε τέτοια στοιχεία που δείχνουν τη γύμνια μας, θα έπρεπε ήδη να είχαν ληφθεί αποφάσεις για την αύξηση της θητείας κατ’ ελάχιστον στους 14 μήνες, τη ποιοτική βελτίωση της θητείας και την ανάταξη και αξιοποίηση της εφεδρείας. (...) ''
'' Στο απόλυτο τζάμπα οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα.'' - Γ. Τσιτσιλιάνος
''Είδαν οι Αμερικανοί ότι οι βάσεις εδώ είναι τζάμπα και ζητάνε κι άλλες.'' - Σ. Λυγερός
