IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι απλουστεύσεις κατά κανόνα βγάζουν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Και ήρθε η κρίση να ζητήσει επαναπροσδιορισμό. Ένα εξ αυτών και η αξία της ιεραρχίας. Όχι όπως την ξέραμε. Όχι όπως την εφαρμόζαμε. Καλούμαστε, να γίνουμε δίκαιοι μέσα στη φτώχεια μας, ώστε να την ξεπεράσουμε. Άλλωστε, είναι καλό να παραδεχόμαστε τους καλύτερους. Πρώτα για εμάς…   Είναι φαίνεται συνέπεια του γεγονότος ότι η κρίση χτύπησε κατακέφαλα τη χώρα μας, ότι όλοι πλέον ασχολούνται με το τι υπάρχει μέσα στο κεφάλι τους. Φταίει η νοοτροπία μας, λένε, το κεφάλι μας που δεν αλλάζει. Τι κρύβεται, αλήθεια, εκεί μέσα; Τι φωλιάζει κάτω απ’ το συλλογικό μας καύκαλο και γεννάει τόσα παθήματα; Προσποιούμαστε ότι το αγνοούμε. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν το μυστικό, όλοι ξέρουν πώς δουλεύει το μυαλό τους: τους αρέσει απλώς να «κάνουν το δικό τους». Αυτό είναι που δεν θέλουμε να ομολογήσουμε και τάχα απορούμε γιατί η πυξίδα να μας πηγαίνει μια από δω και μια από κει. Ασφαλώς, δίνει και το παλαντζάρισμ

Το ζήτημα της ελληνικής ταυτότητας είναι ανοιχτό και δεν παύει να απασχολεί την επικαιρότητα . Η ταυτότητα βασίζεται στη διαφορά, είναι μία διαδικασία που στηρίζεται στην ετερότητα και τον πολιτισμικό διάλογο. Η πλειοψηφία των σύγχρονων μελετητών υποστηρίζει ότι η προσπάθεια δημιουργίας μιας νεοελληνικής ταυτότητας ξεκινά τον 18 ο  αιώνα, ως αποτέλεσμα του λεγόμενου « νεοελληνικού διαφωτισμού ». Πρόσφατα, διάβασα σε κείμενο λόγιου συναδέλφου ότι στο παρελθόν είχαμε γίνει Ρωμαίοι (Ρωμιοί), ξεχνώντας την ιδιότητά μας ως Ελλήνων, οπότε ας είναι καλά ο αγράμματος Κολοκοτρώνης, που μας το θύμισε.  Θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι η συζήτηση περί ελληνικής ταυτότητας και ελληνικότητας ξεκινά τουλάχιστον από τον 15 ο  αιώνα, από τους υστεροβυζαντινούς λογίους .  Οι πλέον σημαίνοντες εξ αυτών προτίμησαν να αυτοπροσδιορίζονται ως  Έλληνες , αντί της επίσημης ονομασίας  Ρωμαίος  και της κοινής ονομασίας  Γραικός . Είναι κοινός τόπος στους περισσότερους ερευνητές ότι οι υπήκοοι της ανατολική

Ποιος μελετά την Ελλάδα, την ιστορία, τη γλώσσα, τις ιδέες που ακτινοβόλησε; Όχι με αποφθέγματα «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες» ή με ληθαργικά λογύδρια σε παρελάσεις. Όχι με αρχαία κράνη στις ποδοσφαιρικές κερκίδες ή με «τηλεφωνήστε 5 τόμοι 30 ευρώ». Ούτε με κινηματογραφικές υπερπαραγωγές με μπρατσαρά Θεμιστοκλή και σέξυ Αρτεμισία.  Ποιος περισώζει, διαδίδει, αναδεικνύει με επιστημονική ακεραιότητα και αυθεντική σπουδή τον ελληνικό πολιτισμό;   Αναζήτησα τα 50 βιβλία θεματολογίας ελληνικού πολιτισμού (εξαιρώντας λεξικά και γραμματικές) με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως (πίνακας). Για όσους ενδιαφέρονται να τα διαβάσουν, αρκετά είναι διαθέσιμα δωρεάν στο Internet Archive, μη κερδοσκοπική διαδικτυακή βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει περίπου 11,5 εκατομμύρια βιβλία και κείμενα ( www.archive.org ). Εκτενή αποσπάσματα των άλλων μπορούν να διαβαστούν στο  books.google.com .   44 βιβλία γράφτηκαν αρχικά στα αγγλικά, 3 στα γαλλικά, 3 στα γερμανικά. Αρκετά μεταφράστηκ

Οι  Έλληνες  ήταν γνωστοί με πολλά διαφορετικά ονόματα στην ιστορία. Οι πολεμιστές που έπεσαν στις  Θερμοπύλες  έπεσαν ως Έλληνες, ενώ αιώνες αργότερα όταν κήρυττε ο  Ιησούς  οποιοδήποτε πρόσωπο μη-εβραϊκής πίστης αποκαλείτο Έλληνας. Επί αυτοκράτορα  Μεγάλου Κωνσταντίνου  ήταν γνωστοί ως  Ρωμαίοι , και πάντα οι γείτονές τους στη Δύση θα τους έλεγαν  Γραικούς , ενώ στην Ανατολή Αλ Ρουμ  ( Ρωμαίοι ). Η αρχή κάθε ιστορικής εποχής συνοδευόταν από νέο όνομα, είτε απολύτως καινούριο, είτε παλαιό και ξεχασμένο, όνομα από την παράδοση ή δανεισμένο από τους ξένους. Κάθε ένα από αυτά ήταν σημαντικό στην εποχή του και όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με αλλαγές, και πιθανότατα γι` αυτό οι  Έλληνες  είναι πολυώνυμος λαός. Στην  Ιλιάδα  του  Ομήρου , οι ελληνικές συμμαχικές δυνάμεις περιγράφονται με τρία διαφορετικά ονόματα: Αργείοι, Δαναοί και Αχαιοί, και όλα με την ίδια έννοια. Από τα παραπάνω ο πρώτος τύπος χρησιμοποιείται 170 τουλάχιστον φορές, ο δεύτερος 148 και ο τρίτος 598 φορές. Οι