IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Photo:   Jan Saudek   Σε αυτές τις εκλογές,  και σε όλες τις εκλογές  από εδώ και εμπρός, το διακύβευμα δεν είναι πια η δραχμή ή το ευρώ, ούτε ένα μόνο διεθνές ελληνικό πρόβλημα (όπως π.χ. το ανακινηθέν κυπριακό). Είναι, πρώτα από όλα, η αλλαγή νοοτροπίας στο πώς θα αρχίσουμε να λύνουμε τα τεράστια, ολοφάνερα πια προβλήματα και να σχεδιάζουμε το μέλλον, και όχι η έμφαση στο Χ ή στο Υ μεμονωμένο ζήτημα. Για το βήμα αυτό, η ελληνική κοινωνία είναι προετοιμασμένη, με τον σκληρό τρόπο είναι αλήθεια, μέσα από την  κατάρρευση των πάντων και την μαζική απώλεια πολλών ικανών νέων έξω από τη χώρα. Όπως είναι παγκοίνως γνωστό διεθνώς, βασικό στοιχείο των καλών λύσεων, δεν είναι μόνο το «πόσο πολύ προσπάθησες» αλλά κυρίως «το πόσο οργανωμένα και στοχευμένα αποφάσισες να προσπαθήσεις». Η οργάνωση της εργασίας, είναι πολύ πιο δύσκολο γεγονός από την ίδια την εργασία: Για αυτό, η καινοτομία και η φαντασία, οι οποίες προκαλούν ρήξεις στην επιστήμη, στην παιδεία, στην παραγωγή ή στην τ

   Έχει ακουστεί πολλές φορές ότι η λιτότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Έχει επίσης ειπωθεί ότι μέτρα που προκαλούν ύφεση οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο με αρνητική επίδραση για την οικονομία. Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή ύφεση από το 2009, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το οικονομικό πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις θα βελτίωναν τους οικονομικούς δείκτες. Αντιθέτως, μετά από 6 χρόνια είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τα αποτελέσματα να είναι τραγικά.   Το ¼ των Ελλήνων είναι άνεργοι. Οι νέοι, που παρεμπιπτόντως δεν συμμετείχαν στις καταστροφικές επιλογές των πολιτικών, βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό το πώς είναι να αισθάνεσαι μη παραγωγικός. Η ανεργία στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ των 20 έως 24 ετών αγγίζει το 51%. Το 40% των αποφοίτων των τεχνολογικών και πανεπιστημιακών σχολών έχοντας βασική εργασιακή εμπειρία βρίσκεται δίχως εργασία. Αποκαρδιωτικά είναι και τα ευρήματα της μακροχρόνιας ανεργίας, η οποία κατά την περίοδο 2007 έως 2014 αυξήθηκε κατά 375% (Rodgers &a

Τούρκοι ακτοπλόοι εκτοπίζουν σταδιακά  τους Έλληνες επιχειρηματίες του κλάδου στο Ανατολικό Αιγαίο επωφελούμενοι από τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του ρυθμιστικού τους πλαισίου, μια έντονα αμφιλεγόμενη διακρατική συμφωνία που υπέγραψε ως υπουργός Εξωτερικών ο Γιώργος Α. Παπανδρέου και την αυξημένη ροη τουριστών από τα παράλια της Μικράς Ασίας προς τη νησιωτική Ελλάδα. Πρόκειται για μια αγορά που εκτιμάται πως προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο επιβάτες ετησίως όταν από τον Πειραιά η ακτοπλοΐα προς το Αιγαίο και την Κρήτη μεταφέρει περί τους 6 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Η σταδιακή μεγέθυνσή τους στις γραμμές διασύνδεσης του Ανατολικού Αιγαίου και ειδικότερα των Δωδεκανήσων αλλά και της Σάμου και της Μυτιλήνης με την Τουρκία είναι εμφανής σε όσους κινούνται σε αυτά τα νησιά. Όμως τα πλάνα τους δεν σταματούν εκεί. Στρατηγικός στόχος των Τούρκων ακτοπλόων είναι, σύμφωνα με επιχειρηματίες του κλάδου στο Ανατολικό Αιγαίο, η σύναψη κοινοπραξιών με μικρότερες ίσως ελληνικές ετα

Οι Ελληνες ελέγχουν πάνω από 4.000 πλοία, 700 οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις Στα επίπεδα των 106 δισ. δολαρίων, παραμένοντας στην πρώτη θέση παγκοσμίως, εκτιμάται σήμερα η αξία του ελληνόκτητου ποντοπόρου στόλου παρουσιάζοντας αύξηση 4,5% σε σχέση με το τέλος του 2014. Ακολουθούν η Ιαπωνία (89 δισ. δολάρια), η Κίνα (71 δισ. δολάρια), η Γερμανία (50 δισ. δολάρια), η Σιγκαπούρη (38 δισ. δολάρια) και οι ΗΠΑ (34,5 δισ. δολάρια), που αύξησαν όμως εφέτος την αξία του στόλου τους κατά 48%. Νορβηγία, Κορέα, Βρετανία και Δανία συμπληρώνουν τη δεκάδα των χωρών με τους μεγαλύτερους στόλους στην ποντοπόρο ναυτιλία παγκοσμίως. Σύμφωνα με τη Vessels Value, που ειδικεύεται στις αποτιμήσεις της ποντοπόρου ναυτιλίας, οι 10 αυτοί στόλοι καταλαμβάνουν το 71,7% της αξίας του παγκόσμιου στόλου, με την Ελλάδα να διαθέτει το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς με 15,5%. Η μεγάλη δύναμη του ελληνόκτητου στόλου εντοπίζεται στα δεξαμενόπλοια, με τη συνολική αξία τους να φθάνει στα 41,7 δισ. δολάρια, και σ