IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη  Εάν κάποια συζήτηση διεξάγεται στους κόλπους της ευρωπαϊκής Αριστεράς, σίγουρα δεν είναι για την έξοδο από το ευρώ και εθνικές λύσεις στα ευρωπαϊκά προβλήματα, αλλά κυρίως για τη σταθεροποίηση του κοινού νομίσματος έναντι εθνικιστικών απειλών. Στη Γαλλία και στη Γερμανία αναγνωρίζεται ότι η σταθερότητα της Ευρωζώνης υπονομεύεται όχι από το κοινό νόμισμα, αλλά από το συναγωνισμό λιτότητος ανάμεσα στις χώρες-μέλη. Εφ' όσον το 90% της ευρωπαϊκής παραγωγής καταναλώνεται εντός της Ευρωζώνης, η τελευταία είναι η μεγαλύτερη αγορά όχι μόνον για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά επίσης για τον εαυτό της. Με τη γενίκευση της λιτότητος πλήττεται κυρίως η ίδια, όπως φυσικά ο υπόλοιπος κόσμος μαζί της. Η ανάγκη σταθεροποίησης του ευρώ και της ευρωπαϊκής οικονομίας προέχει κάθε άλλης συζήτησης και αυτό ισχύει για όλες τις πολιτικές πλευρές, της ευρωπαϊκής Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης. Η συζήτηση αναφέρεται στις αναγκαίες σταθεροποιητικές μεταβιβάσεις πόρων α

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ» ΚΑΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ» ΕΥΡΩ   ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ Αυτόν τον Αύγουστο το πρωτοσέλιδο της Μοντ Ντιπλοματίκ , του γαλλικού μηνιαίου έντυπου αναφοράς για την Αριστερά σε διεθνές επίπεδο, που εκδίδεται σε 27 γλώσσες και 84 χώρες με συνολική κυκλοφορία άνω του ενός εκατομυρίου, κυκλοφορεί με το εξής εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο: «πως να φύγουμε από το ευρώ». Συντάκτης του σχετικού κειμένου ο Φρεντερίκ Λορντόν , από τα πιό σημαντικά ονόματα στο χώρο της «ετερόδοξης» οικονομικής σκέψης στη Γαλλία. Ο Λορντόν (γεννηθείς το 1962) ανήκει στην ονομαζόμενη «σχολή του ρύθμισης», όπως και το μεγαλύτερο μέρος των οικονομολόγων που αντιτίθενται στο νεοφιλελευθερισμό (αναφέρουμε ενδεικτικά τα ονόματα των Μισέλ Αλιετά, Ρομπέρ Μπουαγιέ, Ζακ Σαπίρ), μια σχολή που έχει τις ρίζες στη σκέψη του Μαρξ και του Κέϋνς. Ο ίδιος ανήκει σε μια ριζοσπαστική εκδοχή αυτού του ρεύματος και έχει έντονες αναφορές στη σκέψη του Σπινόζα και του Φουκώ. Είναι σφοδρός πολέμιος της καπι