IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

       Το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου, "σκάνε" με ιλιγγιώδη ταχύτητα οι ρυθμίσεις οφειλών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.  Τα προσωρινά στοιχεία δείχνουν οτι φορολογούμενοι και ασφαλισμένοι που είχαν καταφύγει στις ρυθμίσεις αδυνατούν να τις εξυπηρετήσουν και ο αριθμός τους αυξάνεται με πρωτοφανείς ρυθμούς εκτοξεύοντας κατακόρυφα τις αντίστοιχες οφειλές με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες και στα δύο μέτωπα.  Ο βασικός λόγος απώλειας των ρυθμίσεων είναι διπλός.  Όπως αναφέρουν υπηρεσιακά  στελέχη των συναρμόδιων υπουργείων, νοικοκυριά, ελεύθεροι επαγγελματίες και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια έχουν καταφύγει σε διαδοχικές ρυθμίσεις των οφειλών τους προκειμένου να παραμείνουν ενήμεροι φορολογικά και να μη χάσουν ασφαλιστικά (κυρίως υγείας) δικαιώματα.  Όμως οι ρυθμίσεις που γίνονται σχεδόν σε όλες τις οφειλές έχουν πλέον συσσωρευθεί από τις αλλεπάλληλες υποχρεώσεις και έχουν φτάσει συνολικά σε επίπεδα που είναι αδύνατο να

Σύμφωνα με το άρ. 73 παρ. 2 Συντάγματος , « νομοσχέδια που αναφέρονται στην απονομή σύνταξης και στις προϋποθέσεις της υποβάλλονται μόνο από τον Υπουργό Οικονομικών ύστερα από γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου». Η διατύπωση γνώμης από το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι μεν μη δεσμευτική, ωστόσο σε μεγάλο βαθμό προκαταλαμβάνει την κατασταλτική περί (αντι)συνταγματικότητας κρίση του δικαστή μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου. Το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου («Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος») εξετάστηκε στο πλαίσιο της (απλής) γνωμοδοτικής αρμοδιότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου κι έδωσε την κατάλληλη αφορμή για μια σειρά από ουσιώδεις προβληματισμούς σχετικά με τον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης. Πρώτον, ενόψει της αρχής της ισονομίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο νόμος Κατρούγκαλου καθιερώνει ένα Εθνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης που «λειτουργεί με ενιαίους κανόνες για όλους χωρίς διακρίσεις ». Παρά τον γοητευτικό διακηρυκτικό στόχο της μεταρρύθμιση