IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Π.ΖΕΡΒΟΣ Οι μέρες είναι πονηρές  και πρέπει να ΄χουμε τον νου μας, διότι ουδείς γνωρίζει πότε μπορεί – ανά πάσα στιγμή – να του ‘ρθει  κεραμίδα  (με τη διαδικασία του κατεπείγοντος) στο κεφάλι,  UFO  που κάνει ανώμαλη προσγείωση ή κανας  Ελ  που ξέφυγε απ’ την αντιβαρύτητα – ανοίγω το ράδιο, ακούω τον κ. Βενιζέλο να ομιλεί στην  Κεντρική   Επιτροπή  του ΠΑΣΟΚ και να λέει « συντρόφισσες και σύντροφοι » και μου ‘ρχεται ξαφνικό:  έτσι εξακολουθούν να αλληλοπροσαγορεύονται στο ΠΑΣΟΚ; «συντρόφισσες και σύντροφοι»; και δεν λιποθυμούν; θα πρόκειται για  ανθεκτικά   όντα . Ακραίου   ήθους ! Οπως ο νέος τους Γραμματέας, κ. Κωνσταντινόπουλος , όστις τιτίβισε για τη διαγραφή του κ.  Πολύδωρα «ΣΥΡΙΖΑ και  ψεκασμένοι  αποθεώνουν τον στρατηγό άνεμο». Τι καλός κι ευπρεπής νέος! φέρελπις! τα έμαθε άριστα τα πασοκικά με απαλά ακόμα τα νυχάκια του. Πλην   όμως , ποιος Κωνσταντινόπουλος, στο βήμα τώρα ορχείται ο « μέγιστος των φιλοσόφων » (όπως έλεγε για τον εαυτόν του ο  Μιχαήλ Ψελλός ),

«Το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος υπήρξε μαθητής μου με έκανε να ελπίζω ότι θα μπορούσα να αναμείνω εκ μέρους του περισσότερο μέτρο στην προπέτεια και ολιγότερη μετριότητα στα νομικά του…» «… Είναι δε επιτήδειος να μεταφέρει τη συζήτηση σε άλλα επίπεδα που τα θεωρεί πρόσφορα για την παρουσίαση των απόψεών του ως ορθών στην αγχώδη προσπάθειά του να κάνει “τον ήττονα λόγον κρείττω” …» Αυτά έγραφε για τον.. «πολύ» σήμερα Βαγγέλη Βενιζέλο στο ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ, τεύχος 40, το 1992 ο μεγάλος δάσκαλος της Νομικής, αντιστασιακός, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και ακαδημαϊκός Αριστόβουλος Μάνεσης, περίπου οκτώ χρόνια πριν πεθάνει. Αφορμή ήταν τότε μία μελέτη του μεγάλου μας ακαδημαϊκού μαζί με τον Αντ. Μανιτάκη που είχε τίτλο « Ο θεσμός της αναπλήρωσης  του προέδρου της Δημοκρατίας κατά το ισχύον Σύνταγμα» , που δημοσιεύθηκε στο «Νομικό Βήμα» (39. 1-41). Τότε, είχε δεν είχε 8 χρόνια που είχε «βγει από το αυγ ό» ως υφηγητής ο Βαγγέλης Βενιζέλος και επιχείρησε να απαντήσει στον δάσκα

9, συν οι Χειροκροτούντες Χαχόλοι ... 1. Στον απόηχο της καταδίκης Τσοχατζόπουλου καλό είναι  να θυμηθούμε ότι το  «διαμάντι» αυτό της πολιτικής είχε παλαιότερα την πλήρη συμπαράσταση του  ΠΑΣΟΚ και ιδιαιτέρως του νυν «Ντούτσε» του (από)κόμματος Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος κατά την διάρκεια της εξεταστικής της Βουλής το 2005 για τους TOR – M1, απαιτούσε από τους Βουλευτές των άλλων κομμάτων να ζητήσουν συγγνώμη (!)  από τον Άκη Τσοχατζόπουλο. «Η σημερινή διαδικασία είναι ευκαιρία διεξόδου» είπε το βράδυ της 25ης Φεβρουαρίου 2005 ο Βενιζέλος, για να προσθέσει στην συνέχεια «κάποια στιγμή ζητήστε και συγγνώμη από τους ανθρώπους που ταλαιπωρήσατε», καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ! Στην ίδια, επίσης, συνεδρίαση ο προσωρινός «αρχικαρεκλάρχης» του ΠΑΣΟΚ, δίχως το παραμικρό ίχνος ντροπής, περηφανεύτηκε ότι ήταν εκείνος που είχε συντάξει το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με το οποίο « δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήμ

Σκίτσο του Βαγγέλη  Παπαβασιλείου Για πρώτη φορά στη νεώτερη διπλωματική ιστορία της χώρας, Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών ταυτίζεται με μια ενδεχόμενη τυχοδιωκτική στρατιωτική επιχείρηση των Συμμάχων της χώρας (όπως αυτή που προετοιμάζεται τώρα κατά της Συρίας) χωρίς να κρατά, προσχηματικώς έστω, κάποιες στοιχειώδεις αποστάσεις, συνάδουσες με τα ιδιαίτερα και ειδικότερα συμφέροντα της χώρας - τα οποία επιμένουν να υπάρχουν (και μέσα και έξω απ’ το πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων της Ελλάδας). Ακόμα και ο Γιωργάκης , Υπουργός Εξωτερικών κατά την κρίση της Γιουγκοσλαβίας, έκανε τη βρώμικη δουλειά προσπαθώντας να την αποδώσει στις νατοϊκές και άλλες δεσμεύσεις της χώρας και όχι σε πρωτοβουλίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. (Σύμφωνα με μια γελοιογραφία της εποχής, ο Γιωργάκης δεν υποστήριζε τον φονιά αλλά το όπλο του εγκλήματος...) Η ελληνική εξωτερική πολιτική , στη διαχρονία του νεώτερου κράτους, μετά το 1832, χαρακτηρίζεται από (μόνιμη)