IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η Αγιασοφιά, το ανίκητο μνημείο! Η Αγία Σοφιά απέδειξε ότι νικάει σταθερά τον χρόνο. Η Αγία του Θεού Σοφία, το υπεροχότερο κτίσμα του μεσαιωνικού κόσμου, η μεγαλοφυής, αισθητική εξισορρόπηση Ανατολής και Δύσης, αποδεικνύεται, ακόμη μία φορά, ακατανίκητη και υπερέχουσα.Παρά τις ύβρεις που υφίσταται. Τόσο ώστε, κατά βάθος, να μην την αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τα βέβηλα χέρια κάθε νεοβάρβαρου ή τα ψοφοδεή όσο και υποκριτικά ψευτοδάκρυα των δήθεν πολιτισμένων και δήθεν ισχυρών της γης. Είτε διαμένουν στην Ουάσιγκτον, είτε στη Μόσχα, είτε στο Βερολίνο, είτε στη Ρώμη, είτε στις Βρυξέλλες, είτε οπουδήποτε αλλού. Δεν την αφορούν οι δίβουλες διαμαρτυρίες των ασήμαντων μικροπολιτικών του πλανήτη αλλά ούτε και η θλίψη του Πάπα γιατί θυμάται πως κάποιος προκάτοχος του την πρωτοδήωσε και την πρωτοβεβήλωσε κατά την πρώτη άλωση, το 1204. YAVUZ MEYVECI VIA GETTY IMAGES Όλα αυτά είναι Ιστορία και είναι τα πάθη του χρόνου και η Αγία Σοφιά απέδειξε ότι νικάει σταθερά τον χρόνο.

  Τίτλος Πίνακα: Βασίλειος Β’ Βουλγαροκτόνος. Όνομα καλλιτέχνη: Ιωάννης Μητράκας Γέννηση: 1937 Καταγωγή : Έλληνας - Θράκη Τεχνοτροπία: Μετανεοβυζαντινή τεχνοτροπία Διαστάσεις: Υ: 220 εκ Χ Π: 110 εκ Έτος: 1995 Βρίσκεται: Ιδιωτική Συλλογή και Δημοσιεύεται με την άδεια του καλλιτέχνη  Η ιστορική δύναμη των μνημείων.  Ένα σχόλιο πάνω σε πίνακα του Ι. Μητράκα Μια λεπτομέρεια της ιστορίας μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τη δύναμη των συμβόλων και δη των μνημείων.  Τα μνημεία αποτελούν σφραγίδες βαρύνουσες της πολιτισμικής ταυτότητας ενός τόπου. Ιδιαίτερα, τα αρχιτεκτονικά μνημεία είναι φορείς συμβολισμών διαχρονικών οι οποίοι ωστόσο αναγιγνώσκονται διαφορετικά σε κάθε ιστορική περίοδο. Άλλες εποχές μπορεί να συμβολίζουν την ιστορική συνέχεια και την πρόοδο ενός λαού και σε άλλες περιόδους να επισκιάζουν την προσπάθεια κάποιων να επιβάλουν τη δική τους πολιτισμική ατζέντα. Στις ημέρες μας ένα τέτοιο μνημείο, ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, π

  Η «αγία» Οθωμανική Αυτοκρατορία  ή πώς Τουρκία και Γερμανία παραποιούν την ιστορία Τοποθέτηση απέναντι στην έκθεση με θέμα: «Αυτοκράτορας και Σουλτάνος. Γείτονες στο μέσο της Ευρώπης 1600-1700» στο Badisches Landesmuseum Karlsruhe. «Σε περιόδους αύξησης του κύματος προσφύγων και μεταναστών και μιας αισθητής απότομης μετακίνησης των ψηφοφόρων προς τη Δεξιά στην κοινωνία και την πολιτική διαγράφεται μια απαίτηση των καιρών: τα μουσεία πρέπει να στραφούν προς τις θετικέςπλευρέςτων πολυ-πολιτισμικών κοινωνιών και να μελετήσουν την πολύπλευρη αξίας τους στην εξέλιξη ακόμη και παλαιότερων εποχών. Να επιθυμούν να εκσυγχρονισθούν και να διευρύνουν μακροπρόθεσμα τον κύκλο των σταθερών επισκεπτών τους.» Κατ’ αυτό τον τρόπο περιγράφει το Κρατικό Μουσείο Βάδης στην ενημέρωση Τύπου τον στόχο της μεγάλης έκθεσης με τίτλο «Αυτοκράτορας και Σουλτάνος. Γείτονες στο μέσο της Ευρώπης 1600-1700» η οποία θα διαρκέσει μέχρι την 19η Απριλίου του 2020. Η διευθύντρια της έκθεσης

 Μικρογραφία από χειρόγραφο ψαλτήρι του 11ου αι.  (Βενετία, Μαρκιανή Βιβλιοθήκη).     Ο Βασίλειος Β' και ο πατριός του, Νικηφόρος Β΄ Φωκάς Ο πραγματικός Βασίλειος Β΄  ο Βουλγαροκτόνος.  Ο μακροβιότερος βυζαντινός αυτοκράτορας, βασίλεψε σχεδόν μισό αιώνα (976 – 1025), ο Βασίλειος Β΄, αυτός που ονομάστηκε αργότερα Βουλγαροκτόνος, προσωποποιεί το σημείο της ύψιστης πολιτικής και στρατιωτικής ακμής της αυτοκρατορίας. Όμως, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, η πιο δύσκολη μάχη που έδωσε ήταν η προσπάθεια της εδραίωσης της εξουσίας του πάνω στον αυτοκρατορικό θρόνο και στη συνέχεια το ανελέητο κυνήγι που εξαπέλυσε εναντίον των πλούσιων γαιοκτημόνων αριστοκρατών. Μπορεί να επικεντρωνόμαστε πάνω στις επικές νικηφόρες μάχες του με τους Βούλγαρους, αλλά θα έπρεπε να αποδίδονται τα εύσημα και στην οικονομική πολιτική του που ευνόησε τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Τα χρόνια πριν την άλωση της Πόλης, ο βυζαντινός λαός θεωρούσε πως οι μεγαλύτεροι αυτοκράτορες ήταν ο Ηράκλει