Που είμαστε; Που πάμε;
Υπάρχουν εκατοντάδες πρότυπα για να μας εμπνεύσουν για τις αξίες της ζωής που δεν έχουν καμιά σχέση με την πολιτική και την διακομματική μιζέρια κυβερνοαντιπολιτευόμενων. Επιμένω πως πρέπει να υπάρξει μια μαζική κάθαρση της σάπιας διακομματικής ανικανότητας. Μια επανάσταση. Όχι με όπλα και βία, ούτε με μαζικές φυλακίσεις των φθαρμένων επαγγελματιών πολιτικών και συνενόχων. Ας συναισθανθούν τη συμπαγή, οριστική περιφρόνηση που τους απαξιώνει και ας αποσυρθούν ειρηνικά στα σπίτια τους. Όσους έχουν καταφάει τη χώρα δεν αξίζει να τους ταΐζουμε και στη φυλακή. Η χώρα πρέπει να επενδύσει αλλού τους πόρους της και, κυριότερο, την ψυχή της. Το πόσο ψηλά μπορούμε να φτάσουμε, από εμάς εξαρτάται. Πού εί μαστε; Πού πάμε; Πιάσαμε πάτο; Αν λεφτά υπήρχαν, θα ήταν αλλιώς; Μπορούμε να κάνουμε κάτι ή είναι χαμένη υπόθεση; Πέρα από ισχυρισμούς, κραυγές και ακκισμούς, υπάρχουν δεδομένα. Ας αρχίσουμε με την ποσότητα πριν εξετάσουμε την ποιότητα της ζωής μας. Στις περισσότερες χώρες του