IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Για το μέλλον του ανθρώπινου είδους έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς πολλά ιδιαιτέρως ζοφερά ή, εναλλακτικά, υπεραισιόδοξα σενάρια. Θα εξετάσουμε μερικά από τα πιο πρόσφατα σενάρια και αν αυτά δικαιολογούνται επιστημονικά. Πάντως, το κρίσιμο ερώτημα είναι: Με δεδομένες τις πολύ πρόσφατες βιοτεχνολογικές μας δυνατότητες, θα επιλέξουμε ή, ενδεχομένως, θα αναγκαστούμε να υπερβούμε τεχνολογικά τη μέχρι σήμερα απαραβίαστη βιολογική φύση μας, δηλαδή την αυτόνομη πραγμάτωση της ιδιαίτερης ταυτότητά μας; Αν δηλαδή τελικά θα επιλέξουμε, ως είδος, την ήδη ορατή προοπτική της δημιουργίας -βάσει σχεδίου και συνειδητά- μετανθρώπινων πληθυσμών από υπερανθρώπους και υπανθρώπους. Πρόκειται για ένα επίκαιρο και ιδιαίτερα καυτό βιοπολιτικό πρόβλημα, αφού ό,τι μέχρι πρόσφατα διαφοροποιούσε την ανθρώπινη ιστορία από τη βιολογική μας εξέλιξη ανήκει ήδη στο παρελθόν: ο εργαστηριακός επανασχεδιασμός του γονιδιώματος, η τεχνητή επέκταση του προσδόκιμου ζωής και η «αναβάθμιση» του ανθρώπινου

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανέπτυξαν ένα βελτιωμένο «εργαλείο» επεξεργασίας του γονιδιώματος, που επιτρέπει την επιλεκτική και άμεση τροποποίηση και επιδιόρθωση μεμονωμένων «γραμμάτων» (βάσεων) στο ανθρώπινο DNA. Κάτι ανάλογο πέτυχε μια άλλη επιστημονική ομάδα με το συγγενικό και επίσης ζωτικό μόριο του RNA, χωρίς να απαιτείται έτσι επέμβαση στο γονιδίωμα. Τα μεμονωμένα γενετικά ελαττώματα ευθύνονται περίπου για τις μισές μεταλλάξεις που σχετίζονται με ασθένειες, από την εκ γενετής τύφλωση και τη δρεπανοκυτταρική αναιμία ως την κυστική ίνωση και διάφορες μεταβολικές διαταραχές. Ο νέος «επεξεργαστής βάσεων» (base editor) αναμένεται να διευκολύνει τις θεραπευτικές «χειρουργικές» παρεμβάσεις στο γονιδίωμα των ασθενών. Η μέθοδος βασίζεται σε μοριακές «μηχανές» πρωτεϊνών (ένζυμα), που είναι δυνατό να προγραμματισθούν κατάλληλα, ώστε να αναδιατάξουν τα άτομα μιας βάσης DNA, δημιουργώντας έτσι μια διαφορετική βάση μέσα στο γονιδίωμα των ζωντανών κυττάρων. Με αυτό τον τ