IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ Οπως απεδείχθη  οι κάλπες δεν ήταν ΑΤΜ. Κυρίες και κύριοι, καλημέρα σας , όταν χθες (στις 7.40΄) εγράφοντο αυτές οι γραμμές που διαβάζετε τώρα, είχε γίνει γνωστή η κατ’ αρχάς κατίσχυση του  «όχι»  - το ενδιαφέρον στη συνέχεια θα ήταν η καταγραφή της  διαφοράς του  απ’ το « ναι », και βεβαίως, η  πολιτική   αποτίμηση  ( και  του αποτελέσματος και  της διαφοράς). Για αυτά τα δύο τελευταία, θα έχουμε αρκετά να πούμε τις επόμενες μέρες. Για την ώρα σημειώνουμε μόνον τα εξής: ο δημόσιος διάλογος πρέπει επιτέλους να απεμπλακεί απ’ το οπαδικό επίπεδο που  τον οδήγησαν  το αμέσως προηγούμενο διάστημα κυρίως οι θεράποντες του « ναι ». Αυτό που έγινε από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η  διαπλοκή  και η υποτέλεια  υπερέβη την απόδοση των απανταχού στον πλανήτη χατζατζάρηδων. Με μια πρώτη ματιά θα διαπίστωνε κανείς ότι η χώρα μας διαθέτει μέσα ενημέρωσης όπως: τα Νέα ( του Σόιμπλε ), το Εθνος ( των Βησιγότθων – Οστρογότθων βαράτε μας όλοι μαζί ), την Κα

   Το ηχηρό «Όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος αναμετράται απόψε με τα δύο πρόσωπα της Ευρώπης, στην πιο κρίσιμη σύνοδο κορυφής από καταβολής κοινού νομίσματος. Και μαζί, το – ομολογημένο πια – «όραμα» Σόιμπλε για το ευρώ του Grexit και των δύο ταχυτήτων αναμετράται με την ιστορική ευθύνη της Γαλλίας, την αφύπνιση της Ιταλίας και την αγωνία της Ισπανίας. Δημοσίως, οι τόνοι και τα μηνύματα παραμένουν πολεμικά. «Τελευταία ευκαιρία για την Αθήνα πριν την έξοδο από το ευρώ» είναι το σημερινό πρωτοσέλιδο των Financial Times, «Τελεσίγραφο 24 ωρών στην Ελλάδα» είναι ο τίτλος του Guardian – πίσω όμως από τις ιαχές του κλαμπ Σόιμπλε, Σουλτς και Γκάμπριελ τα τεχνητά διλήμματα αρχίζουν ήδη να καταρρέουν: Ο Ρέντσι μιλά ευθέως για «λύση ή διάλυση της Ευρώπης», ο Ολάντ και ο Μακρόν ξορκίζουν «τις νέες Βερσαλλίες της ευρωζώνης» κι η ίδια η Μέρκελ σταθμίζει τα γεωπολιτικά ρίσκα και την ηγετική της παρακαταθήκη. Σ’ αυτό το κλίμα ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί στην αποψινή σύνοδο κορυφής μπροστά

Μέρκελ και Ολάντ συναντώνται απόψε στο Παρίσι για να αξιολογήσουν τις συνέπειες του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα και έχουν μπροστά τους μια διπλή πρόκληση: Πρώτον να βρουν έναν μεταξύ τους κοινό παρονομαστή καθώς την περασμένη βδομάδα ο μεν Ολάντ πίεζε για μια τελευταία προσφορά στην ελληνική πλευρά με ζητούμενο τη ματαίωση του δημοψηφίσματος, η δε Μέρκελ την Τετάρτη έκοψε κάθε συζήτηση για αναζήτηση συμβιβασμού πριν από το χθεσινό δημοψήφισμα. Σύμφωνα με τη «Μοντ» δεν επρόκειτο απλώς για κακοφωνία αλλά για τη σοβαρότερη κρίση στις διμερείς σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας των τελευταίων ετών. Ακόμη και η διατύπωση της σχετικής ανακοίνωσης της Γαλλικής Προεδρίας που αναφέρει ότι η συνάντηση γίνεται στο πλαίσιο της σταθερής συνεργασίας των δύο πλευρών να βρεθεί βιώσιμη λύση στην Ελλάδα αποτυπώνει τη βούληση Ολάντ για συνολική λύση. Δεύτερον να υπάρξει λύση στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανόνων που να επιδρά άμεσα σταθεροποιητικά στην Ελλάδα και εδώ το ζητούμενο προβάλλει ως εξαιρετικά

  Οι δικηγόροι της Ε.Ε., γράφουν οι FT επικαλούμενοι πηγές της ευρωζώνης χτενίζουν τις συνθήκες για να βρεθεί ο τρόπος για μια έξοδο της Ελλάδας, όχι επειδή το θέλουν, αλλά γιατί πιστεύουν « ότι η χώρα μπορεί να βρεθεί σε νομικό κενό το οποίο δεν θα της επιτρέπει να έχει πρόσβαση σε οικονομική βοήθεια την οποία χρειάζεται απεγνωσμένα» .   Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, Ντόναλντ Τουσκ, Γερούν Ντάισελμπλουμ, Μάρτιν Σουλτς  AP Photo/Virginia Mayo Παρότι πολλοί ειδικοί και αξιωματούχοι έχουν αποφανθεί ότι δεν προβλέπεται στις συνθήκες έξοδος χώρας-μέλους από την ευρωζώνη, σύμφωνα με τους Financial Times , η γραφειοκρατία των Βρυξελλών έχει αναθέσει στη νομική υπηρεσία να ψάξει και να βρει το... παραθυράκι που θα επιτρέψει το Grexit. Οι δικηγόροι της Ε.Ε., γράφουν οι FT επικαλούμενοι πηγές της ευρωζώνης χτενίζουν τις συνθήκες για να βρεθεί ο τρόπος για μια έξοδο της Ελλάδας, όχι επειδή το θέλουν, αλλά γιατί πιστεύουν « ότι η χώρα μπορεί να βρεθεί σε νομικό κενό το οποίο δεν θα της επιτρέπ

   Τους τρεις λόγους που απέτυχε η εκστρατεία του «Ναι» αναλύει σε άρθρο του στους Financial Times ο Wolfgang Munchau , εντοπίζοντάς τους στον εκβιασμό των πιστωτών, στην αδυναμία τους να πείσουν ότι η συνταγή της λιτότητα μπορεί να αποδώσει καρπούς, αλλά και στην αλαζονεία. Ο αρθρογράφος των Financial Times υποστηρίζει επίσης ότι η πιθανότητα του Grexit έχει ενισχυθεί και καταγράφει ποιές είναι οι εναλλακτικές. Ολόκληρο το άρθρο του Βόφγκανγκ Μουνχάου είναι το εξής: «Δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί γιατί ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε άνετα το δημοψήφισμα. Είναι όμως πολύ δυσκολότερο να προβλεφθεί τι θα συμβεί τώρα. Οι αντίπαλοί του τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΕ έκαναν σειρά εσφαλμένων κρίσεων-λαθών. Προσωπικά ξεχωρίζω τρία: Το μεγαλύτερο ήταν η ξεκάθαρη εναρμονισμένη παρέμβαση από ανώτατους αξιωματούχους της ΕΕ, που δήλωναν πώς ένα «όχι» θα οδηγούσε σε Grexit. Eνας εξ αυτών ήταν ο Ζ. Γκάμπριελ, ο Γερμανός υπουργός οικονομίας και επικεφαλής του SPD. O ίδιος «δ

Για τους εννέα μύθους που περιβάλλουν την ελληνική κρίση κάνει λόγο σε άρθρο του στο ''Politico'' ο Αμερικανός οικονομολόγος James Galbraith  . O Αμερικανός καθηγήτης και οικονομολόγος διαλύει τους 9 μύθους για την ελληνική κρίση, ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής. 1. Το δημοψήφισμα είναι για το ευρώ Αμέσως μετά την ανακοίνωση της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, Φρανσουά Ολάντ, Ντέιβιντ Κάμερον, Ματέο Ρέντσι, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και άλλοι είπαν στους Έλληνες ότι μια αρνητική ψήφος θα ισοδυναμούσε με έξοδο της χώρας από το ευρώ. Ο πρόεδρος της Κομισιόν μάλιστα, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, το προχώρησε ακόμη περισσότερο λέγοντας ότι θα σήμαινε έξοδο και από την ΕΕ. Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι είναι αμετάκλητα δεσμευμένη απέναντι στην Ένωση αλλά και το ενιαίο νόμισμα. Αλλά και νομικά, σύμφωνα με τις συνθήκες, η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από κανένα από τα δύο. 2. Το ΔΝΤ υπήρξε ευέλικτο με την Ελλάδα Η δι

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Φαίνεται ότι η σε εξέλιξη διαδικασία δημοψηφίσματος είναι μία καλώς εννοούμενη δημοκρατική διαδικασία. Ότι ο λαός θα αποφασίσει με πλειοψηφία για ένα κρίσιμο ερώτημα: ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών. Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι – δυστυχώς – πρόκειται για μία παρωδία διαδικασίας. Η παρωδία έγκειται τόσο στον τρόπο που ενημερώνεται ο πολίτης για τις επιλογές του και τις συνέπειες κάθε μιάς, όσο και το επιτηδείως καλλιεργούμενο κλίμα συγχύσεως και τρόμου. Πρόκειται για ύβρι, δηλαδή βρισιά, στην ίδια την ιδέα της δημοκρατίας. Και, δυστυχώς, σε αυτό παρασύρονται ανύποπτοι και αυτοί που καταφανώς «επενδύουν» καλοπροαίρετα στον θεσμό. Στα πλαίσια αυτής της αποδεικτικής διαδικασίας, θα δούμε: Ιστορική αναδρομή στους θεσμούς που επιτρέπουν την άμεση έκφραση της λαϊκής βουλήσεως. Την δρομολογημένη διαδικασία και τη σημασία της. Ανοικτά ερωτήματα ουσίας που ανακύπτουν από το κείμενο της πρότασης των δανειστών. Την ενορχηστρωμένη απόπειρ