IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Εγκέφαλος και Τέχνη:  Αναζητώντας τη νευροβιολογική βάση της αισθητικής απόλαυσης.  Η τέχνη έχει έναν μοναδικό τρόπο να ενεργοποιεί συναισθήματα και νοητικές διεργασίες. Η απόλαυση που αντλούμε από την εμπειρία θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αισθητική αξία του εκάστοτε έργου τέχνης. Ωστόσο, στο θέμα αυτό προκύπτουν πολλές διαφωνίες τόσο ανάμεσα στους ειδικούς όσο και στους απλούς “θεατές”. Τελικά υπάρχει κάτι κοινό στον τρόπο που βιώνουμε την τέχνη; Από πού προέκυψε η ανάγκη μας γι’ αυτή; Τι θα ανακαλύψουμε αν στρέψουμε το βλέμμα στο όργανο εκείνο που μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε, να ερμηνεύουμε και να δημιουργούμε την τέχνη; Ο Θανάσης Ντινόπουλος, καθηγητής Ανατομικής, Ιστολογίας και Εμβρυολογίας του Τμήματος Κτηνιατρικής του ΑΠΘ και συγγραφέας των βιβλίων “Εγκέφαλος και Τέχνη” και “Νευροαισθητική: ή γιατί οι άνδρες προτιμούν τις ξανθές”, μιλάει στο «Πρίσμα» για τις πολύπλοκες εγκεφαλικές διεργασίες που μας επιτρέπουν να έχουμε την υποκειμενική

Neuralink v2:  Το πραγματικά μεγάλο χακάρισμα; Ο εκκεντρικός Νοτιοαφρικανός επιχειρηµατίας δεν προλαβαίνει να µετρά τα δισεκατοµµύρια δολάρια που κερδίζει χάρη στην επιτυχία της Tesla και της SpaceX, ωστόσο το ασίγαστο πάθος του είναι κάτι άλλο, πέρα από την ηλεκτροκίνηση και τα διαστηµικά ταξίδια: η δηµιουργία διεπαφής µεταξύ ανθρώπινου εγκεφάλου και υπολογιστών. Ο Μασκ ίδρυσε το 2016 µε πλήρη µυστικότητα τη Neuralink , µια εταιρεία που παρέµεινε για έναν ολόκληρο χρόνο κάτω από το ραντάρ επενδυτών και ειδικών της τεχνολογίας. Το 2017, αξιοποιώντας την πρόσβαση που έχει σε πληροφορίες σχεδόν παντού, η Wall Street Journal έφερε στη δηµοσιότητα την είδηση ότι η εταιρεία ιδρύθηκε µε στόχο τη «συγχώνευση υπολογιστών µε ανθρώπινους εγκεφάλους», σοκάροντας την παγκόσµια κοινή γνώµη. Η είδηση αποτέλεσε πραγµατική έκπληξη, αφού ο Μασκ ήταν ένας από τους ελάχιστους που επισήµανε τους κινδύνους της Τεχνητής Νοηµοσύνης, προειδοποιώντας µάλιστα ότι µπορεί κάποτε να µετατραπεί σε

The id, ego, and super-ego Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ.  Το Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ (λατ. Id, Ego, Superego, ɪd (βοήθεια·λήψη)ˈe.ɡo (βοήθεια·λήψη) [ˈsu.perˌe.ɡo])[α] είναι οι τρεις συνιστώσες του μοντέλου για τη δομή του ανθρωπίνου ψυχικού οργάνου στα πλαίσια της δεύτερης τοπικής θεωρίας του Σίγκμουντ Φρόυντ. Σύμφωνα με αυτό το δομικό μοντέλο το Εκείνο αντιπροσωπεύει τα κίνητρα, τα ένστικτα και τις βιολογικές ανάγκες του ατόμου και κατά συνέπεια είναι έμφυτο, το Εγώ αποτελεί το λογικό μέρος που αν και δεν είναι έμφυτο, αναπτύσσεται και καλλιεργείται με την επίδραση της συσσωρευμένης εμπειρίας και τέλος το Υπερεγώ αντιπροσωπεύει όλες τις θετικές ηθικές και κοινωνικές αξίες του ατόμου, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο την ηθική συνείδηση.[1] «Το Εγώ δεν είναι έντονα διαχωρισμένο από το Εκείνο καθώς το χαμηλότερο μέρος του συγχωνεύεται σε αυτό... αλλά το απωθημένο συγχωνεύεται και αυτό στο Εκείνο και είναι αποκλειστικά μέρος του. Το απωθημένο διαχωρίζεται από

Three ancient greek pillars against a blue VLADIMIR_TIMOFEEV VIA GETTY IMAGES Ο κανόνας του τρία και οι ιστορίες. Οι Ρωμαίοι υποστήριζαν πως  Omne trium perfectum  (κάθε τι σε τριάδα είναι τέλειο). Ξέρουμε τα «Τρία Γουρουνάκια» και τους «Τρεις Σωματοφύλακες». Αλλά και τις «Τρεις Αδελφές», και τις «Τρεις Χάριτες» στα καθ’ημάς. Ο Ιούλιος Καίσαρας ενημέρωσε τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο για τη νίκη του απέναντι στον βασιλιά Φαρνάκη με το ιστορικό τριπλό «veni, vidi, vici». Ο Thomas Jefferson άλλαξε την αμερικανική ιστορία, προτάσσοντας στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τρία αναφαίρετα δικαιώματα: ζωή, ελευθερία και αναζήτηση της ευτυχίας. Το κεντρικό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης ήταν το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη» -και στη χώρα μας όλοι θυμόμαστε συνθήματα που έμειναν στην ιστορία, όπως το «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».  Τι συμβαίνει με το τρία; Δεν είναι τυχαίο που κυριαρχεί σε μύθους, ιστορίες, σλόγκαν και ρητά. Δεν είναι μόνον ο ιδιαίτερος συμβολισμός του αριθ

Νευρομάρκετινγκ ή διεισδύοντας στον εγκέφαλο  των καταναλωτών.  Πώς το νευρομάρκετινγκ, η πιο άμεση εφαρμογή της νευροοικονομίας, αμφισβητεί κάποιες βασικές παραδοχές της Οικονομίας. Και γιατί στις παραδοσιακές οικονομικές αναλύσεις με όρους ζημιάς-κέρδους θεωρείται πλέον αναγκαίο να προστεθούν οι συστηματικά παραγνωρισμένες βιοψυχολογικές μεταβλητές της ανθρώπινης ζωής. Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, και ειδικότερα μετά την τελευταία διεθνή οικονομική κρίση, δεν είναι πια δυνατόν να αφήσουμε τη διαχείριση του χρήματος στα χέρια των οικονομολόγων ή στις ανθρωποκτόνους στρατηγικές των αγορών. Εξάλλου, σχεδόν οι πάντες παραδέχονται πρόθυμα ότι η τελευταία πλανητική οικονομική κρίση προέκυψε αποκλειστικά από τα δικά τους «λάθη». Την εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της διαδικτυακής πληροφόρησης, αποστολή της πολιτικής αλλά και της επιστημονικής παιδείας θα έπρεπε να είναι η διαμόρφωση ελεύθερων και αυτόνομα σκεπτόμενων πολιτών, ικανών να επεξε