IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  CHRISTOPHEL FINE ART VIA UNIVERSAL IMAGES GROUP VIA GETTY  Γιατί μνημονεύουμε το ‘21 Σε όσους, ακόμα και σήμερα, προτάσσουν τις εσωτερικές μικροκομματικές αντιπαραθέσεις απέναντι και ενάντια στην αναγκαία εθνική ανάταση που μας υπενθυμίζει και πάλι το κατόρθωμα του 1821  –με πιο ακραία εκδοχή το «να πεθάνει η Ελλάδα να ζήσουμε εμείς» των Antifa–,  θα πρέπει να υπενθυμίσουμε, για μια ακόμα φορά, πως η βασική αιτία της κακοδαιμονίας μας,  του ανολοκλήρωτου των προσπαθειών μας,  βρίσκεται στη μακρόχρονη υποταγή μας στις δυνάμεις που επιχειρούν να μας υποτάξουν και να εξαλείψουν κυριολεκτικώς την ταυτότητα και την αυτόνομη ύπαρξή μας, είτε πολιτισμική είτε ακόμα και πολιτειακή, όπως συμβαίνει με τον νεο-οθωμανισμό. Και αυτό δεν σημαίνει άρνηση των  εσωτερικών αδυναμιών  ή αντιθέσεων που διαπερνούν το σώμα του έθνους, αλλά την ένταξή τους στα πλαίσια μιας εν τέλει κυρίαρχης αντίθεσης. Αυτή η  θεμελιώδης αντίθεσ η αποτελεί συνέπεια του γεγονότος πως αποτελούμε  έναν χώρο των «συνόρων»  μετ

  '' Οι Τούρκοι βγάζουν όλον τον στόλο τους στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Θράκη προωθούνται ταχύτατα "λύσεις" που οδηγούν απ'ευθείας στην τουρκοποίηση, η πανδημία καλπάζει. Αλλά αυτά όλα αγνοούνται από τα δελτία ειδήσεων, που ασχολούνται αποκλειστικά με το σκάνδαλο Λιγνάδη. Και  η  ελληνική κοινωνία, που την τελευταία δεκαπενταετία ανέδειξε εγνωσμένους   κρετίνους   σε   ανώτατα   αξιώματα,  παρακολουθεί εξηλιθιωμένη. 'Μοιραίοι  και  άβουλοι  αντάμα", κατά  τον  Βάρναλη.''  Η σοφία της αδιαλλαξίας    Σε υπαρξιακά ζητήματα, όπως η ελευθερία, η ανεξαρτησία, η κυριαρχία και η αξιοπρέπεια ενός έθνους, δεν χωρεί διαπραγμάτευση ούτε συμβιβασμός. Οι συσχετισμοί ισχύος εδώ δεν έχουν σημασία. Αν είχαν, ο Ελληνικός Πολιτισμός, η Ευρώπη, η Δύση ολόκληρη, θα είχαν πρόωρα τελειώσει την ιστορική τους πορεία στις Θερμοπύλες, αν ο Λεωνίδας είχε απαντήσει ρεαλιστικά και ορθολογικά και διαλλακτικά αντί για «Μολών λαβέ» σκέτο «λαβέ».     Φαίνεται όμως ότι ο ανορθο

Γκράφιτι με τον Σιμόν Μπολιβάρ      (Photo credit should read MARVIN RECINOS/AFP via Getty Images) Αιγαιο-καραϊβικά παράδοξα. Ο Ανδρούτσος και ο Μπολίβαρ είναι ’παρόμοια σύμβολα΄(κατά το σχόλιο του Εγγονόπουλου), ενωμένα μέσα από μια φολιδωτή, υπερκόσμια απελευθερωτική γεωγραφία. Το έργο του υπερρεαλιστή ποιητή και εικαστικού Νίκου Εγγονόπουλου «Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποίημα» βρίθει παραδόξων εικόνων και αινιγματικών αντιπαραθέσεων. Λήγει με ρητορική ερώτηση η οποία, απευθυνομένη στον βενεζουελανό Eλευθερωτή, περικλείει ένα γεωγραφικό παράδοξο:  «στρατηγέ τι ζητούσες στη Λάρισα συ ένας   Υδραίος;»  Γραμμένο το 1942-3 κατά τα σκοτεινά χρόνια της ναζιστικής Κατοχής, το ποίημα είναι, κατά μίαν έννοια, έξαλλο εθνεγερτικό σάλπισμα το οποίο εκ πρώτης όψεως δοξάζει τον αριστοκράτη στρατηγό Σίμωνα Μπολίβαρ (Simón Bolívar) . Ο υμνούμενος είναι, τρόπον τινά, το alter ego του αρβανίτη οπλαρχηγού Οδυσσέα Ανδρούτσου (που το όνομά του παραπέμπει, βέβαια, στον μυθι

   (AP Photo/Petros Giannakouris) Αυτοσυντήρηση και ατομικισμός. Ούτε η ιστορία ούτε η βιολογία δίνουν δεκάρα  για τα δικαιώματα του ατόμου . Για τον πασιφιστή του γλυκού νερού, ο ήρωας είναι καρφί στο μάτι. Η ίδια η ιδέα ότι η ελευθερία του να ονειροπολεί τοπία ανθηρά και ειρηνοφόρα βασίζεται στην ετοιμότητα ενός άλλου να τον προστατεύει εν όπλοις, του προκαλεί ζάλη, τον κάνει να διαισθάνεται αθέλητα τον παρασιτισμό του. Λογικό είναι επομένως να τον εχθρεύεται.  Αλλά και για τον εξισωτιστή, τον οπαδό του ”όλοι είμαστε το ίδιο”, και το αντίθετό του, τον καιροσκόπο, τον τάχα μου κυνικό, που τα μετράει όλα σε χρήμα και κοινωνική ”επιφάνεια”, ισχύουν ανάλογα.Η ιδέα ότι ένα τζετ της πολεμικής αεροπορίας που το χειρίζεται ένας νεαρός με τρεις κι εξήντα τον μήνα, είναι εντέλει, δηλαδή όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, απείρως κρισιμότερο για την αυτοσυντήρηση μιας συλλογικότητας απ′ όλα της τα ασθενοφόρα και τα διδακτήρια, όλα της τα ποιήματα και τα αναγνωστήρια, όλα τη

  via GIPHY Όπως μας διδάσκουν στο σχολείο, μέσα στο χώρο ενός ατόμου τα ηλεκτρόνια μένουν φυλακισμένα, και αναγκάζονται να περιστρέφονται δαιμονισμένα γύρω από ένα κέντρο εξουσίας, που το κατέχει ένας πανίσχυρος ατομικός πυρήνας που ασκεί πάνω τους μια καταπιεστική αλλά και δυναμική σαγήνη. Ο περιστροφικός δρόμος κάθε ηλεκτρονίου καθορίζεται μονοσήμαντα από τις ελκτικές δυνάμεις του πυρήνα που αόρατα το καθοδηγούν. Παρόλα αυτά τα ηλεκτρόνια, αγνοώντας την ύπαρξη αυτών των δυνάμεων και χαμένα μέσα στην άγνοιά τους, χαίρονται την φαινομενική και ψεύτικη ελευθερία της αόρατης φυλακής τους, εφόσον πιστεύουν ότι η ελεύθερη βούλησή τους τα έκανε να κινούνται στις τροχιές τους. Εμείς όμως ως εξωτερικοί παρατηρητές γνωρίζουμε ότι την τροχιά δεν καθορίζει το κάθε ηλεκτρόνιο αλλά ο αφέντης πυρήνας. Ακόμα γνωρίζουμε ότι κάθε ηλεκτρονίου απέχει από τον ισχυρότατο πυρήνα μια διαφορετική απόσταση. Τα πιο κοντινά στον πυρήνα ηλεκτρόνια, πιθανότατα, νιώθουν να κατέχουν μέσ

 Σ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΤΗ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η καθηγήτρια Βιοηθικής και σύμβουλος του ΠΟΥ Εφη Βαγενά αποκαλύπτει στο iefimerida βήμα βήμα πώς με τα κινητά θα εντοπίζονται κρούσματα κορωνοϊού Κάποιος που κινείται ευρέως σε μέσα μαζικής μεταφοράς, εστιατόρια, είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρει με πόσον κόσμο ήρθε σε επαφή. Ο ιός μεταδίδεται γρήγορα άρα οι επαφές είναι σε κίνδυνο μετάδοσης σύντομα. Η ψηφιακή τεχνολογία βοηθά στην ανίχνευση των επαφών Κατερίνα Ι. Ανέστη Ζούμε όλοι σε ένα μεγάλο πείραμα, λέει σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη η καθηγήτρια Βιοηθικής και Πολιτικής Υγείας στο περίφημο Πανεπιστήμιο ETH της Ζυρίχης, σύμβουλος της ελβετικής κυβέρνησης, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Εξηγεί βήμα βήμα πώς θα λειτουργήσουν οι εφαρμογές ανίχνευσης επαφών με κρούσματα μέσα από τα κινητά μας και τον κίνδυνο πίσω από τα λεγόμενα υγειονομικά διαβατήρια. Μια Ελληνίδα, μορφή σε θέματα βιοηθικής παγ