Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ελληνισμός

Μικρασιατική Καταστροφή: Η διδακτική για τη σημερινή στρατιωτική ηγεσία σύσκεψη της Κιουτάχειας.

Εικόνα
100   ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ THN ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Μικρασιατική Καταστροφή: Η διδακτική για τη σημερινή στρατιωτική ηγεσία σύσκεψη της Κιουτάχειας. Σύσκεψη Κιουτάχειας 16 Ιουλίου 1921. Μια ουσιώδης «λεπτομέρεια», της Εθνικής τραγωδίας. ( Η ληφθείσα απόφαση, από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, που είχε καταλυτική επίδραση, στην αποτυχία της Μικρασιατικής Εκστρατείας, στην κατάρρευση του μετώπου,   στην ολοκληρωτική καταστροφή της Σμύρνης και   του ξεριζωμού του Ελληνισμού από τα παράλια της Μικράς Ασίας, περιοχή όπου για χιλιετίες ήκμασε ο ελληνικός πολιτισμός). Ο Ελληνικός Στρατός τον Ιούνιο του 1921 έχει προελάσει στα βάθη της ιστορικής Μικράς Ασίας. Μετά την επική κατάληψη της γραμμής Εσκή Σεχίρ- Κιουτάχεια – Αφιον Καραχισάρ, έχοντας μάλιστα αποκρούσει την αντεπίθεση των δυνάμεων του Ισμέτ Ινονού, που ωστόσο δεν είχαν συντριβεί οριστικά, το κέντρο βάρος   του πολέμου έχει μετατοπισθεί ανατολικά , σχεδόν στο κέντρο της Μικράς Ασίας.   Η Κιουτάχεια (τούρκικα: Kütahya) είναι π

Γιατί αντιπαθούμε τον ελληνικό πολιτισμό;

Εικόνα
  Γιατί αντιπαθούμε τον ελληνικό πολιτισμό; Σήμερα θα αφιερώσω το σημείωμά μου στον διάλογό μου με τον Αλέξανδρο Νεχαμά. Δεν χρειάζεται συστάσεις, και όποιος θεωρεί ότι χρειάζεται ας ανατρέξει στη διεθνή βιβλιογραφία για να τις βρει. Ομότιμος καθηγητής στο Πρίνστον οφείλω να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω ολόκληρο το έργο του. Εχω διαβάσει το «Νίτσε: Η ζωή ως λογοτεχνία» και το «Περί Φιλίας». Με αφορμή τη σειρά των άρθρων μου για τη διδασκαλία της ελληνικής γραμματείας στη μέση εκπαίδευση, μου έστειλε μια επιστολή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο όπου περιγράφει τη δική του εμπειρία. Ο Αλέξανδρος Νεχαμάς ήταν απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών το 1964. Τμήμα κλασικό, ήτοι ανθρωπιστικές σπουδές, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα Φιλοσοφική και Νομική. Αν δεν πέφτω έξω τότε στη Φιλοσοφική φιλοδοξούσαν να εγγραφούν όσοι μαθητές αγαπούσαν το διάβασμα και τη λογοτεχνία. Η συναναστροφή τους στην τάξη βοηθούσε και τους επίδοξους δικηγόρους να ενδιαφερθούν για τη γραμματεία που ξεπερνούσε τα όρια των συγγραμμάτ

Θανατηφόρες ασημαντότητες.

Εικόνα
 Θανατηφόρες ασημαντότητες. Ενας διάσημος ηθοποιός ή μουσουργός ή ζωγράφος ή συγ-γραφέας ενδιαφέρει τα «ΜΜΕ», όχι για το ταλέντο ή τη σοφία του, αλλά μόνο για τις «πικάντικες» λεπτομέρειες της ιδιωτικής του ζωής. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με την πολιτική: Ενδιαφέρει τα ΜΜΕ, όχι η πραγματικότητα της πολιτικής που αφορά στην ίδια τη ζωή μας, αλλά οι «πικάντικες» λεπτομέρειες των κυβερνητικών και κομματικών παρασκηνίων, που μυθοποιούν ένα, ασήμαντο ποιοτικά, επαγγελματικό συνάφι. Ομως, αυτή η μετάθεση της πολιτικής στο πικάντικο περιθώριο του κοινωνικού βίου, είναι φανερό ότι μειώνει δραματικά τις δυνατότητες παραγωγής πολιτικής ευφυΐας και τόλμης, ανανέωσης των πολιτικών δυνάμεων, γόνιμου μετασχηματισμού των κομματικών οριοθετήσεων. Κάθε ενδεχόμενο να επιχειρηθούν ανακατατάξεις, ιδεολογικές αναθεωρήσεις, προσωπικές αμοιβαίες προσεγγίσεις, θα δώσει αμέσως το έναυσμα για να παραχθεί, κρετινική αλλά αδίστακτη, ραδιοτηλεοπτική φημολογία, παραπληροφόρηση, διασυρμός προθέσεων και ανθρώπων.

Η Ελλάδα στη Μέση Ανατολή.

Εικόνα
   Η Ελλάδα στη Μέση Ανατολή. Οι διπλωματικοί αναλυτές δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα που διαθέτει στη Μέση Ανατολή ώστε να αναπτύξει η ίδια μια δυναμική εξωτερική πολιτική αντί να τρέχει και να σβήνει φωτιές από πρωτοβουλίες της Τουρκίας.   Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν το περιβάλλον στο υπουργείο Εξωτερικών, για αρκετά χρόνια επικρατούσε το δόγμα «δεν κάνουμε τίποτε διότι όποτε πήραμε πρωτοβουλία τα πήγαμε άσχημα». Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσε να πει κανείς γι’ αυτή τη φοβία: Καταρχάς  επιβραβεύεται η ευθυνοφοβία  αντί της ανάληψης ευθυνών. Όποιος από φιλότιμο ανέλαβε κάποια πρωτοβουλία, στο τέλος βρήκε τον μπελά του. Δεύτερον,  οι υπουργοί συνήθως διακατέχονται από κομματική λογική.  Δεν διαχειρίζονται το προσωπικό, και κυρίως τους διπλωμάτες, με βάση τις ικανότητές τους, αλλά συνήθως με την πολιτική τους προσήλωση. Τρίτον, έχουν υποβαθμίσει με το τελευταίο νομοσχέδιο τη διπλωματική υπηρεσία και βασίζονται στους συμβούλους του

«Θέλουν όλη την Ελλάδα Ίμια αυτοί που ενοχλούνται από το ιστορικό μας παρελθόν»-Γ.Κοντογιώργης

Εικόνα
«Θέλουν όλη την Ελλάδα Ίμια αυτοί που ενοχλούνται από το ιστορικό μας παρελθόν»-Γ.Κοντογιώργης Από Militaire News 22/07/2022   «Θέλουν να διδάσκουν τη λογική του προσαρτήματος, να κάμψουν τον αντιστασιακό χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας … Γι ΄ αυτό και δεν θέλουν να διδάσκεται η οποιαδήποτε ελληνική κληρονομιά. Διότι η ελληνική κληρονομιά έρχεται σε αντίθεση με τους νέους επισκέπτες μας… Δεν θέλουν τη λογική της ενσωμάτωσης αλλά της πολυεθνικότητας της ελληνικής κοινωνίας για να μπορούν αυτοί να διαιτητεύουν… » Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστήμιου Γιώργος Κοντογιώργης σε μία χειμαρρώδη συνέντευξη στο militaire.gr που ξεκινά από τον Θουκυδύδη και φθάνει στις ημέρες μας. Αφορμή για τη συζήτηση το βιβλίο του κ.Κοντογιώργη «Η δημοκρατία και ο πόλεμος στον Θουκυδίδη», από τις εκδόσεις ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Η συζήτηση φθάνει στην τουρκική απειλή και ο κ.Κοντογιώργης αναφέρεται στο «ελληνικό πολιτικό σύστημα » που καλείται να τ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ.

Εικόνα
  ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ   του Παντελή Σαββίδη Η Τουρκία αποτελεί εξ’ ορισμού πρόβλημα για την Ελλάδα. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν πρόκειται να εξομαλυνθούν. 1.-Η Τουρκία αποτελεί ένα συνονθύλευμα λαών, εθνοτήτων, φυλών και άλλων ειδών που συγκρότησαν κράτος κάτω από την φασιστική, ναζιστική, γενοκτόνα ιδεολογία του τουρκισμού. Ο τουρκισμός είναι ιδεολογία. 2.-Η Τουρκία ως κράτος και ο τουρκισμός ως ιδεολογία ετεροπροσδιορίζονται. Έχουν επιθετικά, μιλιταριστικά χαρακτηριστικά αναγκαία για την συνέχιση ύπαρξής τους. 3.-Το Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας δίνει συνεχή δυναμική και στον σημερινό τρόπο λειτουργίας του κράτους και στην καταπίεση των λαών και εθνοτήτων που συγκροτούν την σημερινή Τουρκία. Αποτελεί λόγο ύπαρξης του τουρκικού κράτους η συνέχιση της αναθεωρητικής, επεκτατικής πολιτικής του. Ακόμη και αν όλα όσα διεκδικεί η Τουρκία από την Ελλάδα καταφέρει να τα κατακτήσει, πάλι θα πρέπει να εφεύρει επεκτατικές επιλογές για να συνεχίσει να υπάρχ