IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η άνοιξη και ιδίως το καλοκαίρι του 1916 υπήρξε μια εποχή που η γεωπολιτική είχε αρπάξει από τον γιακά τη Βαλκανική χερσόνησο και η ιστορία μετρούσε την ανάσα της μπροστά σ' ένα παιχνίδι πόκας που μετέβαλε κράτη και άλλαζε ζωές.  Στην Ελλάδα ο τυφώνας είχε επίκεντρο μια πόλη βαθύ μωσαϊκό πολιτισμών οραμάτων και σφαλμάτων, τη συγκλονιστική Θεσσαλονίκη της εποχής, την πόλη που μαζί με τα νησιά του Β. Αιγαίου και την Κρήτη, πρωτοστάτησε στο Κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Κίνημα που είχε σκοπό να κρατήσει ζωντανά τα όνειρα της ελληνικής αστικής τάξης σε μια κατά βάσην εσωστρεφή αναζήτηση ταυτότητας ανάμεσα σε έναν 'πατριωτισμό' που νοούνταν 'αυτονόητα' στις περισσότερες περιπτώσεις (παρά κάποιες λαμπρές του εξαιρέσεις) ως δορυφόρος των εξωστρεφών 'δυτικών' δυνάμεων της εποχής από τη μια, και σε μια 'αστική' τάξη φεουδαλική, (θρησκόληπτη όπου 'απαιτούνταν'), συχνά αντιδιαφωτιστική σε περίπλοκη αντίθεση με την υπόλοιπη Δύση, (που διαμόρφωσε σ

  Λόντοντερι. Συγκρούσεις διαδηλωτών με Βρετανούς στρατιώτες. Στις «μάχες των οδοστρωμάτων» συμμετείχαν άτομα ετερόκλητης προέλευσης. H αρχή της σταδιακής κατάκτησης της Ιρλανδίας από τη Μεγάλη Βρετανία τοποθετείται στο έτος 1170. Με την πάροδο των αιώνων η Ιρλανδία βίωσε πολέμους και εσωτερικές εντάσεις μεταξύ των διαφορετικών φυλών (clans), ενώ από το 1880 με την «Πράξη Ενωσης» (Act of Union) στερήθηκε την αυτονομία της και αποτέλεσε τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι διαρκείς εντάσεις, οι πόλεμοι αλλά κυρίως η πολιτική των Αγγλων έναντι των φυλών των Ιρλανδών διέρρηξαν την ενότητα και τους δεσμούς των τελευταίων. Παρ’ όλα αυτά οι βόρειες φυλές διατήρησαν την ιδιαίτερη γλώσσα τους και αλώβητα τα ήθη και τα έθιμά τους. Στη συνέχεια οι κατά διαστήματα αιματηρές εξεγέρσεις έδειχναν ότι οι Ιρλανδοί διατηρούσαν τη μνήμη της ανεξαρτησίας τους από τους Βρετανούς. Η λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε την πολιτική αντιπαράθεση με τη διχοτόμηση της Ιρλανδίας. Στις έξι Κομητείες

Ο Γεώργιος Πούλος, που καταγόταν από το χωριό Πλάτανος Ναυπακτίας, ήταν ένας αντισυνταγματάρχης Μηχανικού του Ελληνικού Στρατού μέχρι τη στιγμή που προσέφερε οικειοθελώς τις υπηρεσίες του στους Γερμανούς. Ενώ η κατοχή πλησίαζε στο τέλος της, η κυβέρνηση Ράλλη προχώρησε το φθινόπωρο του 1943 στο σχηματισμό βοηθητικών αντικομουνιστικών ομάδων (Τάγματα Ασφαλείας και άλλες ομάδες) με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του ΕΛΑΣ στην ορεινή και στην πεδινή Ελλάδα. Ο Πούλος, συγκρότησε τον ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός) ή ομάδα Πούλου, που δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ομάδα εγκληματιών και τυχοδιωκτών, εξοπλισμένοι με στολές και όπλα των Ναζί.  Το τάγμα του Πούλου δραστηριοποιήθηκε εκτός από τη Θεσσαλονίκη σε περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας (κυρίως Πτολεμαΐδα αλλά και Γιαννιτσά, Κρύα Βρύση κλπ.). Διαβόητοι για τη σκληρότητά τους οι άντρες του Πούλου «κατάφεραν» σε πολλές περιοχές να προκαλέσουν περισσότερα θύματα από τα γερμανικά αντίποινα. Στα Γιαννιτσά η

1944…. Δεκεμβριανά : Το ΕΑΜ συγκροτεί παναθηναϊκό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα. Παίρνουν μέρος 500.000 λαού. Οι διαδηλωτές δέχονται καταιγισμό πυρών από το Αρχηγείο της Αστυνομίας (Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας). Η πρώτη σφαίρα πέφτει από βρετανούς στρατιώτες. Σκοτώνονται 28 άτομα και τραυματίζονται 148. Η σύγκρουση των “Δεκεμβριανών” θα διαρκέσει 33 ημέρες και θα αφήσει πίσω δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εγκλήματα ανείπωτης φρίκης. Την ιστορία των Δεκεμβριανών δεν την έχει γράψει καλύτερα κανένας από τον Μάνο Χατζιδάκι . Που ως γνωστόν δεν υπήρξε ποτέ κομμουνιστής: “Τα Δεκεμβριανά δεν ήταν αντίδραση των κομμουνιστών(…) Ήταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που βλέπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα από σφαίρες που ρίξαν δοσίλογοι και φασίστες φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης.Και όλα αυτά τα ελληνικά αποβράσματα με την επίσημη στήριξη του νεαρού τότε κράτους είχανε έναν εχθρό:την ψυχή των παιδιών της γαλαρίας. Εκατομμύρια ελλην