IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Θοδωρής είναι ένας κλασικός μικρομεσαίος επιχειρηματίας που βρίσκεται αντιμέτωπος με τις μεγάλες παραδοξότητες των καιρών μας. Είναι ιδιοκτήτης σε ένα από τα πιο φημισμένα εστιατόρια στην Αθήνα, απασχολεί πάνω από 10 άτομα προσωπικό, κάνει τζίρο 400.000 ευρώ το χρόνο και παρ’ όλα αυτά, όταν η εταιρεία του έχει κέρδη,  δεν μπορεί πλέον να βγάλει περισσότερα από έναν υπάλληλο του. Γιατί πλέον η επιχείρηση του ως ΟΕ έχει μόνιμο συνέταιρο τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τον Δήμο Αθηναίων, τις ΔΕΚΟ και συνολικά έναν «φαταούλα» κρατικό μηχανισμό ο οποίος τον αναγκάζει να πληρώνει περισσότερα από όσα εισπράττει. Ο Θοδωρής είναι ένας φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και τίμιος επιχειρηματίας. Κόβει τις αποδείξεις του, πληρώνει εγκαίρως τους μισθούς και τις εισφορές των εργαζομένων του. Έφτασε, όμως, σε τρία χρόνια να χρωστά 100.000 ευρώ και το μόνο που λέει πια είναι «αφήστε με να δουλέψω. Μην με κλείνετε!».  Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα  - Βγαίνει η δουλειά;

Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ένα κατακλυσμό διαφημίσεων στο internet (ευτυχώς όχι στη  Huffington Post ) για την ίδρυση επιχειρήσεων στη Βουλγαρία. Τα σχετικά γραφεία προσφέρουν μία σειρά από λογιστικές και φορολογικές υπηρεσίες που περιλαμβάνουν «λύσεις» σε εταιρικό και προσωπικό επίπεδο, υπόσχονται χαμηλούς εταιρικούς φορολογικού συντελεστές, απόκτηση φορολογικής κατοικίας στη Βουλγαρία και άλλες «ευκολίες». Η βιομηχανία αυτή σε σχέση με τη συγκεκριμένη χώρα είναι καθόλα τοξική και πρέπει να αποφεύγεται για τους ακόλουθους λόγους. 1. Brand Name Η χώρα εγκατάστασης μίας επιχείρησης παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της. Αν κάποιος δεν δραστηριοποιείται στην αγορά της Βουλγαρίας, όπου προφανώς η χρήση μίας ημεδαπής οντότητας είναι πολλές φορές επιβεβλημένη, επενδύει σε μία δικαιοδοσία με μέτρια φήμη που πιθανώς να έχει αρνητικό αντίκτυπο στο εταιρικό του προφίλ. Ενδεικτικά, για την προσέλκυση πελατών και επενδυτών η Βουλγαρία δεν χαίρει της εκτίμησης της Αγγλίας, της Μά

- «Λοιπόν... θα την κάνω την εταιρία στη Ρουμανία. Να στήσουμε λίγο τον προϋπολογισμό;» - «Με χαρά...» - «Το κόστος των υπαλλήλων...» - «Αναλόγως με τις ειδικότητες, θα δούμε τους μισθούς. Βάλε μισθούς ελληνικούς, για το Βουκουρέστι μιλάμε. Προσέθεσε και περίπου 72% για ασφάλειες κλπ...» - «Τι ασφάλειες; Εγώ στην Ελλάδα...» - «Άσε την Ελλάδα. Στη Ρουμανία θα βρεις μπελά, αν τους έχεις στη μαύρη. Τουλάχιστον βάλτους με μπλοκάκι». - «Για λογιστικά βάζω 50 ευρώ. Τόσα πληρώνω και στην Ελλάδα. Άλλωστε δεν θα κόβω τιμολόγια σε όλα τα έσοδα...» - «Τσιγάρα καπνίζεις;» - «Γιατί ρωτάς;» - «Για να ξέρω τι θα σου φέρω στη φυλακή, όταν σε μαζέψουν...» - «Κανένα τιμολόγιο «όμορφο» παίζει να βάλουμε μέσα; Να πέσουν τα κέρδη...» - «Γιατί, καλέ μου άνθρωπε;» - «Μα στην Ελλάδα...» - «Με 3% επί του τζίρου, που γίνεται 1% αν έχεις 2 υπαλλήλους, τι να το κάνεις το παράξενο το τιμολόγιο;» - «Αν έχετε εκεί τόσο στενό κορσέ, γιατί να έρθω στη Ρουμανία;» - «Αν δεν σου αρ

Κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιληφθούν αυτοί που κατέχουν υπεύθυνες κυβερνητικές θέσεις, οι εκπρόσωποι της τρόικας, αλλά και οι διοικητικοί υπάλληλοι πως ο μόνος τρόπος για να μειωθεί η ανεργία είναι οι επιχειρηματικές απόπειρες να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Όχι μόνο σαν ευκαιρίες είσπραξης νέων φόρων. Ειδικά όταν πρόκειται για εξωστρεφείς και καινοτόμες προσπάθειες. Το liberal.gr σας μεταφέρει τις περιπέτειες του Λευτέρη Παπαγεωργίου (φωτ. κάτω) από τη Θεσσαλονίκη, ιδρυτή της Entranet, όπως μας τις διηγήθηκε ο ίδιος. Είναι ενδεικτικές των δυσκολιών που βιώνει κάθε επιχειρηματίας: Οι κυβερνητικές αλλαγές επηρεάζουν δυσανάλογα τη δημόσια διοίκηση Με την ίδρυση της τον Σεπτέμβριο του 2009, η Entranet κατέθεσε φάκελο με πατενταρισμένα –παγκοσμίως πρωτότυπα– προϊόντα σε πρόγραμμα της Ε.Ε. για εταιρείες «καινοτομίας υψηλής έντασης». Οι καθυστερήσεις ήταν η αιτία που λίγο έλειψε να παρατήσουμε την προσπάθεια. Οι εκκλήσεις μας ότι κάτι που είναι καιν