IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Μπορεί μια κυβέρνηση να διαβρώσει τους πραγματικούς μισθούς με τον πληθωρισμό, αλλά είναι σχεδόν αδύνατον να τους περικόψει σημαντικά σε απόλυτες τιμές. Εχουν την τάση να μένουν «κολλημένοι», έλεγε ο Κέινς από τη δεκαετία του 1920. Οι εργοδότες αποφεύγουν να κόβουν τους ονομαστικούς μισθούς, επειδή «φοβούνται μήπως πυροδοτήσουν αντιδράσεις σε δύσκολους οικονομικά καιρούς», έγραφαν οι σπουδαίοι Κάνεμαν, Κνετς και Θάλερ το 1986 στην «Αμερικανική Οικονομική Επιθεώρηση». Ομως, σε ποια σύγχρονη Δημοκρατία θα μπορούσε να επιβληθούν άγριες περικοπές στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει στην αστυνομική καταστολή; Στην Ελλάδα της «εσωτερικής υποτίμησης». Κοινώς, η Ελλάδα δεν αποκλείεται να γίνει Βουλγαρία! Ομως, πρόκειται για συνταγή που θα μας «επαναφέρει στον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της ποθητής ανταγωνιστικότητας». Αλλά εγώ προτιμώ να παραμείνω «Ρωμιά και αμαρτωλή». Πολλοί οικονομο

(...)  Το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μέσω του ιδιωτικού τομέα, που μας επιβλήθηκε, επιβεβαίωσε όχι απλώς την κραυγαλέα αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων στις διαπραγματεύσεις, αλλά τον ξεπεσμό μιας αναξιόπιστης, πολιτικά, χώρας (...) Από την πραγματικότητα των αριθμών προκύπτει πως παρά τα δύο «κουρέματα» και τα τρία χρόνια σκληρής λιτότητας με αιματηρές περικοπές μισθών και συντάξεων, το δημόσιο χρέος δεν έχει μειωθεί παρά μόνον κατά 1 δισ. (0,3%) και παραμένει ουσιαστικά μη βιώσιμο, όπως ήταν πριν από τα Μνημόνια. (...) Πολύς λόγος γίνεται και χτίζονται προσδοκίες (!) έστω με τα ψίχουλα των Γερμανών. Το σχέδιο της Μέρκελ και του Σόιμπλε για χορήγηση εγγυημένων δανείων με χαμηλό επιτόκιο από την κρατική αναπτυξιακή τράπεζα KfW (Kreditanstalt fur Wiederaufbau) στην κρατική αναπτυξιακή τράπεζα ICO της Ισπανίας, ώστε να χρηματοδοτηθούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αναπαράγεται αφειδώς. Το σχέδιο προβλέπει ότι η KfW, η οποία επί δεκαετίες χρηματοδοτεί μικρομεσαίες επι

Σκίτσο Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ 1. « Εάν δε δράσουμε τώρα, τότε ο νότος της Ευρώπης κινδυνεύει να χάσει μία ολόκληρη γενιά »: ποιος το λέει αυτό; Μα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε. Και που το λέει; Στην περίφημη, πλέον, επιστολή του, προς το συνάδελφο του υπουργό Οικονομίας της χώρας Ρέσλερ . Πρόκειται, αναμφίβολα, για την αποθέωση του λαικισμού, αν όχι του κυνισμού στη σημερινή Ευρώπη : αυτό είναι η ξαφνική «επιφοίτηση» Σόιμπλε. Επειτα από μια τριετία και πλέον πολιτικής που ισοπέδωσε μια σειρά από χώρες και την οποία ο ίδιος εμπνεύστηκε, οργάνωσε και εφάρμοσε δια σιδηράς χείρας, ο υπουργός Σόιμπλε διαπιστώνει τώρα, ξαφνικά, ότι απαιτείται «άμεση δράση» για να μη χαθεί μία γενιά στο νότο της Ευρώπης. Όμως η γενιά αυτή ουσιαστικά ήδη χάθηκε – και φυσικά, ο Σόιμπλε το γνωρίζει, είναι εν πολλοίς δικό του έργο. Δεν μπορεί  λοιπόν να το ανακάλυψε την περασμένη εβδομάδα, έτσι ξαφνικά. Τόσα χρόνια, αυτό το ζήτημα ουδέποτε τον απασχόλησε. Τώρα τι τον έπιασε τέτοια βία;

(...)   η ζοφερή πραγματικότητα δεν αιτιολογεί καμία αισιοδοξία.  Τ ο πολιτικό σύστημα απέτυχε στην αποφυγή της κρίσης. Αποτυγχάνει, όμως, και στη διαχείρισή της. Οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, η καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής, η τιμωρία των επίορκων λειτουργών και πολιτικών, η ανάκτηση των κλοπιμαίων, η διακρίβωση των κατόχων ελβετικών λογαριασμών με «μαύρο» χρήμα της λίστας Λαγκάρντ, η τιμωρία και φορολόγησή τους, η προσέλκυση επενδύσεων, η μάχη κατά της γραφειοκρατίας, διαρκώς αποτυγχάνουν...  Αντίθετα συνεχίζουν να φορολογούν ό,τι κινείται.  Το Δημόσιο είναι σαν ζόμπι που έχει βγει στους δρόμους και ζητάει να ρουφήξει το αίμα των ζωντανών. Ενα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αποστερείται βιαίως απ’ όλες τις ώς τώρα διαθέσιμες επιβιωτικές διεξόδους. (...) Αυτός ο βιασμός της ελληνικής κοινωνίας τόσο άγρια και τόσο γρήγορα θα είναι μοιραίος. Οι κήνσορες του λαϊκού συμφέροντος θα είναι οι πρώτοι που θα σαρωθούν. Μαζί με τους ψεύτες και τους άρπαγες των ονείρων όλων μας

Το συγκλονιστικό αυτό γκράφιτι, που κοσμεί τον τίτλο της στήλης μου σήμερα, το διαβάσαμε με τη Μαρίτα στις συνοικίες του Δουβλίνου και του Λίμερικ ένα μεσημέρι του Σεπτεμβρίου του 2011, όταν με πήγαν εκλεκτοί συνάδελφοι να δω τα συσσίτια που είχαν στηθεί. Την περίοδο εκείνη η τρόικα πηγαινοερχόταν τακτικά στην Ιρλανδία. Οχι, βεβαίως, για να επισκεφθεί τα συσσίτια, αλλά για να τσεκάρει αν κινδυνεύουν τα ιρλανδικά μέτρα λιτότητας. Περικοπές στις δημόσιες δαπάνες χωρίς δεύτερη κουβέντα και ανεξαρτήτως κοινωνικού κόστους, απεριόριστες μειώσεις μισθών, ελεύθερες απολύσεις, σε ένα περιβάλλον με ανύπαρκτο εθνικό σύστημα υγείας και με ελάχιστη φορολογία στις επιχειρήσεις. Ολόκληρη η χώρα ήταν ένα απέραντο εργαστήριο, στο οποίο η τρόικα πειραματιζόταν με την εφαρμογή του Μνημονίου. Να μας κάνει Ιρλανδούς, λοιπόν… οραματίζεται ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. OΚ... Μας υπόσχεται το μοντέλο Ιρλανδίας. Ομως, η χώρα βρίσκεται αλυσοδεμένη ακόμη στο άρμα των Μνημονίων και της διπλής ασθένεια

Ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Τζέρι Ράις έσπευσε χθες να σβήσει την παραφιλολογία για νέα αναδιάρθρωση (« κούρεμα ») του ελληνικού δημόσιου χρέους. Με την ωμή γλώσσα του ρεαλισμού, δήλωσε ότι το καθεστώς προτεινόμενου πιστωτή, τόσο για την Ελλάδα όσο και για οπουδήποτε αλλού, « δεν βρίσκεται υπό συζήτηση ». Με την αυτονόητη αυτή δήλωση, όμως, παράλληλα ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Το χρέος, όπως εκτιμά το ίδιο το ΔΝΤ, είναι μη βιώσιμο! Ετσι μετά τα δύο «κουρέματα» (το διαβόητο PSI και η επαναγορά), to plan C (δηλαδή το OSI) για το χρέος, παραμένει μετέωρο. Σε σπουδαία ερώτηση του Reuters κατά πόσον ο κ. Ράις εκτιμά ότι με την πολυδιαφημισμένη αναμενόμενη νέα αναδιάρθρωση (« κούρεμα» ) του ελληνικού χρέους, η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα στην ιστορία που θα αποφασίσει να αναδιαρθρώσει το χρέος της προς το ΔΝΤ, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ επανέλαβε ότι « δεν οραματιζόμαστε » νέες συζητήσεις για τη συμμετοχή του επίσημου τομέα (OSI) σ’ αυτή τη φάση, τονίζοντας παράλληλα ό

Ψέματα... ψέματα... ψέματα. Μετά τη διάσωση με τα τρία Μνημόνια και τα δύο «κουρέματα» με τη συμμετοχή δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, πολιτικοί, τραπεζίτες, οικονομολογούντες καθηγητές και (φυσικά) δημοσιογράφοι επιχειρηματολογούσαν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα αντιμετωπιστεί λυτρωτικά! Βεβαίως η στήλη είχε διαφορετική άποψη, επισημαίνοντας αμέτρητες φορές ότι δεν θα σωθούμε από το δυσβάστακτο χρέος. Μετά τη διάσωση, θα επιβαρυνθούμε με περισσότερα χρέη λόγω της αλληλεπίδρασης που θα έχουν μεταξύ τους τα διάφορα στοιχεία του πολύπλοκου σχεδίου, που συμφωνήθηκε δυστυχώς εις βάρος μας. Επειδή τόσο από το «κούρεμα» που συμφωνήθηκε για τα ομόλογα που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας όσο και από την επαναγορά των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, σε τιμές μικρότερες της ονομαστικής τους αξίας, προέκυψε κόστος μεγαλύτερο από το όφελος. Κατά 29 δισ. ευρώ σε ένα χρόνο και κατά 3,8 δισ. ευρώ σε ένα τρίμηνο αυξήθηκε το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το α΄ τρίμηνο του 2013, σύμφωνα με το επί

Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ ''ΕΘΝΟΣ'' Απελπισία. Η πρόταση του πρωθυπουργού προς την ηγεσία της νέας Κίνας για επενδύσεις σε ακίνητα αξίας μόλις άνω των 250.000 ευρώ, σε αντάλλαγμα τη χορήγηση άδειας παραμονής στους Κινέζους αγοραστές για μια 5ετία, δικαίως πυροδότησε κύμα ανησυχιών για την κατάσταση της οικονομίας. Η αγορά κατοικίας της Ελλάδας περιλαμβάνει ακριβά και υψηλής κατασκευής ακίνητα, ενώ τα 250.000 ευρώ αφορούν μικρομεσαίου επιπέδου κατοικίες. Εκτός και αν η κυβέρνηση προβλέπει η «φούσκα» των ακινήτων να πάρει διαστάσεις καταστροφής, παρασύροντας στον κατήφορο και τα ακριβά ακίνητα. Αρκεί να σας φέρω το εξής παράδειγμα. Το 2011 η Ουγγαρία για να αντιμετωπίσει τη δεινή κρίση προσκάλεσε τους Ρώσους να αγοράσουν ακίνητα, όμως το μίνιμουμ της αξίας το έθεσε στις 500.000 ευρώ. Λέτε, η μνημονιακή Ελλάς να προβλέπεται να ξεπέσει σε χαμηλότερα επίπεδα από την οικονομία της Ουγγαρίας; Δράμα. Ο ενεργειακός πόλεμος στην π ερίπτωση της αποκρατικοποίησης ΔΕΠΑ-ΔΕΣ

(...) Οταν το έγκυρο αυτό think tank, από τους υμνητές του Μνημονίου, το χαρακτηρίζει στην έκθεσή του σαν ένα από τα πιο αποτυχημένα προγράμματα προσαρμογής που έχει εφαρμόσει ανά τον πλανήτη το ΔΝΤ,  ουδείς πλέον μπορεί να μείνει αδιάφορος στις συνέπειες απέναντι σε μια τέτοιας διαστάσεως εθνική καταστροφή και εξαθλίωση του λαού.  Πρέπει να τιμωρήσει αυτούς που το υπέγραψαν και αυτούς που το ψήφισαν. (...) Εγώ τώρα τι να πω... Οταν το Ινστιτούτο Bruegel , το οποίο οι αναγνώστες της «Καθημερινής» γνωρίζουν καλά από τις πολλαπλές παρουσιάσεις των απόψεων του επικεφαλής του Jean Pisani-Ferry, διαπιστώνει ότι το ελληνικό Μνημόνιο είναι από τα χειρότερα ανάμεσα σε 159 του Διεθνούς Νομισματικ ού Ταμείου (ΔΝΤ). Οταν το έγκυρο αυτό think tank, από τους υμνητές του Μνημονίου, το χαρακτηρίζει στην έκθεσή του σαν ένα από τα πιο αποτυχημένα προγράμματα προσαρμογής που έχει εφαρμόσει ανά τον πλανήτη το ΔΝΤ , ουδείς πλέον μπορεί να μείνει αδιάφορος στις συνέπειες απέναντι

Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Σφαγή σε μισθούς και συντάξεις, φόροι, χαράτσια, απολύσεις, χιλιάδες λουκέτα, ανεργία στο 30% και το 67% στους νέους. Σχεδόν 4 εκατομμύρια πολίτες οι οποίοι βρίσκονται στα όρια της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ήτοι στα όρια της πλήρους εξαθλίωσης. Χιλιάδες πολίτες δεν έχουν βασικά αγαθά, δεν έχουν σπίτι, ζουν σε οικογένειες όπου δεν εργάζεται κανείς ή εργάζεται με μερική απασχόληση. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ακόμη χειρότερα... αυτοί πανηγυρίζουν για την «αναβάθμιση» της Ελλάδας στην κατηγορία «junk» («σκουπίδια»)! Κι ενώ η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας βαθιά στην κόλαση της ύφεσης συνεχίστηκε και το α΄ τρίμηνο του 2013 με περαιτέρω συρρίκνωση κατά 5,3% το α΄ τρίμηνο του τρέχοντος έτους, για έκτο συνεχή χρόνο, αυτοί πανηγυρίζουν για την «αναβάθμιση» των «σκουπιδιών» μας... Επισήμως η Ελλάδα εισήλθε στον έκτο χρόνο ύφεσης, που επιμένει στα μνημονιακά μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές μας. Το δ΄