Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Θουκυδίδης

Διδάγματα από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Το νησί της Αθήνας και η ισορροπία σκοπών και μέσων.

Εικόνα
Ο Περικλής αγορεύων στην Πνύκα, τοιχογραφία στο Maximmileaneum Palace Μονάχου, του Philipp von Foltz (1860). Πηγή: Wikipedia Διδάγματα από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Το νησί της Αθήνας και η ισορροπία σκοπών και μέσων. Η δημιουργία της Α' Αθηναϊκής Συμμαχίας γρήγορα μετεξελίχθηκε σε ηγεμονία καθώς καμία πόλη-κράτος της εποχής δεν μπορούσε να αντιπαρατεθεί στον πανίσχυρο αθηναϊκό στόλο ο οποίος αριθμούσε 300 ετοιμοπόλεμες τριήρεις στις οποίες μπορούσαν να προστεθούν τα πλοία που παρείχαν οι κύριοι σύμμαχοι της Αθήνας. «Σκεφθείτε! Αν ήμαστε νησί, ποιοι θα ήταν πιο απρόσβλητοι από εμάς; Από αυτό θα πρέπει να εμπνευστούμε και να αποφασίζουμε σαν να ήμαστε νησιώτες».           Θουκυδίδου Ιστορία, Α 143 Στην μακραίωνη ιστορία του ελληνικού έθνους, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος κατέχει περίοπτη θέση. Από τα σχολικά μας χρόνια έχουμε διδαχθεί την ιστορία του πολέμου αυτού από τον Θουκυδίδη, τον πατέρα του πολιτικού ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις (Πλατιάς 2007, σελ. 25)

Οι Τούρκοι μελετούν Θουκυδίδη, εμείς;

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Η Τουρκία αμφισβητεί δια της ισχύος,  η ένταση θα κλιμακωθεί. Θουκυδίδης Τα υποτιθέμενα διδάγματα από παλαιότερους πολέμους ή των παρελθόντων συγκρούσεων, περνούν στην κοινή ιστορική μνήμη μας, συνιστώντας ένα σύνολο αξιών για τον κόσμο και πώς η κοινωνία θα πρέπει να συμβάλει στη διαχείρισή της. Με αυτό τον τρόπο τα ιστορικά μαθήματα αποκλείουν ορισμένες πολιτικές και στρατηγικές επιλογές σε μελλοντικές αντιπαραθέσεις, προωθώντας παράλληλα μια κοινωνία και την ηγεσία της προς το κοινό συμφέρον. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να προχωρήσουμε όσο το δυνατόν πληρέστερα στην κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, βοηθώντας έτσι να μάθουμε τα ακριβή μαθήματα από αυτά τα γεγονότα. Τα ψευδή μαθήματα της ιστορίας θα μπορούσαν να προκαλέσουν κακές αποφάσεις εδώ και τώρα, ενώ τα σοφά μαθήματα ενισχύουν τις πιθανότητες μας να μην επαναλάβουμε σφάλματα του παρελθόντος. Η ιστορία είναι απαραίτητη για να εκτελείται σωστά η εξωτερική πολιτική και η στρατηγική. Όμως με

Ποια Κίνα; Η μόνη υπερδύναμη θα είναι πάντα οι ΗΠΑ.

Εικόνα
 Ποια Κίνα;  Η μόνη υπερδύναμη θα είναι πάντα οι ΗΠΑ.  Οι δύο χώρες έχουν πέσει στην «Παγίδα του Θουκιδίδη», όμως αν δεις τα μεγέθη τους –και όχι μόνο το, παραπλανητικό ΑΕΠ– τότε θα καταλάβεις ότι οι Αμερικανοί είναι αδύνατο να χάσουν την παγκόσμια ηγεμονία από τους Κινέζους. Μια ανάλυση του σημαντικού Μάικλ Μπέκλεϊ  . Τελικά οι Αμερικανοί δεν θα πρέπει να ανησυχούν τόσο πολύ για το ενδεχόμενο να τους ξεπεράσουν οι Κινέζοι και να απολέσουν την παγκόσμια ηγεμονία. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει ο Michael Beckley  (Μάικλ Μπέκλεϊ), καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στα πανεπιστήμια Ταφτς και Χάρβαρντ, συνοψίζοντας σε άρθρο του στο Foreign Affairs τη θέση που παρουσιάζει αναλυτικά στο βιβλίο του   «Unrivaled: Why America Will Remain the World’s Sole Superpower».  «Η Κίνα δεν πρόκειται να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες οικονομικά ή στρατιωτικά. Αντιθέτως. Σύμφωνα με τους σημαντικότερους δείκτες μέτρησης του εθνικού πλούτου και της εθνικής ισχύος, η Κίνα δυσκολεύεται να κ

Κίνα Vs Αμερική.Διαχειριζόμενοι την επόμενη σύγκρουση των πολιτισμών.

Εικόνα
Οι εντάσεις μεταξύ αμερικανικών και κινεζικών αξιών, παραδόσεων και φιλοσοφιών θα επιδεινώσουν τις θεμελιώδεις διαρθρωτικές πιέσεις που συμβαίνουν κάθε φορά που μια αναδυόμενη δύναμη, όπως η Κίνα, απειλεί να μετατοπίσει μια καθιερωμένη δύναμη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. O πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, στο Αμβούργο της Γερμανίας, τον Ιούλιο του 2017. SAUL LOEB/REUTERS   Καθώς οι Αμερικανοί αφυπνίζονται με μια ανερχόμενη Κίνα που τώρα ανταγωνίζεται τις Ηνωμένες Πολιτείες σε κάθε πεδίο, πολλοί αναζητούν παρηγοριά στην πεποίθηση ότι καθώς η Κίνα γίνεται πλουσιότερη και ισχυρότερη, θα ακολουθήσει τα βήματα της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και άλλων χωρών που έχουν υποστεί βαθιές μεταμορφώσεις και αναδύθηκαν ως προωθημένες φιλελεύθερες δημοκρατίες. Από αυτή την άποψη, το μαγικό κοκτέιλ της παγκοσμιοποίησης, του καταναλωτισμού που βασίζεται στην αγορά και της ενσωμάτωσης στην διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες [2], θα οδηγήσουν τελικά την Κί