IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιατί όλοι μιλούν για τον ηττημένο της πασίγνωστης μάχης και όχι για τον νικητή;  Μια νέα ματιά στη δραματική διέλευση του Βοναπάρτη από το ιστορικό προσκήνιο: τα εθνικά ιδεώδη της Γαλλικής Επανάστασης, η εμφάνιση του λαϊκισμού στην Ευρώπη και η καταστολή των φιλελεύθερων, δημοκρατικών ιδεών.   Ο Αλμπέρ Ντιεντονέ στην ταινία «Ναπολέων» του Αμπέλ Γκανς (1927) Το Βατερλό (Waterloo) είναι τοποθεσία νοτίως των Βρυξελλών στο κεντρικό Βέλγιο. Ο μικρός οικισμός βρίσκεται στις νότιες παρυφές μεγάλου δάσους φυλλοβόλων που περικλείει την περιοχή και τη διαχωρίζει από τη μεγαλούπολη στα βόρεια. Νότια απλώνεται ανοιχτή πεδιάδα που καταλήγει σε ύψωμα. Στο σημείο αυτό στις 16 με 18 Ιουνίου του 1815 η στρατιά του αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντος Βοναπάρτη αντιμετώπισε τις συμμαχικές στρατιές της Βρετανίας και των Κάτω Χωρών υπό τον στρατάρχη Wellington και της Πρωσίας υπό τον ηλικιωμένο στρατάρχη Blücher. Ο Ναπολέων φρόντισε να αναπτύξει τις δυνάμεις του μεταξύ των αντιπάλων του ώστε

(...) Η επιτροπή κατόρθωσε να συνάψει το πρώτο δάνειο στις 9 Φεβρουαρίου 1824. Η ονομαστική του αξία ήταν 800.000 στερλίνες. Βαπτίστηκε «Δάνειο της Ανεξαρτησίας» αλλά για την παραλαβή του, μπήκαν υποθήκη «εθνικές γαίες και τα έσοδα των τελωνείων, αλυκών και ιχθυοτροφείων». Και βέβαια, από το αρχικό ποσό, έπρεπε να αφαιρεθούν «έξοδα φακέλου», προμήθειες, οι δόσεις ενός χρόνου, οι τόκοι δυο χρόνων και διάφορα άλλα. Από τις 800.000 που υποτίθεται ότι θα εισέπραττε η Ελλάδα, απέμειναν 250.000. Η δουλειά ήταν αρκετά επικερδής. ... η επιτροπή έμεινε στην Αγγλία για να συνάψει και δεύτερο δάνειο. (...) Τελικά, με το δεύτερο, κολοσσιαίο για την εποχή δάνειο, όχι μόνο ήταν δυνατή η τελική επικράτηση των Ελλήνων αλλά και μπορούσαν να αγοραστούν ατμόπλοια που θα εμπόδιζαν την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Όμως, αντί του ισόποσου των εβδομήντα εκατομμυρίων χρυσών φράγκων για τα οποία δεσμεύτηκε η χώρα (τα δύο εκατομμύρια λίρες), εισπράχτηκαν 37 εκατομμύρια, από τα οποία τα δύο τρίτ

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ στην Αθήνα, κατά τη διεθνή περιοδεία του,  τον Δεκέμβριο του 1959.   H ένταξη της Ελλάδας στο πλευρό του δυτικού κόσμου κατά τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου καθόρισε την ιστορική της πορεία, διαμορφώνοντας το θεσμικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και αξιακό πλέγμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Ο δυτικός προσανατολισμός της Ελλάδας δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα μιας αυτόνομης επιλογής της πολιτικής ηγεσίας, καθώς επενήργησαν και οι ξεχωριστές συνθήκες του Εμφυλίου Πολέμου και της αποφασιστικής επέμβασης της Βρετανίας και των ΗΠΑ σε αυτόν. Εν τούτοις, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής πολιτικής και πνευματικής ελίτ είχε ταχθεί στο πλευρό του καπιταλιστικού στρατοπέδου και της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας (ιδεολογικά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930), ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της εμφύλιας σύγκρουσης. Η ήττα των κομμουνιστικών δυ

Ανδρες του Εθνικού Στρατού, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, ενώ βάλλουν με πολυβόλο. Η πρόγνωσίς σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις. [...] Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω Με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω Με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω. [...] Μανόλης Αναγνωστάκης Στις 12 Μαρτίου 1947, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρι Τρούμαν διετύπωσε αυτό που έμεινε στην ιστορία του Ψυχρού Πολέμου ως «Δόγμα Τρούμαν». Απευθυνόμενος στην κοινή συνεδρίαση των δύο αμερικανικών νομοθετικών σωμάτων, ζήτησε την έγκριση του σημαντικού την εποχή εκείνη ποσού των 400 εκατομμυρίων δολαρίων για οικονομική και λοιπή βοήθεια στην Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και την έγκριση αποστολής στις δύο χώρες αμερικανικού πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού. Αναφερόμενος ειδικότερα στην Ελλάδα, υπογράμμισε ότι μετά τις καταστροφές που υπέστη η χώρα από τους Γερμανούς και τις τραγικές συνθήκες που οι καταστροφές αυτές διαμόρφωσαν, «μία μαχητική μειοψηφία εκμεταλ

Ο Ιωάννης Μεταξάς ακολούθησε προσεκτικά τη στρατηγική του πρώην αντιπάλου του, Ελ. Βενιζέλου, και φρόντισε να διατηρήσει την Ελλάδα συνδεδεμένη με τις δυτικές δυνάμεις. «Θα σας παράσχουμε όλη τη δυνατή βοήθεια μαχόμενοι εναντίον του κοινού εχθρού και θα μοιραστούμε την κοινή μας νίκη» . Ετσι τελείωνε το ένθερμο τηλεγράφημα του Βρετανού πρωθυπουργού προς τον Ελληνα ομόλογο και σύμμαχό του, δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν η Ελλάδα αρνήθηκε να υποκύψει στις ιταλικές φασιστικές προκλήσεις που αξίωναν θρασύτατα από μια ουδέτερη χώρα να παραδώσει αμαχητί και χωρίς διαπραγματεύσεις πάτρια εδάφη. Μια απόφαση που οδήγησε ουσιαστικά στην πρώτη αποφασιστική και νικηφόρα σύρραξη με τον Αξονα. Πέντε χρόνια μετά, με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα θα βρεθεί, όπως και με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με το μέρος των νικητών. Ωστόσο, η επιλογή ένταξης της Ελλάδας, μιας χώρας υπό δικτατορικό καθεστώς, στη βρετανική σφαίρα επιρροής προπολεμικά αλλά κ