IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο συγγραφέας του παγκόσμιου best seller «Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα» πιστεύει ότι η Ελλάδα και οι άλλες χώρες χρειάζονται μια περισσότερο δημοκρατική Ευρώπη « Σύγχρονος Μαρξ ». Ετσι αποκάλεσε ο «Economist» τον 42χρονο γάλλο καθηγητή της Paris School of Economics Τομά Πικετί , ο οποίος έγραψε το πιο απροσδόκητο παγκόσμιο best seller του 2014 . Πρόκειται για το βιβλίο  «Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα»  που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις σε μια εξαιρετική μετάφραση από την Ελίζα Παπαδάκη. Στο βιβλίο αυτό ο Πικετί παρουσιάζει την ιστορία του εισοδήματος και της κατανομής του πλούτου σε 20 χώρες κατά τη διάρκεια τριών αιώνων και αποκαλύπτει τον αθέατο μηχανισμό που ανεπαισθήτως έχει επαναφέρει τον δυτικό κόσμο - στο πεδίο της όξυνσης των οικονομικών ανισοτήτων - στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο «Σύγχρονος Μαρξ» μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για τη δυναμική των ανισοτήτων, την « καταστροφική » επίδραση της τρόικας και την πρότασή του για την Ευρώπη του μέλλον

Οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν τόση περιουσία όση κατέχουν τα φτωχότερα... 3,5 δισεκατομμύρια των κατοίκων της Γης ΒHMA- REUTERS Δραματικές διαστάσεις προσλαμβάνουν χρόνο με τον χρόνο οι κοινωνικές αντιθέσεις ακόμα και στις ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα στη Βρετανία. Την περασμένη εβδομάδα οι θρησκευτικοί ηγέτες περίπου 600 εκκλησιών και οι επικεφαλής 20 ανθρωπιστικών οργανώσεων απευθύνθηκαν με κοινή επιστολή τους προς τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον και του ζήτησαν να παρέμβει για να σταματήσει το φαινόμενο της πείνας στο κάποτε κραταιό Ηνωμένο Βασίλειο. " Η άποψή μας είναι ότι η Βρετανία καταπατά τους διεθνείς νόμους περί του δικαιώματος του ανθρώπου στην τροφή. Ζητούμε από την κυβέρνηση να εγγυηθεί ότι κανένας άνθρωπος δεν θα στερείται αυτού του θεμελιώδους δικαιώματος σε επαρκές φαγητό" τονίζουν στην επιστολή τους. Δεν έχουν άδικο. Η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Βρετανίας είνα

Τα πάντα γύρω μας είναι αγορά. Στην πραγματικότητα είμαστε πλέον όλοι μας, διασωληνωμένοι με τα πολύμορφα κανάλια της αγοράς, όπως ακριβώς ο ευρισκόμενος σε καταστολή μέσα στην εντατική. Και αυτό που κυλάει μέσα στα κανάλια και δίνει ενέργεια και ζωή είναι το χρήμα. Όσοι λοιπόν ελέγχουν τα κανάλια της αγοράς και το χρήμα είναι και οι απόλυτοι εξουσιαστές των ανθρώπων. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Για σκεφτείτε λίγο. Από τη στιγμή που ξυπνάμε το πρωϊ, μέχρι το άλλο πρωϊ, τα πάντα γύρω μας, μας συνδέουν με την αγορά. Από τα εσώρουχα που φοράμε, το κρεβάτι που κοιμόμαστε, το σπίτι που μένουμε, την οδοντόβουρτσα, το νερό, το ηλεκτρ ι κό, το φαγητό, τη μετακίνηση, τη δουλειά, τη διασκέδαση, το λουλούδι που θα χαρίσουμε κ.λ.π., δηλαδή τα πάντα είναι αντικείμενα μιας ανταλλακτικής αγοράς και υπόκεινται στους νόμους της τελευταίας. Μόνο ο αέρας που αναπνέουμε είναι εκτός αγοράς (προς το παρόν), αν και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και ο αέρας είναι α

O υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αποτελούν απλά συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 τα μεγάλα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα -ύφεση ή στάσιμη ανάπτυξη, ραγδαία αυξανόμενη ανεργία, χαμηλές προοπτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έλλειψη ζήτησης, διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων, κοινωνικός αποκλεισμός- που αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες; Η λεγόμενη «χρηματιστικοποίηση » της οικονομίας, που είναι όντως ιδιαίτερα επιρρεπής σε χρηματοοικονομικές κρίσεις και καταρρεύσεις όπως έδειξε ο Χαϊμαν Μίνσκι , δεν μπορεί να νοηθεί ανεξάρτητα από τις διαδικασίες παραγωγής η τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα ότι όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα δεν οφείλονται απλά σε μια σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση με επίκεντρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά στο γεγονός ότι ο σημερινός κ

«Η μαζοποίηση κλείνει μέσα της διαβρωτική και διαλυτική δύναμη, η οποία προσβάλλει κατά προτίμηση την ανθρώπινη προσωπικότητα, την αυθυπαρξία του ανθρώπου και κατ’ επέκταση ενισχύει τη φυγή του ατόμου από την κοινωνική του ευθύνη. » (Ι. Ξηροτύρης)   Θεώρησα σκόπιμο να ξεκινήσει η ανάλυση του θέματος της μαζοποίησης με την παράθεση και τον σχολιασμό της άποψης του Ι. Ξηροτύρη, καθώς πρόκειται για μια άποψη μες στην οποία λανθάνει το νόημα της έννοιας αυτής. Η αλήθεια είναι πως η δύναμη της μαζοποίησης είναι όντως διαλυτική και διαβρωτική. Διαβρώνει συνειδήσεις, εξομοιώνει προσωπικότητες και αποδυναμώνει την ελεύθερη βούληση και δράση.  Ο άνθρωπο στην μαζοποιημένη του κατάσταση δεν αυτενεργεί, παρά μόνο σκέφτεται και ενεργεί πλέον με όμοιο τρόπο. Με έναν τρόπο που τους έχει επιβληθεί έξωθεν και τον αποδέχονται αμαχητί. Έτσι καταστρατηγείται η προσωπικότητά τους, η ανεξαρτησία τους, καθώς κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να δράσει μεμονωμένα και με διαφορετικό τρόπο από

(...) Το σύστημα νιώθει πολύ ισχυρό και δεν προτίθεται να μοιράσει ούτε λίγα ψίχουλα στους πληβείους αυτού του πλανήτη. Φροντίζουν για τον εξωραϊσμό του η συντηρητική παράταξη και η συμβιβασμένη σοσιαλδημοκρατία . (...) Εκεί που λες ότι επιτέλους η πολιτική επανακάμπτει και πάει να πάρει το πάνω χέρι από την οικονομία και ειδικότερα από την πιο άπληστη και κυνική πτέρυγά της (τον χρηματοπιστωτικό τομέα) και αρχίζεις να αναθαρρείς, έρχονται τα γεγονότα και σε προσγειώνουν ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα. Και τα δύο παραδείγματα τα αλιεύσαμε από τα ρεπορτάζ του συναδέλφου Μπάμπη Μιχάλη που δημοσιεύθηκαν στην «Εφ.Συν.» την Τετάρτη και την Πέμπτη. 1.  Η δ ιοίκηση Ομπάμα, αξιοποιώντας το κλίμα δυσφορίας που είχε δημιουργηθεί παγκοσμίως εξαιτίας της ασύδοτης δράσης και των κινήσεων υψηλού ρίσκου των τραπεζών της Wall Street, είχε υποσχεθεί έναν νόμο που θα τραβούσε μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ της καθημερινής τραπεζικής δραστηριότητας και των κερδοσκοπικών παιχνιδιών