IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ζάππειο, 28 Μαΐου 1979. Η υπογραφή της Συνθήκης Προσχωρήσεως στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Γ. Ράλλης, Κων. Καραμανλής, Γ. Κοντογεώργης. Ζάππειο, 28 Μαΐου 1979. Η υπογραφή της Συνθήκης Προσχωρήσεως στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Γ. Ράλλης, Κων. Καραμανλής, Γ. Κοντογεώργης. Το 1975, πριν ακόμη μπορέσουν να απορροφήσουν πλήρως τους κραδασμούς από την προηγούμενη διεύρυνση (μετά την προσχώρηση της Βρετανίας, της Δανίας και της Ιρλανδίας το 1973), οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες αντιμετώπισαν την προοπτική της ένταξης μιας άλλης χώρας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρωθυπουργός της Ελλάδας, ανακοίνωσε στις 12 Ιουνίου 1975 την πρόθεση της κυβέρνησής του να επιζητήσει την προσχώρηση, ως μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη διασφάλιση των δημοκρατικών θεσμών της χώρας. Η Ελλάδα είχε μόλις πρόσφατα την εμπειρία της δικτατορίας των συνταγματαρχών, από το 1967 έως το 1974, όταν το χουντικό πραξικόπημα εναντίον του προέδρου της Κύπρου, αρχιεπισκόπου Μακαρίου, διευκόλυνε την τουρκική εισβολή στο νησί.

 Η συγκέντρωση της πολιτικής ελίτ στο Μέγαρο Μουσικής για τη βραδιά την αφιερωμένη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή απέπνεε κάτι το γκροτέσκ, και όχι μόνον εξαιτίας της υπερβολικής επισημότητας· η πελώρια αίθουσα έμοιαζε μάλλον με προθάλαμο όπου συρρέει το πλήθος εν αναμονή της Δευτέρας Παρουσίας, πρώην και νυν πρόεδροι της Δημοκρατίας, πρώην και νυν πρωθυπουργοί, πρώην και νυν υπουργοί και βουλευτές - όλοι όσοι εμπλέκονταν στη μεταπολιτευτική ελληνική περιπέτεια είχαν φέρει εκεί τη μελαγχολική τους αίσθηση απ' το τέλος μιας εποχής. Δηλαδή της δικής τους.   Εξυπακούεται ότι αν ο Καραμανλής αγιογραφήθηκε και πάλι , αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υστεροφημία του. Παραβλέπει κανείς εύκολα ότι, μεταφορικά μιλώντας, για να βρει ο νεκρός ανάπαυση, θα πρέπει τα μνημόσυνα να αξιοποιούν μιαν ορισμένη δόση ρεαλισμού. Αλλιώς, δηλαδή, αν η τιμώμενη προσωπικότητα δεν σκιαγραφηθεί επίσης, έστω ευγενικά, ως προς τα μειονεκτήματα που τη σημάδεψαν, τα εγκώμια καταλήγουν πολύ