IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Όταν ένας λαός επιτρέπει στην κυβέρνησή του να μεταβάλλει τους νόμους σε ράκη, τότε είμαστε κοντά στο σημείο εκείνο της παρακμής που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Το έχουμε βιώσει πολλές φορές στο ένδοξο παρελθόν μας.  (...) Υπάρχουν δύο περιστατικά που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Το ένα είναι αυτό με τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομίας. Η κυβέρνηση αποφάσισε να απολύσει τις καθαρίστριες. Για έναν - δύο - τρεις λόγους. Δεν είναι αυτό σήμερα το θέμα μας. Κι ήρθε ένα Δικαστήριο και τις δικαίωσε. Πως αντέδρασε το ελληνικό δημόσιο; Αναζήτησε επιχειρήματα για να μην εφαρμόσει την απόφαση! Το ίδιο το κράτος περιφρόνησε τον Νόμο! Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι τα Δικαστήρια γέρνουν υπερβολικά την πλάστιγγα υπέρ των εργαζομένων. Μπορεί να ισχυριστεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις που οι αποφάσεις πάσχουν νομικά. Μπορεί να ισχυριστεί ό,τι θέλει, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να μην εφαρμόζει τις αποφάσεις των Δικαστηρίων.  Το άλλο περιστ

΄Ολο το παρασκήνιο της αμαρτωλής ιστορίας των golden boys Ηταν τον Οκτώβριο του 2009, λίγο μετά τις εκλογές, όταν ο ελεγκτής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) κ.  Λ. Μαυρίδης  πήγε για έλεγχο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ). Τον έστειλε ο τότε διευθυντής Εποπτείας του τραπεζικού συστήματος κ.  Ι. Γούσιος  επειδή από τα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας είχε διαπιστωθεί ότι το ΤΤ είχε ξεπεράσει τα πλαφόν που του είχε θέσει η Τράπεζα της Ελλάδος στα επιχειρηματικά δάνεια. Ταυτόχρονα, οι ελεγκτικές υπηρεσίες της κεντρικής τράπεζας απαγόρευσαν στον τότε διοικητή του ΤΤ κ. Αγγ. Φιλιππίδη  να χορηγεί επιχειρηματικά δάνεια ώσπου να ολοκληρωθεί ο έλεγχος και να φτιάξει σωστές διαδικασίες αξιολόγησης χορηγήσεων. Ο κ. Φιλιππίδης στα χρόνια που βρέθηκε στο τιμόνι του ΤΤ και λίγο πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 είχε καταφέρει να «τινάξει την μπάνκα στον αέρα». Μέσα σε τρία χρόνια από τη στιγμή που δόθηκε στο ΤΤ άδεια χορήγησης δανείων ξεπέρασε το πλαφόν γεμίζοντας την αγορά

To 1994 πολλοί Ιταλοί ψήφισαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του ως επιχειρηματίας για να αναβιώσει την αγκυλωμένη ιταλική οικονομία. Είχε χτίσει μία αυτοκρατορία Μέσων Ενημέρωσης από το τίποτα. Αναζωογόνησε μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας, την AC Milan. Είναι σίγουρο ότι θα απέδιδε καλύτερα στη διοίκηση της χώρας από την παλαιά φρουρά των διεφθαρμένων πολιτικών και των εσωστρεφών γραφειοκρατών; Ο Μπερλουσκόνι ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας για οκτώ από τα δέκα χρόνια από το 2001 έως το 2011. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ιταλίας σημείωσε πτώση κατά 4%, το χρέος της σε αναλογία με το ΑΕΠ αυξήθηκε από το 109% στο 120%, οι φόροι αυξήθηκαν από το 41,2% του ΑΕΠ στο 43,4% και η παραγωγικότητά της έπεσε σε τέλμα. Αντί να χρησιμοποιήσει τις επιχειρηματικές του ικανότητες για να αναβιώσει την ιταλική οικονομία, ο Μπερλουσκόνι χρησιμοποίησε τις πολιτικές του