IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι πρόσφυγες μιλάνε άπταιστα τουρκικά; Τουρκική προπαγάνδα μέσω ελληνικής TV;  Τι είδαμε χθες 28/2 Τουρκική προπαγάνδα μέσω ελληνικής TV; Τι περίεργο είδαμε στα χθεσινά ελληνικά δελτία ειδήσεων και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για υβριδικό πόλεμο. Πλημμύρισαν χθες οι οθόνες των τηλεοράσεων πλήθη προσφύγων που έσπευδαν στα σύνορα με λεωφορεία προσφορά του Ερντογάν και προκειμένου να καλύψει τις μεγάλες απώλειες από το Ιντλίμπ και τα φέρετρα των Τούρκων στρατιωτών που επέστρεφαν από το Συρία. Οι ίδιες εικόνες με ελληνική μετάφραση έφθαναν και στην Ελλάδα, δημιουργώντας εικόνα φόβου στα σύνορά μας. Είναι γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή που η Τουρκία δημιούργησε με τους πρόσφυγες ασσύμετρη απειλή για την χώρας μας, διασπείροντας φήμες ότι έχουν ανοίξει τα σύνορα, η ελληνική πολιτεία ανταποκρίθηκε άμεσα. Τα σύνορα στον Έβρο σφραγίστηκαν άμεσα με συρματοπλέγματα τύπου ΝΑΤΟ είδικα εκεί που είχε μεταφερθεί το πλήθος των προσφύγων, ενώ ενισχ

Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας  εις βάρος της Ελλάδας.    Το ότι η Τουρκία ακολουθεί, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία, επεκτατική πολιτική έναντι της Ελλάδας είναι πλέον πανθομολογούμενο. Το πιστοποιούν τόσο οι δηλώσεις όσο και οι ενέργειές της εδώ και πολλές δεκαετίες. Εξάλλου, ποτέ δεν έκρυβε τις προθέσεις της, τις οποίες με υπομονή και επιμονή καταφέρνει τελικά να υλοποιήσει.   Για την  επίτευξη  των στόχων της,   η   Τουρκία χρησιμοποιεί  κάθε πρόσφορο μέσον , από την άσκηση ψυχολογικής πίεσης, τους εκβιασμούς, τον εκφοβισμό και την απειλή πολέμου ως την  ωμή χρήση βίας όπως στην περίπτωση των Κωνσταντινουπολιτών και της Κύπρου. Παράλληλα, χρησιμοποιεί κι αυτό το είδος πολέμου, που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως «υβριδικό», που στοχεύει στην άλωση των συνειδήσεων του πληθυσμού προκειμένου να αποδεχτεί την τουρκική επικυριαρχία και, πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση της Ελλάδας, τη μετατροπή της σε τουρκικό προτεκτοράτο.    Πρόκειται για έναν τ

Paul Craig Roberts  Το πρόβλημα της Βικιπαίδειας. "Just because it’s in Wikipedia doesn’t mean it’s true" Paul Craig Roberts   -  Μετάφραση Wan Wert Κατά τη διάρκεια της ζωής μου είδα την ηθική ακεραιότητα να συρρικνώνεται και να πεθαίνει παντού στον δυτικό κόσμο. Δεν ήταν ποτέ πραγματικά σε αφθονία, αλλά υπήρχε σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας και είχε κύρος . Οι άνθρωποι, ιδίως όσοι ζούσαν στη δημόσια σφαίρα δεν ήταν τόσο επαίσχυντοι όσο είναι σήμερα. Την τελευταία δεκαετία παρακολούθησα την εξαφάνιση της ελευθερίας του λόγου. Ένα ανεξάρτητο ΜΜΕ εξαφανίστηκε το τελευταίο χρόνο του καθεστώτος Κλίντον, όταν επιτράπηκε σε 6 μεγάλες εταιρείες να συγκεντρώσουν το 90% των ΜΜΕ στα χέρια τους. Σήμερα, η ελευθερία του λόγου που προστατεύεται από το Σύνταγμα των ΗΠΑ, δεν εκτιμάται τόσο όσο τα "συναισθήματα" των αυτοαποκαλούμενων "ομάδων θυμάτων", που προσβάλλονται από τα πάντα, από αληθινές δηλώσεις έως παραδοσιακές μορφές λόγου. Ακόμ

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Ο καλός Κράνης  και η κακιά Θάνου. Δύο περιπτώσεις. Δύο περιπτώσεις, πρώτης κατηγορίας, με τις οποίες τεκμηριώνεται η άποψή μου πως στην Ελλάδα ανθεί και διαρκώς καρπίζει η παθογένεια του καιροσκοπισμού. Πορευόμαστε με ό, τι μας βολεύει εκείνη τη στιγμή. Τη μια στιγμή «έτσι» και την άλλη «γιουβέτσι» Δύο περιπτώσεις με ονοματεπώνυμο. Η πρώτη του Κωνσταντίνου Τσουβάλα. Η δεύτερη του Δημήτρη Κράνη. Ο κύριος Τσουβάλας υπήρξε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κύριος Τσουβάλας «εξεδιώχθη» μετά την «γενοκτονία» στο Μάτι και ύστερα από γενική κατακραυγή. Ο κύριος Τσουβάλας μαζί με τον αρχηγό της Πυροσβεστικής θεωρήθηκαν υπεύθυνοι της τραγωδίας. Και μάλιστα η συντριπτική πλειοψηφία δημοσιογράφων και σχολιαστών αλλά και ειδημόνων της Νέας Δημοκρατίας, τον είχαν «σταυρώσει» με «καρφιά» ανικανόητας, θανάσιμης ολιγωρίας και ξεχαρβαλώματος της Αστυνομίας. Νομίζω μάλιστα πως το δικαστικό πόρισμα αποδίδει στον κύριο Τσουβάλα μεγάλο με

Πολιτική: πώς τα κοινωνικά δίκτυα αντικατέστησαν τα... πελατειακά Μπορεί και τα δύο κόμματα που διεκδικούν τη νίκη να χαρακτηρίζουν τις εκλογές της 7ης Ιουλίου τις πλέον κρίσιμες των τελευταίων ετών, ωστόσο η συμμετοχή των πολιτών στις προεκλογικές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά μαζική είναι. Η πλατεία, σε πείσμα του γνωστού άσματος, παραμένει άδεια, ακόμη και για τη Ν.Δ., που διατηρεί ένα ισχυρό δημοσκοπικό προβάδισμα και φλερτάρει με την πρώτη αυτοδύναμη εκδοχή για πρώτη φορά μετά το 2009. «Ο κόσμος κουράστηκε. Η οικονομική κρίση συνέβαλε διττά σε αυτό. Από τη μια πλευρά, οι άνθρωποι, εξουθενωμένοι στην προσπάθεια επιβίωσης και αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης, κλείνονται στους δικούς τους κόσμους, από την άλλη, αποδίδοντας την ευθύνη της καταστροφής στο κομματικό σύστημα, γυρίζουν την πλάτη τους στα άλλοτε κραταιά κόμματα, εκτιμώντας επιπλέον πως δεν έχουν να τους προσφέρουν κάτι», σημειώνει η Μαρίνα Ρήγου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπι

  Μικρός άκουγα ραδιόφωνο – όλοι ακούγαμε ραδιόφωνο. Η πιο δημοφιλής εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού Πύργου ήταν (και όχι μόνον στον Πύργο) η «ώρα των ακροατών μας» – μια σχοινοτενής εκπομπή με αφιερώσεις κυρίως προς τους ξενιτεμένους, ένα τάληρο κι ένας Μπιθικώτσης, μια Μοσχολιού, ένας Καζαντζίδης πετούσαν προς Αυστραλία, Σίδνεϋ και Αδελαΐδα, προς τον Καναδά, προς τις «φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές», προς όπου Γης – αυτή ήταν μάλλον η πρώτη μου γεωγραφία.   Αργά τις νύχτες κρυφά απ’ τη μάνα μου στην αρχή, ύστερα με τις χαμογελαστές ευχές της, μετέφερα το Φίλιπς που είχαμε – μια αγκαλιά συσκευή – στο δωμάτιό μου και περιπλανιόμουν στα βραχέα, ένας Έλληνας καπετάνιος στα ανοιχτά του Βλαδιβοστόκ, οι Συμφωνικές (που τότε δεν ήξερα τι είναι) της Βουδαπέστης και του Λονδίνου, τραγούδια απ’ τα Τίρανα, κάποια μυστηριώδης Σοφία, το θέατρο της Δευτέρας (πίσω στα μεσαία), φωνές εκφωνητών στα ερτζιανά (πάλι στα βραχέα) στομφώδεις ή απαλές, γυναικείες και αντρικές σε

Η προσκυνημένη δημοσιογραφία παραλύει και τελικά ακυρώνει κάθε κοινωνική δυναμική. Πρώτιστο έγκλημα δεν είναι ότι διακινεί το ψεύδος, αλλά ότι αποκόβει τον πολίτη από την πραγματικότητα και τον εγκλωβίζει στις ψευδαισθήσεις των «εντυπώσεων». Η δημοσιο-γραφία δεν κατα-γράφει τα του δήμου, υιοθετεί τον εργολαβικό ρόλο των opinion makers. Οικοδομεί την «κοινή γνώμη», κατασκευάζει μια πλασματική πραγματικότητα με «υλικό» τις εντυπώσεις, κερδίζει με τεχνάσματα πελάτες - καταναλωτές για το «εμπόρευμα» που πλασάρει (κόμμα, ιδεολογία, «αγορές», τζόγος της εξουσίας). Η​​ «απροσκύνητη» δημοσιογραφία δεν είναι απλώς «λειτούργημα», είναι το κουράγιο μιας κοινωνίας να βλέπει τα λάθη της καταπρόσωπο και τις ανάγκες της να γίνονται στοχεύσεις. Κάθε «επικοινωνιακός» εξωραϊσμός της αποτυχίας ή της ανικανότητας, οι τεχνητοί πανηγυρισμοί δήθεν κατορθωμάτων, οι μικρονοϊκές προ-αναγγελίες θριάμβων, η διατεταγμένη αποσιώπηση αδιεξόδων, ο λιβανωτός σε σπιθαμιαίους «αρχηγούς», είναι κοινωνικά εγκ

Ενημερωτική εκπομπή με την επωνυμία Focus στο πρώτο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης, βράδυ της 13/9, με καλεσμένο, μέρες που είναι, τον Υπουργό Παιδείας κ. Κώστα Γαβρόγλου.  Ο παρουσιαστής και δύο «καλοί συνάδελφοι», κατά το δημοσιογραφικό ιδίωμα,  από ισάριθμες εφημερίδες.  Διάρκεια εκπομπής μία ώρα και δέκα λεπτά. Δεν τυγχάνω τακτικός θαμώνας της ελλαδικής τηλοψίας, είτε πρόκειται για τα ιδιωτικά «βοθροκάναλα» του κ. Πολάκη είτε για τα κρατικά της καθαράς αποστάξεως, αλλά μετά από 38 μάχιμα χρόνια στην εκπαίδευση, μέρες που είναι,  είπα να ενδώσω.  Και πρώτον, ακόμη και χωρίς την τεχνική υποστήριξη που αφειδώς έχουν οι σχολιαστές ποδοσφαιρικών αγώνων, μπόρεσα να υπολογίσω ότι ο «χρόνος κατοχής» για τον υπουργό ήταν όχι λιγότερο από 75 με 80%. Στη διάρκεια του οποίου προέκυψε σαφώς ότι τα Θρησκευτικά, σε αντίθεση με τα Λατινικά, διατηρούνται στην κρίσιμη Γ’ Λυκείου επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε την πολιτική και κοινωνική Ιστορία (και δη την ευρωπαϊκή), ούτε ακόμη