Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ελλάδα-Δημοσιονομικό χρέος

Το αίτημα για δικαιοσύνη

Εικόνα
Amartya Kumar Sen  is an Indian philosopher and economist who was awarded the 1998 Nobel Memorial Prize in Economic Sciences for his contributions to welfare economics and social choice theory, and for his interest in the problems of society's poorest members Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την παρέμβαση του Ινδού νομπελίστα οικονομολόγου Αμάρτια Σεν στο Φεστιβάλ της Επιστήμης, που έγινε στη Ρώμη τον περασμένο Ιανουάριο.   Οι δυνατότητές μας να ζήσουμε μια καλή ζωή, να είμαστε ευχαριστημένοι, ευτυχισμένοι, ελεύθεροι να επιλέξουμε τον τύπο ζωής που θέλουμε, υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά που κατορθώνουμε να πραγματοποιήσουμε. Η ανθρώπινη μειονεξία πηγάζει από ποικίλους παράγοντες, αλλά μία από τις κύριες πηγές των ορίων μας –αλλά και της δύναμής μας, ανάλογα με τις περιστάσεις- είναι και το ότι η ατομική ζωή εξαρτάται από τον χαρακτήρα της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Η φύση του προβλήματος φωτίζεται πολύ καλά από την κρίση που έπληξε την Ευρώπη τα τελ

Ερχεται ανάπτυξη» λέει ο Σαμαράς, ενώ η Ελλάδα βουλιάζει

Εικόνα
(...) Γιατί μόνο η Ελλάδα πλήττεται τόσο βάρβαρα από την ΕΕ;  Πέραν των στόχων εναντίον της χώρας μας και της Κύπρου που έχουν οι Γερμανοί, οι οποίοι καθορίζουν το περιεχόμενο του κάθε Μνημονίου, εγείρεται και το θέμα των ανύπαρκτων αντιστάσεων των Ελλήνων κυβερνητικών ηγετών, των υπουργών και των βουλευτών τους.  Εχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση αυτή, καθώς η εθελοδουλία τους αποθρασύνει τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους επικυριάρχους. Κατάντησαν την Ελλάδα χλεύη της Ευρώπης. Στην Ελλάδα το ΑΕΠ από το 2009 μειώθηκε κατά 16%, στην Πορτογαλία όμως μόνο κατά 1,85%, ενώ στην Ιρλανδία αυξήθηκε (!) 2,32% Αντιλαμβανόμαστε την πολιτική σκοπιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να ωραιοποιήσουν την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτό επιβάλλει το ιδιοτελές κομματικό τους συμφέρον, άρα από τη σκοπιά τους σωστά πράττουν τα κυβερνητικά κόμματα όσο υπάρχουν ανενημέρωτοι ή αφελείς πολίτες που τους πιστεύουν.

Μεταξύ χρεών και... θανάτου χιλιάδες ανασφάλιστοι!

Εικόνα
Οι διοικήσεις στα δημόσια νοσοκομεία αγνοούν υπουργική απόφαση για τη δωρεάν περίθαλψη πολιτών με εισόδημα κάτω των 6.000 ευρώ, η κυβέρνηση χορηγεί... ασπιρίνες με το (ουσιαστικά άχρηστο) «Εισιτήριο Ελεύθερης Πρόσβασης στην ΠΦΥ» και 1.500.000 πολίτες προτιμούν να πεθάνουν σπίτι τους για να μην τα βάλουν με την Εφορία! Θάνατος ή χρέος;  Χιλιάδες ανασφάλιστοι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν μεταξύ των δύο. Το κόστος νοσηλείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που αδυνατεί να πληρώσει ο ανασφάλιστος ασθενής μετακυλίεται στην Εφορία.  Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες πολίτες έχουν απαντήσει στο βασανιστικό δίλημμα με τον εξής τρόπο: «Επιλέγουν συνειδητά πλέον το θάνατο από το να κουβαλούν ένα χρέος που δύσκολα με αυτές τις συνθήκες μπορούν να διαχειρισθούν, καθώς κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να φυλακιστούν, αλλά και να επιβαρύνουν με αυτό τα παιδιά και τις οικογένειές τους» , εξηγεί ο καρδιολόγος του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, Γ. Βήχας. Εξυ

Πρόκληση για πολιτικούς με ραχοκοκαλιά

Εικόνα
(...) Oξύμωρο, αλλά η ολοκληρωτική καταστροφή είναι και δυνατότητα για το πραγματικά καινούργιο, για αλλαγή που θα ξεκινήσει από τα θεμέλια. Eχει γίνει περισσότερο από φανερό ότι «βελτιώσεις» και συνθηματολογικός ριζοσπαστισμός είναι σκέτη απάτη. Ή θα εξαλειφθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα και οι διαπλεκόμενοι μαζί του «στύλοι της ανομίας» ή οριστικοποιείται η εξάλειψη του Eλληνισμού από τη σκηνή της Iστορίας. O κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το μαχαίρι στο κόκαλο. Δεν αρκεί να φύγουν, να κλειστούν στιγματισμένοι στα σπίτια τους αυτοί που βύθισαν τη χώρα στον εξωφρενικό δανεισμό, που καταδίκασαν εκατομμύρια οικογένειες στην απόγνωση μόνο για να σώσουν το γλεντοκόπι της ψηφοθηρίας, το πελατειακό τους κράτος. Δεν αρκεί να φύγουν τα πρόσωπα. Για να λειτουργήσει η ζωή πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι θεσμοί. (...) H ανάκαμψη από τη συντελεσμένη καταστροφή της πολιτικής - κρατικής υπόστασης των Eλλήνων δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Aλλά γι’ αυτό είναι και πρόκληση για πολιτικά αναστήματα μ

Ο ελληνικός καπιταλισμός στην εποχή των Μνημονίων

Εικόνα
Συχνά με ρωτούν τι σόι καπιταλισμός είναι αυτός στον οποίο δεν σέβονται ούτε καν τα υποτιθέμενα ιερά και όσια του συστήματος, όπως η ιδιοκτησία και οι καταθέσεις; Όπου παραβιάζονται όλοι οι κανόνες της αγοράς . Όπου, αντί να κλείσουν οι αποτυχημένες επιχειρήσεις, αποφασίζεται –υπό την πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας– το «κούρεμα» των καταθέσεων. Αντί να χτυπηθούν τα αεριτζίδικα κεφάλαια, μειώνονται μισθοί και συντάξεις. Αντί να καταργηθούν τα ρουσφέτια, αυτά «αναβαθμίζονται» και συνδέονται με την ίδια την επιβίωση των ανθρώπων; Σ τη σημερινή Ελλάδα καταγράφεται ένα από μια πρώτη ματιά παράδοξο: ο πιο άγριος καπιταλισμός στη μεταπολεμική Ελλάδα υποσκάπτει τις αρχές και τους κανόνες του καπιταλισμού! Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτό που συμβαίνει είναι ότι, ενώ εξακολουθεί να κυριαρχεί ο καπιταλισμός, αυτός έχει τεθεί υπό ξένη εποπτεία και έχει «μπασταρδευτεί». Έχουν εισαχθεί διαδικασίες, μέθοδοι και δομές που είχαν παρατηρηθεί κύρια στην εποχή γέννησης του καπιταλ

Οι αντιφάσεις που καθηλώνουν πολιτικοεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ

Εικόνα
Σκίτσο Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει πολιτικοεκλογικά τη διάχυτη κοινωνική οργή για να διαμορφώσει καθαρό πλειοψηφικό ρεύμα. Το γεγονός ότι δέχεται συστηματικές επιθέσεις από τις εκφάνσεις των αρχουσών ελίτ δεν είναι επαρκής εξήγηση της αδυναμίας του. Στην πραγματικότητα, η Κουμουνδούρου δεν έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο εθνικό σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης, με αποτέλεσμα να μην πείθει ότι μπορεί να οδηγήσει ασφαλώς την οικονομία και την κοινωνία εκτός Μνημονίου. Η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ από το 3% του 2009 (εάν αφαιρέσουμε το ποσοστό της αποσχισθείσας ΔΗΜΑΡ) στο 27% του περασμένου Ιουνίου οφείλεται στην κρίση και στην κατάρρευση του προηγούμενου δικομματικού συστήματος. Κεντροαριστεροί που δεν τους εξέφραζε πια το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου κατέφυγαν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ ως εκλογικοί πρόσφυγες και όχι επειδή ασπάστηκαν τις ιδεολογικές αντιλήψεις του. Η θεμελιώδης αντίφαση και ταυτοχρόνως το στρατηγικό δίλημμ

Βρόχος τα 309 δισ. ευρώ του χρέους - Μετά από τρία χρόνια είναι το ίδιο με αυτό του 2010 ...

Εικόνα
(...) Το άσχημα νέα είναι ότι παρά το γεγονός ότι το ύψος του χρέους είναι σχεδόν ίδιο με τα επίπεδα προ του μνημονίου (309 δισ. ευρώ σήμερα, 310 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2010) η κατάρρευση του ελληνικού ΑΕΠ λόγω των μέτρων λιτότητας κατά περίπου 25% από το 2008 κατέστησε το χρέος (και πάλι) μη βιώσιμο. (...) Αλμα στα 309 δισ. ευρώ πραγματοποίησε το χρέος της Ελλάδας στο τέλος Μαρτίου 2013 σύμφωνα με το επίσημο Δελτίο Δημοσίου Χρέους που έδωσε στη δημοσιότητα την Τρίτη το υπουργείο Οικονομικών. Πιο συγκεκριμένα, το χρέος του Δημοσίου, από 280,3 δισ. ευρώ που ήταν στις 31 Μαρτίου του 2012, αμέσως μετά το πρώτο κούρεμα (PSI), αυξήθηκε σε 309,3 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου του 2013, σημειώνοντας αύξηση κατά 3,8 δισ. ευρώ και από τα 305,5 δισ. ευρώ που ήταν στις 31 Δεκεμβρίου 2012. Μέσα σε 12 μήνες, Μάρτιος 2012 - Μάρτιος 2013, το χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 29 δισ. ευρώ, παρά τη δεύτερη αναδιάρθρωσή του (ανταλλαγή ομολόγων) που έγινε τον Δεκέμβριο του 2012 κ

Η κρίση του ευρώ και η Ελλάδα: Φούσκα ευφορίας το ελληνικό «success story»-Ο διεθνής τύπος δεν τα «βλέπει» τόσο ρόδινα

Εικόνα
Τίποτε δεν είναι όπως δείχνει. Μπορεί τα στελέχη της συγκυβέρνηση και των τριών κομμάτων που την απαρτίζουν (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, να προσπαθούν ενορχηστρωμένα να ζωγραφίσουν μια εικόνα αισιοδοξίας για την πορεία της οικονομίας και ότι «τα χειρότερα βρίσκονται πίσω», ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική σημειώνουν αρθρογράφοι στο διεθνή τύπο. Η ευρω-κρίση χειροτερεύει ενώ οι αντιστάσεις απλώνονται, οι ευρω-τράπεζες χτυπούν ρεκόρ «κόκκινων» δανείων, το ελληνικό ΑΕΠ το α' τρίμηνο έπεσε 5,2% και η «απεργία επενδύσεων» δεν λύνεται με ταξίδια στην Κίνα.   JASON LEE / POOL / AFP Η  H ιστορία της κρίσης της Κύπρου, η δραματική ύφεση αλά 1930 στην Ελλάδα και η επιδείνωση της κρίσης στην καρδιά του ευρώ, καθώς επίσης η πολιτική και κοινωνική ένταση που προκαλούν, δείχνουν πόσο έωλοι είναι οι πανηγυρισμοί και φούσκα η αισιοδοξία, σχολιάζoyn αναλυτές στο Bloomberg και την εφημερίδα Financial Times  που υπογραμμίζoyn την "ύφεση επενδ

Αναποτελεσματικοί και καταστροφικοί

Εικόνα
(...) Ετσι προωθούνται τα συμφέροντα μιας κλίκας οπορτουνιστών, που συμβάλλουν αποφασιστικά στην καταστροφή της χώρας, αφού έχουν μετακινήσει μεγάλο μέρος του χρηματικού αποθέματος από τις ελληνικές σε ξένες τράπεζες, και αποστερήσει, με τον τρόπο αυτό, τη δυνατότητα να ενισχυθεί η εγχώρια οικονομία και να αναπτυχθεί η αγορά με χρηματική ρευστότητα. Η ανενδοίαστη αυτή κίνηση των πλούσιων «αρχόντων», καθώς και η στήριξή τους από τους ταγούς της πολιτικής εξουσίας, οδήγησαν την εθνική οικονομία στην καταστροφή, και εξαιτίας της στην πτώχευση και εξαθλίωση του λαού μας.  Πτώχευση για το λαό, οφέλη για μια κλίκα οπορτουνιστών Οι ενέργειες των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής του τόπου στρέφονται εναντίον του ελληνικού λαού και συμπράττουν με τους κατακτητές και τις φάλαγγες φανατισμένων οπαδών τους στο μαρτύριο που ζει σήμερα ο ελληνικός λαός. Πρόκειται για μια μορφή αποστάγματος πολιτικού μακιαβελισμού, δίχως προηγούμενο στη μακραίωνη ιστορία της πατρ

Ινστιτούτο Bruegel: «Το πειραματόζωο της ευρωζώνης η Ελλάδα»

Εικόνα
Το Ινστιτούτο Bruegel των Βρυξελλών σε έκθεσή του «σφάζει με το βαμβάκι» την τρόικα για τις αστοχίες της Σ τις λανθασμένες προβλέψεις, επιλογές και πολιτικές που υιοθέτησε και εφάρμοσε η τρόικα στο ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής σε σχέση με τα προγράμματα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας αναφέρεται έκθεση του Ινστιτούτου Bruegel των Βρυξελλών, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Η μ ελέτη, με τίτλο « Μια πρώτη αξιολόγηση για τη βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ προς τις χώρες της ευρωζώνης » , εστιάζει στη συνεργασία της τρόικας και στον ρόλο του ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή κρίση και αναδεικνύει με κομψό τρόπο τις ακούσιες και εκούσιες πολιτικές παρεμβάσεις που οδήγησαν στην αποτυχία, όπως τονίζει, του ελληνικού προγράμματος, στην επιτυχία του ιρλανδικού και στην ακόμη κρινόμενη επιτυχία του πορτογαλικού προγράμματος. Οι γνωστοί οικονομολόγοι Ζαν Πιζανί-Φερί, Αντρέ Σαπίρ και Γκούντραμ Βουλφ που υπογράφουν την 114 σέλιδη έκθεση του Bruegel τονίζουν χαρακτηριστικά ότι, προτού ο πρώ