IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σύμφωνα με έρευνα δύο οικονομολόγων η δίωξη των «μαγισσών» αφορά τη διαμάχη Καθολικής και Προτεσταντικής Εκκλησίας για το «μερίδιο στην αγορά των πιστών» μετά τη Μεταρρύθμιση. Ήταν μία ιστορία, τόσο τρομακτική, ώστε σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης η σκιά της ακόμα, κατά έναν τρόπο, πλανάται βαριά. Η καταδίωξη διεξαγόταν με ιδιαίτερη επιμονή για εξακρίβωση ενοχοποιητικών στοιχείων που να αποδεικνύουν πιθανή «χρήση μαγείας». Η συγκεκριμένη έρευνα είχε στόχο τη δημιουργία κλίματος ηθικού κινδύνου, μαζικής υστερίας και λιντσαρισμάτων. Μεταξύ 1550 και 1700, μέσα σε ενάμιση αιώνα, περίπου 80.000 άνθρωποι δικάστηκαν με την κατηγορία της μαγείας. Οι μισοί από αυτούς εκτελέστηκαν -στις περισσότερες περιπτώσεις βρήκαν τραγικό θάνατο στην πυρά, όπου κάηκαν ζωντανοί. Και τότε, αιφνιδίως, ως… διά μαγείας οι δίκες εξαφανίστηκαν. Η εμφάνισή τους δε, ήταν ακόμα πιο περίεργη, καθώς μεταξύ 900 και 1400 οι επικεφαλής της Εκκλησίας αρνούνταν να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν μάγισσες, πόσο μά

«Ω του των Μελαγχλαίνων τούδε φουσάτου»:  Οι άγνωστοι πολεμιστές- καλόγεροι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας Τα ιπποτικά τάγματα μοναχών-πολεμιστών του Μεσαίωνα περιβάλλονται γενικότερα από μια ιδιαίτερη αίγλη/ αέρα θρύλου και μυστηρίου: Η φιγούρα του ιερωμένου πολεμιστή ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία, καθώς συνδυάζει, στο μυαλό πολλών, την επιδεξιότητα στις τέχνες του πολέμου με την ασκητική, λιτή ζωή και την ακλόνητη πίστη στον Θεό, απέναντι στους εχθρούς της πίστης. Βεβαίως, εάν διαβάσει κανείς την πραγματική ιστορία πολλών ιπποτικών ταγμάτων του Μεσαίωνα (επικεντρώνοντας ιδιαίτερα στην εποχή των Σταυροφοριών) , όπως των Ναϊτών, των Ιωαννιτών, των Τευτόνων Ιπποτών κλπ, θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς τόσο...αγνά, καθώς τα κατά τα άλλα τάγματα των «ιερών πολεμιστών» πολύ συχνά ήταν πανίσχυροι οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά οργανισμοί, που συχνά αποτελούσαν το «μακρύ χέρι» της δυτικής Εκκλησίας, κάνοντας για λογαριασμό (και με τις ευλογίες της) δουλειές πο