IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

100   ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ THN ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Μικρασιατική Καταστροφή: Η διδακτική για τη σημερινή στρατιωτική ηγεσία σύσκεψη της Κιουτάχειας. Σύσκεψη Κιουτάχειας 16 Ιουλίου 1921. Μια ουσιώδης «λεπτομέρεια», της Εθνικής τραγωδίας. ( Η ληφθείσα απόφαση, από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, που είχε καταλυτική επίδραση, στην αποτυχία της Μικρασιατικής Εκστρατείας, στην κατάρρευση του μετώπου,   στην ολοκληρωτική καταστροφή της Σμύρνης και   του ξεριζωμού του Ελληνισμού από τα παράλια της Μικράς Ασίας, περιοχή όπου για χιλιετίες ήκμασε ο ελληνικός πολιτισμός). Ο Ελληνικός Στρατός τον Ιούνιο του 1921 έχει προελάσει στα βάθη της ιστορικής Μικράς Ασίας. Μετά την επική κατάληψη της γραμμής Εσκή Σεχίρ- Κιουτάχεια – Αφιον Καραχισάρ, έχοντας μάλιστα αποκρούσει την αντεπίθεση των δυνάμεων του Ισμέτ Ινονού, που ωστόσο δεν είχαν συντριβεί οριστικά, το κέντρο βάρος   του πολέμου έχει μετατοπισθεί ανατολικά , σχεδόν στο κέντρο της Μικράς Ασίας.   Η Κιουτάχεια (τούρκικα: Kütahya) είναι π

  Μικρασιατική εκστρατεία:  Πως αντέδρασε ο Κεμάλ όταν είδε τους Έλληνες να υποχωρούν, έξω από την Άγκυρα.   «Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ διά να τους πετσοκόψει όλους αυτούς εδώ τους αχρείους»                       Πρίγκιπας Ανδρέας Διοικητής Β’ Σώματος Στρατού Οι τεράστιες ευθύνες του βασιλιά και της αυλής του, που έφεραν την καταστροφή. Νεκρική σιγή. Ένας καυτός άνεμος σάρωνε την παραλία της Σμύρνης. Η μυρωδιά του καμένου ξύλου ήταν παντού. Πυκνός μαύρος καπνός γέμιζε τον ουρανό πάνω από το όρος Πάγο. Αποκαΐδια… Μικρά φλεγόμενα κομμάτια ξύλου στροβιλίζονταν στον αέρα και έπεφταν στην πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικη προκυμαία της Σμύρνης. Το νερό, εκεί που σκάει το κύμα στον μόλο, είχε πάρει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Το αίμα στο λιθόστρωτο έτρεχε σαν ποτάμι και χυνόταν στη θάλασσα. Μια βρομερή μυρωδιά δεν επέτρεπε σε κανέναν να αναπνεύσει. Στην επιφάνεια δεκάδες πτώματα. Παραμορφωμένα, αφύσικα φουσκωμένα, «χόρευαν» στον ρυθμό του κύματος. Στην παραλία 300.000 άνθ

Πώς οδηγηθήκαμε στην επίθεση του 1921:  Η Ελλάδα εγκλωβισμένη σε διπλωματικά αδιέξοδα. Στην αυγή του 1921, η Ελλάδα αντιμετώπιζε το φάσμα της διπλωματικής απομόνωσης. Είχαν περάσει λιγότεροι από έξι μήνες από την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920), αλλά ήδη η Γαλλία και η Ιταλία εκδήλωναν ανοιχτά τις τάσεις αποστασιοποίησής τους από τις διατάξεις της. Η αφορμή είχε δοθεί με την επιστροφή του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ στον ελληνικό θρόνο τον Δεκέμβριο του 1920. Στην πραγματικότητα, όμως, τα αίτια ήταν βαθύτερα. Οι Ιταλοί ποτέ δεν είχαν αντιμετωπίσει θετικά τη Συνθήκη των Σεβρών και ειδικότερα τις προβλέψεις που αφορούσαν την εδαφική διεύρυνση της Ελλάδας και την προοπτική επέκτασης της ελληνικής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία: η δημιουργία της «Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών» ήταν ανέκαθεν απευκταία εξέλιξη για τη Ρώμη. Την ίδια στιγμή, η σταδιακή αναθεώρηση των γαλλικών προτεραιοτήτων στον ευρύτερο χώρο της Εγγύς Ανατολής ωθούσε το Παρίσι σ