IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το Opengov απέτυχε. Πλέον, την Ιστορία γράφουν οι παρέες.  Και οι οικογένειες Αγαπηµένο θέµα συζήτησης ο νεποτισμός, για τα «δικά μας παιδιά», το συγγενολόι που διορίζεται διαχρονικά σε θέσεις ευθύνης της διακυβέρνησης. Κι όταν λέμε «διαχρονικά», εννοούμε από συστάσεως του ελληνικού κράτους, από τότε που ο Ιωάννης Καποδίστριας επέλεξε τα αδέλφια του, τον Βιάρο και τον Αυγουστίνο, ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων. Τον έναν τον έκανε αρχιναύαρχο, τον άλλον αρχιστράτηγο. Οπότε ο Αλέξης Τσίπρας υιοθετεί το εθνικό μοντέλο για τη στελέχωση του κράτους όταν επιλέγει τους οικείους του. Αν αλλάζει κάτι με τη νέα κυβέρνηση είναι η αναγνώριση πολλών τύπων σχέσης. Ακούγονται πολύ οι όροι «συμβία» και «σύντροφος» και ορισμένοι επιλέγουν να κρυφτούν πίσω από αυτήν την ανεπισημότητα. Είναι δύσκολο να οριστεί η έννοια του ζεύγους ως ένωση δύο προσώπων που κάνουν σεξ. Κάποιοι κυκλοφορούν επίσημα αλλά δεν το κάνουν, άλλοι το κάνουν αλλού από το αναμενόμενο και τέλος πάντων αυτά δεν μα

(...)  Το οικοδόμημα της Ευρώπης τρίζει. Η έλλειψη καθαρού οράματος και η ανισοκατανομή της εξουσίας ανάμεσα στα κράτη - μέλη, ο διαχωρισμός τους στους ισχυρούς, στους δορυφόρους τους και στους παρίες, ή τέλος πάντων υποδεέστερους, είναι μία από τις κύριες αιτίες της ευρωπαϊκής κρίσης. O διαχωρισμός αυτός, κραυγαλέος πια, ακυρώνει εκ προοιμίου οποιαδήποτε προσδοκία συνεργασίας ανάμεσα σε ισότιμα και μη αλληλοϋποβλεπόμενα κράτη . (...) Η σκηνή που ξετυλίχτηκε δύο χρόνια πριν στις Κάννες –τις πολιτικές, όχι τις κινηματογραφικές– δεν τιμά κανέναν. Ούτε τον αφηγητή της (και έναν εκ των πρωταγωνιστών της) ούτε τους άλλους επώνυμους ήρωές της ούτε όσους βολεύτηκαν στο ρόλο του κομπάρσου ή του θύματος με πνεύμα μαζοχιστικό και κακομοίρικο. Δεν τιμά όμως ούτε κι εμάς, τους πολίτες της Ευρώπης. Και δεν μας τιμά επειδή αυτούς τους ηγεμόνες και ηγεμονίσκους εμείς τους επιλέγουμε, με την αυθόρμητη ή χειραγωγημένη ψήφο μας, την αδιάφορη για ανταλλάγματα ή τη χρησιμοθηρική· ενίοτε

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Τελικά στην Ελλάδα ακόμα  και σήμερα υπάρχουν οι πληβείοι και  οι πατρίκιοι και η οικογενειοκρατία …καλά κρατεί .   Υπάρχουν τα μεγαλοστελεχη  σε κρατικούς οργανισμούς άλλα και οι διάφορες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων που αμείβονται με πολλές χιλιάδες ευρω . Δεν είναι τυχαίο ότι ο αναπληρωτής  υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταικουρας ανακάλυψε προ ημερών ότι σε πολλές ΔΕΚΟ και σε διάφορους οργανισμούς  δεν έχει εφαρμοστεί το ενιαίο μισθολόγιο και ότι υπάρχουν σημαντικότατες  διαφορές στις αποδοχές υπαλλήλων με ακριβώς τα ίδια προσόντα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι  δεν είμαι εναντίον των υψηλών αποδοχών όταν κάποιος το αξίζει. Ας λαμβάνει και 50.000 και 100.000 και 200.000 ευρω . Αν το αξίζει και εάν έχει τα απαραίτητα προσόντα. Όμως οφείλω να αναφερθώ σε ένα γεγονός το οποίο θεωρώ  ότι είναι σκάνδαλο . Προσέξτε . Ο  αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος  του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής  Σταθερότητας κ. Γιώργος Κουτσό ς  ο όποιος λαμβάνει τον χρόνο 185.000 ευρω

Στο Αειθαλές Μπανανιστάν ... Πηγή   www.koutipandoras.gr [ Έρωτας διοριστέος] Απέλυσε 2.500 στην ΕΡΤ αλλά διόρισε τον έρωτά του ...

(...)  Δεκάδες πρώην κυβερνητικά στελέχη, πρώην βουλευτές, αποτυχόντες υποψήφιοι και κομματικοί παράγοντες τακτοποιήθηκαν αθόρυβα το τελευταίο διάστημα σε θέσεις-κλειδιά της κρατικής μηχανής, αποδεικνύοντας ότι η αξιοκρατική διαδικασία επιλογής προσωπικού μέσω του πολυδιαφημισμένου «opengov» όχι μόνο έμεινε στα χαρτιά, αλλά έχει περάσει πλέον στην ιστορία. Με οδηγό την ποσόστωση «4-2-1», τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης φρόντισαν να μοιράσουν τις καρέκλες των οργανισμών, των φορέων και των εταιρειών του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, αγνοώντας επιδεικτικά την κοινωνία και τις οριακές συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός.  Στην προσπάθειά τους δε να βολευτούν τα «δικά μας παιδιά», προέκυψαν και ευτράπελα, καθώς αποδεικνύεται ότι αρκετοί από όσους πριμοδοτήθηκαν διαθέτουν τυπικά προσόντα που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν.  (...) '<<'Oθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα / ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν

(...) το πρόβλημα, δεν το έχουν οι πολιτικοί που προωθούν τέκνα, ανίψια κλπ. Ούτε οι επίγονοι που θεωρούν σχεδόν αυτοδίκαια πως τους ανήκει μια θέση στη Βουλή. Το έχει εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας, που τους επιβραβεύει. Εκείνο το μεγάλο κομμάτι, που θεωρεί πως αρκεί ένα πολιτικό όνομα για να τους εκπροσωπεί καλά... Διαβάζοντας το "Βήμα της Κυριακής", σκόνταψα σ’ ένα άρθρο . Όχι στον τίτλο του που αναφερόταν στις ιδιωτικοποιήσεις. Αλλά στον συγγραφέα. Είχε την υπογραφή "Καραμανλής Κώστας Αχ.". Το ονοματεπώνυμο γνωστό. Εκείνο το "Αχ", με προϊδέασε, μ’ έκανε ν’ αναφωνήσω και εγώ ένα δικό μου "αχ". Το δικό του "Αχ", παρέπεμπε στον Αχιλλέα, αδελφό του ιδρυτή της Ν.Δ. και θείο του πρωθυπουργού που το 2009, θέλησε να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από την εξουσία όταν τα πράγματα ζόρισαν. Το δικό μου "αχ" παρέπεμπε στην εύλογη νομίζω εκτίμησή μου, πως ένας ακόμα Καραμανλής ετοιμάζεται για να μπει στην πολιτική. Β

Ο κ. Βενιζέλος διαδέχτηκε στο Υπουργείο Οικονομικών τον κ. Παπακωνσταντίνου, ο θείος του οποίου είχε διαδεχθεί τον σημερινό Πρωθυπουργό στο Υπουργείο Εξωτερικών, στην κυβερνηση εκείνη που έστειλε στο Ειδικό Δικαστήριο τον πατέρα του προκατόχου του κ. Βενιζέλου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε διακριθεί στην υπεράσπιση του τότε αρχηγού μαζί με τον πατέρα της σημερινής εκπροσώπου του κόμματος και τον πατέρα του εκπροσώπου της σημερινής κυβέρνησης (ο οποίος βρίσκεται σε άλλο κόμμα και στο ΠΑΣΟΚ είναι ο ξάδερφός του), περισσότερο από ό,τι ο γιός και ο γαμπρός του ιδρυτή που ήσαν βουλευτές τότε και μάλλον τελούσαν υπό την επιρροή της πρώτης συζύγου του απέναντι στη δεύτερη. Αντιθέτως, στο πλευρό του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ είχε τότε σπεύσει παλαιότερος υπουργός του Εθνικής Οικονομίας, σύζυγος της μετέπειτα υπουργού Οικονομίας του γιού του ιδρυτή. Η τότε κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, περιελάμβανε τον θείο και τον εξάδελφο του μετέπειτα Πρωθυπουργού ανηψιού, τον πα