IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ποιο είναι το ανθρώπινο πλεονέκτημα; Τι είναι αυτό που έχουμε που κανένα άλλο ζώο δεν έχει; Η απάντησή μου είναι ότι έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό νευρώνων στον εγκεφαλικό φλοιό και νομίζω ότι αυτή είναι η απλούστερη εξήγηση για τις αξιοσημείωτες γνωστικές ικανότητές μας. Τι κάνουμε που κανένα άλλο ζώο δεν κάνει και που πιστεύω ότι ήταν θεμελιώδες για να μας επιτρέψει να επιτύχουμε αυτό το μεγάλο, μέγιστο αριθμό νευρώνων στον φλοιό; Με μια λέξη, μαγειρεύουμε. Κανένα άλλο ζώο δεν μαγειρεύει το φαγητό του. Μόνον οι άνθρωποι. Νομίζω πώς έτσι φτάσαμε να γίνουμε άνθρωποι.  Η μελέτη του ανθρωπίνου εγκεφάλου αλλάξε τον τρόπο που σκέφτομαι για το φαγητό. Τώρα κοιτάζω την κουζίνα μου, και υποκλίνομαι σε αυτήν κι ευχαριστώ τους προγόνους μου που επινόησαν την εφεύρεση που ίσως μας έκανε ανθρώπους.     Just a thought...     Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μυστηριώδης - είναι περιέργως μεγάλος σε σχέση με το μεγέθος του σώματός μας, χρησιμοποιεί τεράστια ποσότητα

 Ο αμερικανός οικονομολόγος Τζέρεμι Ρίφκιν παρουσιάζει τις κοινωνικές και πολιτισμικές προεκτάσεις που επιφέρει η ανακάλυψη της λειτουργίας των κατοπτρικών νευρώνων (mirror neurons). Η παρουσία της «ενσυναίσθησης» (empathy) στον άνθρωπο ή πιο απλά της ιδιότητάς του να συναισθάνεται τον συνάνθρωπό του στις αρνητικές ή θετικές του εμπειρίες, οδηγεί σε κάποια εύλογα συμπεράσματα: ''[...] οι κατοπτρικοί νευρώνες είναι απλά η αρχή ενός ολόκληρου φάσματος ερευνών που γίνονται στη νευροψυχολογία, στην έρευνα για τον εγκέφαλο, στην παιδική ανάπτυξη που υπαινίσσεται ότι είμαστε προγραμματισμένοι όχι για επιθετικότητα, βία, προσωπικό συμφέρον και ωφελιμισμό αλλά για κοινωνικότητα, συναισθηματικούς δεσμούς - όπως θα'λεγε ο John Bowlby, στοργή, συντροφικότητα.Και ότι το πρωταρχικό κίνητρο, είναι το κίνητρο να ανήκεις κάπου. Ένα κίνητρο ενσυναίσθησης. [...] ''   Jeremy Rifkin Η απομαγνητοφώνηση στα Ελληνικά:  Τα τελευταία 10 χρόνια υπήρξαν πολύ

Ανόητοι εγκέφαλοι ή ανεγκέφαλες νοήσεις;  Ο Ανδρέας Παπανικολάου μας μιλά για τα αδιέξοδα  του μεταφυσικού δυϊσμού Οι «Μηχανές του Νου» έχουν τη χαρά να φιλοξενούν, σήμερα, έναν μεγάλο Ελληνα επιστήμονα, τον διεθνούς φήμης νευροψυχολόγο Ανδρέα Κ. Παπανικολάου. Στην αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε αποκαλύπτει τις «αιρετικές» νευροεπι-στημονικές και νευροφιλοσοφικές απόψεις του σχετικά με τις αυθαίρετες δυϊστικές δοξασίες για τον απόλυτο διαχωρισμό του νου από τον εγκέφαλό μας Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία από τις εκδ. Παρισιάνου δύο σημαντικών βιβλίων του Ανδρέα Παπανικολάου, ενός διεθνώς αναγνωρισμένου εγχειριδίου για τη «Λειτουργική Νευροαπεικόνιση» και μιας συλλογής δοκιμίων με τίτλο «Εντός και επέκεινα της Νευροεπιστήμης» (βλ. ειδικό Πλαίσιο), ζητήσαμε από τον συγγραφέα τους να μας ξεναγήσει ο ίδιος στα κρίσιμα επιστημονικά διακυβεύματα και στα δυσαπάντητα φιλοσοφικά ερωτήματα που διερευνά σε αυτά τα βιβλία. Σε μια εποχή που η μονόδρομη και συχνά

   Το Μυαλό Έχει Ένα Κουμπί Διαγραφής!  Μάθε Πως να το Χρησιμοποιείς και Πάτα Τώρα το Delete!  Υπάρχει ένα παλιό ρητό στις νευροεπιστήμες που λέει  «Νευρώνες που πάλλονται ταυτόχρονα, συνδέονται μεταξύ τους». Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε συγκεκριμένους νευρικούς δρόμους στο μυαλό μας, τόσο ισχυρότερο γίνεται το κύκλωμα που συνθέτουν. Αυτός είναι ο λόγος που δουλεύει ένα άλλο παλιό ρητό, «η πρακτική μας κάνει τέλειους». Όσο περισσότερο εξασκούμε ένα μουσικό όργανο, μια γλώσσα, μια ταχυδακτυλουργία ή οτιδήποτε παρόμοιο, τόσο ισχυρότερα γίνονται τα κυκλώματα στο μυαλό που είναι υπεύθυνα γι' αυτές τις λειτουργίες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν αυτά τα πράγματα εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στις μέρες μας οι ερευνητές ανακαλύπτουν μια ακόμα πτυχή αυτής της αλήθειας: Για να μάθουμε κάτι, ακόμα πιο σημαντικό από την εξάσκηση είναι η ικανότητα να ξεμάθουμε ή να σπάσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις που ρυθμίζουν πράγματα που δεν μας ε