IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

File Photo: Ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Τουλάχιστον τρείς θεσμικοί παράγοντες της χώρας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ και ο γνωστός και μη εξαιρετέος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Γιάννης Στουρνάρας, συγκλίνουν το τελευταίο διάστημα στην διαπίστωση ότι η Ελλάδα για να συνέλθει χρειάζεται επειγόντως ένα μεγάλο «επενδυτικό σόκ».  Το προσδιορίζουν σε εισροή κεφαλαίων από 50 έως 100 δις ευρώ, με ορίζοντα την επόμενη 5ετία-7ετία και και ισχυρίζονται ότι μόνον έτσι η οικονομία θα κατορθώσει να ανακάμψει και να περάσει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.  Η ιδέα ακούγεται ενδιαφέρουσα, πάσχει ωστόσο ολοφάνερα στις προυποθέσεις υλοποίησης, για τις οποίες κανείς δεν λέει κουβέντα.  Τα πράγματα με τις επενδύσεις, ιδιαίτερα όταν αφορούν ξένα κεφάλαια, είναι εξαιρετικά απλά. Απαιτούν ένα σαφές φορολογικό πλαίσιο, «κλειδωμένο» για μία τουλάχιστον δεκαετ

Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ   Ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την μεταφορά των κρατικών εταιρειών, για διάστημα 99 ετών, στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ γνωστή και ως υπερταμείο) . Σύμφωνα με διατάξεις που εμπεριέχονται στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η διαχείριση των δημόσιων επιχειρήσεων μεταφέρεται απευθείας στην ΕΕΣΥΠ, ενώ προβλέπεται η μη ίδρυση της Εταιρείας Δημόσιων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) στην οποία θα μεταβιβάζονταν οι συμμετοχές του Δημοσίου. Αυτά θα ισχύσουν, όπως προκύπτει από τις εν λόγω διατάξεις, από την έναρξη ισχύος του πολυνομοσχεδίου που αναμένεται να ψηφιστεί από τη Βουλή την επόμενη Δευτέρα. Συγκεκριμένα, οι συμμετοχές πλειοψηφίας και μειοψηφίας του Δημοσίου που μεταβιβάζονται αυτοδικαίως στο υπερταμείο αφορούν τις εταιρείες ΟΑΣΑ και τις θυγατρικές του (ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ), ΟΣΕ, ΟAKA, ΕΛΤΑ, Ε.Υ.Α.Θ.,  Ε.ΥΔ.Α.Π , ΔΕΗ, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών,  Ελληνικές Αλυκές, ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, Ανώνυμη Εταιρε

Δ​​εν μπορώ να εντοπίσω στην Ελλάδα σήμερα (ίσως δικό μου το λάθος) κόμμα ή κομματάρχη που να ξεφεύγει από την ισοπεδωτική και κυρίαρχη διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής. Κατά διαστήματα, κάποιοι καινοφανείς επίδοξοι «ηγέτες» μιλάνε και για «μεταρρυθμίσεις», αλλά είναι περισσότερο από φανερό ότι και πάλι τη διαχείριση εννοούν – μέχρις εκεί φτάνει ο νους τους. «Μεταρρυθμίσεις» απαιτούν από την Ελλάδα και τα μεγάλα κέντρα της διεθνούς τοκογλυφίας, το κατ’ ευφημισμόν λεγόμενο «Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα». Στο στημένο με ολοκληρωτικούς μηχανισμούς ψυχολογικό παιχνίδι των εντυπώσεων, συνείδηση «δανειστή» (και όχι της τοκογλυφίας) έχουν και οι πολίτες κρατών-μελών του Eurogroup, των οποίων οι τράπεζες κρατούν ακόμα εθνικές ονομασίες, μόνο επειδή τα πιο εγκληματικά τους «λάθη» (όπως ο υπερδανεισμός της Ελλάδας στη δεκαετία 1998-2008) τα φορτώνουν στις κυβερνήσεις τους, και αυτές στις πλάτες των πιο αδύναμων υπερδανεισμένων. Οι «μεταρρυθμίσεις» που ζητάνε από την Ελλάδα

Τζανακόπουλος: «Και το τραπεζικό σύστημα και η λαϊκή κατοικία μπορούν να προστατευτούν» Τσακαλώτος: «Πλειστηριασμοί δεν χρειάζονται μόνο για να έχουμε καλές τράπεζες αλλά και για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχουμε πρόβλημα» Όποιος ζει στην Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια γνωρίζοντας την ιστορία της, αντιλαμβάνεται τις  αντιφάσεις  ανάλογων δηλώσεων. Διάσωση τραπεζών, χωρίς να «διώξουν» 122 δις κόκκινα δάνεια από πάνω τους είναι ανέφικτο. Επιπλέον, ο Τσακαλώτος λέει αλήθεια μέσα στον δημαγωγικό του λόγο.  Οι τράπεζες θα σωθούν για αναπτυξιακούς κατά βάση λόγους.  Η αλήθεια που υποκρύπτει είναι ότι κεντρικός πολιτικός στόχος του οικονομικού μνημονίου είναι ακριβώς η εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που υποτίθεται θέλει να χρηματοδοτήσει. Επιπλέον,  «οικονομική δημοκρατία»  μέσω δίκαιης φορολογίας εισοδήματος είναι άλλο ένα υποκριτικό πυροτέχνημα του κυβερνητικού

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Η τρίτη αξιολόγηση δείχνει να κλείνει χωρίς μεγάλα προβλήματα με τους θεσμούς, ενώ τα μηνύματα από τους δανειστές -τουλάχιστον από την πλευρά της Κομισιόν και του ΔΝΤ- είναι ότι επιθυμούν να κλείσουν και οι συζητήσεις για το χρέος μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Με τα δεδομένα αυτά η κυβέρνηση φαίνεται ότι επιχειρεί να «κλείσει» τα μέτωπα με τους δανειστές το ταχύτερο δυνατόν, έτσι ώστε να αποφύγει την πολιτική και οικονομική φθορά που υπήρξε στις προηγούμενες αξιολογήσεις, οι οποίες τράβηξαν σε μάκρος. Είναι εμφανής όμως η επιμονή των δανειστών στα θέματα που σχετίζονται με τις οφειλές προς τις τράπεζες και το Δημόσιο και η πίεση που ασκούν προκειμένου να προχωρήσουν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί. Όμως η έμφαση που δίνουν στο θέμα οι δανειστές και οι απαιτήσεις τους για μέτρα που διευκολύνουν και επιταχύνουν τους πλειστηριασμούς ξεπερνά την αντικειμενική ανάγκη να εισπραχθούν οι οφειλές. Είναι γεγονός ότι εάν το Δημόσιο δεν εισπράττει τ

 Τα γραφεία της Fraport. Φωτογραφία www.fraport.com  Mε ρωτούσε τις προάλλες ένας φίλος πώς είναι δυνατόν η Fraport να μην έχει δώσει ακόμη ούτε ένα ευρώ για τα περιφερειακά αεροδρόμια και να διεκδικεί ήδη αποζημιώσεις 70 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ από το ελληνικό δημόσιο. Και ποιος κατά την γνώμη μου έχει την πολιτική ευθύνη για αυτό το φιάσκο: Οι σημερινοί ή οι προηγούμενοι;  Η απάντηση μου ήταν κατηγορηματική: Ασφαλώς και οι δύο! Οι Σαμαρο-βενιζέλοι που δέχονταν αδιαμαρτύρητα, ως υποτελείς, ότι τους ζητούσαν οι άπληστοι Γερμανοί και τούτοι εδώ οι….ανυπόταχτοι της συμφοράς που παρίσταναν τους μάγκες και τελικά τα κατάπιαν όλα αμάσητα.  Θυμάμαι έναν από τους «μάγκες» υπουργούς της…«πρωτης φορά Αριστερά», λίγες εβδομάδες αφότου είχε αναλάβει ο Τσίπρας να μου λέει στο γραφείο του: «Θα καλοπεράσουν με μας! Δεν έχουν καταλάβει τι τους έρχεται. Θα πληρώσουν ακριβά για να πάρουν τα αεροδρόμια, αλλιώς θα μείνουν με την όρεξη…»  Τελικά το τίμημα δεν άλλαξε από αυτό που εί

Τ ο μόνο που απομένει σήμερα, είναι η αναμονή του ξυπνήματος του ζωώδους ενστίκτου της αυτοσυντήρησης – όταν οι εξαθλιωμένοι Πολίτες, καθώς επίσης αυτοί που θα εξαθλιωθούν στη συνέχεια παραμένοντας χρεωμένοι παρά το ότι θα χάσουν τα σπίτια τους, υπερβούν το κρίσιμο μέγεθος και καταστούν πλειοψηφία. ΑΠΟΨΗ Με την ανάλυση μας « το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων » είχαμε αναφερθεί στην περίοδο 2010 έως 2014 – τεκμηριώνοντας πως η Ελλάδα ήταν το θύμα μίας απίστευτης καταστροφής, μοναδικής στην παγκόσμια ιστορία σε περιόδους ειρήνης. Δεν θελήσαμε βέβαια να συνδέσουμε την κατάρρευση της χώρας με κάποιο πολιτικό κόμμα – αφού όλα είχαν τη δική τους μερίδα ευθύνης,  με την έννοια της  ενδοτικότητας , καθώς επίσης της δουλοπρεπούς εφαρμογής της πολιτικής των δανειστών. Ήταν δε σωστή η θέση μας, αφού αποδείχθηκε πως το επόμενο κόμμα, το οποίο προήλθε σε κάποιο βαθμό από τις  πλατείες διαμαρτυρίας  και στελεχώθηκε από τη σοσιαλιστική παράταξη, έκανε τα ίδια – ενώ το οποιοδήποτε μελλον

Η  αδυναμία  των δανειστών να καταλήξουν σε συμφωνία στο χθεσινό Eurogroup (22 Μαΐου) καταδεικνύει πως η προσπάθεια της Ελλάδας για  έξοδο  από τον μνημονιακό κύκλο  δεν είναι αποναρκοθετημένη . Οι προϋποθέσεις για να αλλάξει προσεχώς τόσο η ατζέντα όσο και η κατεύθυνση της χώρας υπάρχουν. Τ ο πρόβλημα δεν θα είναι πλέον ο  δανεισμός , η  ρευστότητα  και η  δημοσιονομική σταθερότητα . Η ψήφιση των προαπαιτούμενων το βράδυ της περασμένης Πέμπτης  δυνάμει  κλείνει έναν  κύκλο  και ανοίγει έναν άλλο. Κλείνει τον κύκλο της  χρεοκοπίας  που άνοιξε το 2009 και  υπό προϋποθέσεις  ανοίγει τον κύκλο της  ανασυγκρότησης , μέσω της διεθνοποίησης σημαντικού μέρους της δημόσιας και εν μέρει της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις θα κριθούν από την Ιστορία όχι από το κατά πόσον η Ελλάδα  παρέμεινε στην Ευρωζώνη , αλλά από από τη  μαζική αλλαγή χεριών της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας  των Ελλήνων, από το γεγονός ότι για να καταστεί δυνατή αυτή η μεταβίβαση,