IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Κόμματα χωρίς αρχές,χωρίς ηθική, χωρίς πατριωτική συνείδηση.    Ο,τι άχρηστο το ελληνικό, πολιτικό, προσωπικό.  Τα παλιά κόμματα  εξακολουθούν να πορεύονται με την ίδια δημαγωγία. Οι  πολιτικοί πάσχουν από αθεράπευτο  φιλοτομαρισμό.  Τα πάντα  θυσάζονται στον βωμό της παράταξης! Αγαπητή Φώφη Γεννηματά. Πολλά μπορεί να καταμαρτυρήσει κανείς  στον Αλέξη Τσίπρα για τους  χειρισμούς, τις κωλοτούμπες και την τραγική διαχείριση των  σχεδόν άδειων   ταμείων  της χώρας. Πολλά.  Μαζί  σου! Ομως όλοι θα συμφωνήσουν με δύο  βασικές διαπιστώσεις. Η πρώτη  ότι ουδεμία ευθύνη  φέρει η παράταξή του  για το δυσβάστακτο  χρέος  των  τριακοσίων και πλέον  δισεκατομμυρίων. Ολοι   γνωρίζουν, ακόμα και τα νήπια, πως  το    ξεχαρβάλωμα και  η επέλαση των ευρωπαίων μνημονιακών επιτηρητών ήταν αποκλειστικής ευθύνης τόσο της πράσινης όσο και της  γαλάζιας  παράταξης. Αυτά τα δύο, πρώην,  κυβερνητικά κόμματα επιδόθηκαν στην  συστηματική αποδιάρθρωση της  χώρας! Η  δεύτερη  διαπίστωση αφορά

'' Σώσαμε τη χώρα! Κρατάμε ψηλά την ευθύνη!  ''  Το κόμμα που μέσα σε πέντε χρόνια έφτασε από το 44% στο 4% πορεύεται σε ένα συνέδριο (Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή) στο οποίο θα συνοψιστούν οι αιτίες της παρακμής του. Το κυρίαρχο αφήγημα των επαγγελματιών που απέμειναν στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ότι η παράταξή τους πλήρωσε βαρύ τίμημα για την υπευθυνότητά της (σώσαμε τη χώρα/κρατάμε ψηλά την ευθύνη), ενώ σαν άχνη απλώνεται και η θεωρία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει γενικά η ευρωπαϊκή κεντροαριστερά στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής κρίσης.  Η βασική κατεύθυνση είναι ότι πρέπει να ιδρυθεί ένας νέος πολιτικός φορέας που θα εκφράσει την ελληνική σοσιαλδημοκρατία και θα ενώσει διάσπαρτες δυνάμεις που κινούνται στον ενδιάμεσο χώρο. Οι εκδοχές είναι δύο: Οι βασικοί διεκδικητές της ηγεσίας (Γεννηματά, Λοβέρδος) θέλουν να λυθεί πρώτα το θέμα της αρχηγίας με εκλογή από τη βάση και μετά να ξεκινήσει η προσπάθεια

​Το επόμενο Σαββατοκύριακο το ΠΑΣΟΚ θα διεξαγάγει το συνέδριό του προκειμένου να προχωρήσει στη συνέχεια σε εκλογή νέου προέδρου. Είναι προφανές πως το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για το θέμα είναι εξαιρετικά περιορισμένο. Τα εσωτερικά ζητήματα του ΠΑΣΟΚ έχουν παύσει από καιρό να συγκινούν μεγάλα ακροατήρια. Από το 2012 και έπειτα, που οι Ελληνες σοσιαλιστές κατρακύλησαν εκλογικά, η απήχησή τους περιορίστηκε δραματικά. Πριν από περίπου δύο χρόνια, σε άρθρο μου στην «Καθημερινή» («Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι») υποστήριξα πως το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Ιδεολογικά στο κενό, δημογραφικά και εκλογικά γερασμένο και με την πολιτική του αξιοπιστία να βρίσκεται στο ναδίρ, υποστήριζα πως δεν μπορούσε να ξανασταθεί με αξιοπρέπεια στα πόδια του. Το όνομά του, παρά τις θετικές πλευρές της παρουσίας του, είναι ταυτισμένο με την πορεία χρεοκοπίας της χώρας, τη διόγκωση της διαφθοράς, την επέκταση του πελατειασμού και του μεγάλου και άχρηστου κράτους. Ισχυριζόμουν,

(...) η Ελλάδα δεσμεύτηκε σε Γερμανούς (και σε άλλους) με κρατική «προμήθεια» 84 δισ. ευρώ σε εξοπλιστικές δαπάνες την περίοδο 1998-2003. Ηταν το… διόδιο για την ένταξή της στην ΟΝΕ. Οι εταίροι στην αρχή έκαναν, μάλιστα, τα… στραβά μάτια και οι συμβάσεις του δανεισμού-μαμούθ, στον οποίο υποχρεωθήκαμε για να μπούμε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, δεν ενεγράφησαν στα ελλείμματα εκείνων των ετών (με το κόλπο της παραλαβής). Το ποσό των 84 δισ. των εξοπλιστικών δαπανών 1998-2003 αντιστοιχεί στο 25% του δημόσιου χρέους και ξεσκεπάζει όλο το σύστημα που έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ με μια πέτρα στον λαιμό. (...) Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΟΠΛΩΝ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ «ΣΑΠΑΚΙΑ» ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΞΕΧΡΕΩΝΟΥΜΕ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ Το Βερολίνο τρέμει την εξεταστική για τα μνημόνια και την επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους.  Ο λόγος είναι απλός:  Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία της χώρας το έχουν οι Γερμανοί εταίροι όπου σε αγαστή συνεργασία μ

    Η συνταγματική διάταξη που προβλέπει εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας με την ενισχυμένη πλειοψηφία των 180 βουλευτικών ψήφων ήταν πάντα ένας πειρασμός για την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, πως είχε άνετο δημοσκοπικό προβάδισμα, το οποίο προεξοφλούσε τη νίκη της. Από αυτή την άποψη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καινοτόμησε. Ακολουθώντας την πεπατημένη, δικαιολογεί τη στάση του με το επιχείρημα ότι η σύνθεση της σημερινής Βουλής, που στηρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά και ψηφίζει τις μνημονιακές πολιτικές, βρίσκεται σε δυσαρμονία με τη βούληση του εκλογικού σώματος. Τον ισχυρισμό του στηρίζει στις όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στο αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών. Ο Τσίπρας έπαιξε από νωρίς τα ρέστα του σ’ αυτή την παρτίδα, μετατρέποντας τον στόχο της μη εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή σε κεντρική συνιστώσα της πολιτικής του. Η τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποχρέ

(...) Καταλαβαίνει ο τηλεθεατής πολίτης ότι τον εξαπατού ν επιδιώκοντας τον εντυπωσιασμό του, όμως εθίζεται με τα χρόνια στη σχετικοποίηση του σπουδαίου και του ασήμαντου, του ποιοτικού και του ευτελούς, του πραγματικού και του χαλκευμένου. Εσωτερικεύεται ερήμην μας ο σχετικισμός, καταλήγει σε αυτονόητη αποχή από την ενεργό αξιολόγηση των όσων συμβαίνουν, αξιολόγηση με προσωπικά κριτήρια, διαμορφωμένα από την οξύνοια, την πείρα, την εντιμότητα του πολίτη. Με τον εσωτερικευμένο σχετικισμό τα Δελτία Ειδήσεων προσλαμβάνονται από τον τηλεθεατή όπως και οποιαδήποτε ταινία με φανταστικό σενάριο. Στη λογική του προκάτ εντυπωσιασμού (αποδεδειγμένα ακαταγώνιστη) έχει υποταχθεί και ο προφορικός λόγος τόσο των πολιτικών όσο και των δημοσιογράφων. Εχουν και τα δυο αυτά επαγγέλματα μεταποιηθεί σε κυνήγι εντυπωσιασμού των πελατών τους. Και ο εντυπωσιασμός κατορθώνεται ευκολότερα και αποτελεσματικότερα, όταν οι διανοητικές ικανότητες των πελατών είναι μειωμένες. Με αυτή την πιστοποίηση μπορ