IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

1. Ναι, τα data είναι τo νέο «πετρέλαιο». Όταν ο Βρετανός μαθηματικός Κλάιβ Χάμπι εξέφρασε για πρώτη φορά, το 2006, την άποψη ότι «τα δεδομένα είναι το νέο πετρέλαιο», λίγοι κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε. Πλέον βρισκόμαστε στην εποχή όπου η σημασία των data είναι κατανοητή από όλους. Η αποτελεσματική αξιοποίηση των δεδομένων που παράγουμε, ξεχωρίζει τους νικητές από τους χαμένους, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μάλιστα, οδηγεί στη δημιουργία νέων δεδομένων, πιο ντελικάτων από τα αρχικά, που με τη σειρά τους δημιουργούν πρόσθετη αξία. Έτσι, τα data αναδεικνύονται σε υπερπολύτιμο πόρο που κινεί ό,τι παραμένει «ζωντανό» από τον ιστό της παγκόσμιας οικονομίας εν μέσω γενικευμένου lockdown. Το γεγονός αυτός αποδεικνύει έκθεση της IDC, σύμφωνα με την οποία περισσότερα από 59 zettabytes δεδομένων θα δημιουργηθούν, θα καταγραφούν, θα αντιγραφούν και θα καταναλωθούν το 2020. Η ανάλυση της IDC (Global DataSphere Forecast) επισημαίνει ότι η υγειονομική κρίση προκάλεσε

 Γιώργος Κοντογιώργης: «Θα συγκροτήσουμε τις μικρές  και τη συνολική Πνύκα στο επίπεδο της τεχνολογίας της επικοινωνίας»    Συνέντευξη στον Παύλο Σφέτσα   Τις επιπτώσεις που θα αφήσει πίσω της η κρίση του κορωνοϊού προς όφελος του ατόμου και της κοινωνίας, αναλύει στα «Στερεά Νέα» ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής επιστήμης και πρώην Πρύτανης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γιώργος Κοντογιώργης. Ο κ. Κοντογιώργης αναπτύσσει το σκεπτικό του για την αλματώδη εξέλιξη που έχει ήδη ξεκινήσει να προκαλεί η πανδημία στην τεχνολογία, τους θεσμούς και την κοινωνία. Παράλληλα σχολιάζει το αν είμαστε στα πρόθυρα διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί μετά το πέρας της κρίσης του κορωνοϊού; Η κρίση που προκαλεί μια επιδημία έχει προεκτάσεις που αφορούν στο σύνολο της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, οι οποίες αναδεικνύονται όταν και μόλις τελειώσει. Αυτό το βλέπουμε στην ιστορία ότι επανέρχεται. Μία επιδημία που γίνεται μάλιστα πανδημία συχνά έχει επιπ

Η κουλτούρα δεν έχει σύνορα: είναι διάτρητη. Ποτέ η Γαλλία δεν υπήρξε τόσο γαλλική όσο τον 17ο αιώνα, όταν ο Μολιέρος εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους Ιταλούς ή ο Κορνέιγ από τους Ισπανούς. Πολιτισμός: Ανάμεσα στην Ντίσνεϊλαντ και στους αγιατολάδες. Η μάχη ανάμεσα στην παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα και την τοπική κουλτούρα δεν θα γίνει. Αυτή είναι η πεποίθηση του Μισέλ Σερ, η οποία εκφράστηκε στις «Συνομιλίες του 21ου αιώνα» της UNESCO σε απάντηση στον Τζέρεμι Ρίφκιν. Βασίζοντας την ανάλυσή του στην ιστορία των τεχνολογιών και των σχέσεών τους με τις ανθρώπινες κοινωνίες, ο Γάλλος φιλόσοφος εκτιμά ότι ο πολιτιστικός χώρος τροφοδοτούνταν πάντοτε από σχέσεις προσέγγισης και από συγκρούσεις με τους άλλους. Η ανάπτυξη των δικτύων δεν αλλάζει τα δεδομένα. Στη σημερινή μεγάλη αλλαγή πρέπει να επιμείνουμε στην ακριβή εκτίμηση αυτού που κερδίζουμε κι αυτού που χάνουμε. Άραγε κινδυνεύουμε να χάσουμε την κουλτούρα; Ας πάρουμε δύο παραδείγματα. Από γενιά σε γενιά, η μνήμη μα