IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πάρκα με παράξενα φυτά, εντυπωσιακοί πέτρινοι σχηματισμοί, λίμνες μέσα σε κρατήρες ηφαιστείων, κούνιες σε γκρεμούς, θάλασσες που λαμπυρίζουν και πολύχρωμες οροσειρές. Η φύση αντιγράφει πίνακες των μεγαλύτερων σουρεαλιστών δημιουργών.   Η οροσειρά Zhangye Danxia, Gansu, Κίνα    Η κούνια στο τέλος του κόσμου,  Baños, Εκουαδόρ    Το πάρκο Hitachi,  Hitachinaka, Ιαπωνία    Η θάλασσα που στραφταλίζει στο νησί Vaadhoo στις Μαλδίβες    Trolltunga in Hordaland, Νορβηγία    Πάρκο των Αψίδων, Γιούτα, ΗΠΑ    Οι σκάλες Haiku, στο νησί Oahu,  Χαβάη Τα ηφαίστεια του Kamchatka στη Ρωσία Λίμνες μέσα στους κρατήρες Kelimutu, στο νησί Flores, Ινδονησία Οι σπηλιές Waitomo Glowworm, Νέα Ζηλανδία    ΠΗΓΗ http://www.arttravel.gr/index.php?category=8&article=5082&page=0 ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ-ΣΥΜΠΑΝ

(...)  Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· (...) (*) Ενα ζευγάρι από τη Σεβίλλη γυρίζει τη θάλασσα των προγόνων μας πάνω σε δύο (και όχι τέσσερις) ρόδες Γυρίζοντας τη Μεσόγειο με ένα... τάντεμ Ελλη Ισμαηλίδου    Ο Λουίς Γκαρθία Κουάντρι και η Μερσέδες Βαγιέχο Μάρκες γυρίζουν τη Μεσόγειο με ένα τάντεμ. Είτε ποδηλατώντας είτε... σέρνοντας το ποδήλατο στην άμμο (εν προκειμένω στην παραλία της Αλμερία, Ανδαλουσία) είναι αποφασισμένοι να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους Η «Mare Nostrum» (δική μας θάλασσα) των Ρωμαίων, η «πράσινη θάλασσα» των Αιγυπτίων, η «Mar Medi Terraneum» (θάλασσα ανάμεσα στις ξηρές) στα λατινικά, η «μεσαία θάλασσα» στα αραβικά, η «λευκή θάλασσα» στα τουρκικά, η «Μεσόγειος» στα ελληνικά... Δεκάδες ονομασίες για μία θάλασσα που διαμόρφωσε την ιστορία των λαών που έζησαν στις ακτές της εδώ και χιλιάδες χρόνια. «Είναι η ίδια θάλασσα

" Όταν σφαλώ τα μάτια για να δω, ν'ακούσω, να μυριστώ και ν'αγγίξω μία χώρα που γνώρισα, νιώθω να ταράζεται και να αναγαλλιάζει το κορμί μου, σα νά'ρχεται κοντά μου πρόσωπο αγαπημένο... ... Όταν κλείσω τα μάτια για να ξαναχαρώ μιά χώρα, χιμούν και μου τη φέρνουν κι οι πέντε αίστησες μου, οι πέντε γιομάτοι στόματα απλοκαμοί του κορμιού μου. Χρώματα, φρούτα, γυναίκες. Μυρουδιές από περιβόλια, από βρομερά στενοσόκακα, από μασκάλες. Χρόνια απέραντα με γαλάζιες αναλαμπές. Καυτές, κυματιστές αμμούδες που κουνιούνται στο ήλιο. Κλάματα, φωνές, τραγούδια και μακρινά κουδούνια μούλας, καμήλας ή τρόϊκας. Κάποια δριμιά αναγουλιαστική αποφορά μογγολικής πολιτείας δε θα φύγει ποτέ από τα ρουθούνια μου. Και θα κρατώ αιώνια στα χέρια μου - αιώνια, θέλω να πω ωσότου σαπίσουν τα χέρια μου - τα πεπόνια της Μπουχάρας, τα καρπούζια του Βόγλα, ένα χέρι δροσερό, μικροσκοπικό μιάς Γιαπωνιέζας...." Νίκος Καζαντζάκης (''Ταξιδεύοντας Ιαπωνία - Κίνα'')