IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

COMMONS WIKIMEDIA Η Τεχνική (τεχνολογία) δεν γεννά τον Έρωτα και την ευτυχία! Ο ανθρώπινος πολιτισμός, από την αρχή της μακραίωνης πορείας του, «ιχνογραφούσε» τη πραγματική αλλά και τη συμβολική εικόνα της εξέλιξης του. Ο βίος του ανθρώπου, οι υλικές πλευρές της εξέλιξης (παραγωγή, αρχιτεκτονική, καλλιέργεια γης, τεχνολογία, κ.α), οι συνήθεις, οι σχέσεις, τα συναισθήματα, έπαιρναν αισθητική μορφή, μέσα από τον συμβολισμό, τις αναπαραστάσεις, τους μύθους, τις τέχνες, συμβάλλοντας στην αυτογνωσία, αλλά και στην ερμηνεία που έδινε ο άνθρωπος στον τρόπο ζωής και στα επιτεύγματά του. Είναι αυτό που ονομάζουμε κοσμοεικόνα ή κοσμοείδωλο και αποτελεί τις αναπαραστάσεις και την αντίληψη του κόσμου μας σε συμβολικό επίπεδο. Είναι ο Λόγος και η αναφορά του ανθρώπινου πολιτισμού στο ίδιο του τον εαυτό. Το κοσμοείδωλο, ως συνισταμένη πολλών ερμηνειών για το μυστήριο της ζωής μας, στην εξέλιξη του πολιτισμού απέκτησε διαφορετικά πρόσωπα, παρόλο που ορισμένες συμβολικές μορφές του κοσ

  «Αν ενισχύσουμε τη νοημοσύνη μας με την τεχνητή νοημοσύνη, τότε πολλές από τις τεχνολογίες που μπορεί να είχαμε σκεφθεί, και θα χρειάζονταν χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια για να εφευρεθούν, θα μπορούσαν να αποκτηθούν μέσα στον χρόνο της δικής μας ζωής», λέει ο Μαξ Τέγκμαρκ, καθηγητής Φυσικής στο ΜΙΤ . Η συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη (Τ.Ν.) τείνει σήμερα να γίνει μόδα. Οπως όμως με όλα τα περίπλοκα πράγματα, πολλοί μιλούν αλλά λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά ξέρουν. Ο Μαξ Τέγκμαρκ ανήκει αναμφίβολα στην κατηγορία των επιστημόνων που ενώ ξέρουν καλά για τι μιλούν, αποφεύγουν να θολώνουν τα νερά. Ο Τέγκμαρκ διδάσκει Φυσική στο ΜΙΤ, είναι ο άμεσα υπεύθυνος για την πρώτη συνάντηση των σημαντικότερων ερευνητών του πεδίου το 2015 στο Πουέρτο Ρίκο και είναι ο συγγραφέας του διαφωτιστικού δοκιμίου « Life 3.0, Τι θα σημαίνει να είσαι άνθρωπος στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης ». Το βιβλίο του ανέβηκε αμέσως μετά την κυκλοφορία του το καλοκαίρι του 2017 στη λίστα ευπώλητων των

Ο θεός, υποστηρίζουν ορισμένοι, έφτιαξε τον κόσμο και οι Ολλανδοί την Ολλανδία. Σε αντίθεση όμως με τον πρώτο, ο οποίος αποφάσισε κάποια στιγμή να ξεκουραστεί, οι Ολλανδοί συνέχισαν απτόητοι μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι είναι σε θέση να παράγουν ακόμη και τους δικούς τους σεισμούς. To Χρόνινγκεν , μια πόλη περίπου 200 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Αμστερνταμ αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες καταστροφικές σεισμικές δονήσεις λόγω της άντλησης φυσικού αερίου από το γιγαντιαίο κοίτασμα που βρίσκεται στο υπέδαφός του. Υστερα από χρόνια κινητοποιήσεων, η εταιρεία φυσικού αερίου ΝΑΜ (κονσόρτσιουμ της Shell και της ExxonMobil) αναγκάστηκε να πληρώσει εκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις, ενώ η κυβέρνηση υποσχέθηκε να σταματήσει την εκμετάλλευση του κοιτάσματος τα επόμενα χρόνια. Η «κατάρα του Χρόνινγκεν» όμως δεν ξεκίνησε με τους σεισμούς. Η ανακάλυψη του φυσικού αερίου το 1959 λίγο έλειψε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην εθνική οικονομία, αποδεικνύοντας

Κατά την όψιμη Ανθρωπόκαινο εποχή που διανύουμε, η προοδευτική απανθρωποποίησή μας προκύπτει από έναν συνδυασμό υψηλής τεχνολογίας και βιοπολιτικής ασυδοσίας. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, διαφορετικές τεχνοεπιστήμες -από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική μέχρι τη Βιοπληροφορική και την επεμβατική Γενετική- συνεργάζονται στενά όχι μόνο για την κατασκευή νοημόνων μηχανών αλλά και για τη δημιουργία χιμαιρικών βιοκυβερνητικών πλασμάτων με εμφανή μετα-ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» θεωρείται μη αναστρέψιμη, επειδή είναι όντως τεχνολογικά εφικτή, ιστορικά προδιαγεγραμμένη και, ενδεχομένως, βιολογικά αναγκαία. Πάντως, ο δρόμος που οδηγεί στη μετεξέλιξη του Homo Sapiens σε Homo Cyborg, δηλαδή από τους βιολογικά «πεπερασμένους» ανθρώπους του χθες στα πιο «ελεύθερα» υπεράνθρωπα πλάσματα του αύριο, δεν είναι στρωμένος με τεχνολογικά ροδοπέταλα, ούτε άμοιρος προβλημάτων και τραγικών κοινωνικών επιπλοκών. Στο σημερινό άρθρο θα π

Ουδείς αμφισβητεί, σήμερα, την τεχνοεπιστημονική ικανότητα του είδους μας να υλοποιήσει το όνειρο (ή τον εφιάλτη) της «μετα-ανθρώπινης» κατάστασης. Πολυάριθμες και σοβαρές αντιρρήσεις, αντίθετα, μπορούν να διατυπωθούν σχετικά με τις σκοτεινές πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς και την πραγματική ιστορική αναγκαιότητα του επικείμενου βιολογικού επανασχεδιασμού του ανθρώπινου είδους· μία επιλογή χωρίς επιστροφή, άπαξ και ξεκινήσει. Για το συλλογικό φαντασιακό των δυτικών κοινωνιών, η επιστημονική έρευνα της πραγματικότητας έχει αξία και νόημα μόνο στο μέτρο που μας αποκαλύπτει τους «αιώνιους» και «αμετάβλητους» νόμους της φύσης, οι οποίοι μας επιτρέπουν να προβλέπουμε με ακρίβεια τα μελλούμενα. Στο σημερινό και το επόμενο άρθρο θα αναζητήσουμε κάποιες εύλογες επιστημονικά απαντήσεις στο φαινομενικά φουτουριστικό ερώτημα αν η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» πρέπει να θεωρείται όχι μόνο τεχνολογικά εφικτή, αλλά και βιολογικά ή ιστορικά αναπόφευκτη. Αν δηλαδή, στις εξαιρε