IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το αργό πετρέλαιο από τον Ιούνιο του 2014 μέχρι σήμερα έπεσε κατά 60% και από πέρυσι έως φέτος υποχώρησε 30%, ενώ η αμόλυβδη βενζίνη μειώθηκε μόλις 18,4% και 2,95%, αντίστοιχα. Όμως η βαριά φορολόγηση, οι υψηλές τιμές διύλισης και η αύξηση του μεικτού περιθωρίου κέρδους των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών και πρατηρίων «ψαλιδίζουν» τις μειώσεις του «μαύρου χρυσού» στις αντλίες.Βέβαια τ ο μεγαλύτερο εμπόδιο στην πτώση της βενζίνης αποτελεί η φορολογία. Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, τα τέλη και οι λοιπές επιβαρύνσεις αποτελούν το 67% της τελικής τιμής του προϊόντος. Με πιο απλά λόγια, περίπου το 1 ευρώ από τα 1,384 ευρώ το λίτρο της αμόλυβδης που πληρώνουν οι καταναλωτές πηγαίνει, σταθερά και αμετάβλητα, στα κρατικά ταμεία. Η βαριά φορολόγηση, οι υψηλές τιμές διύλισης και η αύξηση του μεικτού περιθωρίου κέρδους των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών και πρατηρίων «ψαλιδίζουν» τις μειώσεις του «μαύρου χρυσού» στις αντλίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αργό πετρέλα

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Η υστέρηση στα έσοδα παραμένει σταθερά πάνω από τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ.  Τα ληξιπρόθεσμα χρέη, τόσο από, όσο και προς το Δημόσιο, αυξάνονται κατακόρυφα μήνα με το μήνα. Η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή διατηρούνται σε απαγορευτικά υψηλά επίπεδα. Τα τρία αυτά δεδομένα δείχνουν ότι το οικονομικό επιτελείο βρίσκεται μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο. Το βασικό ζητούμενο είναι να εισπράξει έσοδα και για να γίνει αυτό, πρέπει οι επιχειρήσεις να έχουν ρευστότητα. Σε αυτή τη δύσκολη όμως περίοδο, οι επιχειρήσεις και βλέπουν τα ταμεία τους να αδειάζουν από την όποια ρευστότητα διαθέτουν για να πληρώσουν τους διαρκώς αυξανόμενους φόρους, και δεν εισπράττουν επιστροφές φόρων, που δικαιούνται από το ελληνικό δημόσιο, αφού το κράτος έχει κάνει στάση πληρωμών. Αποτέλεσμα; Δεν μπορούν να πληρώσουν τις υπόλοιπες φορολογικές τους υποχρεώσεις, η υστέρηση στα έσοδα διευρύνεται, επιβάλλονται νέα φορολογικά μέτρα, τα οποία περιορίζουν την κατανάλωση,

Η δραματική αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων, πρακτική η οποία έχει υιοθετηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεν έχει δικαιώσει τους εμπνευστές της. Δυστυχώς παρά τη μεγάλη αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, τα φορολογικά έσοδα που μπαίνουν στα ταμεία του κράτους έχουν μειωθεί ενώ τα ληξιπρόθεσμα φορολογικά χρέη συνεχώς αυξάνονται. Η μείωση της ζήτησης, δηλαδή η μείωση των συναλλαγών που είναι αποτέλεσμα της ύφεσης, έχει οδηγήσει σε μικρότερη φορολογητέα ύλη άρα η πτωτική τάση των φορολογικών εσόδων έπρεπε να είναι αναμενόμενη. Η προσπάθεια αύξησης των εσόδων δεν μπορεί να γίνεται με την αύξηση συντελεστών φορολογίας ή με την επιβολή νέων φορολογικών επιβαρύνσεων βαπτιζομένων ως ειδικών ή/και έκτακτων εισφορών και τελών, διότι το αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών εντείνει την ύφεση και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Η αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων οδηγεί σε μείωση του εισοδήματος των πολιτών που οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης και σε μαζικοποίηση των φαινο

 «Έχεις κάποιον γνωστό που να κάνει ιδιαίτερα στα οικονομικά;» - «Να το ψάξω. Για ποιον είναι;» - «Κάποιοι εφοριακοί με ρώτησαν…» - «Αυτοί δεν παρακολουθούν επιμορφωτικά σεμινάρια;» - «Δεν υπάρχει σεμινάριο όταν δίνεις εξετάσεις απόλυσης…» Όταν η Ρουμανία υπέγραψε τη συμφωνία με τους δανειστές της το 2010, αποδέχθηκε την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% (από 19%) και τη μείωση των αποδοχών όλων των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και όλων των συντάξεων κατά 25%, εφάπαξ. Οι δανειστές ζήτησαν και την αύξηση του φόρου εισοδήματος, αλλά η Κυβέρνηση προτίμησε να απολύσει 100.000 δημοσίους υπαλλήλους, σε όλους τους κλάδους εκτός της Υγείας και της Παιδείας. Η χώρα ανέκαμψε πλήρως εντός 2 ετών, ο ΦΠΑ θα μειωθεί από 01.01 και οι αποδοχές επέστρεψαν σταδιακά στο σημείο που ήταν νωρίτερα, ενώ σε κλάδους όπως η Εφορία γίνονται αθρόες προσλήψεις. 16%. Σταθερά και για όλους Από 01.01.2005 ως σήμερα, η Ρουμανία διατηρεί σταθερό τον ίδιο συντελεστή φορολόγησης των κερδ

  Είναι προφανές ότι η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων απλά δεν υφίσταται πλέον, και όπως χαρακτηριστικά αναγνωρίζουν στο οικονομικό επιτελείο « κάθε νέος φόρος μπορεί να σημαίνει και μια νέα ανείσπρακτη οφειλή»...  ΚΥΡ Μεταξύ μιντιακού Αρμαγεδώνα, θολών υπουργικών «ιδεών » και απλήρωτων φόρων 1,5 δισ. μόνον τον τελευταίο μήνα, η κυβέρνηση αναμετράται με τους «δράκους» του Μνημονίου και η τρόικα ξαναφέρνει στην Αθήνα το μαρτύριο της δόσης. Με πυξίδα το δόγμα Σόιμπλε – όπερ, πρώτα εφαρμογή προαπαιτούμενων και κατόπιν αξιολόγηση, έγκριση και εκταμίευση – οι πιστωτές ανέβαλαν τουλάχιστον για μία εβδομάδα την καταβολή της δόσης των 2 δισ. ευρώ δείχνοντας και το νέο, άκαμπτο, μοντέλο εποπτείας που θα ισχύσει στο εξής. Στο ίδιο μοντέλο και οι επικεφαλής της τρόικας - κουαρτέτου ξεκινούν από σήμερα τον τριήμερο επιτόπιο έλεγχο ζητώντας στοιχεία, ισοδύναμα και χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των προαπαιτούμενων που εκκρεμούν. Η πρεμιέρα του ελέγχου γίνεται με το ραντεβο

ΟΑΕΕ: Αντί θέσπιση νέας κατώτερης υποχρεωτικής ασφαλιστικής κλάσης των 100 ευρώ, νέο πρόσθετο υποχρεωτικό χαράτσι 100 ευρώ εκτός σύνταξης και περίθαλψης! Τρικυμία εν κρανίω μάλλον, παρά πολιτική στις ανακοινώσεις του υφυπουργού κοινωνικών ασφαλίσεων για τον ΟΑΕΕ...     Ανακοινώνεται ...νέο χαράτσι 100 ευρώ στους ελεύθερους επαγγελματίες*  που - προσοχή - δεν αποτελεί την ελάχιστη ασφαλιστική κλάση που ζητούσαμε οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ εν μέσω κρίσης, αλλά έναν Νέο Φόρο που ονομάζεται χιουμοριστικά εισφορά αλλά δεν προσμετρείται στην σύνταξη!  Και που θα εισπράττεται υποχρεωτικά!!  Ακόμη κι αν έχεις μηδενικό εισόδημα ή ζημιά...!!! Η αντιστροφή της πραγματικότητας: ένα ταμείο που βούλιαξε για συγκεκριμένους λόγους, αποπειράται να επιβιώσει με χαράτσια στους ...πτωχευμένους (πτωχευμένους πέραν της κρίσης και εν μέσω κρίσης εξαιτίας ΚΑΙ του υπάρχοντος χαρατσιού που κι αυτό σαδιστικά ονομάζεται εισφορά!!!) Καλά, η κυβέρνηση δεν προσέχει καθόλου ποιου

Το αδίκημα της φοροδιαφυγής δεν είναι συλλογικό. Όποιος φοροδιαφεύγει φέρει προσωπική ευθύνη και η Πολιτεία οφείλει να τον εντοπίσει. Όχι όπου βρίσκει παπά να θάβει ολόκληρο το χωριό. Η φορολόγηση δικαίων και αδίκων πρακτικά εξυπηρετεί μόνο όσους υποκρύπτουν εισοδήματα. Συνιστά κυβερνητική αποτυχία η κάλυψη των ταμειακών κενών του κράτους με έφοδο στα νόμιμα εισοδήματα και δεν θα πάει μακριά. Γιατί όπως έλεγε ο Γάλλος διανοούμενος Εμιλ ντε Γκιραντέν: " H δύναμη μιας κυβέρνησης είναι αντιστρόφως ανάλογη με το βάρος των φόρων".  Πρώτα λίγη θεωρία. Τι είναι η φορολογική πολιτική; Η σωστή απάντηση: δεν υπάρχει φορολογική πολιτική. Υπάρχει οικονομική πολιτική μέρος της οποίας είναι το φορολογικό σύστημα, που ορίζει τη φορολογητέα υλη και εισπράττει τους φόρους. Οι οποίοι πρέπει να είναι δίκαιοι, γνωστοί εκ των προτέρων και ανταποδοτικοί: το κράτος τους επιστρέφει στους πολίτες με την κοινωνική πολιτική και τις δημόσιες επενδύσεις. Τμήμα αυτού του συστήματος είναι  η αντι

Πουθενά στην Ευρώπη η εισφορά ασφάλισης του ελεύθερου επαγγελματία δεν είναι ένα ΧΑΡΑΤΣΙ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ του επαγγελματία! Αν θέλουμε να ανοίξει ο δρόμος για την επιβίωση των ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το πρώτο και ελάχιστο μέτρο ανακούφισης  είναι η αναλογικότητα των ασφαλιστικών τους εισφορών. Θυμίζουμε ότι η σύνδεση των εισφορών των ΕΕ με το εισόδημά τους, προβλέπεται στην νέα συμφωνία/μνημόνιο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους ευρωπαίους εταίρους μας και μάλιστα με όριο τον Οκτώβριο του 2015 δηλαδή την ασφαλιστική μεταρρύθμιση - και είναι μια ιστορική στιγμή όπου η Αριστερά μπορεί να ικανοποιήσει ένα διαχρονικό αίτημα των ΕΕ και να άρει μια μεγάλη αδικία που πνίγει την επιχειρηματικότητα, και ειδικά σήμερα "εκτελεί" τους νέους που θέλουν να μπουν στην αγορά. Και που οι δήθεν φίλοι της επιχειρηματικότητας και προστάτες της (φιλ)ελεύθερης αγοράς (ΝΔ - Βρούτσης), αρνήθηκαν σθεναρά να ικανοποιήσουν τα προηγούμ

(...) το Ελληνικό κράτος  δεν πέτυχε στο ρόλο του  και δεν έχει κανένα ηθικό δικαίωμα να απαιτεί από τους πολίτες να καταβάλλουν οποιοδήποτε φόρο.(...) Οι φόροι στην Ελλάδα δεν είναι ανταποδοτικοί. Δεν παρέχουν καλή και ποιοτική εκπαίδευση, καλή περίθαλψη, καλούς και ασφαλείς δρόμους, καλή άμυνα, καλή αστυνόμευση και ασφάλεια, γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης. Το κράτος, επειδή ασκεί την εξουσία, απαιτεί οποιοδήποτε φόρο εκείνο θεωρεί αναγκαίο για την λειτουργία του από τον πολίτη, ακόμη και αν εκείνο  δεν τηρεί τους όρους του συμβολαίου  που έχει συνάψει μαζί του. (...)   Οι φόροι για να είναι αποδεκτοί και να δημιουργούν αίσθημα υποχρέωσης καταβολής πρέπει να έχουν μια βασική ηθική αρχή: Να είναι ανταποδοτικοί. Ομως στην Ελλάδα, το κράτος έχει αποτύχει προ πολλού σε αυτό τον τομέα. Τι πρέπει να γίνει.  Προκειμένου το κράτος να μπορεί να λειτουργεί και να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες, χρειάζεται πόρους. Τους πόρους αυτούς τους αντλεί μέ